hamileyim eşimi kendimden soğuttum :( yardım et

nomoresorrov

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
28 Haziran 2013
286
34
43
3 aylık hamileyim. eşimle çok mutlu iyi güzel geçinirdik. ama şimdi geçinemiyoruz. sorun bende biliyorum ama oda bana destek olsun istiyorum olmuyor haliyle kavga ediyoruz. ona ister istemez bağırıyorum. üzerimde halsizlik var kalkıp iş yapasım bile gelmiyor uykum çok.. yemek yaparken tiksine tiksine zorla pişiriyorum. bu hamilelik beni etkilediği gibi eşimide etkiledi. ikimizde çok zor durumdayız. onda babalık endişesi bende annelik. üstelik ben hamileyim diye 2mizde sigarayı bırakma kararı aldık. yalnız bu sıralar aramız bozuk ufak bi tartışma büyüyor da büyüyor. dün gece kavga ettik huysuzsun saygısızsın söz dinlemiyosun inatlaşıyorsun çocuk gibisin falan bana laflar söyledi. bende sinirledim karşılık verdim destek olacağın yerde köstek oluyosun diye :) tabi bir yandan ağlıyorum... iyice sinirler gerildi soğudum senden pişmanım hayatımı mahvettin nerden geldin karşıma gibi laflar çok kırıldım anlatamam ağla ağla usandım boğazıma ağrılar girdi. konuşamadım. nasıl oldu bilmiyorum bi anda acıdımı artık ne olduysa melek kesildi başıma. yüzümü yıkamaya gittiğimde arkamdan geldi. bu gece dönme arkana sarılarak uyumak istiyorum dedi. tamam dedim ama hiç içim sinmeyerek yattım omzuna biryandan gözyaşlarımı durdurmak kolay olmadı. sabah hiç birşey olmamış gibi şakalaşıyor öperek uyandırmadın beni diyor. işe giderkende iyi düşün sen biraz kendini toparla bende sinirime hakim olucam bağırmıcam hem sana dün gece sinirden öyle dedim dedi öptü işe gitti. ama ben hala dargınım sanırım baya bi süre geçmiyecek bi acı yardımcı ol ne olur nasıl davranayım eşime. psikolojik olarak darmadağınım böyle gidersem gerçekten eşim benden soğuyacak biri bana akıl versin bu sıralar olumlu düşünemiyorum bile
 
suç bende 3 aylık hamileyim psikolojik olarak çöküntüdeyim sürekli adamın üzerine gidiyorum sürekli ağlıyorum birşey istedi mi getirip vermiyorum yemekleri tiksinerek pişirdiğimden iyi olmuyor vb. buna rağmen kendimi tutamayıp kavga çıkartıyorum e haliyle oda sinirli bağırıyor kavga büyüyor ben artık ağla ağla helak oldum eşime nasıl davranıcam bilemiyorum bişey yazın ya ne olur
 
Eşinize hamilelik psikolojisi ve hormon değişiklikleri ile ilgili yazıları bi okutun derim. Sizin de bu süreciniz geçici, hormonlarınızın etkisindesiniz. Birbirinize karşı daha anlayışlı olmayı deneyin derim, sonuçta küçük bir mucizeye ev sahipliği yapıyorsunuz, bunun tadını çıkartın. Sonra bu harcadığınız zamanlar için üzülürsünüz :)
 
eşiniz daha akşamında hatasını anlamış, pişman olmuş, gönlünüzü almaya çalışmış, en azında bu iyi birşey.
olaylara biraz daha iyi yönden bakmayı deneyin bence
 
Nerdeyse 7 aylik olucam durmadan zirliyorum adam bisey demiyor oturuyor ben alinip baska odaya gidiyorum geliyor neyin var diye sen bana surat yapiyorsun diyorum adam ne alakasi var yorgunum diyor ben basliyorum zaten fil gibi oldum ki kilom yok beni begenmiyorsun 2 cocuk annesi oluyorum ya gozunde yokum diye hic ses etmiyor sagolsun 9 sene hayatim kabus gibiydi sabrettim simdi ben tuhaf oldum en son beraber dr gittigimizde bebegimizi gprmeye dr a dedim cok kotuyum psikolojim kotu halbuki istenen bi gebelik dr hormonlari anlatti:) simdi esim e bisey desem hormonlari karimi ele gecirdi ben gidiyorum diyor.gecici bir surec bu okutun esinize yada benim gibi doktorunuza goturun cok ise yariyor:)
 
Sen kendini bosuna sucluyosun hamilelikte cok normal bu yaptiklarin. Bende yapabilirsem yemek yapiyoru. Yapamazsam esim yapiyo kalkmiyorum bile yerimden. Bazen adam sarilmaya gelse midem kotuyse yaklasma simdi kotuyum diyorum. Bu yuzden soguyacagni hic dusunmedim.

Sende bu psikolojiden cik. İkinizin cocugunu tasiyosun sen ruhsal ve fiziksel olarak etkileneceksin o da sana sonuna kadar destek olacak.bunun baska oluru yok bnce.
 
canım mecbur yapıcam. işten yorgun geliyor dışarıda gidemeyiz. zaten onu çok sinirlendirdim elini kaldırıyor ama vurmuyor. dövse ne yapabilirsin ki zaten ağla dur işte başka bişey değil

şok oldum şu yazdığından, o zaman arada ağla ne diyim başa gelen çekilir
 
bende 20 haftalık hamileyim.
hamileliğin verdiği bedensel,ruhsal sıkıntılar gerçekten başka.
burada iş eşlere düşüyor.
biraz daha anlayışlı olmaları gerek.
eşinizin saydığı laflar hoş olmamış.biraz daha anlayışlı olabilirdi.
hamilelikte kadınlarda beklenti daha yüksek oluyor ilgi,sevgi konusunda vs...
bizde de en basitinden ''sütü niye dolaba koymadın''sorusu ''sen beni artık sevmiyorsun''lara kadar geliyor
bunlar illaki olacak ama sonunun nereye gittiği çok önemli.
geri dönüşü olmayacak,hafızalara kazınacak laflar etmemeye dikkat etmek gerek.
ikinizde sigarayı bıraktığınız için,anne baba olmanın verdiği stres...
haliyle patlıyor bir yerde.
eşinizle konuşun ve söylediği şeyleri unutamadığınızı çok kırıldığınızı belirtin,gerçekten incitici sözler,
tekrarlamaması için uyarın.
burda soğuyacak birşey yok.o çocuğu tek başınıza yapmadınız.illaki zorlukları olacak.
bunu anlamaması normal,sonuç olarak o canı biz taşıyoruz fakat anlayış göstermemesi normal değil.
 


eşim çok anlayışlıdır aslında internetten izlettim ama bu kadarda olmaz sen iyice abartıyosun diyor. valla içimden geliyor herşey hiçbir yaptığım hareket yapmacık değil. adam anlamıyor beni :) bi koca dünyada sen doğuracaksın sanki dercesine bazen alay ediyor :)
 
canım mecbur yapıcam. işten yorgun geliyor dışarıda gidemeyiz. zaten onu çok sinirlendirdim elini kaldırıyor ama vurmuyor. dövse ne yapabilirsin ki zaten ağla dur işte başka bişey değil

nasıl olsa dövmüyor,çok büyük lütuf gerçekten eşinin kıymetini bil.
 

Kusura bakmayın ama eşinizin davranışları gerçekten çok itici.

Kendileri grip olsa sanki geberecekmiş gibi yorgan döşek yatar,size dediği laflara bakın.
 
sonradan yazdıklarına baktımda...
sen hamlileliğinin bilincinde değilsin ki eşin olsun.
ya ne demek mecbur yapacağım,onu ben sinirlendirdim,elini kaldırıyor ama vurmuyor.
sen böyle düşünürsen,hiç bir şeyi değiştiremezsin.
konuyu eşini aklamak için açmışsın sanki.
kendine değer ver biraz.
 
konu sahibine yüklenmemek lazım belki de gerçekten fazla üstüne gidiyor eşinin bunu en iyi kendi bilir, burda yazıldığı kadarıyla kalmıyor herşey sonuçta. tamam hamilesin de füze de göndermiyosun uzaya, adamların da bi sabrı var.
 
nasıl olsa dövmüyor,çok büyük lütuf gerçekten eşinin kıymetini bil.


bazıları anlamıyor işte elini kaldırdı diye şiddet yada nefret soğuma gibi durumlar olmaz. sinir işte erkekleri bilmezmisin iyice sabrı taşıyor haklılar. ben burda elini kaldırıyo ama vurmuyo dedim diye eşimi kötü biri olarak görmeyin haksız olsa tamam derim. oda kadına el kalkmaması gerktiğini biliyor
 
canım mecbur yapıcam. işten yorgun geliyor dışarıda gidemeyiz. zaten onu çok sinirlendirdim elini kaldırıyor ama vurmuyor. dövse ne yapabilirsin ki zaten ağla dur işte başka bişey değil

Bu yazdığınızı okuduktan sonra doğru mu okudum diye tekrar okudum! Haklısınız siz oturup ağlayın, bu adamdan çocukda yapın, sinirlidir, eşinizdir, eyvallah diyin, yemeğini hazır edin boşuna da lütfen söylenmeyin!
 
öfke anında herşey söylenir...
ama iş el kaldırmaya gelince orda bi durmak lazım...
 
hımmmm
Canım bu bebek istemeden mi oldu?
Kaza bebeği mi?

Şimdi sen eşinle konuş ona hamilelik hormonlarından bahset.
Sana bu hamilelik süresince biraz daha ılımlı davransın yaptıklarını alttan alsın.
Ayrıca sen de karnında minik bir mucize var onu düşün ve hayata pozitif bakmaya çalış.
Sen ne kadar stres olursan bebekte o kadar baskı altında olur bunu unutma.
Bundan sonra sen ya da eşin yok sadece bebeğiniz var bunu unutmayın
Ne yaparsanız sadece onun için yapacaksınız.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…