canım ya, takılma buna bence. evet sinir bozucu bi hal ama en azından eşin biliyor nerde duracağını, devam edeceğini az çok.
bi de şu var, benim eşim kimse bişey demeden kendiliğinden, yeğenlerinin babasıymış gibi davranıyor:) burda yazanları okuyup yorum yaparken hep kendimden bişeyler buluyorum içinde, demek ki aşağı yukarı benzer şeyler yaşıyoruz, az veya çok üzücü... benim eşim bi ara yeğeine diyor ki; sen eczacılığı kazan, işyerini söz yemin olsun ben açacağım. oooooo ha! dedim çok afedersiniz içimden. tabi benm gözler yerinden fırladı. görümcem k.v. falan da orda yok olur mu diyeceklerine bak kızım dayın açacakmış eczane, çalış eczacı ol!!! eşime ters ters baktım ama nafile, coştu bizimki konuşur ha konuşur. kızıma hamileydim o zaman. gece odamıza geçince eşime dedim, aşkım o neydi öyle, amma attın dedim. çocuk kazanırmış bi de 4 sene sonra dayı hani eczanem dermiş:)) olsun açarım diyor. dur orda dedim, daha karnımdaki çocuğa doğru dürüst kalitelisinden yatak beşik alamadın da milletin sıpasına eczane açmak mı kaldı dedim(o zaman yüklü kredi ödüyorduk ve paramız cidden az kalıyodu). laf çeviriyo sonra, ben gaza getirmek için dedim vs... ah benim acaip kocam ahhhh. bu basit bir örnek, daha neler neler... o yüzden takma kafana.
