Hamileyim! Boşanmak istiyorum daha fazla dayanamıyorum :(

VivaLaJuicy .!.:

Seven insan bal gibi de dokunmak ister, gayet de birlikte olur. Eski Türk filmlerini unutun lütfen. Kalmadı seven insan sevdiğine kıymaz gibi arabesk durumlar. Sevişmek kıymak demek değil çünkü. Bunlar güzel şeyler iki kişi de isteyip yaptıktan sonra... Neyse...
Ben adamcağıza üzüldüm ya. Sinirlenince ağzına geleni sayıp hakaret eden bir kadına nasıl katlanıyor acaba??? ;(( İnşallah o yavrucuğuna da sinirlendiğinde ağzına geleni saymazsın, yazık. Önce dönüp kendine bak biraz. Tek taraflı değil hiçbir şey belli ki.


Sent from my iPhone using Tapatalk

Genişletmek için tıkla...

VivaLaJuicy .!.:

Ayrıca evliliği oyuncak sanan çocuksu tipler evlenmemeli. Yoksa böyle her tartışmada boşanalımmm ayrılalımmm ühühüh diyorlar. ;((


Sent from my iPhone using Tapatalk

Genişletmek için tıkla...

yasemin2413 .!.:

degıl cümle kompozisyon yazdık. offff hatırlamak bile istemiyorum. ben ben degıldım esimde esim degıldı sanki. hatta o kac yıl sevıp evlenen hıc bız degıldık sankı. ıcımızden başkaları cıktı. karsımdakını tanısyamamısım dedım ama yıllar gecınce anladımkı kendımı tanıyıp kendımı yonetememısım bunu aladım. bızım omuzumuzda cok yuk vardı . sadece ıkımız yaptık herseyı nısan dugun eşya vs.... vetabı bu stresle saygı sevgı aldı basını gıttı. ama ben ne odedıgım borca ne de alamadığım eşya takı vs hıcbırıne yanmıyorumda duygu yoğunluğuyla evlenemedik ona yanıyorum hıc eşyamız olmasaydıda mutluluktan uçarak evlenseydik. tanı toplum ve aıleler maalesef evlılık sartlarını agırlastırmıs bızde o ağırlık altında ezılıyoruz.

sızın yıpranmanız aynı sebepten degıl ama kotu bır başlangıç olmuş, mecburıyet ve vıcdan bırbırınızı sevdıgınızı unutturmuş, dayatmayla evlendık sanmışsınız. tabı böyle olunca ınsan hep karsıda problem arıyor hıc ıyı goremıyor. ama bence bu stresle ınsan nedediğini bilmiyor ve ınsan bırbırının canını acıtmak ıcın herseyı soyluyor.

cok kestirmeden anlattım yasadıklarımı ıstersenız bıraz daha detaylı özelden yazabılırım

kendınızıde bebegınızıde uzmeyın sakın.

Genişletmek için tıkla...

enfako .!.:

adabilge .!.:

Ben istedim konuştum o hayır deyince konu kapandı zaten, ve şimdi bebek tamamen mucize prezervatifle korunmamıza rağmen oldu ve Allahın bir mesajı bir mucizesi buna inanmayan Allah'a nasıl inanıyor şüphe duyarım. Ben bebeğimle yine güzel bir hayat yaşarım yeterki o olmasın hayatımda..

Genişletmek için tıkla...

Prezervatif kullanarak hamile kallinabilir, prezervatif yirtilabilir, yani o kadar mücize birsey degil

Benim gözümde hatta prezervatif dogum konrol yönetimler arasinda en kötüsü. Gerçekten bebek istemezseydiniz hapta kullanirdiniz.

Ayrica bir bebek, bir bebektir. Yani evliligini tahamir etme yetenegi yoktur. Yani esinin mutlu olmasin, evliliginizin tekrar iyi gitmesini beklemenizi çok naif buldum. Öyle bir evlilikte ben hamile kalsam dünya basima yikilirdi. Hatta ben kendim bile aldirmaya kadar düsünürdüm. Sonuçta hayat öyle tozpembe degil. Bir bebek ile tekrar baba evine dönmek hiç kolay degil. Keske daha önceden bosansaydiniz. Gerçe zaten ilk yalnisi onun ile evlenmek ile yapmistin. Ondan sonra yalnislar hep üst üste gelmis ne yazikki.

Genişletmek için tıkla...

enfako .!.:

Ailem yanımda değil maalesef işte fedakârlık diyorlar evlilik bu diyorlar sabır diyorlar... işin iç yüzünü bilmedikleri için. ..

Genişletmek için tıkla...

enfako .!.:

adabilge .!.:

Şimdi kendi annemle konuştum daha o durumu bilmeden evlilik fedakarlıktır, erkek yeri gelir kadına laf söyler ama sen ona hakaret etmeseydin falan diye yanımda olacağına karşımda oluyor. Ben daha ne yapayım?..

Genişletmek için tıkla...

enfako .!.:

Yok genelde ben sinirliyken aslında düşüncem olmayan sözleri sarf ederim. O cidden içinde tuttuğu pis duygularını ifade eder, sinirlendirmek için falan söylemez. Keşke arkadaşlarıyla çıksa gezse ama bir tane bile arkadaşı yok ki ya benim 2-3 arkadaşım var onlarla ailecek görüşürüz yada abisi var evli onlara gider geliriz başka da kimse yok.

Genişletmek için tıkla...

annen haklı canım, biraz törpüle kendini. kendinde farkındasın sinirle yanlış hareket ettiğinin. sinirliyken yanız kal sus. sinirin geçince sakin sakin konuşun. bence siz boşanmazsınız. ama çok yüzgöz olmuşssunuz. biraz sakin kal bence tepki verme. kaç yaşında eşin? çok fevri davranıyorsunuz ikinizde.

Genişletmek için tıkla...

enfako .!.:

Merhaba hanımlar,

Herşeyi size dürüstçe anlatıcam.
Biz eşimle 1 buçuk sene önce tanıştık onu tanıdığımda çok sevecen, şakacı, uyumlu ve anlayışlı biriydi ve birçok davranışları yaptıkları bana o kadar çok uyuyordu ki.. 2-3 aylık birlikteyken kavgalar etmeye başladık tartıştık ve ben aşırı sinirliyimdir sinirlendiğimde ağzımdan çıkanı kulağım duymaz. O da ilişkiyi bitirdi sonra yazışmaya başladık yeniden ve görüştük, konuştuk daha sonra malesef ilişkiye girdik ve benim ilk ilişkimdi ( bu durumdan çok utanıyorum ve deli gibi pişmanım sonra o yine barışmayı kabul etmedi daha doğrusu nazlandı ama ben birazda olsa bu ilişki yüzünden beni ortada bırakamazsın dedim ve evlendik. Şimdi henüz 1 yılımız dolmadı 11 ay oldu. Bu süreçte kavgalarımız oldu ve ben olamıyacağını düşündüm ve birkaç kere boşanmaya kalktım her seferinde bir şans daha dedi. Evlendikten sonra o şen şakrak şakacı, gezmeyi seven güleryüzlü adam gitti bambaşka adam geldi. Evet yine bana iyi davranıyordu sevdiğini söylüyordu ara sıra gezmeye çıkardık ama değişti işte hep benden şikayet eder dururdu öyle elle tutulur gözle görülür ciddi bi anlaşmazlığımız yoktu hep ufak tefek. Ve ben artık çocuk istemeye karar verdim o buna yanaşmadı henüz hazır değiliz dedi ve prezervatif ile korunuyorduk ki ben geçen ay hamile kaldım şuan 1 aylık hamileyim inanın tamamen mucize..
Ne mi oldu ben çok mutlu oldum ama eşim 180 derece değişti sevinmedi bile ona hamile olduğumu mutlulukla söylediğimde bana verdiği ilk tepki "biz henüz anlaşamıyoruz acaba aldırsak mı?" oldu ve ben sinirden tansiyonum yükseldi bir bebeğin nasıl canına kıyar nasıl olurda bir cinayeti teklif eder bana?? Tabi ağzıma geleni saydım hakaretlerde ettim o da bana etti hem de o ilk ilişkimizi yüzüme vurdu. "Beni oyuna getirdin, kumpas kurdun benimle birlikte oldun ve zorla evlendirdin" dedi. Ben onu zorla evlendirmedim ve oyun da kurmadım o an ilişki öyle gelişti ve oldu ben zorlamı yaptırdım ona birşey? Bunları duyunca şok oldum oysa onu o kadar çok seviyordum ki, meğerse bana karşı hep nefret hissetmiş o zaman neden hamileliğimi bekledi de ben kaç defa ayrılmak istediğimde bir şans daha verelim dedi?
Şimdi onu görmeye bile tahammül edemiyorum, aynı evde yaşamayı bırakın yanyana yürümekten bile tiksiniyorum insan karısına bu lafları nasıl söyler?? Bana bu çocuğu sen istedin al işte oldu dedi yahu korunan sendin madem beni de sevmiyordun niye bu çocuğu yaptın demezler mi adama?
Bugün bebeğimizin kesesini görmeye gittik ve benim gözlerim doldu mutluluktan ama o tepki bile vermedi yolda tartışmaya başladık ve anladım ki cidden bitmiş artık ve yarın adliyeye gidip dava açıcam. Ailesini de çağırdım memleketten gelsinler ailemde gelsin toplansınlar ve huzura kavuşalım artık. Biliyorum çok uzun anlattım ama işin her yönünü söylemek zorundaydım size..
Kafam inanılmaz karışık o adama tahammul edemiyorum ama bir yandan da hamileyim napıcam ben offff

Genişletmek için tıkla...

enfako .!.:

Merhaba hanımlar,

Herşeyi size dürüstçe anlatıcam.
Biz eşimle 1 buçuk sene önce tanıştık onu tanıdığımda çok sevecen, şakacı, uyumlu ve anlayışlı biriydi ve birçok davranışları yaptıkları bana o kadar çok uyuyordu ki.. 2-3 aylık birlikteyken kavgalar etmeye başladık tartıştık ve ben aşırı sinirliyimdir sinirlendiğimde ağzımdan çıkanı kulağım duymaz. O da ilişkiyi bitirdi sonra yazışmaya başladık yeniden ve görüştük, konuştuk daha sonra malesef ilişkiye girdik ve benim ilk ilişkimdi ( bu durumdan çok utanıyorum ve deli gibi pişmanım sonra o yine barışmayı kabul etmedi daha doğrusu nazlandı ama ben birazda olsa bu ilişki yüzünden beni ortada bırakamazsın dedim ve evlendik. Şimdi henüz 1 yılımız dolmadı 11 ay oldu. Bu süreçte kavgalarımız oldu ve ben olamıyacağını düşündüm ve birkaç kere boşanmaya kalktım her seferinde bir şans daha dedi. Evlendikten sonra o şen şakrak şakacı, gezmeyi seven güleryüzlü adam gitti bambaşka adam geldi. Evet yine bana iyi davranıyordu sevdiğini söylüyordu ara sıra gezmeye çıkardık ama değişti işte hep benden şikayet eder dururdu öyle elle tutulur gözle görülür ciddi bi anlaşmazlığımız yoktu hep ufak tefek. Ve ben artık çocuk istemeye karar verdim o buna yanaşmadı henüz hazır değiliz dedi ve prezervatif ile korunuyorduk ki ben geçen ay hamile kaldım şuan 1 aylık hamileyim inanın tamamen mucize..
Ne mi oldu ben çok mutlu oldum ama eşim 180 derece değişti sevinmedi bile ona hamile olduğumu mutlulukla söylediğimde bana verdiği ilk tepki "biz henüz anlaşamıyoruz acaba aldırsak mı?" oldu ve ben sinirden tansiyonum yükseldi bir bebeğin nasıl canına kıyar nasıl olurda bir cinayeti teklif eder bana?? Tabi ağzıma geleni saydım hakaretlerde ettim o da bana etti hem de o ilk ilişkimizi yüzüme vurdu. "Beni oyuna getirdin, kumpas kurdun benimle birlikte oldun ve zorla evlendirdin" dedi. Ben onu zorla evlendirmedim ve oyun da kurmadım o an ilişki öyle gelişti ve oldu ben zorlamı yaptırdım ona birşey? Bunları duyunca şok oldum oysa onu o kadar çok seviyordum ki, meğerse bana karşı hep nefret hissetmiş o zaman neden hamileliğimi bekledi de ben kaç defa ayrılmak istediğimde bir şans daha verelim dedi?
Şimdi onu görmeye bile tahammül edemiyorum, aynı evde yaşamayı bırakın yanyana yürümekten bile tiksiniyorum insan karısına bu lafları nasıl söyler?? Bana bu çocuğu sen istedin al işte oldu dedi yahu korunan sendin madem beni de sevmiyordun niye bu çocuğu yaptın demezler mi adama?
Bugün bebeğimizin kesesini görmeye gittik ve benim gözlerim doldu mutluluktan ama o tepki bile vermedi yolda tartışmaya başladık ve anladım ki cidden bitmiş artık ve yarın adliyeye gidip dava açıcam. Ailesini de çağırdım memleketten gelsinler ailemde gelsin toplansınlar ve huzura kavuşalım artık. Biliyorum çok uzun anlattım ama işin her yönünü söylemek zorundaydım size..
Kafam inanılmaz karışık o adama tahammul edemiyorum ama bir yandan da hamileyim napıcam ben offff

Genişletmek için tıkla...

enfako .!.:

Merhaba hanımlar,

Herşeyi size dürüstçe anlatıcam.
Biz eşimle 1 buçuk sene önce tanıştık onu tanıdığımda çok sevecen, şakacı, uyumlu ve anlayışlı biriydi ve birçok davranışları yaptıkları bana o kadar çok uyuyordu ki.. 2-3 aylık birlikteyken kavgalar etmeye başladık tartıştık ve ben aşırı sinirliyimdir sinirlendiğimde ağzımdan çıkanı kulağım duymaz. O da ilişkiyi bitirdi sonra yazışmaya başladık yeniden ve görüştük, konuştuk daha sonra malesef ilişkiye girdik ve benim ilk ilişkimdi ( bu durumdan çok utanıyorum ve deli gibi pişmanım sonra o yine barışmayı kabul etmedi daha doğrusu nazlandı ama ben birazda olsa bu ilişki yüzünden beni ortada bırakamazsın dedim ve evlendik. Şimdi henüz 1 yılımız dolmadı 11 ay oldu. Bu süreçte kavgalarımız oldu ve ben olamıyacağını düşündüm ve birkaç kere boşanmaya kalktım her seferinde bir şans daha dedi. Evlendikten sonra o şen şakrak şakacı, gezmeyi seven güleryüzlü adam gitti bambaşka adam geldi. Evet yine bana iyi davranıyordu sevdiğini söylüyordu ara sıra gezmeye çıkardık ama değişti işte hep benden şikayet eder dururdu öyle elle tutulur gözle görülür ciddi bi anlaşmazlığımız yoktu hep ufak tefek. Ve ben artık çocuk istemeye karar verdim o buna yanaşmadı henüz hazır değiliz dedi ve prezervatif ile korunuyorduk ki ben geçen ay hamile kaldım şuan 1 aylık hamileyim inanın tamamen mucize..
Ne mi oldu ben çok mutlu oldum ama eşim 180 derece değişti sevinmedi bile ona hamile olduğumu mutlulukla söylediğimde bana verdiği ilk tepki "biz henüz anlaşamıyoruz acaba aldırsak mı?" oldu ve ben sinirden tansiyonum yükseldi bir bebeğin nasıl canına kıyar nasıl olurda bir cinayeti teklif eder bana?? Tabi ağzıma geleni saydım hakaretlerde ettim o da bana etti hem de o ilk ilişkimizi yüzüme vurdu. "Beni oyuna getirdin, kumpas kurdun benimle birlikte oldun ve zorla evlendirdin" dedi. Ben onu zorla evlendirmedim ve oyun da kurmadım o an ilişki öyle gelişti ve oldu ben zorlamı yaptırdım ona birşey? Bunları duyunca şok oldum oysa onu o kadar çok seviyordum ki, meğerse bana karşı hep nefret hissetmiş o zaman neden hamileliğimi bekledi de ben kaç defa ayrılmak istediğimde bir şans daha verelim dedi?
Şimdi onu görmeye bile tahammül edemiyorum, aynı evde yaşamayı bırakın yanyana yürümekten bile tiksiniyorum insan karısına bu lafları nasıl söyler?? Bana bu çocuğu sen istedin al işte oldu dedi yahu korunan sendin madem beni de sevmiyordun niye bu çocuğu yaptın demezler mi adama?
Bugün bebeğimizin kesesini görmeye gittik ve benim gözlerim doldu mutluluktan ama o tepki bile vermedi yolda tartışmaya başladık ve anladım ki cidden bitmiş artık ve yarın adliyeye gidip dava açıcam. Ailesini de çağırdım memleketten gelsinler ailemde gelsin toplansınlar ve huzura kavuşalım artık. Biliyorum çok uzun anlattım ama işin her yönünü söylemek zorundaydım size..
Kafam inanılmaz karışık o adama tahammul edemiyorum ama bir yandan da hamileyim napıcam ben offff

Genişletmek için tıkla...

enfako .!.:

Merhaba hanımlar,

Herşeyi size dürüstçe anlatıcam.
Biz eşimle 1 buçuk sene önce tanıştık onu tanıdığımda çok sevecen, şakacı, uyumlu ve anlayışlı biriydi ve birçok davranışları yaptıkları bana o kadar çok uyuyordu ki.. 2-3 aylık birlikteyken kavgalar etmeye başladık tartıştık ve ben aşırı sinirliyimdir sinirlendiğimde ağzımdan çıkanı kulağım duymaz. O da ilişkiyi bitirdi sonra yazışmaya başladık yeniden ve görüştük, konuştuk daha sonra malesef ilişkiye girdik ve benim ilk ilişkimdi ( bu durumdan çok utanıyorum ve deli gibi pişmanım sonra o yine barışmayı kabul etmedi daha doğrusu nazlandı ama ben birazda olsa bu ilişki yüzünden beni ortada bırakamazsın dedim ve evlendik. Şimdi henüz 1 yılımız dolmadı 11 ay oldu. Bu süreçte kavgalarımız oldu ve ben olamıyacağını düşündüm ve birkaç kere boşanmaya kalktım her seferinde bir şans daha dedi. Evlendikten sonra o şen şakrak şakacı, gezmeyi seven güleryüzlü adam gitti bambaşka adam geldi. Evet yine bana iyi davranıyordu sevdiğini söylüyordu ara sıra gezmeye çıkardık ama değişti işte hep benden şikayet eder dururdu öyle elle tutulur gözle görülür ciddi bi anlaşmazlığımız yoktu hep ufak tefek. Ve ben artık çocuk istemeye karar verdim o buna yanaşmadı henüz hazır değiliz dedi ve prezervatif ile korunuyorduk ki ben geçen ay hamile kaldım şuan 1 aylık hamileyim inanın tamamen mucize..
Ne mi oldu ben çok mutlu oldum ama eşim 180 derece değişti sevinmedi bile ona hamile olduğumu mutlulukla söylediğimde bana verdiği ilk tepki "biz henüz anlaşamıyoruz acaba aldırsak mı?" oldu ve ben sinirden tansiyonum yükseldi bir bebeğin nasıl canına kıyar nasıl olurda bir cinayeti teklif eder bana?? Tabi ağzıma geleni saydım hakaretlerde ettim o da bana etti hem de o ilk ilişkimizi yüzüme vurdu. "Beni oyuna getirdin, kumpas kurdun benimle birlikte oldun ve zorla evlendirdin" dedi. Ben onu zorla evlendirmedim ve oyun da kurmadım o an ilişki öyle gelişti ve oldu ben zorlamı yaptırdım ona birşey? Bunları duyunca şok oldum oysa onu o kadar çok seviyordum ki, meğerse bana karşı hep nefret hissetmiş o zaman neden hamileliğimi bekledi de ben kaç defa ayrılmak istediğimde bir şans daha verelim dedi?
Şimdi onu görmeye bile tahammül edemiyorum, aynı evde yaşamayı bırakın yanyana yürümekten bile tiksiniyorum insan karısına bu lafları nasıl söyler?? Bana bu çocuğu sen istedin al işte oldu dedi yahu korunan sendin madem beni de sevmiyordun niye bu çocuğu yaptın demezler mi adama?
Bugün bebeğimizin kesesini görmeye gittik ve benim gözlerim doldu mutluluktan ama o tepki bile vermedi yolda tartışmaya başladık ve anladım ki cidden bitmiş artık ve yarın adliyeye gidip dava açıcam. Ailesini de çağırdım memleketten gelsinler ailemde gelsin toplansınlar ve huzura kavuşalım artık. Biliyorum çok uzun anlattım ama işin her yönünü söylemek zorundaydım size..
Kafam inanılmaz karışık o adama tahammul edemiyorum ama bir yandan da hamileyim napıcam ben offff

Genişletmek için tıkla...

enfako .!.:

Çalışıyorum çok şükür çok güzel bir mesleğim var hatta eşimden daha iyi bi mesleğe ve gelire sahibim ve çok güçlüyümdür esasen herşeye göğüs gererim. Şuan kafamı karıştıran husus yalnızca babam. Babama çok düşkünüm karnımda bebekle nasıl dönerim evlerine? Ayrı yaşamama izin vermezler
Ben asla bebeğimi aldırmam Allahın izniyle, o benim meleğim minnacık kuzum herşeyi unutur giderim sırf onun için.
Eşim bana bebek biraz büyüsün senden almak için elimden geleni yapıcam dedi. Ben bu konuda endişe bile etmiyorum çünkü eğer maddi imkanı varsa çocuk ilk önce anneye verilir ve çok şükür benim maddi imkanım eşimden daha iyi o konuda korkmuyorum.. Ama inanın tek düşündüğüm ailem Annem sabret biraz diyor ama bu durumları bilmiyor ki onlara göre ciddi bi sorun yok. Ama nasıl derim biz evlenmeden birlikte olduk ve şimdi benim yüzüme vuruyor diye? Diyemem ve bu yüzden aileme karşı utanıyorum

Genişletmek için tıkla...