- Konu Sahibi denizkabugu
-
- #141
yakında bursaya gelin gelicem düldülüm hiç merak etme "bıktım bu kermitten gece gündüz bizde" diye topük acıcan hergün
bu yazdıklarını okuyunca evliliğimin ilk yıllarını hatırladım hemen hemen aynı şeyleri yaşadım sen bursaya gitmişsin ben bingöleeşimin görevinden dolayı geziyoruzAnneme çok düşkün bir kız olarak büyüdüm.Evde hiç konuşmasın mutfakta tıkırtısını duymak bile yetiyordu bana..Evlenmeye sayılı aylarım kala yatakta gizli gizli ağlardım sırf o görüpte üzülmesin diye o ağladıgında da sürekli telkin verirdim ağlama lütfen diye.Düğüne 2 hafta kala artık yediğim yemeği strestem kusuyordum.Şimdi onlardan ayrıyım kocamla mutluyum beni üzmüyor ama şu gurbette kapımı çalacak tek adam yok.Aşkam kocamdan başka kimseyi görmüyrum.Bazen balkona çıkıp oyun bahçesindeki çocukları izliyorum.Yada çok nadir banyoda aşağı komşunun küçük oğlunun sesini duyunca allahım diyorum şşükür ses duydum.Çok ağlıyorum çok üzülüyorum onalrsız bir hayata başlamak sanki yeni doğmuş bir çocugun annesinin olmaması gibi.Başıma bişey gelse ailem 15 saat uzaklıkta seslerini duymak bile yetmiyor bazen.Çok sıkıldıgımda bana hiç bir zaman desteğini eksik etmeyen jad arzum var gurbaa kermitim iloşum var.Her an yanımdalar gibi bana dert ortagı olup sakinleştiriyolar.Allah kimseyi ailesinin uzagında koymasın:Saruboceq:
bu yazdıklarını okuyunca evliliğimin ilk yıllarını hatırladım hemen hemen aynı şeyleri yaşadım sen bursaya gitmişsin ben bingöleeşimin görevinden dolayı geziyoruz
kendini bu kadar yalnız hissetme en azından şimdi int. var benim zamanımda oda yoktu.
zamanla sende alışırsın bu gurbet olayına herşeyin başı sağlık zaman geçince birde çocuk olunca biraz olsun unutuyosun çocuk herşeyin ilacı oluyo onunla uğraşman zamanını ve boşluğunu dolduruyo
gurbetin bir güzelliğide dedikodulardan uzak kendi kafana göre hareket edebiliyorsunuz kimse tanımıyo kimse eleştiri yapmaz eşine evliliğine kimseler karışmaz birde bu acıdan bak derim
ayy bunları okuyunca evliliktende nefret ettim..
ne zor şeymiş yaa
Anneme çok düşkün bir kız olarak büyüdüm.Evde hiç konuşmasın mutfakta tıkırtısını duymak bile yetiyordu bana..Evlenmeye sayılı aylarım kala yatakta gizli gizli ağlardım sırf o görüpte üzülmesin diye o ağladıgında da sürekli telkin verirdim ağlama lütfen diye.Düğüne 2 hafta kala artık yediğim yemeği strestem kusuyordum.Şimdi onlardan ayrıyım kocamla mutluyum beni üzmüyor ama şu gurbette kapımı çalacak tek adam yok.Aşkam kocamdan başka kimseyi görmüyrum.Bazen balkona çıkıp oyun bahçesindeki çocukları izliyorum.Yada çok nadir banyoda aşağı komşunun küçük oğlunun sesini duyunca allahım diyorum şşükür ses duydum.Çok ağlıyorum çok üzülüyorum onalrsız bir hayata başlamak sanki yeni doğmuş bir çocugun annesinin olmaması gibi.Başıma bişey gelse ailem 15 saat uzaklıkta seslerini duymak bile yetmiyor bazen.Çok sıkıldıgımda bana hiç bir zaman desteğini eksik etmeyen jad arzum var gurbaa kermitim iloşum var.Her an yanımdalar gibi bana dert ortagı olup sakinleştiriyolar.Allah kimseyi ailesinin uzagında koymasın:Saruboceq:
külliyen yalan annesine düşkünmüşmüşte
bekarken hep ağlar zirlardi ne zaman kurtulcam bunlardan diyekaydirigubbakcemile
kör topal olsun beni evden kurtarsin diye azmi zirladin delikafa allasen
kızlar bende uzaga gelın gıdıcem yenı nısanlandm ve nısanlandıgım gunuzakta yapamıcagımı anladım bunu nısanlımada soledım ben senınle herseye varım nerde mutlu olursak orda otururz senın mutsuzlugun benıde mutsuz eder dedı.sımdı dugune kadar bu fıkre alıstırırm ınsallh aılesınıde onuda cunku pısman olmak uzulmek ıstemıyorm.Allah herkese hayırlı kısmetler nasıp etsın
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?