10 yıllık evliyim 9 yaşında bir oğlum var şimdi bir kız bebek bekliyoruz Allah nasip ederse şuanda evliliğimde herşey yolunda çok şükür mutluyum huzurluyum... ben eşimle çok kısa zaman flört ettim ve hemen evlendik eşimin aileside beni çok istedi evliliğimin ilk yıllarında zorlandım evlilik hayatına adapte olmak başka çevreye hayata alışmak zor oluyor eşiminde benimde bocaladığımız zamanlar oldu yaşımızda çok olgun değildi saçmaladığımız zamanlar olmuştur ben 20 yaşındaydım eşim 25 yaşındaydı ama bir şekilde hep orta yolu bulmaya çalıştık biz bulamadığımız zamanda ailelerimiz orta yolu bulmaya çalıştılar ...iyi geçinmemiz için ailelerimiz çok emek verdi inkar edemem... eşimin ailesiyle büyük sorunlar yada kavgalar yaşamadım ufak tefek kırgınlıklar oldu ama hiç bir zaman iş çirkinleşmedi hakaret şiddet boyutuna gelmedi bir şekilde sorunları çözdük çünkü yüz göz olmadım hep saygılı oldum elimden geldiği kadar hoş görmeye anlamaya dinlemeye çalıştım... eşimde benim aileme her zaman saygılı ve güler yüzlü cana yakın davrandı saolsun ve herkesin yanında söyler kayınvalideme kayınpederime laf söyletmem çok severim iyi insanlar onlarda beni evlatları gibi tutuyor der... kırgınlıklarımız tartışmalarımız illa ki olmuştur tabiki eksiklerimiz kusurlarımız vardır insanız sonuçta kimse mükemmel değil ama karşımızdaki insanda eksik kusur aramak istersek illaki buluruz mühim olan saygı duymak değiştirmeye çalışmamak ve karşılıklı konuşup anlayabilmek iletişim çok önemli ilişkilerde... emek vermeden hiç bir şey hali hazırda mükkemmel olmuyor bu bir gerçek...