- 24 Şubat 2014
- 12.535
- 23.229
- Konu Sahibi Son Edebiyat
- #81
Hamilesin hormonların bir taraftan halay çekerken vücudunda , bir taraftan eşinden beklentini maksimumda tutup minumumu bile göremeyişin verdiği ağırlığı yaşamaya çalışıyorsun. Ben sinirle yazdığına yürekten inanıyorum bu cümleleri.Her gün düzelir umuduyla yaşadım
Düzelmiyor her gün ağlattı
Karnımdaki bebeği sevmiyor
Yiğenlerini seviyor
Anne gibi hissetmeme fırsat vermedi
Yerden yere vurabilirsiniz
İşin içini bilmeden bebeğimi istemiyorum dese biri bana bende böyle delirirdim
Bak eşinden bebek doğmadan sevmesini olaya adapte olmasını bekleme, sen karnında taşıyıp her haraketini hissettiğin halde sinirle de olsa bu cümleleri kurabiliyorsun o adamın hissettiği hiçbirşey yok , yeğen ortada kanlı canlı çocuk , ama sizinki henüz senin karnında. Ne gördü eşin ne kokladı ne kucağına aldı. Zamanla olacak hepsi.
Hamile iken fevri karar verme sakın. Kendini çocuk doğunca boşanıcam ne de olsa diye şartla ve eşinden bütün beklentini sıfırla. Doğumdan sonra boşanacakmış gibi geçir Doğuma kadar olan süreci. Ne eşini ne ailesini takma kafana, çocuk doğsun yeniden gözden geçirirsin kararını. Ama şimdi ne boşanmayı ne de doğduktan sonra bebeğe ne olacağını eşinle konuşma