hayatımın en radikal kararını vericem hele bi toplaşın kızlar



samsundan annem ev almıştı bu sene.ondaan orası olur dedım ama dedıgın gıbıyse hiç bulaşmayayım.zaten Trabzon rıze samsun ev ıle bozdular kafayı..........
 

daha iki gün önce isyan ettim nefret ettim trafikten, İstanbul'dan. İş yerim Güneşli'de ve ben 3 saatte servisle Güneşli'den çıkamadım. Avcılar'daki evime gidemeyip Bağcılar'daki annemde kalmaya gittim Aynı sizin dediklerinizi eşime söyledim. Biz de istiyoruz ama bir sürü borçlarımız var, birikimimiz yok. Muğla Çanakkale Balıkesir'e gitmeyi istiyoruz ama orda sadece çiftçilik-hayvancılıkla geçinemeyiz. Ne iş yaparız diyoruz, korkuyoruz açıkçası. 5 yıl sonra gidelim diye karar aldık bakalım
İstanbul'daki evinizi satmayın bence, gidipte yapamazsanız eğer, insanlık hali her türlü aksilik olabilir, geri döndüğünüzde kapınız olsun...
 
Onceden insanlar koyden kacip sehire giderdi is imkani luks rahat hayat icin
Simdi ise bizler kalkip koye gitmeyi hayal eder olduk
Gercektende rahat huzur orada aslinda
 
Koy hayatimi coookkkkk zooorrrr bence hic denemeyin hersey filimlerde oldigu gibi deyil.istanbulu asla terk edemem yapamsm istanbul gibi bir cennet hangi ilde hangi koyde.sizi bilmem ama istanbul gibisi yok herseye ragmen istanbulda yasamayi cokkkk seviyorummm
 
coco_cambo .!.:
samsundan annem ev almıştı bu sene.ondaan orası olur dedım ama dedıgın gıbıyse hiç bulaşmayayım.zaten Trabzon rıze samsun ev ıle bozdular kafayı..........
Genişletmek için tıkla...
Hangi köymüş orası ya benım eşimin köyünde insandan çok hayvan var evlerin bahcelerı o kadar buyuk ki mısafırlıge gitcek olsan arabayla gitmen lazım
 
Evim müstakil iki katlı.köy değil ilçede oturuyorum bahçesi var.meyve ve gül ağaçları dolu.ama öyle domatesti biberdi hiç uğraşamam ekmiyoruz o yüzden.kv gille ortak çifliğimiz var evime 15 dk uzaklıkta.25 dönüm arsa üzerine.büyükbaş hayvan yetiştiriyoruz.yine bahçesi meyve ağacı dolu.kv bahçede ekiyo yazın.herşey yetiştiriyo bizede yolluyo.sütümüz yoğurdumuz hep çiflikten geliyo.burda hayvancılık yapan çok mesela eşimin iş arkadaşının aileside küçükbaş hayvancılık yapıyo ben koyun yoğurdunu çok severim getirir bazen eve.eşim bankacı arıcılık yapanlara arı kredisi verir adam hediye olarak bal getirir.tavuk çifliği olanlara kredi verir koli koli yumurta gelir.bizde organik organik yeriz.yani isteyen için güzelde ben öyle ekiyim dikiyim hiç sevmem o işleri.
 


evinizin bahcesinde kosan tavuk istiyorsaniz cicek dahi ekemezsiniz bahceye cunku didiklerler,mahvederler herseyi.
hani cit cekeyim sebze yetistireyim derseniz bi yolunu bulup yine giriyorlar iceri namisizlar
oyuzden eger ekip bicmek isterim kendi mahsulumu de yetistireyim diyorsaniz arazi almaniz sart evin bahcesi disinda,o da mesakkatli is acikcasi..sulamasi,ilaclamasi,urunu toplamasi..dolu vurur mahsul olmaz,sel olur,sicak olur vs..yani koy hayati guzel hos ama ben yapamazdim,anne tarafimda baba tarafimda hala koyde ve durmadan calisiyorlar.
koy okullarinda - benim bildigim - ogretmenler cok sIk degisiyor,en azindan bizimkinde oyleydi,cok durmak istemiyorlar,es durumundan filan ne yapip edip gidiyorlar.
ama derseniz bi sahil kasabasina yerleseyim,esim para gondersin veya oldugumuz yerde calissin ben cocuklarla vakit gecirip dogaya doyayim,kendime yetecek domatesimi vs. yetistireyim,onu bende isterdim
 
köy hayatı çok değişik ya, ben de köyde büyüdüm, hiç ait hissetmiyorum kendimi :)
siz yaparım diyorsunuz ne güzel.

Ama İstanbulun köyleri deyince o biraz karışıyor, arkadaşlara katılıyorum, hayat pahalı köylerde bile, ev alacak mısınız kiralık mı düşünüyorsunuz bilmiyorum ama bizim bursadaki köyde bile kiralık evler kapış kapış, ucuz da sayılmaz yol parasını falan ekleyince.

onun dışında İstanbuldan bunaldıysanız farklı bir il düşünmez misiniz? hem şehrin nimetlerinden faydalanıp hem de İstanbulun keşmekeşinden kurtulacağınız çözümler?
 
Ben kanada da yasiyorum,burada cifrfigimiz var memnunmuyum hayirr çünkü bu koy hayatinin isi Bitmiyor...gerçi ben hic bir ise el atmiyorum bir yardim etsem ertesi günde benden isteniyor evimin camasiri,bulasigi hic bitmiyor o yüzden çiftlik islerini pek istemiyorum.ama bizim gibi ineğinden koyununa kadar her hayvani toplamazsan bilmiyorum belki idare edebilirsin ama sunu soyliyeyim hic kolay değil bu isler özellikle iki kişi bile kolay kolay altindan kalkamaz gibi...yarin birgün çocukların büyüyecek egitimleri problem dersleri olacak bu kadar ugrasla nasil idare edeceksin,hasta olmak lüksün yok mesela günlük yapilmasi gereken ne isin varsa yapman gerek,tatil olayinda biter hayvanları birakip hiccc bir yere kipirdayamazsin...ama oldu ki kararin kesin evet iki milyara gayette yasarsin etlik piliç alip besleesin iki ay sonra keser buzluguna stoklarsan,meyveni sebzeni kendin yetistiriceksen zaten konservelerle kisada depolama yaparsan mutfak.masrafiniz çok aza indirgenir.kayinpederimin ayvalikta yazliklari var köye pek yakin bir milyara bike gayet güzel yasayanlar varmis,kendi yetiştirdikleri meyve ve sebzeleri tuketiyorlarmia dediğim.gibi tavuklarida kendileri yetiştirip kesiyorlar,zaten koy pazarlarida ekonomik yani gecinebilirsin ama isin içinden tek basina kalkabilir misin orasi muamma,eşinden bu konuda yardim bekleme ben zaten calisiyorum deyip iki gün sonra kenara çekilecektir,butun isler sana kalicak heee birde bostana ekme bicme işinin zorluğundan bahsetmiyorum bile...
 
Valla haklsnz ne diyim hakkında hayırlısı
 
köy hayatı şehirde yasayan biri için zor ama mutlu olacağına inanıyorsan eşinde senle hemfikirse neden olmasın.
 
Yalovayı gezdim dolaştım, öyle hoş şirin kasabalar var ki bizim de taşınasımız gelmişti. Hem İstanbul'a da yakın, çok gezmek isterseniz hafta sonu basar gidersiniz İstanbul'a. Çocuklar da merkezde bir okulda okuyabilir. Ne güzel cesaret etmişsiniz. Siz gidin de bize motivasyon olsun :)
Umarım çok mutlu huzurlu olursunuz.
 
Canim koylerde artik heidi cizgi filmindeki koyler gibi degil. Kucuk yer, laf soz, gecim kaygisi ordada var. İstanbulda yetismisin cok zorlanirsin. Sen en iyisi yakin bir is bulmaya calis.
 
Ah coco_cambo aynı hayalden bizdede var :)
Bizim ev kredimiz ortalama 4 yıl kadar sürecek ondan sonra aynı sizin gibi köye yerleşmeyi düşünüyoruz, bir yerden para gelirse direk kapatır borcu gideriz.
Ailem istanbula 2 saat kadar uzaklıkta köyde yaşıyor. Merkeze 10 dk mesafede, doğalgaz var ( gerçi annemler döşetmedi ama kapıya kadar var) Kendi çapında tarlası var annemin. kışlık dolap hazırlığımızı oradan sağlıyoruz, yazın her çeşit meyve ağacımız var tadına doyamıyoruz. Market meyvesine,sebzesine benzemiyor hiç. Okul, eğitim imkanları mevcut. Araba olduğu halde babam bakkala falan bisikletle gider, spor önemli
Toplu alışveriş için market, pazar 10 dk mesafede. tarlayla uğraşmazsan, pazarda köylü kadınlar satıyor zaten her çeşit sebze, meyve, tereyağ, süt tazesinden.
Yola mesafe olduğundan Ağaçlık bölgede olduğundan toz çok olmuyor, temizlik pratik oluyor.
Yeşillik olduğu için envayi çeşit böcek var ama 3 aylık denen ilaçtan evin etrafına sıkıyor. İçeri girmiyorlar Allah tan.
En önemlisi de , gürültüsüz bi yaşam var , huzur var, sabahları tavuk ve kuş sesiyle uyanmak var. Bahçede çardak altında edilen kahvaltılar var.

Özetle ben ailemden biliyorum köyde yaşamanın kolaylıklarını da zorluklarını da, borcum olmasa hiç durmam burada. İnan ki orada aldığım nefes ciğerlerime iniyor da buradaki sanki beni boğuyor,
Ayy bak yine duygularım depreşti
 
bende aradıgımı bulamıyorum ufak
ilçedeyen meyva.ağaçlarla dolu bahçe köpeğmile sıkıcı hayat kışın kimseler yok kuş cıviltisindan başka burda yaşman zor olur kaçar
gidersin şehire
 
Şu durumda aklıma gelen tek cümle "davulun sesi uzaktan hoş gelir" oldu..tabi bi bahsettiğiniz çiçekli böcekli inekli tavuklu hayat için...öte yandan sizi çok iyi anlıyorum

Ankaranın göbeğinde doğdum ilk orta lise üniversite hayatım yani çocukluğum gençliğim Ankarada geçti...tatillerde çıktım Ankara dışına insanlar bu küçük yerlerde nasıl yaşarlar dedim hep, oralarda hayat oyun gibi gelirdi...sonra üni bitti Karadenizin küçük bir ilinin en küçük ilçesine atandım nüfus 2000 civarı çok ağladım....sonra biraz daha büyük bir ilçesine atandım ama hala nüfus yaklaşık 11 bin Ankarada yaşadığım mahallenin bir sokağı kadar var yok...sonra orda eşimle tanıştım...ama bu arada başka yerde yaşayamam derken Ankaradan gitgide uzaklaştım sevmez sıkılır oldum....

Şu an orta Karadenizde büyük bir ilçede yaşıyorum....evim denizin içinde sanki denuz görmeyen tek yer banyom ....yeşil ve mavi ortasındayım...hiç bir yere koşturmam gerekmiyor...her türlü imkan var evet biraz uzak ama İstanbul'un trafiği ile karşılaştırınca aynı sürede ulaşabiliyorum her yere alışverişimi birçok şeyi internetten yapabiliyorum...sinema tiyatro vsvs büyük şehir kadar olmasa da ulaşılabilir...4 yaşındaki kızım baleye gidiyor önümüzdeki yıl yüzme kurslarına vereceğim...sosyal açıdan tatmin ediyor yani...Ankara????? Yılda bir kez yaz tatilinde 15 gün gidiyorumm 3 günde sıkılıp evimi özlüyorum...annem babam kardeşlerim var ankarada onlar buraya daha sık geliyorlar...Ankaraya gitmek büyük şehirde yaşama fikri hele istanbul boğuyor beni....insan yaşamıyor sadece nefes alıp veriyor büyük şehirler kargaşasında...fazlasıyla huzurlu ve mutlu bir hayatım var....ve en önemlisi kazandığım parayla burda hani derler ya krallar gibi yaşayabiliyorum...Ankarada olsa bu kadar olur mu bilemem....

Neyse çok uzattım demem o ki çiçekli böcekli inekli olmasa da bu tarz bir kasabada çok daha mutlu yaşayabilirsiniz...ama istanbul çevresini bilemem tabi...İstanbuldan çok farklı olduğunu düşünmüyorum
 
kac yasindasin canim
 
Valla ben çatıda domates biber o bu ekmek istiyorum keşke bahçeli bir evim olsa hayvancıklar alayım çok çok hepsine bakayım ama nerdee kolay değil bu işler maalesef onun içinde para lazım lanet olsun su paraya zaten
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…