Kızlar bunu yaşadığımda 18 yaşlarındaydım.Şuan 23 ama aklıma sürekli geliyor atamıyorum beynimden.Okulum tatil olmuştu ve iş arıyordum .İnternette çağrı merkezi işi buldum konuştum ve bana bizim burda e-5 yolu var oradan beni alacaklarını söylediler ama öyle boş bir yer değil otobüs yolu durağı büfe vs var e5e bağlantı yolu diyiyim.Canım annem gitme gitme dese de dik kafalılık yaptım dinlemedim birsey olmaz dedim gittim.Otobüs şoförüne ineceğim yeri söyledim oraya gelince indirmesini söyledim adam unutmuş bende geçtiğimizi gördüm ama nedense inmedim orda (şükrediyorum inmedigime )biraz geçince beni indircektiniz geçtik galiba dedim adam da evet Özür dilerim dedi merkezi biyerde indirdi .Bu arada kadın aradı ve geldik nerdesin dedi bende orayı geçtiğimi tekrar oraya yürüdüğümü söyledim.Oda bana dur adliye vardı yakınımda oraya geliyoruz ordan alıcaz dedi tamam dedim bekledim .Geldiler araba Doblo tipi arkası kapalı kadın indi eli yüzü düzgündü bana ben arkaya geçeyim ikimiz sıgmayız öne dedi halbuki ön iki kişilikti neyse salak ben yine uyanmadım işe tamam dedim arabayı kullanan kirli sakallı şapkalı gözlüklü ve asla yüzüme bakmadı ve araba o kadar pisti ki yerde kağıtlar ve en korkuncu koltukta kan izleri yağ gibi izler vardı bende ki ne akılsa bindim ve sürmeye başladı adam bende kadına ofis tam nerde annem soruyor dedim bana bilmem gibi bir yüz ifadesi yaptı o an öldüm öldüm dirildim dedim gidiyorum o kadar saf o kadar salakmışım ki kendime inanamıyorum 2 dakka geçti kırmızı ışıkta durduk ben biranda ben gelmiyorum diyerek attım kendimi arabadan kalabalığın içine karıştım ama öyle korkuyorum ki arkama hiç bakamadım bu kadın başladı beni aramaya nerdesin bizi ne sandın kadın satıcısı mı sandın esnafız biz bilmem ne dedi bende tabi belli dedim kapattım bir kaç kez daha aradı açmadım ağlayarak eve gittim bu olay aklmdan gitmiyor o gün o otobüs şoförü beni indirmeyi unutmasaydı ben gördüğüm halde inmemezlik etmeseydim onlar beni gelip merkezden almasalardı ve en önemlisi kırmızı Işık yanmasaydı bana ne olacaktı diye hep içime korku geliyor o kadının yüzü aklımdan gitmiyor psikoloğa da gittim yok kaç sene geçmesine rağmen hep aklmda ..okuduğunuz için teşekkür ederim içimi birde buraya dökmek istedim belki benim gibi yaşayanlar vardır dinlemekte isterim.
Aynı böyle bi olay da benim başıma gelmişti lisedeyken ama ben yalnız değildim bi arkadaşım vardı yanımda..
Arkadaşımla ikimiz okuldan eve gidiyorduk bim'e girdik iki adam dikkatimi çekti biri iri yarı, şişman, göbekli, yaşlı ve sakallıydı..
Diğeri ise tam tersi genç, zayıf ve kısa boyluydu..
Zayıf olanı şuan yolda görsem tanımam ama o şişman olan asla gözümün önünden gitmiyor. Çok korkunçtu..
Bu iki adam bim'e dikkatimi çekti çünkü sürekli bizi takip ediyorlardı gözleriyle.. Arkadaşıma o an belli etmedim.. adamlar kasada bizim önümüzdeydiler hiç bişey almamışlardı üstelik kasiyer kıza klima sormuştu o şişman olan. Kız klimanın olmadığını söyledi ben onların bizi dikizlediğini ilk başta farkettiğim için konuşmalarını çok dikkatli bi şekilde dinliyordum..
Kasiyer kızın klima yok demesine rağmen kenarı çekilip tekrar klima sormaya başladılar. Tabi biz o sırada kasaya gelmiştik..
Aldığımız abur cuburların fiyatını ödeyip çıktık. Arkadaşıma "adamlar çok korkunç değil miydi ya yoksa bana mı öyle geldi" diye sordum..
Arkadaşım da " Evet bende korktum" dedi..
Neyse o anlık bişey zannettik yolumuza devam ediyoruz.. yanımızdan bi araba geçti..
Hani dizilerde olur ya arka kapısı sürgülü arabalar hep mafya arabaları olur dizilerde..
Aynen o tarz bi beyaz bi araba. Ama arkadaki koltuklarda battaniyeler yığılıydı ve perdeliydi..
Ve bizim yanımızdan geçerken bize bakıyorlardı..
Bizde hızlı hızlı yürümeye başladık ama onlar sürekli olarak yanımızdan arabayla geçiyorlar..
Bi mağazaya girdik orada çalışan görevli bi adama; iki adamın bizi takip ettiğini çok korktuğumuzu ailemize telefon açmak istediğimizi söyledik ama adam "telefon yok kötü bişey olursa bizede haber verin" demişti..
"Başımıza bişey gelse size niye haber verelim" dedim çıktık..
Çok sinir oldum..
Biz bunları konuşurken o adamlar tekrar arabayla geçiyorlardı biz onları parmağımızla göstererek konuştuğumuz için büyük bi ihtimalle oyüzden bıraktılar peşimizi..
Ama biz o gün korkudan zor gittik eve..
Allah'tan arkadaşımla aynı mahalledeydik hiç ayrılmadan eve gittik..
O olaydan sonra çok kez gördük şişman olan adamı ama bir daha peşimize takılmadı..
Belki yalnız olunca takılmamıştır.
Belkide anlamıştır bizim uyanık olduğumuzu..
Ama o gün benim en korkunç günümdü ve asla unutmuyorum..