- Konu Sahibi nefertity80
-
- #1
Nerden başlasam bilemiyorum! Ama lütfen okuyun!!!
4 yıllık evliyim. eşimle gerçekten aşık olarak evlendik. bizi en yakın dostum (şimdiki düşmanım!) tanıştırmıştı. o kardeşiyle birlikteydi ve annesinin de araya girmesiyle beni abisiyle tanıştırdı. güzel bir beraberlik başladı aramızda ve kısa bir süre içinde evlendik. aynı sokakta oturuyorduk arkadaşımla. sık sık gelir gider, sık sık bizde kalırdı. beraber çok eğlenirdik ve onu gerçekten çok ama çok severdim. sonuçta eşimle beraber oldu! bunları yazmak çok zor benim için inanın. ben hamileyken salaklığıma doymayayım ama onları bir akşam bir kaç saatliğine yalnız bıraktım. o akşam aralarında bir yakınlaşma olmuş. düşününce aklımı kaybetmek istiyorum ama o çok sevdiğim iki insan beni unutup başka zevklerin peşine düşmüşler. arkadaşım olacak kişi acaip egoist ve en ufak bir pohpohlanmada olur mu olmaz mı diye düşünmeden hemen bir ilişkiye başlayabilecek kadar kişiliği oturmamış biriydi. bu konuda onu hep uyarmıştım. gayet de güzel bi kızdı aslında ama güven eksikliği vardı. benim gibi olmaya çalışırdı hep. her fırsatta da bunu belli ederdi. hatta bir kaç defa alkollüyken yaklaşıp beni öpmeye kalkmıştı ama ben bunu hep geyiğe vuruyordum. eşim de bana hep onun bana karşı özel bir ilgisi olduğunu söyler ben de inkar ederdim, konduramazdım. çok güzel olduğumu, sigarayı tutuşuma, yürüyüşüme bile hayran olduğunu söylerdi. en sonunda ne oldu? benim omuzlarımda yükselmek istedi işte. eşim alkol aldıkları ve yalnız oldukları bir akşam (tabi benim salaklığım) ona çok güzel olduğunu söylemiş. oysa kardeşiyle beraberdi ve onunla cinsel beraberliği olduğunu bile biliyordu. (daha önce de bir kaç kişiyle birlikte olmuş ama biz sadece eşimin kardeşiyle olduğunu biliyorduk. sonradan öğrendik diğerlerini) en büyük kabahat bana göre eşimde bunu çok iyi biliyorum. ama konu şu an bu olmadığı için yorumlarınızı bu yönde yapmamanızı lütfen özellikle rica ediyorum.
neyse bir gün beraber sabahladığımız bir günün sonunda yine alkollüyken bana eşimle beraber olduğunu itiraf etti. vicdanı çok rahatsızmış! (üzerinden 1.5 yıl geçmiş yani ben hamileyken) 2-3 defa birlikte olmuşlar. eşim çok ısrar etmiş o da boşluktaymış falan filan. tabi sonrasında evime gidip gelmeye devam etmişti yüzsüzce!
bana (sözde) itiraf ederken eşimin çok üstüne gittiğini defalarca söyledi. tabi eşimle yollarımı direk ayırmak için gereken şeyleri yapmaya giriştim. hayatımın nasıl altüst olduğunu, bebeğimle ne sıkıntılar yaşadığımı anlatmama bile gerek yok tahmin edersiniz zaten. ama eşimle son defa konuşmaya ikna oldum ve bana anlattığı şeylerle kafam çok karıştı. resmen onu baştan çıkarmış. karşısına geçip striptiz bile yapmış! yüzleştik. kabul etti başı önde!
eşime son bir şans daha verdim bunun üstüne.
yalnız elim kolum bağlıydı çünkü bu arkadaşım benim amcamın evlatlık aldğı biriydi. onu çok seviyorlardı ve eşimle amcamlar arasında güzel bir ilişki vardı. eğer bunu ortaya çıkarsaydım en az iki cinayet işlenecekti ve çocuğum babasız kalacaktı. tabi kardeşi de öğrenince yaşadığımız yer cehenneme dönecekti. mecbur susmak zorunda kaldım. ama o kadına karşı kinim bitmiyor. geçen sene sözlendi ve sözünü rezil etmek, varlığımla rahatsız etmek için eşimi de aldım ve sözüne gittim. tabii üstüne resmen bomba düştü :) korkusunu öyle net hissettim ki anlatamam. baksanıza artık bunlarla avunuyorum!
ben sözüne davet edilmediğim halde katılınca o tabi çok korkmuş ve şimdi ne nişan ne düğün yapmak istemiyormuş! sadece nikah ve yengemin zoruyla kına gecesi yapılacak.
sizce bu ikisine de katılmalı mıyım? en güzel anlarını berbat etmeye yeter mi bu? ya da ben ve ailem zarar görmeden ondan nasıl intikam alabilirim?
çok uzun ve karışık oldu farkındayım kusura bakmayın nolur. fikirleriniz çok lazım bana. teşekkür ederim...
4 yıllık evliyim. eşimle gerçekten aşık olarak evlendik. bizi en yakın dostum (şimdiki düşmanım!) tanıştırmıştı. o kardeşiyle birlikteydi ve annesinin de araya girmesiyle beni abisiyle tanıştırdı. güzel bir beraberlik başladı aramızda ve kısa bir süre içinde evlendik. aynı sokakta oturuyorduk arkadaşımla. sık sık gelir gider, sık sık bizde kalırdı. beraber çok eğlenirdik ve onu gerçekten çok ama çok severdim. sonuçta eşimle beraber oldu! bunları yazmak çok zor benim için inanın. ben hamileyken salaklığıma doymayayım ama onları bir akşam bir kaç saatliğine yalnız bıraktım. o akşam aralarında bir yakınlaşma olmuş. düşününce aklımı kaybetmek istiyorum ama o çok sevdiğim iki insan beni unutup başka zevklerin peşine düşmüşler. arkadaşım olacak kişi acaip egoist ve en ufak bir pohpohlanmada olur mu olmaz mı diye düşünmeden hemen bir ilişkiye başlayabilecek kadar kişiliği oturmamış biriydi. bu konuda onu hep uyarmıştım. gayet de güzel bi kızdı aslında ama güven eksikliği vardı. benim gibi olmaya çalışırdı hep. her fırsatta da bunu belli ederdi. hatta bir kaç defa alkollüyken yaklaşıp beni öpmeye kalkmıştı ama ben bunu hep geyiğe vuruyordum. eşim de bana hep onun bana karşı özel bir ilgisi olduğunu söyler ben de inkar ederdim, konduramazdım. çok güzel olduğumu, sigarayı tutuşuma, yürüyüşüme bile hayran olduğunu söylerdi. en sonunda ne oldu? benim omuzlarımda yükselmek istedi işte. eşim alkol aldıkları ve yalnız oldukları bir akşam (tabi benim salaklığım) ona çok güzel olduğunu söylemiş. oysa kardeşiyle beraberdi ve onunla cinsel beraberliği olduğunu bile biliyordu. (daha önce de bir kaç kişiyle birlikte olmuş ama biz sadece eşimin kardeşiyle olduğunu biliyorduk. sonradan öğrendik diğerlerini) en büyük kabahat bana göre eşimde bunu çok iyi biliyorum. ama konu şu an bu olmadığı için yorumlarınızı bu yönde yapmamanızı lütfen özellikle rica ediyorum.
neyse bir gün beraber sabahladığımız bir günün sonunda yine alkollüyken bana eşimle beraber olduğunu itiraf etti. vicdanı çok rahatsızmış! (üzerinden 1.5 yıl geçmiş yani ben hamileyken) 2-3 defa birlikte olmuşlar. eşim çok ısrar etmiş o da boşluktaymış falan filan. tabi sonrasında evime gidip gelmeye devam etmişti yüzsüzce!
bana (sözde) itiraf ederken eşimin çok üstüne gittiğini defalarca söyledi. tabi eşimle yollarımı direk ayırmak için gereken şeyleri yapmaya giriştim. hayatımın nasıl altüst olduğunu, bebeğimle ne sıkıntılar yaşadığımı anlatmama bile gerek yok tahmin edersiniz zaten. ama eşimle son defa konuşmaya ikna oldum ve bana anlattığı şeylerle kafam çok karıştı. resmen onu baştan çıkarmış. karşısına geçip striptiz bile yapmış! yüzleştik. kabul etti başı önde!
eşime son bir şans daha verdim bunun üstüne.
yalnız elim kolum bağlıydı çünkü bu arkadaşım benim amcamın evlatlık aldğı biriydi. onu çok seviyorlardı ve eşimle amcamlar arasında güzel bir ilişki vardı. eğer bunu ortaya çıkarsaydım en az iki cinayet işlenecekti ve çocuğum babasız kalacaktı. tabi kardeşi de öğrenince yaşadığımız yer cehenneme dönecekti. mecbur susmak zorunda kaldım. ama o kadına karşı kinim bitmiyor. geçen sene sözlendi ve sözünü rezil etmek, varlığımla rahatsız etmek için eşimi de aldım ve sözüne gittim. tabii üstüne resmen bomba düştü :) korkusunu öyle net hissettim ki anlatamam. baksanıza artık bunlarla avunuyorum!
ben sözüne davet edilmediğim halde katılınca o tabi çok korkmuş ve şimdi ne nişan ne düğün yapmak istemiyormuş! sadece nikah ve yengemin zoruyla kına gecesi yapılacak.
sizce bu ikisine de katılmalı mıyım? en güzel anlarını berbat etmeye yeter mi bu? ya da ben ve ailem zarar görmeden ondan nasıl intikam alabilirim?
çok uzun ve karışık oldu farkındayım kusura bakmayın nolur. fikirleriniz çok lazım bana. teşekkür ederim...