Boşuna sinirlerinizi bozmayın, hayat yeterince adaletsiz davranmış zaten size.Kimsenin yarasını saracak gücünüzün kalmadığını ben anlayabiliyorum.Keza aynı şekilde bana da adil davranmadığını söyleyebilirim.Benim de kimsenin yarasını saracak kuvvetim yok açıkçası.Hatta benim yaralarımın sarılmasını artık hak ettiğimi düşünüyorum.Evet çocukların siz evlenince babalarında kalacağı tutmasının da art niyetsiz değerlendirilmesi saçma olur.Sırf art niyet olduğu için bile antipatik gelebilir insana.Üstelik kişinin evlenmeden önce verdiği sözlerin bağlayıcılığı olduğunu düşünüyorum.Eşiniz size bu sözü verdiyse tutmaması da etik değil bana göre.Kendi adıma söyleyeyim, eğer birgün eşim çocuklar artık benimle yaşayacaklar derse, yok yaşamasınlar filan demem.Bu onun bileceği bir şey.Ama kendi seçimlerimi yapıp bende hayat heba etmeden yoluma bakarım açıkçası.Sizede aynısını tavsiye ederim.Bir an önce atamanız yapılır umarım ve sizde daha fazla yara almazsınız şu hayatta.Sizin size daha fazla yara açacak bir ilişkiye değil, artık standart olan ve sizi iyileştirecek bir hayata ihtiyacınız var.Çok mutlu olursunuz umarım.