Ben de bugün yaşadığım bir olayı anlatıcam.
Ben 30 yaşındayım, 7,5 aylık evliyim ve hamileyim. Kız arkadaşım ise 38 yaşında, bekar.
Bugün yazdım, nasılsın, neler yapıyorsun diye. İşte oldugunu söyledi, benle, bebişimi sordu, iyi misiniz filan diye.
Ben sorunlarımı anlatmaya öyle bir dalmışım ki, ben 10 yazıyorsam, 1 defa cevap veriyor. Bir anda kafama üzülebileceği geldi ve hemen kestim konuşmayı.
Bazen, biz mutluyken, çevremizdeki herkesin de böyle oldugunu düşünüyoruz. Anlattığımız şeyler, onların şimdilik sahip olmadığı hayatlar olduğu için, farkında olmadan onları incitebiliyoruz. Ama bunu bilerek yapmıyoruz.
Siz de hemen kötü düşünmeyin, ilk heyecanın verdiği coşkuyla bunu yapıyor olabilir.
Böyle bir durumda sizi üzmek isteyecegini düşünmek dahi istemiyorum.
sıkma canını böyle düşüncesizlikler oluyor aldırma farkederlerse olayı kıskançlık boyutuna bile çekebilirler..onlar bilmeden yapıyor olabilir senin hastalık kalıcı değil ve biliyorlarsa...
