O zaman şu an tam zamanı. Yapmışsınız bir blof,devam edin. Sizde mesafeli,üzgün durun,yüz vermeyin eşinize. Barışmaya çalışınca"sen bana güvenmiyormusun?kaç yaşında insanım,hatta anneyim,bir pazara gittim kaç gündür burnumdan getirdin,ben bu şekilde olmasını istemiyorum,çok kırıldım"diye bağırmadan konuşun.
Aile konusu sorunmuş sizin için,bunuda çok dile getirmeyin derim o ortamda. Kimsem yok,gidebileceğim yer yok minvalinde konuşmayın ki,tavrınızı,tepkinizi ciddiye alsinlar. Biliyorum anne/baba himayesi başka,böyle üzülmekte haklısınız gayet ama kimse yoksa siz varsınız,kendinizi sırf bu sebeple kimseye ezdirmeyin,bu sizin zaafınız olmasın ,olsa dahi kimseye yansıtmayın. Bağırın,kavga edin demiyorum ama kendinizi savunun,yanlış birşey yapmadinız,arkasında durun. Böyle böyle eşinizde alışacak mecbur.