Ulke degisikligi hic dusunmemistim dusunecegim cok tesekkur ederim.Basiniz sag olsun. Sabir diliyorum.
Aciniz daha cok taze, o nedenle bunlari yasamaniz cok normal.
Sizi iyilestirecek olan seyler, zaman ve ta kendiniz.
Sizin kontrolunuzde olmayan ve hayatin dogal akisinin bir parcasi bu olum durumu. Dogal akis nasil isliyor? Insanlar doguyor, buyuyor ve oluyor. Herkes bu siralamaya tabi mi? Tabi. Bu siralamadan muaf olan var mi? Yok. Bu nedenle, olumun dogalligini ve gercekligini kabullenmeniz gerekiyor. Kabullenemeyerek bir savasin icine girerseniz kaybedersiniz. Gercekle savasmayin.
Gecmiste yasamayi lutfen birakin cunku gecmis diye bir sey yok. Var olan tek sey, simdiki zaman.
Hayatinizda ciddi degisiklikler yapin. Ulke degisikligi bana kalirsa en ideali.
Cocugumuz yoktu. Olmadigimi iyi olsami iyiydi dusunuyorum.başınız sağolsun öncelikle, çocuğunuz var mı? benim babam vefat ettiğinde annem 40 yaşındaydı, o hep bizimle ilgilenerek ayakta durabilmişti. psikiyatriste ailecek gitmiştik. çok zor bi süreç, öyle 5 ayda geçti gitti demenizi beklemiyordur kimse. psikiyatristin yanı sıra uzman bir psikoloğa görünebilirseniz belki yardımı dokunur. ben aradan 19 yıl geçtikten sonra psikoterapiyle yavaş yavaş ilerliyorum. meğer yas tutma, vedalaşma sürecini hep bastırarak, erteleyerek kendimi bitirmişim adım adım. kafamda, ruhumda bişeyleri hep eksik bırakmışım. çok iyi geliyor bana, bebek adımlarıylada olsa ilerlediğimi hissediyorum.
Benim eşim çok gençken vefaat etti, çocuklar daha okula gidiyordu. Ben çok çabuk alıştım çocuklarla yalnız yaşamaya, cünkü ölüm çok normal birşey olarak gördüğüm için. Nasıl yaşam normal, ölüm de normal. Kimisi için zaman az ayrılmış yaşama, kimisi için çok zaman ayrılmış yaşama. Çocuklarla hep istedikleri zaman konuştum, ama bizim yaşamımız normal devam etti. Sabahleyin çocuklar okula, ben işe, öğleden sonra herkes eve.
Babam vefaat ettigindede öyle oldu, annem de vefaat edince aynısı. Drama yapılacak birşey göremiyorum ben. Mesela ben vefaat etsem, katiyyen istemem, çocuklarım aylarca üzülsün ağlasın. Yaşamlarına baksınlar, eglensinler, devam etsinler yaşama. Güzel Musik dinle, meditasyon yap, esin be isterdi, onu düşün. Istermiydi, senin bu duruma gelmeni. Ve çok insanlar yaşam zamanında, ölüm konusunu hiç anmiyorlar, sanki bir tabu tema gibi. Ya anlatirsalar, sanki bir cezaymis gibi anlatıyorlar. Ben çok kişi tanıyorum, ölümü ceza olarak görenler ve yaşarken çok zevk veren şeyleri günah olarak ve ölünce çok fena cezalandiracagini.
Sizin esiniz vücudunu bırakıp, ruhu ile etrafınızda belki. Belki sizi koruyan bir melek oldu.
Ben vefaat eden eşimi, babaannemi, kedimi köpeğimi, annemi babamı, beni seven ve koruyan melekler olarak görüyorum. Evden bisikletle ise çıkarken, sanki hepsi benim etrafımda ucusuyorlar ve her kötülüğü ve kazayı benden uzak tutuyorlar olarak görüyorum ve buna çok inanıyorum. Ve günün birinde bende onların yanında olmaya daha şimdiden seviniyorum.
Benim annemde babam vefat ettikten sonra kanser çıktı sıkıntıdan... Bende 2 yaşındayım tabi.. Ev eşyalar hersey babamı hatırlatıyormus ona. Bu yüzden farklı bir yere taşınmisiz... Annem babama hala deli gibi aşık bunu biliyorum.... Ama annem kendini geliştirmeye verdi.. Okudu kurslara gitti.. Bir şekilde atlatılıyor.. Daha çok yeni senin.. 17 yıl oldu babam gideli... Ama inan acılar kabuk bağlıyor bi süreden sonra... Allah yardımcın olsun...Herkeze selamlar. Ben 5 ay once esimi kaybettim kalp krizi. Aklima gelmeyen seyler basima geldi. Her turlu denedim insanlarla konusmadim konustum yuruyus yaptim bazen evden cikmadin bazen eve girmedim. Ama atlatamiyorum. Doktorda yapamayacagiz yardimci degilsin dedi de elimden geleni yapiyorum. Hatta duzenimi tamamen degistirdim. Ama onun varligi esyalarda koltukta filan degil aklimin icindeymis. Allah geç yasatsin ama belki benim durumumda olan tanidigi veya kendisi olan vardir nasil gecer bu durum diye tavsiyeler almaya geldim.
Benim eşim çok gençken vefaat etti, çocuklar daha okula gidiyordu. Ben çok çabuk alıştım çocuklarla yalnız yaşamaya, cünkü ölüm çok normal birşey olarak gördüğüm için. Nasıl yaşam normal, ölüm de normal. Kimisi için zaman az ayrılmış yaşama, kimisi için çok zaman ayrılmış yaşama. Çocuklarla hep istedikleri zaman konuştum, ama bizim yaşamımız normal devam etti. Sabahleyin çocuklar okula, ben işe, öğleden sonra herkes eve.
Babam vefaat ettigindede öyle oldu, annem de vefaat edince aynısı. Drama yapılacak birşey göremiyorum ben. Mesela ben vefaat etsem, katiyyen istemem, çocuklarım aylarca üzülsün ağlasın. Yaşamlarına baksınlar, eglensinler, devam etsinler yaşama. Güzel Musik dinle, meditasyon yap, esin be isterdi, onu düşün. Istermiydi, senin bu duruma gelmeni. Ve çok insanlar yaşam zamanında, ölüm konusunu hiç anmiyorlar, sanki bir tabu tema gibi. Ya anlatirsalar, sanki bir cezaymis gibi anlatıyorlar. Ben çok kişi tanıyorum, ölümü ceza olarak görenler ve yaşarken çok zevk veren şeyleri günah olarak ve ölünce çok fena cezalandiracagini.
Sizin esiniz vücudunu bırakıp, ruhu ile etrafınızda belki. Belki sizi koruyan bir melek oldu.
Ben vefaat eden eşimi, babaannemi, kedimi köpeğimi, annemi babamı, beni seven ve koruyan melekler olarak görüyorum. Evden bisikletle ise çıkarken, sanki hepsi benim etrafımda ucusuyorlar ve her kötülüğü ve kazayı benden uzak tutuyorlar olarak görüyorum ve buna çok inanıyorum. Ve günün birinde bende onların yanında olmaya daha şimdiden
Onuda dusunuyorum mesela onun vefatindan sonra artik olmekten hic korkmuyorum. Imrendim ne guzel dusuncelerle yasamaya calisiyosunuz. Size denk geldigime sevindim.Benim eşim çok gençken vefaat etti, çocuklar daha okula gidiyordu. Ben çok çabuk alıştım çocuklarla yalnız yaşamaya, cünkü ölüm çok normal birşey olarak gördüğüm için. Nasıl yaşam normal, ölüm de normal. Kimisi için zaman az ayrılmış yaşama, kimisi için çok zaman ayrılmış yaşama. Çocuklarla hep istedikleri zaman konuştum, ama bizim yaşamımız normal devam etti. Sabahleyin çocuklar okula, ben işe, öğleden sonra herkes eve.
Babam vefaat ettigindede öyle oldu, annem de vefaat edince aynısı. Drama yapılacak birşey göremiyorum ben. Mesela ben vefaat etsem, katiyyen istemem, çocuklarım aylarca üzülsün ağlasın. Yaşamlarına baksınlar, eglensinler, devam etsinler yaşama. Güzel Musik dinle, meditasyon yap, esin be isterdi, onu düşün. Istermiydi, senin bu duruma gelmeni. Ve çok insanlar yaşam zamanında, ölüm konusunu hiç anmiyorlar, sanki bir tabu tema gibi. Ya anlatirsalar, sanki bir cezaymis gibi anlatıyorlar. Ben çok kişi tanıyorum, ölümü ceza olarak görenler ve yaşarken çok zevk veren şeyleri günah olarak ve ölünce çok fena cezalandiracagini.
Sizin esiniz vücudunu bırakıp, ruhu ile etrafınızda belki. Belki sizi koruyan bir melek oldu.
Ben vefaat eden eşimi, babaannemi, kedimi köpeğimi, annemi babamı, beni seven ve koruyan melekler olarak görüyorum. Evden bisikletle ise çıkarken, sanki hepsi benim etrafımda ucusuyorlar ve her kötülüğü ve kazayı benden uzak tutuyorlar olarak görüyorum ve buna çok inanıyorum. Ve günün birinde bende onların yanında olmaya daha şimdiden seviniyorum.
Benim eşim çok gençken vefaat etti, çocuklar daha okula gidiyordu. Ben çok çabuk alıştım çocuklarla yalnız yaşamaya, cünkü ölüm çok normal birşey olarak gördüğüm için. Nasıl yaşam normal, ölüm de normal. Kimisi için zaman az ayrılmış yaşama, kimisi için çok zaman ayrılmış yaşama. Çocuklarla hep istedikleri zaman konuştum, ama bizim yaşamımız normal devam etti. Sabahleyin çocuklar okula, ben işe, öğleden sonra herkes eve.
Babam vefaat ettigindede öyle oldu, annem de vefaat edince aynısı. Drama yapılacak birşey göremiyorum ben. Mesela ben vefaat etsem, katiyyen istemem, çocuklarım aylarca üzülsün ağlasın. Yaşamlarına baksınlar, eglensinler, devam etsinler yaşama. Güzel Musik dinle, meditasyon yap, esin be isterdi, onu düşün. Istermiydi, senin bu duruma gelmeni. Ve çok insanlar yaşam zamanında, ölüm konusunu hiç anmiyorlar, sanki bir tabu tema gibi. Ya anlatirsalar, sanki bir cezaymis gibi anlatıyorlar. Ben çok kişi tanıyorum, ölümü ceza olarak görenler ve yaşarken çok zevk veren şeyleri günah olarak ve ölünce çok fena cezalandiracagini.
Sizin esiniz vücudunu bırakıp, ruhu ile etrafınızda belki. Belki sizi koruyan bir melek oldu.
Ben vefaat eden eşimi, babaannemi, kedimi köpeğimi, annemi babamı, beni seven ve koruyan melekler olarak görüyorum. Evden bisikletle ise çıkarken, sanki hepsi benim etrafımda ucusuyorlar ve her kötülüğü ve kazayı benden uzak tutuyorlar olarak görüyorum ve buna çok inanıyorum. Ve günün birinde bende onların yanında olmaya daha şimdiden seviniyorum.
Çok güzel, gördünüz mü, baya ilerlemiş siniz düşüncelerinizle ve hislerinizle. Korkulcak hiçbir şey yok. Üzülecek de hiçbir şey yok. Babam vefaat etmeden önce, anneme önce, ben seninle karım olarak çok mutluydum, hiçbir eksiğim olmadı, herzaman yanımdaydın, sende benimle mutlu muydun diye sordu. Annem de mutlu olduğunu söyleyince babam dedik, anneleri evi deniz kenarındadir, bak görüyormusun, denizin üstünde yürüyerek 2 tane beni almaya gelen haydutlar var, üzerleri pallüm püllüm haydutlar, ama onlar daha çok uzakta, annem geldi, kapının önünde beni bekliyor, annem yakınımda elini uzattı benim elimi tutmak için dedi ve son soluğunu verdi gitti. Onun için ben buna çok inanıyorum, hepimizi bizi sevenler gelip alicaklar. Benim annem olsun, babaannem, babam dedem hepsi çok çok merhametli insandilar ve hic fark yapmadılar insan, din, hayvan arasında. Her yaşayana büyük bir saygı ve merhametle karsilasirdilar. Onun için onlar melek oldu olarak görüyorum.Onuda dusunuyorum mesela onun vefatindan sonra artik olmekten hic korkmuyorum. Imrendim ne guzel dusuncelerle yasamaya calisiyosunuz. Size denk geldigime sevindim.
35 yaşındasınız yaşınız çok genç ve açınızı çok büyük. Öncelikle Allah sabır ve gönül ferahlığı versin.Herkeze selamlar. Ben 5 ay once esimi kaybettim kalp krizi. Aklima gelmeyen seyler basima geldi. Her turlu denedim insanlarla konusmadim konustum yuruyus yaptim bazen evden cikmadin bazen eve girmedim. Ama atlatamiyorum. Doktorda yapamayacagiz yardimci degilsin dedi de elimden geleni yapiyorum. Hatta duzenimi tamamen degistirdim. Ama onun varligi esyalarda koltukta filan degil aklimin icindeymis. Allah geç yasatsin ama belki benim durumumda olan tanidigi veya kendisi olan vardir nasil gecer bu durum diye tavsiyeler almaya geldim.
Biz çocukken, köye gidince bayramlarda, köyde yaşayan akrabalarımız, elbisenin etekleri çok kısa, tırnaklara oje var, VS vs şeylere çok büyük bir tepki gosterirdiler ve anlatirdilar, ölünce çok fena cezalandiracagimizi, şeytan gelip alıyormuş, daha çok patavatsız şeyler. Biraz daha büyüyünce babama anlattım babama, babam bana öyle birşey yok. Allah bizim mutlu olmamızı istiyor, cünkü bizi sevdiği için dedin. Biz onun kulları iz ve o sade bizim neşeli ve mutlu olmamızı istiyor. Sen kısa etekle mutluysan, öyle sever seni dedi. Yalniz merhametli olacaksın. Hic kimseye ve hayvana ve doğaya zarar vermiyec eksin, hırsızlık yapmıyac aksın. Yalan söylemiyeceksin. Ve aynı dediği gibi de yaşardı babam ve annem. Babaannem ve dedem. Her insana, hangi dinden, hangi ırktan olsun, hiçbir rol oynamiyordu, insan insandır, hayvanin yardıma ihtiyacı varsa, yardım edilir, karnı doyurulur. İyi insan ol, mutlu ol. İstediğin gibi yaşa, ama hiç kimseye zarar vermeden.Bu olgunluga erismeyi nasil basardiniz?
Biz çocukken, köye gidince bayramlarda, köyde yaşayan akrabalarımız, elbisenin etekleri çok kısa, tırnaklara oje var, VS vs şeylere çok büyük bir tepki gosterirdiler ve anlatirdilar, ölünce çok fena cezalandiracagimizi, şeytan gelip alıyormuş, daha çok patavatsız şeyler. Biraz daha büyüyünce babama anlattım babama, babam bana öyle birşey yok. Allah bizim mutlu olmamızı istiyor, cünkü bizi sevdiği için dedin. Biz onun kulları iz ve o sade bizim neşeli ve mutlu olmamızı istiyor. Sen kısa etekle mutluysan, öyle sever seni dedi. Yalniz merhametli olacaksın. Hic kimseye ve hayvana ve doğaya zarar vermiyec eksin, hırsızlık yapmıyac aksın. Yalan söylemiyeceksin. Ve aynı dediği gibi de yaşardı babam ve annem. Babaannem ve dedem. Her insana, hangi dinden, hangi ırktan olsun, hiçbir rol oynamiyordu, insan insandır, hayvanin yardıma ihtiyacı varsa, yardım edilir, karnı doyurulur. İyi insan ol, mutlu ol. İstediğin gibi yaşa, ama hiç kimseye zarar vermeden.
O zaman yaşadığın zamanda bile sanki kanatların car gibi hissedersin kendini dedi. Ve hakikatten öyle. Ben bunlara inanıyorum.
Ne yazikki, birçok hocalar insanların korkusuyla oynuyorlar. Ay dala bakması günahmış, ay şu günah, ay bu günah. Bastan çok normal olan şeyler, simdi çok insanların içinde panik yaşatıyor. Ben turkiyede yaşarken bir kaç yıl önce, genç bir kadın, normal yolunda doğum yapamadı, kocası istememiş, bacakları açıp doğum yapması günahmış. İlla sezer anla olacakmış. Çok doğal ve normal şeyler, günah iskambilini almış. Bunlar insanları korkutuyor. Korku da insanları özgür yasatamiyor.
Babanız çok güzel açıklamış, mekanı cennet olsun inşallah. Eşinin normal doğurmasını istemeyen kendisi nasıl doğmuş. Binlerce yıldır insanoğlu o yöntemle doğmuş. Bunların ki yobazlıktan öte ultra cahillik.Biz çocukken, köye gidince bayramlarda, köyde yaşayan akrabalarımız, elbisenin etekleri çok kısa, tırnaklara oje var, VS vs şeylere çok büyük bir tepki gosterirdiler ve anlatirdilar, ölünce çok fena cezalandiracagimizi, şeytan gelip alıyormuş, daha çok patavatsız şeyler. Biraz daha büyüyünce babama anlattım babama, babam bana öyle birşey yok. Allah bizim mutlu olmamızı istiyor, cünkü bizi sevdiği için dedin. Biz onun kulları iz ve o sade bizim neşeli ve mutlu olmamızı istiyor. Sen kısa etekle mutluysan, öyle sever seni dedi. Yalniz merhametli olacaksın. Hic kimseye ve hayvana ve doğaya zarar vermiyec eksin, hırsızlık yapmıyac aksın. Yalan söylemiyeceksin. Ve aynı dediği gibi de yaşardı babam ve annem. Babaannem ve dedem. Her insana, hangi dinden, hangi ırktan olsun, hiçbir rol oynamiyordu, insan insandır, hayvanin yardıma ihtiyacı varsa, yardım edilir, karnı doyurulur. İyi insan ol, mutlu ol. İstediğin gibi yaşa, ama hiç kimseye zarar vermeden.
O zaman yaşadığın zamanda bile sanki kanatların car gibi hissedersin kendini dedi. Ve hakikatten öyle. Ben bunlara inanıyorum.
Ne yazikki, birçok hocalar insanların korkusuyla oynuyorlar. Ay dala bakması günahmış, ay şu günah, ay bu günah. Bastan çok normal olan şeyler, simdi çok insanların içinde panik yaşatıyor. Ben turkiyede yaşarken bir kaç yıl önce, genç bir kadın, normal yolunda doğum yapamadı, kocası istememiş, bacakları açıp doğum yapması günahmış. İlla sezer anla olacakmış. Çok doğal ve normal şeyler, günah iskambilini almış. Bunlar insanları korkutuyor. Korku da insanları özgür yasatamiyor.
Başınız sağolsun. Allah sabır versin.Herkeze selamlar. Ben 5 ay once esimi kaybettim kalp krizi. Aklima gelmeyen seyler basima geldi. Her turlu denedim insanlarla konusmadim konustum yuruyus yaptim bazen evden cikmadin bazen eve girmedim. Ama atlatamiyorum. Doktorda yapamayacagiz yardimci degilsin dedi de elimden geleni yapiyorum. Hatta duzenimi tamamen degistirdim. Ama onun varligi esyalarda koltukta filan degil aklimin icindeymis. Allah geç yasatsin ama belki benim durumumda olan tanidigi veya kendisi olan vardir nasil gecer bu durum diye tavsiyeler almaya geldim.
Kesinlikle böyle düşünmeyin, emin olun eşiniz de yalnız evde üzülmenizden onun hatıralarıyla acı çekmenizdense başkalarından destek almanızı, yalnız kalmamanızı isterdi, doktorlarınızı da kesinlikle değiştirin, 5 ay yas süreci için çok çok kısa hele ki eş kaybında, onların size destek olması gerekirken onlar sizden destek beklemiş çok saçma, acınızı doyasıya yaşayın, ağlamak istiyosanız ağlayın, eşinizin kabrini ziyaret edin onunla konuşun bu sürecin geçici olduğunu bu ayrılığın bir gün biteceğini sonunda kavuşacağınızı bilim, kimseyle konuşmak zorunda değilsiniz, kimseye kendinizi derdinizi anlatmak zorunda değilsiniz, kendinizi dış dünyaya tamamen kapatmayın ama hemen bu durumu atlatıp sosyalleşicem her şey bi an önce düzelcek diye de kendinize baskı yapmayın, kabullenme biraz zaman ister, zamanı geldiğinde içinizde hala bir miktar acı olsa da daha yoluna girecek her şey ama bu süreçte duygularınızı yok saymayın. Hayatı zor da olsa devam ettirmeniz gerekiyor, tek başına olmadığınızı bilin bu acıyı yaşayan milyarlarca insan olduğunu, hissettiğiniz her şeyin normal olduğunu bilin, içiniz sıkıldığında foruma yazabilirsiniz, sizi tanımayan insanlara bişeyler anlatmak tanıyan insanlara bişeyler anlatmaktan daha kolay olur her zaman, Başınız sağ olsun, sabırlar diliyorumBende tasindim ailem istedi onlarda oyle dusunmustu. Daha beter oldum bu sefer onu terk ettim gibi hissettim. Arkadasiniz iyimi simdi.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?