- 15 Haziran 2019
- 10.430
- 31.331
- 548
- Konu Sahibi Umutumut82
-
- #101
Okuduğunuzu anladınız mi cidden acabaHerkes sormus ama ben de sorayım. Noluyo kız olunca. Canavar mı doğuracagınızı sanıyosunız da bu kadar korkuyosunız. Gece sız uyurken kalkıp sızı mı doğrıcak. Ne bu korku. Komık mısınız. Doktora gıdın. Yazık masum gunahsız bebege. Ne talihsiz kı anası sız olacaksınız. Ins cocugun psıkolojisinin içine etmezsınız.
Ağır travmalar yaşamışsınız. Ama siz konuyu yanlış bir yere bağlamışsınız maalesef, yaşadıklarınızın sonucu olarak. Size, siz ve anneniz erkek olmadığınız İçin bunları yaşadığınız hissettirilmiş.Arkadaslar konuyu düzenleyemedim buraya yaziyim.
Şöyle anlatiyim.
Annem beni doğurduğunda babam ve ailesi kız oldum diye üzülmüs hatta annem yapayanliz dogurmus beni. annem dogumhaneden tekerlekli sandalyeye oturtulmuş kucaginada beni vermisler. Herkesin ailesi gelip bekleme kısmindan hastasini bebegi alip odaya götüruyormuş ama annem tam 6 saat soguk odada bacaklarindan şakır kan gelerek beklemis. Hastaneye almaya bile gitmemişler. Sonrasindada beni nüfuslarina almak istememisler. Sonra annem dayak vs dayanamayip boşandi ve benim nüfus kagidim okula başladiktan sonra mahkeme karariyla çıkti. annem baba evine döndüğünde karninda ölü bir bebekle (babanem dövmüş) 38 kg olarak dönmüş. Ozamanlar boşanan erkek ak kaşık tabi .annemde dul karı muamelesi gördü dışlandi ezildi sürekli. yolda yürürken kafasini bile kaldıramazdı. Söyle söyliyim biz annemle ikimiz evin kömürlük kapisindan eve girip çikardık. Dedemin bizi görmeye tahammülü yoktu. eğee oglu bosansaydı da bu muameleyi yapacakmiydi HAYIR. Ben eğer ananem ve annem evde yoksa wc ye gitmeye ,yemek yemeye korkardim. sokakta oynarken dedem beni görse koşarak kaçardim. Ben 12 yasindayken annem evlendi. Evlendigi kisi cok şükür beni sevdi. Ama ailesi hep kötü davrandı. Yadırgadılar beni. Tek saçi açık kız ,tek pantalon giyen kız ,tek okuyan kız diye orospu derlerdi yüzüme yüzüme. anneme anlatmazdım üzülmesin diye.zaten üzülecek yeride kalmamisti.
Ve en büyük korkum çocuğumum tacize uğraması. Bu korkum oglum icinde gecerli. Sürekli takipteyim sürekli ona belli etmeden mahremiyet eğitimi veriyorum. Söyle açıkca anlatayım.
8 yasindayken komsumuzun oğlu (askerden yeni gelmis)beni ve 2 arkadasimi eve çagırdi . Evde tavşan var seversiniz dedi. sonra iceri girdik. Cinsel bölgesine bir kutu koymus. Serefsiz kutunun arkasini kesip şeyini sokmus. Bize kutuyu acin dedi ben actim şok oldum. okadar çok korktumki anlatamam. Yıllarca rüyalarima girdi Bagira bağira kactik. Sonrasinda üstü kapatıldi.
13 yaşindayken orta okula gidiyordum. ara sokaktan geçerken bir tinerci koşarak gelip arkadan bogazima yapişti. Ozamanlar boynumuza kurdale takardik onunla bogup inşaata cekmeye calisti. Son anda bir amca kurtardi. Polis geldi vs yakalanmadi.
20 li yaslarindayken bir sirkette calışıyordum . Otobüs duragi eve uzakti ve mecburen her aksam benzin istasyonunun önünden gecmek zorundaydim. Benzin istasyonunda calişanlar her aksam laf atiyorlardi. Cok korkuyordum. Bir gün işten 22.00 civari ciktim. ama benzin istasyonunun önünden gecmeye korktum. Yolun karşisindan park tarafindan yürüdüm. Birden biri kosarak boğazima sarıldı ve boğazima bastirdi. ozamanlar sırt çantasi kullaniyordum. Zar zor elinden kurtulup demirlerden atlayip araba yoluna atladim ve arabanin biri fren sıksada bana carpti ve üzerimden gecti.
Ben yıllardan beri yolda yürürken arkama baka baka yürüyorum. Eğer bir erkek arkamdan gelse kalbim gümgüm atiyor. Otobüste minübüste arka koltuğuma bir erkek otursa rahatsiz oluyorum.
Simdi benim korkum bunlari benim kızıminda yaşaması ve benim koruyamamam. Dünya cok kötü ve herseyi kadınlar yasiyor
Ben sizin konularınızı biliyorum ama siz kötü bir hayat yaşadınız diye evladınız da yaşayacak diye bir şey yok. Profesyonel destek almanız sizin yararınıza. Çünkü kızınıza bu korkular yüzünden nasıl davranacağını tahmin bile edemiyorumSlm forumun güzel bayanları. Linç edilmekten korktuğum için ,bu konuyu açıp açmamakta çok kararsızdım. Ama kendim çözemiyorum ve kimseyede anlatamıyorum.
Benim 6 yaşında bir oğlum var . Ona hamileliğimdede hep oğlum olsun istemiştim. Doktor kızın olacak der diye zangır zangır titrerdim. Cinsiyeti öğrenince rahatlamiştım
Simdi 5 yıllık uğraşın sonucunda şükürler olsun hamileyim. Ve yine hamileliğin başından beri hep erkek çocuk olsun diye dua ettim. Hatta gebeliği planladim ovulasyon testine göre gebe kaldim. 10 gün önce kızım olacağını öğrendim. ve çok huzursuzum . eşime ogluma kimseye söylemedim kızım olacak diye.Bazen cok iyi hissediyorum bazende panik oluyorum. Bir yandanda çok korkuyorum zaten gebeliğim riskli . Benim bu düşüncelerim yüzünden bebegimi kaybetmekte istemiyorum. Sizce uzman desteğimi almalıyım.
Konu sahibinin istemememe sebebi erkek evlat aşığı olması ya da cinsiyetçilik değil. Erkek kız ya da çocuk doğurmak marifet değil, konu sahibi bundan bahsetmiyor zaten. Ağır bir çocukluk geçirmiş ve aynısını kızının yaşamasına korkuyor.
O zaman kendinize güvenmiyorsunuz. Size zarar veren şeyleri ona da yapacağınızı düşünüyorsunuz. Oğlunuza nasıl iyi anne oluyorsunuz o zaman? Aynı kötülükleri ona yapma ihtimaliniz yok mu? Yıl 2021 ve artık lütfen hakkıyla anne olacağına inananlar çocuk doğursun. Yüzde 50 şansım var diye hamile kalınır mı? Sizin göreviniz o evladı korumak. Erkek çocuğu da tacize uğruyor. O da evden kaçıyor. O da dışlanıyor. Yani oğlu olan onun hayatını garantiye almış olmuyorBen kız cocuğu olarak çok zor bir çocukluk ve ergenlik geçirdim. Eski konularimda da bazilari yazar. Anlatamadiğım izah edemediğim korkularım var . Kendime çok kıziyorum
Her ne yaşamış olursanız olun bu sizin korkunuzu haklı çıkarmaz. Ben öyle bir anne olacağım ki kızıma kimsenin yapmadığını yapacağım. Onu el üstünde tutacağım, bu dünyanın kötüsünü değil iyisini göstereceğim demek varken mücadeleden kaçıp ama ama ile başlayan cümleler kurmak, oh erkek evladım var ayağına taş değmez ama kızım olacak eyvah başımız dertten çıkmayacak demektir. Kusura bakmayın. Daha doğmamış evlat buraya açılmış bu konuyu hak etmiyor.Arkadaslar konuyu düzenleyemedim buraya yaziyim.
Şöyle anlatiyim.
Annem beni doğurduğunda babam ve ailesi kız oldum diye üzülmüs hatta annem yapayanliz dogurmus beni. annem dogumhaneden tekerlekli sandalyeye oturtulmuş kucaginada beni vermisler. Herkesin ailesi gelip bekleme kısmindan hastasini bebegi alip odaya götüruyormuş ama annem tam 6 saat soguk odada bacaklarindan şakır kan gelerek beklemis. Hastaneye almaya bile gitmemişler. Sonrasindada beni nüfuslarina almak istememisler. Sonra annem dayak vs dayanamayip boşandi ve benim nüfus kagidim okula başladiktan sonra mahkeme karariyla çıkti. annem baba evine döndüğünde karninda ölü bir bebekle (babanem dövmüş) 38 kg olarak dönmüş. Ozamanlar boşanan erkek ak kaşık tabi .annemde dul karı muamelesi gördü dışlandi ezildi sürekli. yolda yürürken kafasini bile kaldıramazdı. Söyle söyliyim biz annemle ikimiz evin kömürlük kapisindan eve girip çikardık. Dedemin bizi görmeye tahammülü yoktu. eğee oglu bosansaydı da bu muameleyi yapacakmiydi HAYIR. Ben eğer ananem ve annem evde yoksa wc ye gitmeye ,yemek yemeye korkardim. sokakta oynarken dedem beni görse koşarak kaçardim. Ben 12 yasindayken annem evlendi. Evlendigi kisi cok şükür beni sevdi. Ama ailesi hep kötü davrandı. Yadırgadılar beni. Tek saçi açık kız ,tek pantalon giyen kız ,tek okuyan kız diye orospu derlerdi yüzüme yüzüme. anneme anlatmazdım üzülmesin diye.zaten üzülecek yeride kalmamisti.
Ve en büyük korkum çocuğumum tacize uğraması. Bu korkum oglum icinde gecerli. Sürekli takipteyim sürekli ona belli etmeden mahremiyet eğitimi veriyorum. Söyle açıkca anlatayım.
8 yasindayken komsumuzun oğlu (askerden yeni gelmis)beni ve 2 arkadasimi eve çagırdi . Evde tavşan var seversiniz dedi. sonra iceri girdik. Cinsel bölgesine bir kutu koymus. Serefsiz kutunun arkasini kesip şeyini sokmus. Bize kutuyu acin dedi ben actim şok oldum. okadar çok korktumki anlatamam. Yıllarca rüyalarima girdi Bagira bağira kactik. Sonrasinda üstü kapatıldi.
13 yaşindayken orta okula gidiyordum. ara sokaktan geçerken bir tinerci koşarak gelip arkadan bogazima yapişti. Ozamanlar boynumuza kurdale takardik onunla bogup inşaata cekmeye calisti. Son anda bir amca kurtardi. Polis geldi vs yakalanmadi.
20 li yaslarindayken bir sirkette calışıyordum . Otobüs duragi eve uzakti ve mecburen her aksam benzin istasyonunun önünden gecmek zorundaydim. Benzin istasyonunda calişanlar her aksam laf atiyorlardi. Cok korkuyordum. Bir gün işten 22.00 civari ciktim. ama benzin istasyonunun önünden gecmeye korktum. Yolun karşisindan park tarafindan yürüdüm. Birden biri kosarak boğazima sarıldı ve boğazima bastirdi. ozamanlar sırt çantasi kullaniyordum. Zar zor elinden kurtulup demirlerden atlayip araba yoluna atladim ve arabanin biri fren sıksada bana carpti ve üzerimden gecti.
Ben yıllardan beri yolda yürürken arkama baka baka yürüyorum. Eğer bir erkek arkamdan gelse kalbim gümgüm atiyor. Otobüste minübüste arka koltuğuma bir erkek otursa rahatsiz oluyorum.
Simdi benim korkum bunlari benim kızıminda yaşaması ve benim koruyamamam. Dünya cok kötü ve herseyi kadınlar yasiyor
Koskoca insanlar ya kız olacak ya erkek ama erkek olur yaa ihtimaline dayanmıyordur umarım. Çünkü üçüncü bir seçenek yokken senelerce uğraşıp hamile kalmak ama kız olunca korkmak bana akıl tutulması geliyor.Madem en büyük korkunuz buydu ,tedavi olmadan neden çocuk yaptınız birde senelerce uğraşarak. Keşke anne baba olmanın da bir sınavı olsa her önüne gelen çocuk yapmasa..
Arkadaslar konuyu düzenleyemedim buraya yaziyim.
Şöyle anlatiyim.
Annem beni doğurduğunda babam ve ailesi kız oldum diye üzülmüs hatta annem yapayanliz dogurmus beni. annem dogumhaneden tekerlekli sandalyeye oturtulmuş kucaginada beni vermisler. Herkesin ailesi gelip bekleme kısmindan hastasini bebegi alip odaya götüruyormuş ama annem tam 6 saat soguk odada bacaklarindan şakır kan gelerek beklemis. Hastaneye almaya bile gitmemişler. Sonrasindada beni nüfuslarina almak istememisler. Sonra annem dayak vs dayanamayip boşandi ve benim nüfus kagidim okula başladiktan sonra mahkeme karariyla çıkti. annem baba evine döndüğünde karninda ölü bir bebekle (babanem dövmüş) 38 kg olarak dönmüş. Ozamanlar boşanan erkek ak kaşık tabi .annemde dul karı muamelesi gördü dışlandi ezildi sürekli. yolda yürürken kafasini bile kaldıramazdı. Söyle söyliyim biz annemle ikimiz evin kömürlük kapisindan eve girip çikardık. Dedemin bizi görmeye tahammülü yoktu. eğee oglu bosansaydı da bu muameleyi yapacakmiydi HAYIR. Ben eğer ananem ve annem evde yoksa wc ye gitmeye ,yemek yemeye korkardim. sokakta oynarken dedem beni görse koşarak kaçardim. Ben 12 yasindayken annem evlendi. Evlendigi kisi cok şükür beni sevdi. Ama ailesi hep kötü davrandı. Yadırgadılar beni. Tek saçi açık kız ,tek pantalon giyen kız ,tek okuyan kız diye orospu derlerdi yüzüme yüzüme. anneme anlatmazdım üzülmesin diye.zaten üzülecek yeride kalmamisti.
Ve en büyük korkum çocuğumum tacize uğraması. Bu korkum oglum icinde gecerli. Sürekli takipteyim sürekli ona belli etmeden mahremiyet eğitimi veriyorum. Söyle açıkca anlatayım.
8 yasindayken komsumuzun oğlu (askerden yeni gelmis)beni ve 2 arkadasimi eve çagırdi . Evde tavşan var seversiniz dedi. sonra iceri girdik. Cinsel bölgesine bir kutu koymus. Serefsiz kutunun arkasini kesip şeyini sokmus. Bize kutuyu acin dedi ben actim şok oldum. okadar çok korktumki anlatamam. Yıllarca rüyalarima girdi Bagira bağira kactik. Sonrasinda üstü kapatıldi.
13 yaşindayken orta okula gidiyordum. ara sokaktan geçerken bir tinerci koşarak gelip arkadan bogazima yapişti. Ozamanlar boynumuza kurdale takardik onunla bogup inşaata cekmeye calisti. Son anda bir amca kurtardi. Polis geldi vs yakalanmadi.
20 li yaslarindayken bir sirkette calışıyordum . Otobüs duragi eve uzakti ve mecburen her aksam benzin istasyonunun önünden gecmek zorundaydim. Benzin istasyonunda calişanlar her aksam laf atiyorlardi. Cok korkuyordum. Bir gün işten 22.00 civari ciktim. ama benzin istasyonunun önünden gecmeye korktum. Yolun karşisindan park tarafindan yürüdüm. Birden biri kosarak boğazima sarıldı ve boğazima bastirdi. ozamanlar sırt çantasi kullaniyordum. Zar zor elinden kurtulup demirlerden atlayip araba yoluna atladim ve arabanin biri fren sıksada bana carpti ve üzerimden gecti.
Ben yıllardan beri yolda yürürken arkama baka baka yürüyorum. Eğer bir erkek arkamdan gelse kalbim gümgüm atiyor. Otobüste minübüste arka koltuğuma bir erkek otursa rahatsiz oluyorum.
Simdi benim korkum bunlari benim kızıminda yaşaması ve benim koruyamamam. Dünya cok kötü ve herseyi kadınlar yasiyor
Bu çok derin bir his bende buna benzer bir durumu ilk hamileliğimde yaşamıştım ve bir kızım olma fikri beni aşırı rahatsız ediyordu.Benim için bunun bir çok sebebi vardı ama en büyük sebeplerinden biri annemle olan ilişkimdi. Oğlumu büyütürken zor zamanlardan geçtim ve terapiye gittim,çok faydası oldu,bu süreçte nedenini de bulmuş oldum,şimdi hamileyim ve bir kız çocuğumun olma fikri harka geliyor. Bu durumu tek başına biriyle paylaşmadan,anlatmadan atlatman zor hele ki hamilelik sürecinde farklılaşan başka bir psikoloijk süreç var.Vakit kaybetmeden destek almanı tavsiye ederim. Doğru terapisti bulmak ve senin bu süreç için ortaya koyacağın çaba da çok önemli.Kolaylıklar,başarılar diliyorum.Slm forumun güzel bayanları. Linç edilmekten korktuğum için ,bu konuyu açıp açmamakta çok kararsızdım. Ama kendim çözemiyorum ve kimseyede anlatamıyorum.
Benim 6 yaşında bir oğlum var . Ona hamileliğimdede hep oğlum olsun istemiştim. Doktor kızın olacak der diye zangır zangır titrerdim. Cinsiyeti öğrenince rahatlamiştım
Simdi 5 yıllık uğraşın sonucunda şükürler olsun hamileyim. Ve yine hamileliğin başından beri hep erkek çocuk olsun diye dua ettim. Hatta gebeliği planladim ovulasyon testine göre gebe kaldim. 10 gün önce kızım olacağını öğrendim. ve çok huzursuzum . eşime ogluma kimseye söylemedim kızım olacak diye.Bazen cok iyi hissediyorum bazende panik oluyorum. Bir yandanda çok korkuyorum zaten gebeliğim riskli . Benim bu düşüncelerim yüzünden bebegimi kaybetmekte istemiyorum. Sizce uzman desteğimi almalıyım.
Yarın birgün hastalandığında düştüğünde kızın gelip bakacak o çok sevdiğin oğlun değil bunuda unutma ama şunuda aklından çıkarma bu yazdığın yazılar için kendinden utanırsınız inşallah
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?