Evliligini ilk zamanlarinda sorunlar oluyor, ama ilerleyen zamanlarda her sey yerine oturuyor diyorlar. Sizin sorunlariniz da belki evlilige adaptasyon surecidir. Olumlu dusunmek istiyorum. Cunku yeni bir can yeni bir umut var icinizde.
Ben ilk hamileligimde her gun aldirmayi dusundum, kimseye hamileligimi soylemedim, esime bile uc aylikken soyledim. Aklim sira gizlice aldiracaktim. Her gun istedim bunu ama yapamadim. Simdi oglum benim her seyim. Ikinci hamileligimi de sakladim ben, esimden degil ama diger herkesten. Ailem ikinci cocugu yapma diyordu cunku esimi sevmezler. Yani kisacasi iki hamileligim de gizli sakli, sevinemeden gecti. Doktor kontrollerim bile aksadi. Simdi dunyanin en guzel iki cocuguna sahibim. Onlar benim Dunyam, nefesim, en degerlim. Esim de de gercekten duzelmeler gordum ve baslarda olmasa da simdilerde iyi baba olmak icin elinden geleni yapiyor.
Hic bilemiyorum hangisi hayirli olur senin icin, bebekten sonra daha iyi de olabilir, daha kotu de, umarim en dogrusu nu bulma da Allah yardimcin olur. Iyi bir ailesi bebisin de hakediyor tabi
Allahim korunmaniza ragmen bu bebegi verdiyse eger...demekki dunyaya gelmesi gerekiyor...minicik bir sabinin ne gunahi varkiAllahim evlat isteyenlere sag saglim evlatlarini versin...zor bir karar ama o cani Allah verdi, ondan baskasi almasin.
yorumun için teşekkürler canım eşimin ailesi biliyor evet ama kararı bize bırakıyorlar ama içten asla istemiyorlar önemli olan eşim ve ben bu evliliğin devam edeceği kanaatin de değilim ben bu yüzden ço çaresizim..
canım eğer tam ayrılık eşiğindeyken allah sana bu bebeği vermişse ayrılığa oda razı değil demektir..herseyde bir hayır vardır.hemen kafada bitirme evliliği.. Yuvayı dişi kuş yapar derler unutma..biraz daha fedakarlık göster..yıkmak çok kolay ama önemli olan ayakta tutabilmek.elinden gelenin artık fazlasını yapma safhasındasın cünkü hamilesin..eğer eşin seviniyorsa bu seni seviyor demektir..sadece bişeyleri zamana bırak ve olumlu düşün..inşallah hersey yoluna girere tatlım bende 1 yıllık evliyim ve 7 haftalık hamileyim senin gibi..seni anlıyorum belki dışardan sölemek kolay diye düşünürsün ama samimiyetimle sölüyorum canım.allah yardımcın olsun
korunduğumuz halde oldu canım bunun önlemini almayı düşünmeyecek kadar cahil değilim.yorumun için teşekkürler.
öncelikle herkese merhabalar arkadaşlar sizinle paylaşacağım bu konu benim için çok önemli ve biliyorum ki özellikle beni anne ve anne adayları çok iyi anlayacaktır birnevi çok çaresizi bir durumdayım duygularınıza ve düşüncelerinize çok ihtiyacım var...
beni eski konularımı okuyan arkadaşlar daha iyi tanır ve bu konumunda o konularım üstünden değerlendirilmesinde eminim ki fayda vardır ben evliyim ve yarın evlilik yıldönümümüz 1. yılımız... ve 23 yaşındayım zor süreçli bir evlilik geçirdim aile bağlarımız çok zedelendi ve eşimle özellikle ilk 6 ay çok ciddi tartışmalarımız oldu defalarca ayrılığın eşiğine geldik evliliğimizin bağları da kopmuştu ama öylesine yürütürsün ya bir şekilde ikimizde yürütüyorduk birara düzelmiştik herşey yoluna girmiş gibiydi sonra yine aynı olduk düzelemedik bir türlü ben artık aileme hak veriyor eşimle bu evliliğin yürümeyeceği kanaatine varıyordum ailemle 4 aydır görüşmüyordum evliliğim aile bağlarımı zedelemişti tam artık aileme hak verme kararındaydım ve ailemle irtibata geçip bitti demek onların yanına gitmek hayatıma ailemle devam etmek istiyordum bunun içinde özellikle bu bayramı bekliyordum ki 10 gün önce hiç beklemediğim ve beni şaşırtan bir haberle şok oldum hamileydim şuan 7 haftalık hamileyim...ilk haberi aldığım da inanamadım kanım donmuş gibiydi ilk gebeliğimdi bu haberi daha farklı şekilde almayı okadar isterdim ki hayatta hiçbirşey istediğim gibi olmadığı gibi hamilelik haberimde olmamıştı herşey üstüste gelmişti eşimin ailesi bebeği çok istiyor ve ilk torun olacağı için özellikle kaynanam çok seviniyor.zor bir hamilelik geçiriyorum birde üstüne bu sorunları düşünüyorum hamileliğe ne ben ne de eşim hazır değil çünkü biz kendi aramızda ki problemleri halledemedik ben boşanmayı aileme gitmeyi düşünürken hamileliğimi öğrendimve düşüncem eşimle bu problemlerimizin hiç bitmeyeceği bebek olunca sorumluluk daha fazla olacak bu bize de yansıyacak ne kadar dengeli hazır anne baba olabileceğiz bilmiyorum!! bebek olunca çocuk için evliliği sürdürmeye de pek pozitif bakmıyorum aldırmayı düşündüm ama cesaret edemiyorum, kıyamıyorum onun günahı ne diyorum!! arkadaşlar siz olsanız ne yapardınız herkesin yorumuna sonsuz saygım var... anlayışınız için teşekkür ederim...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?