- 24 Ekim 2014
- 59.306
- 330.139
- 698
- Konu Sahibi strawberry_cake
-
- #21
Fay geçmiyor en güvenilir il denilen Konya'da bile değrem oldu. Rabbim hepimizin yardımcısı olsunAslında yok diye biliyordum ama evet tehlike varmış orda da . Zaten konu sahibinin eşi de başka şehire sıcak bakmıyormus. Ne diyim zor Allah'ım CC yardım etsin.
Eksilerinide artılarını da bildigim bir ülke. Orda doğdum büyüdüm orda okudum herşeyini biliyorum. Benim için en ağır basan şey orada insan hayatının değerli olması. Burda insan hayatına ne kadar değer verildiğini tekrar görmüş olduk yikilan binalarla beraber. Bana göre bu olay konfordan çok daha ağır basiyor.Hollanda da Türkiye de bulacağınız konforun yarısını bulamazsınız .
hak hukuk refah bunlardan bahsetmiyorum direkt konfordan bahsediyorum.
Amin. Zor bir süreçten geçiyoruz Bitecekmi biteceksede ne zaman bitecek büyük bir belirsizliğin içindeyiz hepimiz. Çok zor çok.Fay geçmiyor en güvenilir il denilen Konya'da bile değrem oldu. Rabbim hepimizin yardımcısı olsun
O zaman annenizin olmadığı bir plan yapmaya çalışın derim. Zaten kötü bir halde gideceksiniz, anneniz üzerine mum diker.Eksilerinide artılarını da bildigim bir ülke. Orda doğdum büyüdüm orda okudum herşeyini biliyorum. Benim için en ağır basan şey orada insan hayatının değerli olması. Burda insan hayatına ne kadar değer verildiğini tekrar görmüş olduk yikilan binalarla beraber. Bana göre bu olay konfordan çok daha ağır basiyor.
Geçen biri de en fazla 8.2 görebilir dedi.Tokat yerleşim birimi KAF'na 35 km, Ezinepazarı Fay Hattı'na ise 26 km uzaklıktadır. Yaklaşık uzunluğu 200 km olan Almus fayı ise mevcut Tokat yerleşim alanı sınırları içinden geçmektedir
Tokat elendi
Amin inşallah tez zamandaFay geçmiyor en güvenilir il denilen Konya'da bile değrem oldu. Rabbim hepimizin yardımcısı olsun
burada insan hayatına değer verilmediği konusunda elbette hemfikiriz .Eksilerinide artılarını da bildigim bir ülke. Orda doğdum büyüdüm orda okudum herşeyini biliyorum. Benim için en ağır basan şey orada insan hayatının değerli olması. Burda insan hayatına ne kadar değer verildiğini tekrar görmüş olduk yikilan binalarla beraber. Bana göre bu olay konfordan çok daha ağır basiyor.
burada insan hayatına değer verilmediği konusunda elbette hemfikiriz .
ama bu orada da ölümler olmuyor anlamına gelmiyor
burada başımıza bir şey gelir diye kaçmak bana makul gelmiyor o yüzden
konfor konusunda size katılmıyorum benim için fazlasıyla önemli olduğu için son anda İngiltere'ye taşınmaktan vazgeçtim geçen sene.
umarım istediğiniz gibi gelişir her şey.
depremin en makul çözümü müstakil evdir , kalkıp ona geçmemek için 2 çocukla ülke değiştirip anne evine gecmek bana biraz zor bir yol gibi geldi .Valla panpa deprem olmasa eyvallah derdim ama tammm şu anda memlekete survivor moduna gördi sanki postu delmek artık çok kolay
Şuan 10 ilden birindemi yasiyorsunuzİyi akşamlar herkese. Öncelikle depremde sevdiklerini kaybedenlere baş sağlığı, depremden birebir veya dolaylı olarak etkilenen herkese geçmiş olsun dileklerimi iletmek istiyorum. 6 subattan beri yürüyen bir cenazeden hiç bir farkım yok. Son iki gündür az biraz hayata döndüm diyebilirim. İçimdeki duygulari uzun uzun anlatmayi biraz gereksiz buluyorum çünkü hemen hemen herkes aynı durumda biliyorum. Ben sizinle aldığım bir kararı paylaşmak bu konuda içimi dökmek istiyorum. Yaşadığım bu felaketten sonra daha fazla bu korkuyu ve stresi kaldiramayacagima karar verdim. Yaşadığımız yer ve tüm komşu illerimiz fay hatlarindan ibaret hatta iki büyük fay hattinin kesiştiği yerlerden olusuyor bu bölgeler. Son üç senede 3 tane yıkıcı deprem gördük bundan sonrası içinde her an her saniye bu korku ve endişeyle yaşamak, akşam basini yastığa rahat koyamamak sabaha neyle uyanacagini bilmemek ne kötüymüş. Hem kendi mental sağlığım için hemde çocuklarımın gelecegi için batı Avrupa'ya yerlesmeye karar verdik. Halbuki düzenimizi oturtmustuk işimiz düzenimiz çocukların okulu herşey rayina oturmustu. Eşimle son zamanlarda oh be artık rahatladık herşey gönlümüze göre oldu diyorduk takı bu son olayları yaşayana dek. Şimdi sil baştan bir düzen kuracağız kendimize herşeye sıfırdan başlayacağız bir yanım mutlu cocuklarim için en dogru kararın bu olduğunu biliyorum ama öte yandan içimden atamadigim endişeler var. Esimle bir yıl birbirimizden ayrı kalacağız ben önden gideceğim çocuklarla annemlerin yanında kalacağım ev çıkana kadar. Gideceğim yerde çok ciddi ev sıkıntısı var annemlerde ne kadar kalmam gerekecek bilmiyorum. Annem dışardan sağlam ve güçlü görünmesine ragmen psikolojik olarak pek iyi değil. Sürekli hastaliktan bahseden, herseye kaprislenen durmadan laf sokan, ev işleri yüzünden aşırı derecede surat yapabilen hatta kavga cikaran, kısacası insani dibe cekmekten hoşlanan biri. Onunla bir arada kalma düşüncesi beni inanılmaz demoralize ediyor. Gider gitmez işe gireceğim çocuklarım henüz küçük okul saatleri 15:00'e kadar benim is çıkışı saatine kadar onlarin durumuna bir çözüm bulmam lazım. Eşimin oturma izni alabilmesi için işlemleri baslatmam lazım. Esim oraya geldikten sonra kendi standardının altında bir işe girecek gibi görünüyor (emniyet mensubu kendisi) dil ogrenmesi lazım bu onun yasayacagi zorluklar. Ama yükün buyuk bir kısmı bende olacak ilk adımı ben atacağım okul, ev, iş, düzen kurma ve tüm prosedurlerle ben ilgileneceğim. Tek başıma iki çocukla bunların üstesinden gelebilir miyim kızlar bu süreci yasayanlar varmı sizin deneyimleriniz nasıldı? Her türlü gitmeye değer biliyorum ama sanırım yeniden bir düzen kurma düşüncesi beni biraz urkutuyor.
Sonradan afet bölgesi ilan edilen 11.ci ilde yaşıyorum. Burda şu an 821 yıkılacak bina var. Şansımız o ki 3 sene önce yaşadığımız depremden sonra depreme dayanıksız olan binaların hepsi yıkıldı yerine yeni konutlar yapıldı yoksa buraninda örneğin Malatya'dan pek bir farkı olmayacaktı. Tedbir almanın ne kadar büyük önem taşıdığının en bariz örneği aslında bu durum.Şuan 10 ilden birindemi yasiyorsunuz
bence herseyi yoluna koymuşken yapmayın derdim.ölümden kaçılmaz tedbiri al tevekkül allahtan dır. 99 düzce depreminden .hataya kaçmışlar 5 kişilik aile hepsi bu depremde yok oldu. arsa alın sağlam ev yaptırın.İyi akşamlar herkese. Öncelikle depremde sevdiklerini kaybedenlere baş sağlığı, depremden birebir veya dolaylı olarak etkilenen herkese geçmiş olsun dileklerimi iletmek istiyorum. 6 subattan beri yürüyen bir cenazeden hiç bir farkım yok. Son iki gündür az biraz hayata döndüm diyebilirim. İçimdeki duygulari uzun uzun anlatmayi biraz gereksiz buluyorum çünkü hemen hemen herkes aynı durumda biliyorum. Ben sizinle aldığım bir kararı paylaşmak bu konuda içimi dökmek istiyorum. Yaşadığım bu felaketten sonra daha fazla bu korkuyu ve stresi kaldiramayacagima karar verdim. Yaşadığımız yer ve tüm komşu illerimiz fay hatlarindan ibaret hatta iki büyük fay hattinin kesiştiği yerlerden olusuyor bu bölgeler. Son üç senede 3 tane yıkıcı deprem gördük bundan sonrası içinde her an her saniye bu korku ve endişeyle yaşamak, akşam basini yastığa rahat koyamamak sabaha neyle uyanacagini bilmemek ne kötüymüş. Hem kendi mental sağlığım için hemde çocuklarımın gelecegi için batı Avrupa'ya yerlesmeye karar verdik. Halbuki düzenimizi oturtmustuk işimiz düzenimiz çocukların okulu herşey rayina oturmustu. Eşimle son zamanlarda oh be artık rahatladık herşey gönlümüze göre oldu diyorduk takı bu son olayları yaşayana dek. Şimdi sil baştan bir düzen kuracağız kendimize herşeye sıfırdan başlayacağız bir yanım mutlu cocuklarim için en dogru kararın bu olduğunu biliyorum ama öte yandan içimden atamadigim endişeler var. Esimle bir yıl birbirimizden ayrı kalacağız ben önden gideceğim çocuklarla annemlerin yanında kalacağım ev çıkana kadar. Gideceğim yerde çok ciddi ev sıkıntısı var annemlerde ne kadar kalmam gerekecek bilmiyorum. Annem dışardan sağlam ve güçlü görünmesine ragmen psikolojik olarak pek iyi değil. Sürekli hastaliktan bahseden, herseye kaprislenen durmadan laf sokan, ev işleri yüzünden aşırı derecede surat yapabilen hatta kavga cikaran, kısacası insani dibe cekmekten hoşlanan biri. Onunla bir arada kalma düşüncesi beni inanılmaz demoralize ediyor. Gider gitmez işe gireceğim çocuklarım henüz küçük okul saatleri 15:00'e kadar benim is çıkışı saatine kadar onlarin durumuna bir çözüm bulmam lazım. Eşimin oturma izni alabilmesi için işlemleri baslatmam lazım. Esim oraya geldikten sonra kendi standardının altında bir işe girecek gibi görünüyor (emniyet mensubu kendisi) dil ogrenmesi lazım bu onun yasayacagi zorluklar. Ama yükün buyuk bir kısmı bende olacak ilk adımı ben atacağım okul, ev, iş, düzen kurma ve tüm prosedurlerle ben ilgileneceğim. Tek başıma iki çocukla bunların üstesinden gelebilir miyim kızlar bu süreci yasayanlar varmı sizin deneyimleriniz nasıldı? Her türlü gitmeye değer biliyorum ama sanırım yeniden bir düzen kurma düşüncesi beni biraz urkutuyor.
Sanırım kendimi yanlis ifade ettim. Doğru soyluyorsunuz insanın vadesi dolmuşsa ölüm her şekilde gelir bulur seni hiç birşey olmasa bile oturduğun yerde kalbinin durmasina bakar :) Benim korkum sürekli deprem psikolojisiyle yasamak deprem olduğunda o anın dehşetini ve caresizligini yaşamak. İkinci Maraş depreminde yaşadığım o korku ve çaresizlik bende büyük bir travmaya sebep oldu kıyamet gibiydi. Ölümden ziyade o anın dehseti korkutuyor insanı.bence herseyi yoluna koymuşken yapmayın derdim.ölümden kaçılmaz tedbiri al tevekkül allahtan dır. 99 düzce depreminden .hataya kaçmışlar 5 kişilik aile hepsi bu depremde yok oldu. arsa alın sağlam ev yaptırın.
Ne alaka nealakaaa batı Avrupa'yla tokat nasıl bir olabilir ya şaka mı hahahahsFay hattının geçmediği yerler de var Türkiye'de tokat mesela mis gibi yer ev bulsanız orda eşiniz tayin istese olmaz mi
Hollanda da hiç bulundunuz mu :) gerçekten hiç gidip kaldınız mı?Hollanda da Türkiye de bulacağınız konforun yarısını bulamazsınız .
hak hukuk refah bunlardan bahsetmiyorum direkt konfordan bahsediyorum.
Kısa vadede yaşayacağım zorluklardan ziyade uzun vadede yaşayacağım rahatliğa odaklanmam lazım :))Konu sahibi çok mantıksız yorumlar görüyorum imkanın varken Avrupa'ya gidin çocuklarınızın geleceği icin.... Yani çok detay vermek istemiyorum ama tek sorun deprem değil fırsat varken gidin
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?