doğur çocuguda ver kendilerine ben senıde çocugunuda görmek istemiyorum
babasından hayır gelmeyen adamın çocugundan mı gelecek de
eğer köpek olup kapına gelmezlerse bende birşey bilmiyorum , çocugumu vermem ağıtlarına girersen
bu ruh hastası adamın herşeyine katlanırsın
Boyle fikirleri fazlaca görmeyiz buralarda, tebrik ederim sizi.
Bu fikir herkese uyar uymaz o ayri ama , "boşanan kadın bütün çocuklarina ölene kadar bakmalı, hepsini yanına almalı " fikri %100 her anne tarafından kabul ediliyor olamazdi.
%0.1 dahi olsa farklı düşunen hisseden davranan kadınların varlığını inkar etmemeliyiz.
Lafta "ailenin reisi, evlilik birligi icinde aslan kral, cocuklarin soyadini tasiyan, yani neslin devamı kendi uzerinde olan ...." baba iken, boşanırken bi bakiyorsun hoop bütün hersey kadına kaliyor ve kalmasi da destekleniyor.
Bunun böyle olmasi erkeklerin işine geliyor tabi. ceketini alıp çıkan kadınlar olsa erkekler bu kadar pervasiz olamazlardi.
şu anki erkeklerin "bu kadin bana muhtaç , kafama göre takilayim " pervasizligi ekonomik gücunden geliyorsa, kadin "bosanirsam cocuklar bana kalacak nasil bakacagim onlara " derdi ile ömürlerini tüketiyorlarsa bu düzenin degismesi icin kadinlarin bu rollerini birazcik degistirmeleri gerek.
bunun için bir seçenek cocuklari babaya birakmak da olabilir, kendi maddi gucunu saglam tutmak da olabilir.
Amac; " erkek, kadini bosanma durumunda mağdur birakamasin" .
"benden boşanirsa hayatta kalamaz, cocuklara bakamaz" diye dusundururse kadin, erkek her türlü tepesine biner.
Boşanirken cocuklarin kendi basina kalacagini bilen erkek anında hizaya gelecektir.
Nasil ki eşi vefat eden adamlar bir anda ezik büzük çaresiz ne yapacagini bilemez mağdur ele güne muhtac acınası halde kalıyorlar, onun gibi.
en aslan kesileni bile kadın biranda hayatından çiktiginda o sözümona reisi oldugu aile ile kadinsinz başbaşa kaldiginda kedi yavrusuna dönüsüyor.
ayni durumu kadın hayattayken yapamaz cunku karsisinda hala " erkekliğini" tehdit olarak kullanacagi bir kadin var.
Ayrica bosanirken "baba"lar cocuklarin elinden kurtarilmasi gereken yaratiklara dönüsüyor.
bunu anlayamiyorum.
"o adama aslaaa cocuklarimi birakmam, ölürüm de birakmam..." .
iyi de evlikyen ayni evin icindeyken o adam o kadar lanet biriyse nasil o cocuklarin basinda baba diye kaldi?.
tüm babalar nie aniden tü kaka oluyor da anneler melek oluyor?
boşanirken cocuklar düsman tarafa karsi kazanilmasi/kurtarilmasi gereken ganimet gibi.
zaten bosanmalarin cocuklar icin de bu kadar buyuk travma olmasinin sebebi bu.
cocuk icin anne baba ayrilirken kimde kalacagi onemli olmasa, her iki durumda da cocugun bakimi mutlulugu ebeveyn güveni garanti altinda olsa ve bunu once toplum sonra cocuk hissetse bence hayat daha kolay olur.
cocuklar iki dusman arasinda kendilerine cephe secmek zorunda ve karsi taraftan kurtarilma hissiyatiyla yasmaak zorunda.
bu cok buyuk bir yük.
annesi , babasi ile yasamasina karsi cikmayan cocuk neden kendini terkedilmis veya annesi taradindan haksizliga ugramis hissetsin ki?
o annesi ise o da babasi.
kisaca, eşler boşanirken , cocuklar babalarinin ellerinden anneleri tarafindan "kurtarilmak " zorunda kalmasin.