Hayatımla ilgili aldığım karar

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bana da eşinden uzaklaşmak istiyor gibi geldi.
 
Neden olmasın,yapabilirsiniz gibi geliyor.

Üstelik vatandaşı olduğunuz yer orası,dilini,kurallarını,kanunlarını bildiğiniz bir yer,çevrede vardır.

Hiç tanıdığı olmadan,dil bilmeden,gidip sıfırdan hayat kuranların sayısı çok.Onlar başardıysa siz daha kolay tutunursunuz.

Avrupa’ya gidip de geri döneni görmedim.

1 yıl çabuk geçecek,biz burada her gün diken üstünde otururken geçireceğiz o bir yılı,öyle veya böyle geçecek.Bir bakmışsınız çocuklarınızda alışmış,ev,düzen kurmuşsunuz,bence gidin.

Anneniz zor olabilir evet ama bir kapınız,bir aileniz olacak yakınınızda,dişinizi sıkın,çocuklarınızın geleceği için.

Umarım her şey güzel olur.
 
Yani bilmiyroum, anneni en iyi sen tanıyorsun. İki çocuğunu annene bu kadar maruz bırakmak ister misin?
Benim annem iyi biridir, toksik tarafları var ama şiddetle işi yoktur , iyi niyetlidir,merhametlidir. Ama ablam ilkokul çağına gelmiş çocuğunu bugüne kadar bir saat bile anneme emanet etmedi, etmemeye dikkat ediyor. Birkaç saat mecbur kalsa başka alternatif buluyor (mesela kaynanasından ya da benden rica etmek,oyunla oyalanacagi bir yere bırakmak)
Çünkü 1) annem durduk yere ani ses yükseltip tepki veriyor, bağırmak onun normali , 2) sigara içiyor. Sigarayı yakıp odayı boylu boyu geçip pencerenin yanında içiyor ve böylece biz çocuklara duman gitmedigine dair saçma bir inancı var
Bu iki özellik için ablam bir saat bile emanet etmez hiç çocuğunu. Hatta çocuğun yaninda sigara içmek değil, "molaya çıkmak" deniliyor. Böylece çocuk ne annemlerin sigara içtiğini biliyor ne de annemin sinirlenip ani bagirmalarina tanık oldu. Bu şekilde koruma yolunu seçti.
Bence aileler böyle yapmalı. Kendilerine travmalar yaşatan, sorunlu insanları bildikleri halde çocuklarını onlara maruz bırakmamaları lazim.
Benim bir yakın arkadaşım var, çocukluktan beri tanırız birbirimizi. devamlı buyuklenen, kendisini kötü hissettiren, onu ezik yetiştiren, dövmese bile itme kakma seven bir ailesi var. Kızın psikolojisinin içine ettiler, sırf evden kaçmak için bulduğu ilk adamla evlendi. Neyse sonra çocuklari oldu,çalıştığı için annesine birakiyor, hatta bazen haftaicleri çocuklar ananede kalıyor. Ana babası da yaşlandıkça değişmiş falan değil, hala kizi ezikleyip kendilerini büyuk gören bir aile. Ve arkadaşımın çocuklari da itip kakiyorlar (onların normali bu).
Ve arkadaşım (kendince ekonomik sebeplerden) başka bir yol dusunmedi bile. Ona çocuklarının durumunun kendisinden daha kötü olduğunu, çünkü kendisinin savunmasiz-korumasiz olarak bu hayata mecbur kaldığını. Oysa çocuklarınini sevdiğini, koruduğunu iddia eden ama olanları gözü gördüğü ve bunun verdiği zararı çok iyi bildiği halde bu hayata mahkum eden iyi (!) Bir annelerinin olduğunu, bunun psikolojisinin cok daha kötü oldugunu söylemiştim. Arkadasim üzüldü, ama dinlemedi. Büyük çocuğu neredeyse ergen olacak, aynı arkadaşım gibi ezilen, içe kapanık, vur kafasına al lokmasina bir çocuk
Siz de annenizin yanına gidince anneniz çocuklarınıza aynı hoyratlikta olacak. Hatta yaramaz diye tabir edilen çocuklarınız var, daha kötü bile olabilir.
İnsan çocuklarının iyiliği için çocuklarını böyle bir eve , belki de bir sene mahkum edebilir mi?
Bence doğru bir karar değil
 
Çocuklarınız çok yaramazsa ailenizle normalde yaşadığınızdan daha çok sorun yaşayabilirsiniz. Hem çocuklar babaları uzakta olduğu için hırçınlasabilir hem de yaramaz çocuk ebeveyni olmayan insanlar için cidden çok zor ya. Misafir gibi arada görmelik de değil uzun sürme ihtimali olan bir birlikte yaşama durumu var. Zaten sıkıntılı olan annenizle daha çok sorun yasamanıza sebep olur.
 
nsan çocuklarının iyiliği için çocuklarını böyle bir eve , belki de bir sene mahkum edebilir mi?
Bence doğru bir karar değil
Hayretler içerisinde okuyorum
Bir anneanne ne kadar kötü olabilir ki aklım almıyor.
Konu sahibi kendi annesi ile anlaşamıyor olabilir ama anane torunlarına kasten veya değil bir şey yapabileceğine inanmak istemiyorum.
Şimdi depremden sonra bir çok anne baba batıda evlatlarının evine gelip kalıyor onlara sığınmış durumdalar. Velevki konu sahibinin annesi de kızının evine yerleşti bu şartlardan kaynaklı,ne yapacak eve almayacak mıydı,çocukları aynı ortamda olmayacak mıydı dede ve ananeyle?
Ömür boyu söz konusu değil,ama 1 yıl aile ile kalamayacak kadar kötü olamaz ya.Doğuran büyütenden bahsediyoruz
 
İnanmak istemediğin şey bir gerçek. İnsanlar yaşlanınca birden melek olmuyor ki, gelinine eziyet eden insanlar da bir babaaanne, onlar da yaşlı.
Yani yaşlilar yaş alıp olgunlasmiyor bizim gibi ülkelerde. Cadolozsa sadece yaşlı cadaloz oluyor.
Zamanında küçücük kızına vuran insan neden sinirlenince torununa bir tane çakmasin? Kızına hakaret eden yaramaz torununa neden hakaret etmesin? Ya da manipülasyonlarla çocuğunu yönetmeyi seven birisi torununu neden manipülasyonlarla yonetmesin?
Bu aile Hollanda'da o eve yerlesseler yine ananenin eline düşecekler. Küfür de duysa donemeyecek, hakaret de isitse dönemeyecek. Anane yaramaz çocuklara sinirlenip bir tane yapistirsa bile belki konu sahibi laf edemeyecek çünkü gidecek yeri yok.
Allah yaşatmasın ama kendimi asla böyle bir konuma sokmazdim.
Gerekirse ara ara çocukları kocama,koca ailesine bırakıp kısa süreli ailemin evinde kalıp bazı bağlantılar kurmaya calisip döner, böyle böyle bazı şeyler cozulunce çocuklarımi ve eşimi yanıma alırdım. Ya da bu sevdadan vaz gecerdim
 
Ben giderdim, bu uğurda biraz da annemi çekerdim hiç problem değil. Ama depremden dolayı gitmezdim ki sayısız defalar yaşadım, o korkuyu bilirim.sadece bu korkunun sizi mantıksız hareket etmenizi sağlayacak konuma düşürmesin izin vermeyin.
Evet ölüm her yerde. Ama tedbir de var, akıl var, teknoloji var, yaşam hakkı var. Ben çocuklarım için giderdim ki hiç Avrupada yaşamadım, siz orda büyümüşsünüz.bir de ben eşiniz daha düşük bir statüde çalışmayı psikolojik olarak kaldırabilir mi ondan emin olamadım. Aile olarak çok töleranslı olmanız gereken bir süreç. Birlikte bunları sürekli konuşun. Erkekler bazen bu konuda sınıfta kalabiliyor. Ve iyi şanslar. Yaş kaç olursa olsun yeni yerler, yeni insanlar bir fırsattır, güzelliktir. Ben öyle düşünüyorum. Düzen de bozmak için vardır.
 
Annemde küfür şiddet vs yoktur yani o yönüyle iyi hatta çocuklar konusunda baya toleranslı. Çokta düşkün torunlarına aslında ama negatife çok meyilli ve çevresindeki herkese (yetişkinlere :)) bunu çok çabuk yansıtıyor.. Bu huylarini çocuklara çok yansitacagini sanmam ama beni çok etkileyecek bu tutumu eminim. Bir bucuk saat önce yine deprem oldu 5.5 (Malatya'da) uzun bir süre titremem geçmedi nefes alamadım. Bu şekilde de fiziksel anlamda sağlığım bozulacak. Herkes çok zor bir süreçten geçiyor Allah hepimizin yardımcısı olsun.
 
E annende küfür yok, şiddet yok, çocuklara toleranslı, torunlarına düşkün, cocuklara kötü tarafini yansıyacağını düşünmüyorsun.
O zaman git yani ne denir ki.
Şunları yazan sendin, toksik bir insan canlandi gözümde.
Madem annen o kadar toksik değil, çocukları değil tek seni zora sokacak, git o zaman. Bir sene sıkıntı cekebilirsin tek başına, duymazdan gelmeye çalışırsın. Ama bunu çocuklarının gerçekten ananenin toksikligine maruz kalmayacağına inanıyorsan yap.

"kaprislenen durmadan laf sokan, ev işleri yüzünden aşırı derecede surat yapabilen hatta kavga cikaran, kısacası insani dibe cekmekten hoşlanan biri"
"her gittiğimde bir seyi bahane edip kavga çıkardı ağlattı beni"
"suratını asacak yada laf sokacak yada orda kaldığımız için birşeyleri başımıza kakma gereği hissedecek. Bunlari yapmasa bile suram agiriyor buram ağrıyor şu bana şöyle yapti bu boyle dedi diye dram yaratacak. Cok zor biri ya gerçekten onunla aynı evde yaşadigimi düşününce tüylerim ürperiyor"
 
 
O zaman kar-zarar muhasebesi yapacaksınız.
Türkiye‘de kalıp korkularınızı yenmek mi yoksa doğup büyüdüğünüz ülkede bir süre annenizle yaşamak mı?

Her yeni başlangıcın bazı zorlukları vardır, şehir değiştirseniz de zorluk yaşayacaksınız, yeni bir şehir, yeni okullar, yeni bir çevre, gittiğiniz şehirde yaşadığınız şehrin konforu olmayabiliyor vs vs.

Ya annenizle yaşadığınız sürece dişinizi sıkacaksınız veya ülkede kalıp korkularınız için terapi alacaksınız, o da zor bu da zor derseniz veya annenizle yaşayacağınız sıkıntılar için şimdiden kendinizi doldurursanız yapamazsınız.
 
sizin ilkin (çocuklar olmadan) gidip eve filan başvurma şnsınız yok mu? ne bileyim sırası mırası naıl oluyor bunun?
bu çocukların okulu da olmayacak mı?
annenizin yanındaki okula gönderip
sonra siz ev bulup onra okul mu değiştireceksiniz, nasıl olacak?

hollandada büyük emlak krizi olduğunu biliyorum
amsterdamdaki üniversiteler dönem başında "kalacak yeriniz yoksa hiç gelmeyin!" diye yazı yolladı

eğer anne yanına gitmeden bir plan olabiliyorsa sanki öyle daha iyi
ne biliyi imsal evde oda kiralayan birini bulsanız, kendisi bir süre y.dışında kalacağı için evini geçici kiraya veren bulsanız bile sizin için daha iyi olabilir
 
Konu sahibi mi?
Çocuklarıyla birlikte esinden uzaklaşıp ailesini yanına gitmek ona bir rahatlık sağlamaya şu aşamada. Öyle bir düşüncesi olduğunu sanmıyorum.
Zaten ona sahip çıkan bir ailesi olmadigi için sorun yaşıyor.
Bence tek başıma cocuklarla yapabilir miyim diye düşünüyor ama ailesi de sorunlu olduğu için zor.
 
Yerinizde olsam hic durmam. Yenilige adapte olmak insani genc ve zinde kiliyor bana gore. Konfor alanindan cikmak her zaman iyidir.

Binanizi test ettirin, mustakil eve gecin demek bence cozum degil. Depremin kendi evinizdeyken olacagi mechul. Izmir depremi gunduz oldu, herkes iste veya okuldaydi. Kimisi dis doktorundaydi. Bulundugunuz her binayi kontrol ettiremeyeceginize gore yapabilecekleriniz sinirli. Depremden bagimsiz olarak gitme gibi bir imkaniniz varsa zaten gitmelisiniz cocuklar icin. Halihazirda deprem bolgesinde yasayan bir insan olarak kayginizi anliyorum. Evet her yerde basiniza kotu bir sey gelebilir ama nedense bu risk ulkemizde daha fazla. Asil korkutan deprem bile degil aslinda, insanlarin goz gore gore, yardim isterken gunlerce enkaz altinda beklemesi ve bu sekilde can vermesi, ya da yalan, hile, hurda is yapmanin artik neredeyse genlerimize islemis olmasi.
 
Merhaba kızlar. Herkese vakit ayırıp okuduğu için ve yorum yaptığı için teşekkür ederim. Uzun uzun düşündüm ve gitmenin en doğrusu olduğuna kadar verdim. Ulasacagim sonucun karsisinda yaşayacağım sorunların önemi çokta büyük degil. Iş ilanlarını listeledim bugün yarın cv mi duzenleyim bazılarına burdan başvuru yapacağım (mümkün mertebe 100% Home Office olan ilanlara başvuru yapmayı dusunuyorum). Annemlerde bir süre kalıp biraz para biriktirdikten sonra kendime ev tutacağım çocuklarla kendi evime geçecegim. Bu süre zarfinda kendi branşım üzerindede yoğunlaşmaya çalışacağım (master diplomam var ama çok uzun süre ara verdiğim için biraz refresh yapmam lazım). Eşimde yanıma geldikten sonra kendi mesleğimi yapmayı düşünüyorum. Bana şans dileyin lütfen Konumu kapatabilirmisin Mune
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…