- 3 Ekim 2018
- 654
- 1.341
- 63
- Konu Sahibi 100bin baloncuk yuttum
- #1
Şans mı şanssızlık mı, kader mi değil mi bilmiyorum
Bazı insanlar var ki, hayata gözlerini 1/0 galip açmış. Kız çocuğu olduğu için değersizlik hissi yaşamamış , en iyi koşullarda yetiştirilmiş.. en güzel eğitim imkanları kucağına sunulmuş...sevgiye doyurulmuş..
bazıları da hepimizin bildiği gibi yukarıda saydıklarımın tam tersi ..
Kendime bakıyorum, bazıları tarafından , evet şanslı sayılabilecek bir çok şeye sahip Aybaşında maaş zamanı alınan , bir ay beklediğim çok özel bir şey..
yalnızca senede iki kez alınabilen yeni ayakkabı.. bir bayramlık..
Eğitim İmkanları.. aç açıkta olmamak.. Afrika’da kuraklık içindeki bir ülkede doğmamış olmak bekli de bir şans sayılabilir ..
Fakat ;Belki de alenen yapılmayan , ama minik bir kalbin anlayacağı türden erkek çocuğunun kayırılmasına şahit olmak .
En basiti onun bisikleti varken , senin sadece kız çocuğu olman sebebiyle bir bisiklete sahip olma hakkının dahi olmaması..
O, erkek çocuk..yemeklerin etli taraflarını yerken . Sen zaten iştahsızsın kılıfına sığınarak senin sofrada dahi burukluk hissetmen..
Sevginin hep erkek çocuğa daha fazla, daha fazla verildiğini belki de orta yaşa geldiğinde acı bir şekilde kavraman...
Babasını kaybettik, aman kız çocuğu erkenden evlendirelim de , başımıza sorun olmasın diye hakkında düşünüldüğünü alenen anlaman..
Evlenirken hususi olarak sana bir çay kaşığı dahi alınmaması..
hep , annesine ev alan, eşya düzen. Eli kolu dolu gelen diğer kız evlatların övülmesi , onlar gibi olmanın umulduğunu bilmek ..
İlk elin ekmek tutmaya başladığında, senden büyük beklentiler içinde olunması ..
Yaşlandığımda bana mecbur bakacak gözüyle bakarak, yine bu ağır yükün de kız evladın sırtına yük bindirilmesi...
Hepsi ağır bir yük
Burada, doktorluk mesleğini icra eden ve kumar borcu olan arkadaşın konusunu okuyorum, içim doluyor..diğer hemcinslerimin konularını okuyorum. İçim doluyor.. çoğu ayni minvalde...
Aileler, toplumumuz kız çocuğuna neden böyle diye üzülüyorum
Bir yandan hala anneme karşı gelmediğim , onu kırmaktan korktuğum için kendime kızmam..
İşin içinden çıkamayışım.. şu saatte dahi hüzün, öfke , pişmanlık , kızgınlık karmakarışık hislerle çevrelenmiş olmak ..
Sizlerle dertleşmek , biraz olsun hafiflemek istedim..
Bir de annem bana muhtaç kalmasın diye dua ediyorum, içim soğudu bilmiyorum değişir mi ama annen de olsa gerçekleri gördükçe..
İnsanın içi soğuyormuş bunu tecrübe etmiş oldum..
İkinci bir duam daha var, ben daha farklı bir anne olabileyim, genler, ebeveynlerden öğrenilen kötü karekter özellikleri gelip üzerime yapışmasın ..
okuyanlara ve yanıt yazacaklara şimdiden teşekkürler
Bazı insanlar var ki, hayata gözlerini 1/0 galip açmış. Kız çocuğu olduğu için değersizlik hissi yaşamamış , en iyi koşullarda yetiştirilmiş.. en güzel eğitim imkanları kucağına sunulmuş...sevgiye doyurulmuş..
bazıları da hepimizin bildiği gibi yukarıda saydıklarımın tam tersi ..
Kendime bakıyorum, bazıları tarafından , evet şanslı sayılabilecek bir çok şeye sahip Aybaşında maaş zamanı alınan , bir ay beklediğim çok özel bir şey..
yalnızca senede iki kez alınabilen yeni ayakkabı.. bir bayramlık..
Eğitim İmkanları.. aç açıkta olmamak.. Afrika’da kuraklık içindeki bir ülkede doğmamış olmak bekli de bir şans sayılabilir ..
Fakat ;Belki de alenen yapılmayan , ama minik bir kalbin anlayacağı türden erkek çocuğunun kayırılmasına şahit olmak .
En basiti onun bisikleti varken , senin sadece kız çocuğu olman sebebiyle bir bisiklete sahip olma hakkının dahi olmaması..
O, erkek çocuk..yemeklerin etli taraflarını yerken . Sen zaten iştahsızsın kılıfına sığınarak senin sofrada dahi burukluk hissetmen..
Sevginin hep erkek çocuğa daha fazla, daha fazla verildiğini belki de orta yaşa geldiğinde acı bir şekilde kavraman...
Babasını kaybettik, aman kız çocuğu erkenden evlendirelim de , başımıza sorun olmasın diye hakkında düşünüldüğünü alenen anlaman..
Evlenirken hususi olarak sana bir çay kaşığı dahi alınmaması..
hep , annesine ev alan, eşya düzen. Eli kolu dolu gelen diğer kız evlatların övülmesi , onlar gibi olmanın umulduğunu bilmek ..
İlk elin ekmek tutmaya başladığında, senden büyük beklentiler içinde olunması ..
Yaşlandığımda bana mecbur bakacak gözüyle bakarak, yine bu ağır yükün de kız evladın sırtına yük bindirilmesi...
Hepsi ağır bir yük
Burada, doktorluk mesleğini icra eden ve kumar borcu olan arkadaşın konusunu okuyorum, içim doluyor..diğer hemcinslerimin konularını okuyorum. İçim doluyor.. çoğu ayni minvalde...
Aileler, toplumumuz kız çocuğuna neden böyle diye üzülüyorum
Bir yandan hala anneme karşı gelmediğim , onu kırmaktan korktuğum için kendime kızmam..
İşin içinden çıkamayışım.. şu saatte dahi hüzün, öfke , pişmanlık , kızgınlık karmakarışık hislerle çevrelenmiş olmak ..
Sizlerle dertleşmek , biraz olsun hafiflemek istedim..
Bir de annem bana muhtaç kalmasın diye dua ediyorum, içim soğudu bilmiyorum değişir mi ama annen de olsa gerçekleri gördükçe..

İkinci bir duam daha var, ben daha farklı bir anne olabileyim, genler, ebeveynlerden öğrenilen kötü karekter özellikleri gelip üzerime yapışmasın ..
okuyanlara ve yanıt yazacaklara şimdiden teşekkürler
Son düzenleme: