- 14 Nisan 2017
- 9.061
- 33.993
- 548
- Konu Sahibi emptystring
-
- #101
Bebek altı değiştirmek üstün başarı ve üstün zeka gerektirmiyor ki, bunu ilk defa anne olan kadınlar hatta doğumdan yeni çıkıp anne olan kadınlarda yapabiliyor
Şu cümleleri toparlayıp eşinize söyleyin. Çok iyi bir anlatım olmuş. Şu halde bana en çok destek verecek olan sen boşanalım diyorsan ver dilekçeyi ben tamamım diyin.O zaman ben sizin yerinizde olsam asla bu ortamda doğum yapmam. Giderim ailemin yanına. Böyle bir durumda yanınızda annenizi istemeniz kadar doğal birşey yok. Ben de doğum yaptım biliyorum o anki duyguları. Bunlari anlayamayacak adama bir dk tahammül etmem ne yalan soylıyım. Şu durumda yaşadığınız strese bak. Çok üzüldüm halinize. Şu anda sizin bunları kafaya takıyor olmanız, eşinizin bu durumdaki bi kadına o zaman boşanalım demesi bile ne bileyim hiç birşeyi haketmediğini gösteriyor. Allah yardımcınız olsun.
İkisi de gelseydi nolcak ? Boşanmak istiyorsa da boşansın anası yüzünden ne anlayışsızlar bir sorsaydın sen özel bölgenden ameliyat olsan babamın gelip sana bakmasını mı istersin kendi aileni mi diyeHamileyim. Doğumumda yardım için annem gelecekti.
Kayınvalidem bunu duyunca o geliyorsa ben de gelirim demiş. Ama kendisi öyle çok da yardım edecek tipte biri değil; daha önceki tecrübelerime dayanarak söylüyorum. Bebeğin altını bile değiştiremiyor. Ben de eşime o zor dönemde annemi istediğimi, onun annesini istemediğimi söyledim. Çok büyük kavgalar ettik. En sonunda kendi anneme gelme dedim. Eşim sürekli ağladığım için ve ortamı gerdiğim için çok mutsuz olduğunu, böyle devam etmek istemediğini söyledi, hatta boşanalım bile dedi. Ne diyeceğimi bilemedim, cevap veremedim. Boşanma gündeme geldiğinden beri kafam allak bullak oldu, nasıl davranacağımı bile kestiremiyorum. Mevcut durumda annem de doğuma gelmeyecek, inanılmaz stresliyim. En çok da bütün bu üzüntü bebeğime yansıdığı için mutsuzum. Nasıl davranabilirim şu durumda?
Yahu gelsin ne olacak ki kv. Bebeğin altını değiştirmezse yemek yapar. Niye olayı ta bu raddeye getirdiniz kiHamileyim. Doğumumda yardım için annem gelecekti.
Kayınvalidem bunu duyunca o geliyorsa ben de gelirim demiş. Ama kendisi öyle çok da yardım edecek tipte biri değil; daha önceki tecrübelerime dayanarak söylüyorum. Bebeğin altını bile değiştiremiyor. Ben de eşime o zor dönemde annemi istediğimi, onun annesini istemediğimi söyledim. Çok büyük kavgalar ettik. En sonunda kendi anneme gelme dedim. Eşim sürekli ağladığım için ve ortamı gerdiğim için çok mutsuz olduğunu, böyle devam etmek istemediğini söyledi, hatta boşanalım bile dedi. Ne diyeceğimi bilemedim, cevap veremedim. Boşanma gündeme geldiğinden beri kafam allak bullak oldu, nasıl davranacağımı bile kestiremiyorum. Mevcut durumda annem de doğuma gelmeyecek, inanılmaz stresliyim. En çok da bütün bu üzüntü bebeğime yansıdığı için mutsuzum. Nasıl davranabilirim şu durumda?
o erkekler anyayi konyayi gorduklerinde kafaya dank ediyorda, bir kadin gozunu karartirsa geri donmuyor...ama o raddeye gelene kadarda baya ugrasir kadin genelde..bazen bicak kemige oyle dayanirki coluk cocuk 10 cocugun olsa gormez gozun. ortalama Turk erkegi malBu erkekler niye boyle ya? Cocuk olunca eli mahkum bosanamaz gozuyle bakiyor?
Ne kadar kolay bosanalim demesi? Olur demeyi denediniz mi hic? Bakin bakalim bosuyor mu o zaman. Alttan alirsaniz surekli bununla tehdit eder bu adam. Sizin zayif tarafinizin bosanma oldugunu anlarsa surekli bosanalim der.
Ben olsam olur, hatta anlasmali bosanalim daha cabuk bitiyormus. Bebege 3000 tl nafaka isterim falan gibi seyler soylerdim. Sonra da valizimi hazirlardim.
Tamam annen gelsın demeye gıtmıstır.E emptystring o kadar kişi yazmış, siz neredesiniz?
doğumunuzu gidip ailenizin yanında yapın. en azından kafanız rahat olsun!!! kendi de ister boşansın ister gelip özür dilesin. ya şu kv milleti yok mu yani, hep bi nifak peşindeler.... kızın annesi gelir, dikişi olur yardım eder kızına.. her halta nane olarak gelmek zorunda değilsin!!! kimse demiyor torununu görmesin vs ama gel torununa bak git... kızın annesi varken sen mi yardım edeceksin gelinin oturmasına kalkmasına vs... saçmalıyorlar! benimde oğlum var... Allahım büyük laf etmek gibi olmasın, beni düşüncemden şaşırtma ama, bebek doğum konularında öncelik kızın annesinindir. her zaman bu böyledir! umarım ileride de bu prensiple yanaşacağım. resmen burda kv aranızı bozmuş!!! şimdi hiç erkek idare edebilmeli yorumları yapılmasın. öyle bir erkek herhalde %2 falan..Hamileyim. Doğumumda yardım için annem gelecekti.
Kayınvalidem bunu duyunca o geliyorsa ben de gelirim demiş. Ama kendisi öyle çok da yardım edecek tipte biri değil; daha önceki tecrübelerime dayanarak söylüyorum. Bebeğin altını bile değiştiremiyor. Ben de eşime o zor dönemde annemi istediğimi, onun annesini istemediğimi söyledim. Çok büyük kavgalar ettik. En sonunda kendi anneme gelme dedim. Eşim sürekli ağladığım için ve ortamı gerdiğim için çok mutsuz olduğunu, böyle devam etmek istemediğini söyledi, hatta boşanalım bile dedi. Ne diyeceğimi bilemedim, cevap veremedim. Boşanma gündeme geldiğinden beri kafam allak bullak oldu, nasıl davranacağımı bile kestiremiyorum. Mevcut durumda annem de doğuma gelmeyecek, inanılmaz stresliyim. En çok da bütün bu üzüntü bebeğime yansıdığı için mutsuzum. Nasıl davranabilirim şu durumda?
Kadın doğum yapacak haklı istememekle bazı insanlar geliyor destek olacağına köstek oluyor.Kayınvalidenizle aranız iyi değil belli ki ama bir erkeğin yüzüne "Anneni istemiyorum" cümlesini kurmak gerçekten ağır bir söz. Evli olsam ve kocam bana "Anneni istemiyorum" dese ortalığı ayağa kaldırırım. Diyemez. Ben de kocamın annesi için bu cümleyi kurmam. Kayınvalidenin anneniz için "O gelirse ben de gelirim" demesi de ayrıca hatalı. Öte yandan eşinizin boşanma lafını ağzına alması da hatalı.
Sonuç olarak; üçünüzün de savunulacak bir tarafı yok. Hepiniz birbirinizden problemlisiniz.
Canım ekonomik özgürlüğünde varmış üzülme annen gelmiyorsa onun kıskanç fesat görgüsüz anasıda gelmesin Allah öküzlere akıl fikir versin.Hamileyim. Doğumumda yardım için annem gelecekti.
Kayınvalidem bunu duyunca o geliyorsa ben de gelirim demiş. Ama kendisi öyle çok da yardım edecek tipte biri değil; daha önceki tecrübelerime dayanarak söylüyorum. Bebeğin altını bile değiştiremiyor. Ben de eşime o zor dönemde annemi istediğimi, onun annesini istemediğimi söyledim. Çok büyük kavgalar ettik. En sonunda kendi anneme gelme dedim. Eşim sürekli ağladığım için ve ortamı gerdiğim için çok mutsuz olduğunu, böyle devam etmek istemediğini söyledi, hatta boşanalım bile dedi. Ne diyeceğimi bilemedim, cevap veremedim. Boşanma gündeme geldiğinden beri kafam allak bullak oldu, nasıl davranacağımı bile kestiremiyorum. Mevcut durumda annem de doğuma gelmeyecek, inanılmaz stresliyim. En çok da bütün bu üzüntü bebeğime yansıdığı için mutsuzum. Nasıl davranabilirim şu durumda?
Boşanırsada boşansın davar çok sinir oldum.Hamile bir kadınla neden tartışılır anlamıyorum. Stres ve üzüntüden olabildiğince uzak durmanız gereken bu dönemde size bunu yaşatan eş kişisinden uzak durun bence. İmkanınız varsa da bu dönemi annenizin yanında geçirin. Boşanalım mi diyor buyur boşanalım deyin bakalım. Bakın görün nasıl geri adım atacak.
Aynen vallaBoşanırsada boşansın davar çok sinir oldum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?