Merhaba hanımlar,
Aslında çok büyük dert, sıkıntılarım yok şükür, sadece içimi dökmek için yazıyorum..
Eşimle artık eskisi kadar sık , büyük tartışmalar yapmıyoruz..
Biraz benim uyumlu davranmam, biraz onunki ile biraz durulduk. Bazılarınız biliyordur, ben eşimi sevmeden evlendim..
Fakat duygularım evlendikten sonra değişti, ve yaklaşık olarak 6-7 aydın onu seviyordum, fakat bunu ona hiç söylemedim, aramızdaki gerginlikler, tartışmalardan buna fırsat bile olmadı..
Bunu ona 1 hafta önce hiç beklemediği bir anda ansızın söyledim, çok sevindi mi dersiniz .. onu pek göremedim, çok önemi yoktu sanırım.. sevinmedin mi bu duruma diye sorduğumda dediği tek şey; bitmesinden korkuyorum oldu..
Bunu ona söyledim, ama mutlu muyum dersiniz, hiçbir şey değişmedi.. o yine bana karşı aynı davranan insan.. gün içinde yoğun olduğunu gerekçe göstererek pek yazmayan, aramayan sormayan..
Çok üzülüyorum biliyor musunuz.. telefonunda 1000 dk lık tarifesi var ve ayda belki 10 dk sı bile bana gitmiyordur..
Gün içinde sabahları günaydın, gün ortasında da bir tane napıyorsun mesajı...
Geçenlerde gün içinde aradım onu, ve şakaya vurarak sen hiç merak edip aramıyorsuna getirdim olayı, işlerinin olduğunu kattı araya yine. Tamam dedim..
Ben işte çalışmıyorum...
Akşamları derseniz, ben sınava çalışıyorum gün içinde de akşamları da fırsat buldukça ders çalışıyorum zaten..
Akşamları da öyle pek bir iletişimimiz yok..
Sevdiğimi hissediyorum , ama hiç mutlu değilim
neden sizce? İçimde hep bir şeylerin eksikliği, hep bir depresif ruh hali..
Bunalmışlık, bitkinlik ne derseniz..
Ama tüm bunlara rağmen tartışma yaratacak hiçbir şey yapmıyorum, bir boşvermişlik hali..
Sonum ne olacak hiç bilmiyorum, şuan tek istediğim hem KPSS yi , hem Mühendisliği kazanmak ALLAH IN izniyle..
Yorumlarınız olursa şimdiden teşekkür ederim..