• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Hamleyim boşanmak istiyorum

Ben doğru yapıyorum demiyorum farkındaysan . Bu yaşadığım zorlukları evladımin sevgisiyle sabrediyorum diyorum bak ben ne doğru yapıyorum demiyorum. Konu sahibi görsün el de dert varmış diyipte akıllanmadı die
Bakın daha yeni konunuzu okudum. Kocanızın yaptıkları yüzünden sağlığınızı yitirmişsiniz, bu şartlar normal değil.
Çaresiz de değilsiniz ama farkında mı değilsiniz onu bilemem..
Neyse..
İnşallah tüm evlatlar mutlu ortamlarda büyüsün, güçlü kadınların, merhametli adamların ellerinde.
 
Bakın daha yeni konunuzu okudum. Kocanızın yaptıkları yüzünden sağlığınızı yitirmişsiniz, bu şartlar normal değil.
Çaresiz de değilsiniz ama farkında mı değilsiniz onu bilemem..
Neyse..
İnşallah tüm evlatlar mutlu ortamlarda büyüsün, güçlü kadınların, merhametli adamların ellerinde.

Pardon konum bölünmezse sevinirim
Üzgünmelek isterse yeni konu açsın kendine
Ordan devam ederseniz..
 
Evet işte örneğini görsünler ahkam kesen arkadaşlarım
Ben de çocuğumun gözü önünde bu durumlara düşmek istemediğim için bu şekilde yazdım
Siz annenizin her anına tanık olmuşsunuz ve çocuk halinizle kimbilir ne kadar etkilendiniz
Bende kötü hissedince günlerce yataktan çıkamayn biriyim yemek yemeden gün geçirdiğim çok olmuştur kilo verdiğim üstelik
Hamilelikten sonra direncim çok daha azaldı bir iş yaparken kırk kez oturuyorum öyle yapabiliyorum manevi anlamdada çöktüm


Eşinin yatağına niye girdin diyenler için söylüyorum iyi olduğu bana destek olduğu zamanlarda oldu tabi ki ama genel karakteri bu adamın
Aldatılan kadınlar bile boşanmadan kocasıyla aynı yatağa girip çocuk yapabiliyorlar
Bende diyorum ki üstüne basa basa evet bu adam hamilelikten sonra değişti yani hatalarının miktarını arttırdı böyle yapacağını bilsem elbette çocuk yapmazdım

Evet bende çok ağır etkileri oldu tabiki, çoğu zaman annemi de babamı da suçladım. Babamın da çok hatası olmuştur ama sonra kocalık ve babalık kavramlarını birbirinden ayırdım. İyi bir koca olamadı evet ama çok iyi bir baba oldu, hala aklımdadır bana banyo yaptırma çabaları. Anneme gelecek olursam onu da suçlayamıyorum artık, zor bir hayatı olmuştu ve ağır depresyonları vardı üstüne evlilik çocuk aldatma eklenmişti. Uzun yıllar tedavi oldu depresyonunu yendi, benimle ilgili birçok pişmanlığı var ama seviyoruz birbirimizi o zaman yapamadığı çoğu şeyi şimdi yapmaya çalışıyor. Kızamıyorum da artık, keşke annemi doğru yönlendirecek ona akıl verecek birileri olsaydı diyorum.

İşin özü şu: siz iyi olmadıkça kimseye bir faydanız yok. Önce kendinizi iyi edin, iyileşin. Gidin yardım alın. Çocuğunuza, hayatınıza geç kalmayın. Giden zaman geri gelmiyor.
 
Evet işte örneğini görsünler ahkam kesen arkadaşlarım
Ben de çocuğumun gözü önünde bu durumlara düşmek istemediğim için bu şekilde yazdım
Siz annenizin her anına tanık olmuşsunuz ve çocuk halinizle kimbilir ne kadar etkilendiniz
Bende kötü hissedince günlerce yataktan çıkamayn biriyim yemek yemeden gün geçirdiğim çok olmuştur kilo verdiğim üstelik
Hamilelikten sonra direncim çok daha azaldı bir iş yaparken kırk kez oturuyorum öyle yapabiliyorum manevi anlamdada çöktüm


Eşinin yatağına niye girdin diyenler için söylüyorum iyi olduğu bana destek olduğu zamanlarda oldu tabi ki ama genel karakteri bu adamın
Aldatılan kadınlar bile boşanmadan kocasıyla aynı yatağa girip çocuk yapabiliyorlar
Bende diyorum ki üstüne basa basa evet bu adam hamilelikten sonra değişti yani hatalarının miktarını arttırdı böyle yapacağını bilsem elbette çocuk yapmazdım

Olan olmuş, bu bebek artık var
Kendini toparlamak zorundasın, artık sorumlulukların var
Anne olarak kendinden önce ona sahip çıkmayı düşünmelisin
Beslenmene, rahatına, psikolojine dikkat etmek artık senin görevin
Her bebek mutlu bir aileye doğmuyor, bende doğmadım ama bugün ardıma bakıp 35 sene evveli düşününce nurlarda yatsın anneciğim diyorum, biz dört taneydik, hiç vazgeçmedi. Herkes çok güçlü olamaz, gerekirse ailenden destek al, gerekirse doktordan ama bir evladı heba etme lütfen, böyle bir lüksünüz yok hayatta. Sözlerim size ağır gelebilir ancak artık tek başına bir insan değilsiniz, artık ayağa kalkıp direnmek zorunda olan bir insansınız. Eşinizle sorunlar çözülür ya da çözülmez bilemem ama evladın tek dayanağı önce annedir, sonra yine annedir, sonra babadır bunu hiç unutmayın.
 
ANNELİK yeri gelince kendi hayatından vazgeçmekken siz onu babasına bırakıp yeni hayat kurmaktan bahsediyorsunuz.. yazık o masuma gerçekten bazıları doğuştan şanssız..
 
Evet işte örneğini görsünler ahkam kesen arkadaşlarım
Ben de çocuğumun gözü önünde bu durumlara düşmek istemediğim için bu şekilde yazdım
Siz annenizin her anına tanık olmuşsunuz ve çocuk halinizle kimbilir ne kadar etkilendiniz
Bende kötü hissedince günlerce yataktan çıkamayn biriyim yemek yemeden gün geçirdiğim çok olmuştur kilo verdiğim üstelik
Hamilelikten sonra direncim çok daha azaldı bir iş yaparken kırk kez oturuyorum öyle yapabiliyorum manevi anlamdada çöktüm


Eşinin yatağına niye girdin diyenler için söylüyorum iyi olduğu bana destek olduğu zamanlarda oldu tabi ki ama genel karakteri bu adamın
Aldatılan kadınlar bile boşanmadan kocasıyla aynı yatağa girip çocuk yapabiliyorlar
Bende diyorum ki üstüne basa basa evet bu adam hamilelikten sonra değişti yani hatalarının miktarını arttırdı böyle yapacağını bilsem elbette çocuk yapmazdım
demişsinde kocanla iyiyken onu severken yaptığın çocuğun günhı ne de doğurunca babasına bırakacam diyosun
 
Bakın daha yeni konunuzu okudum. Kocanızın yaptıkları yüzünden sağlığınızı yitirmişsiniz, bu şartlar normal değil.
Çaresiz de değilsiniz ama farkında mı değilsiniz onu bilemem..
Neyse..
İnşallah tüm evlatlar mutlu ortamlarda büyüsün, güçlü kadınların, merhametli adamların ellerinde.
Denedim ama devletin sunduğu imkanlar çok sınırlı en azından birazcık büyümesini bekliyorum esim biraz da olsa düzeldi ama yine aynı şeylere maruz kalırsam asla ikinci bir şansı olmayacak yorumunuz için teşekkür ederim
 
Bende diyorum ki üstüne basa basa evet bu adam hamilelikten sonra değişti yani hatalarının miktarını arttırdı böyle yapacağını bilsem elbette çocuk yapmazdım

Bakın dün bir insan nasıl bu noktaya gelir diye geçmiş konularınızı okudum. Mutsuz huzursuz bir evlilikten başka bir şey göremedim. 6 ay gibi bir süre eşinizde olumlu değişim görmeden çocuk gibi bir adım atılmamalıydı. Ne ara düzeldiniz de ne ara çocuk yapmaya karar verdiniz. Anlık bir karar olamaz ki bu. Hiç bir sorununuz düzelmemiş. Üstüne istemediğiniz bir evde yaşıyorsunuz hala. Cidden hamilelikten sonra ne yaptı misal? Hamilelikten sonra değişen şey ne? Hırpaladı beni diyorsunuz. Bunun yaptırımı olmazsa daha da beter olabilir.
Soyut şeylerden konuşmayı bırakalım artık. Somut örnekler verin. Ne oldu? Ne yaşadınız? Neden şu anda kendi bebeğinizi istemeyecek kadar bunalmış durumdasınız? Ayrılmayı düşünür müsünüz? Terapi almayı düşünür müsünüz?
 
herkes kendi derdine düşmüş , yok anlaşamıyormuş yok psikolojisi tükenikmiş , o masum bebeğin annesiz geçireceği yıllarda psikolojisinin ne hale geleceğini , sizin büyütmediğiniz bir evladın hangi yollara başvuracağını düşünüyormusunuz . böyle bencilce sadece kendini düşünen insanlar Anne kavramının kutsallığını hak etmiyor. yarın öbür günde çocuk büyüynce ortaya çıkıp evladım ben seni bırakmak istemedim , baban şöyleydi böyleydi derler ağlarlar , duygu sömürüsü yaparlar ..
 
Dediğim gibi beni eleştirenleri anlıyorum
Ordan bakınca vicdansız bir anne gibi duruyorum belki size göre
Ama şunu tekrar belirteyim babasına bırakmak istemem tamamen bebeğimi sağlıklı büyütememekten korkmak
Çünkü şu anda kendimi iyi hissetmiyorum olumsuzluklarla geçen evliliğim sonucu psikolojim tükendi
Yoksa derdim ne evlilik ne ayak bağı olmasından kurtulmak öyle olsa kürtaj olurdum
Ben yeni hayat derken ilk olarak psikolojik yardım alıp yaralarımı sarmayı kastetmiştim
Evet bebeğin hiç bir suçu yok zaten babasına bırakacağımı söylemiştim yurda ya da cami avlusuna değil
Annelik çok kutsal evet ama bazen o kadar kötü hissedersinizki o duyguyu bile algılayamazsınız çünkü tüm duygularınız uyuşmuş olur ben de öyleyim şu an sağlıklı düşünemediğim için böyle düşündüm

Yardım almak için doğum yapmayı beklemeyin. Çalışıyorsunuz maddi imkanınız var. Araştırın bir psikolog ve hemen gidin. Bazen o 50 dakika konuşup ağlayıp rahatlamak bile o kadar iyi geliyor ki. Ankarada iseniz birini önerebilirim.
 
herkes kendi derdine düşmüş , yok anlaşamıyormuş yok psikolojisi tükenikmiş , o masum bebeğin annesiz geçireceği yıllarda psikolojisinin ne hale geleceğini , sizin büyütmediğiniz bir evladın hangi yollara başvuracağını düşünüyormusunuz . böyle bencilce sadece kendini düşünen insanlar Anne kavramının kutsallığını hak etmiyor. yarın öbür günde çocuk büyüynce ortaya çıkıp evladım ben seni bırakmak istemedim , baban şöyleydi böyleydi derler ağlarlar , duygu sömürüsü yaparlar ..

Annesi olmayan bir sürü insan var burda. Annesini çocuk yaşta kaybetmiş. Ya da annesi bırakıp gitmiş. Sözlerimizin kimleri inciteceğini düşünmeden yazmayalım bence.
Annelik çok özel bir şey ama hiç mi o ne biçim anne dediğiniz birini duymadınız. Burda kaç tane konu oldu bu kadın anne olamaz dediğim. Yani doğurunca birden ışıklar saçmıyor kadınlar. İçinde yoksa da bazen cidden iyi anne olamayabiliyor.
 
Bebek doğduktan sonra fikriniz değişmezse sosyal hizmetlere verin çocuğu.Ciddiyim.
Evlatlık alabilmek için yıllarca sabırla bekleyen, bin türlü testten geçmiş anne baba olma kriterlerine uygun aileler var.
 
Bakın dün bir insan nasıl bu noktaya gelir diye geçmiş konularınızı okudum. Mutsuz huzursuz bir evlilikten başka bir şey göremedim. 6 ay gibi bir süre eşinizde olumlu değişim görmeden çocuk gibi bir adım atılmamalıydı. Ne ara düzeldiniz de ne ara çocuk yapmaya karar verdiniz. Anlık bir karar olamaz ki bu. Hiç bir sorununuz düzelmemiş. Üstüne istemediğiniz bir evde yaşıyorsunuz hala. Cidden hamilelikten sonra ne yaptı misal? Hamilelikten sonra değişen şey ne? Hırpaladı beni diyorsunuz. Bunun yaptırımı olmazsa daha da beter olabilir.
Soyut şeylerden konuşmayı bırakalım artık. Somut örnekler verin. Ne oldu? Ne yaşadınız? Neden şu anda kendi bebeğinizi istemeyecek kadar bunalmış durumdasınız? Ayrılmayı düşünür müsünüz? Terapi almayı düşünür müsünüz?
cevap vermez hatun kişi.konularının hepsine göz gezdirdim, konularına göre benzer yorumu ben de yazdım ama dikkate almıyor çünkü işine gelmiyor. "ay psikolojik olarak yıpranmış, üstüne gitmeyin, normaldir bilmem nedir" minvalinde yorum yazanlara hemen atlıyor.eleştiriye gelemiyor suçlu çünkü.kocası ve ailesi en baştan beri sorunlu, evlilik başından beri sorunlu ama şimdi de diyor hamilelikten sonra öyle oldu bilmem ne? çok sinir oluyorum bu konu sahibi tarzındaki insanlara. kendi hatalarının bedelini başkasına ödetmeye minik yavrulara ödetmeye kalkışıyorlar maalesef.sorunlu evlilikte hamile kalıyor sonra da bebeği istemiyorum diyor. bu sorumsuzluk, bencillik başka bir şey değil. Allah ıslah etsin.
 
Bebegi babasına bırakmak mı? Bıraktınız dıyelım gercekten yenı bır hayat kurabılecekmısınız?
 
cevap vermez hatun kişi.konularının hepsine göz gezdirdim, konularına göre benzer yorumu ben de yazdım ama dikkate almıyor çünkü işine gelmiyor. "ay psikolojik olarak yıpranmış, üstüne gitmeyin, normaldir bilmem nedir" minvalinde yorum yazanlara hemen atlıyor.eleştiriye gelemiyor suçlu çünkü.kocası ve ailesi en baştan beri sorunlu, evlilik başından beri sorunlu ama şimdi de diyor hamilelikten sonra öyle oldu bilmem ne? çok sinir oluyorum bu konu sahibi tarzındaki insanlara. kendi hatalarının bedelini başkasına ödetmeye minik yavrulara ödetmeye kalkışıyorlar maalesef.sorunlu evlilikte hamile kalıyor sonra da bebeği istemiyorum diyor. bu sorumsuzluk, bencillik başka bir şey değil. Allah ıslah etsin.
Yazık gunah o bebegın sucu gunahı ne :( her doguran anne olmamalı bence.
 
Her gün düzelir umuduyla yaşadım
Düzelmiyor her gün ağlattı
Karnımdaki bebeği sevmiyor
Yiğenlerini seviyor
Anne gibi hissetmeme fırsat vermedi
Yerden yere vurabilirsiniz
İşin içini bilmeden bebeğimi istemiyorum dese biri bana bende böyle delirirdim
Yaşadıklarınız ağır birşey olabilir ama şunu bilin ki ben ve benim gibi nice insanlar var ki ağlayarak yalvararak dualar ediyoruz, elimizden ne gelirse yapıyoruz bebek sahibi olabilmek için. Ben 8 aydır bu yolda savaş veriyorum, belki kimine göre çok az bir süre kimine göre de çok uzun bir süre ama hep diyorum ki Allahım gerçekten anneliği hakedene versin. Yaşadıklarınız ne olursa olsun bu bebeğin suçu değil. Eminim ki bu yaşadıklarınızı bir günde yaşamadınız. E madem o zaman o durumdayken neden bebek yapmak için nefret ettiğiniz adamla yattınız ? Üstelik diyorsunuz ki eşim karnımdaki çocuğu sevmiyor, yeğenlerinin seviyor. Kusura bakmayın ama siz nasıl bebeğinizi seviyorsunuz ya da onu sevmeyen bir babaya nasıl emanet ediyorsunuz. Babalar bebek doğduktan sonra baba olurlar ve o zaman hissederler asıl sevgiyi ama anneler o sperm döllendikten sonra belki de daha öncesinde hissedip severler. Babaya kabahat bulmayın bu konuda anne bile o cennet kokulu yavruyu bırakmayı,anne kokusundan, sütünden, sevgisinden eksik etmeyi düşünebiliyorsa baba ne yapmaz ! Aslında denecek çok şey var ama hamilesiniz psikolojiniz yerinde değil. Lütfen psikolojik destek alın aklınıza başınıza alın. Çok şanslısınız ki içinizde bir can var :(
 
Allahımmm her gece ağlıyorum bana çocuk ver diye....şu kadını gör yarabbim.nasil böyle bir insanın!!!!!!çocuğu olurda!!!!!!!!!yarabbim sen duy sesimizi
 
cevap vermez hatun kişi.konularının hepsine göz gezdirdim, konularına göre benzer yorumu ben de yazdım ama dikkate almıyor çünkü işine gelmiyor. "ay psikolojik olarak yıpranmış, üstüne gitmeyin, normaldir bilmem nedir" minvalinde yorum yazanlara hemen atlıyor.eleştiriye gelemiyor suçlu çünkü.kocası ve ailesi en baştan beri sorunlu, evlilik başından beri sorunlu ama şimdi de diyor hamilelikten sonra öyle oldu bilmem ne? çok sinir oluyorum bu konu sahibi tarzındaki insanlara. kendi hatalarının bedelini başkasına ödetmeye minik yavrulara ödetmeye kalkışıyorlar maalesef.sorunlu evlilikte hamile kalıyor sonra da bebeği istemiyorum diyor. bu sorumsuzluk, bencillik başka bir şey değil. Allah ıslah etsin.
Sizin gibi enerjimi emen moralimi iyice alt üst eden insanlara cevap yazmadığım doğrudur
Sorunlarımı açıkca yazdım buraya hala ne yaşadın ne yaşadın anlat anlat diye sorgulayamazsınız beni
Hayatımın her her detayını bir platformda sayıp dökmeye sayfalar yetmez beni anlayan anladı yardımcıda oldu çok şükür siz negatif insanlarla gerçekten uğraşamıycam benim sorunlarım bana yetiyor
 
Allahımmm her gece ağlıyorum bana çocuk ver diye....şu kadını gör yarabbim.nasil böyle bir insanın!!!!!!çocuğu olurda!!!!!!!!!yarabbim sen duy sesimizi
Siz böyle konuştukça daha çok çocuğunuz olmaz
Siz kim oluyorsunuz ya ağzınızı toplayın kendinize gelin veren de allah alan da sanane bana verdiği çocuktan ne hakla böyle konuşuyorsun
Onun bunun çocuğunu kıskanıp niye ona verdin bana vermedin diyeceğine niyetini temizle önce sen bi
Bakarsın o zaman olur
Hasbinallah ya !!!hadsiz
 
Back
X