Aile olmayi unutmusuz. Bireylerden biri dustugunde digerlerinin onun elinden tutmasi gerekmez mi? Ozveri nerede? Ailem beni anlamayacaksa, dinlemeyecekse elin insani ne yapsin? Benim kizkardesim bosanacak, her lafinda bir sey ararim acaba onu kiracak bir sey mi yaptim, yanlis bir sey mi dedim, yanlis anlasilmaya mi meyil verdim diye. Kendini kotu hissetmemesi icin. Bosanip ailesinin evine donen kadin kendini zaten egreti hissediyor. Konu sahibi, yanlis anlamayin. Ben de 8 yil once oglumla baba evine geldim:) iki de kiz kardesim var. Bu surecte daha anlayisli, daha sevecen olmasi gerekirdi. Boyle terslemeleri degil. ( ergenlik caginda degilse tabi)
Bir arkadas demis, sagdan soldan dinleye duya ici sismistir. Artik dinlemek istemiyordur diye. Iyi de o zaman kimden dinliyorsa onlari sustursun yeter diye. Olayi yasayan ablasini degil.
Konu sahibi, tekrar soyluyorum. Ayni evde yasadiginiz kanınız gun gel elden öte olur. Fenalik yapma maksadinda demiyorum. Bir soz yeter kirmaya iste. Cok sevdigimizden daha cok kiriliyoruz zaten. Baskasi olsa umrunuzda olmazdi. Bu yuzden kardes de olsa anlayis dahil kimseden birsey beklemeyin. Kendi hayatiniza odaklanin. Bundan sonra kendiniz ve bebeginiz icin atacaginiz adimlari planlayin. Yakininizda sahil varsa gidip denizi izleyin. Tek basiniza aglayin. Konusun. Gunluk, kendinize mektuplar yazin. Bir de buraya yazin:)