- Konu Sahibi Alonedark0
-
- #41
O zaman sen kendini sevmeye çalışacaksın. Daha da önemlisi derslerini ihmal etme. Senin için en büyük çıkış yolu üniversiteyi kazanıp gitmek galiba.
O zaman sen kendini sevmeye çalışacaksın. Daha da önemlisi derslerini ihmal etme. Senin için en büyük çıkış yolu üniversiteyi kazanıp gitmek galiba.Tesekkür ederim ama inanın sevmediklerine eminim. Direk kendielri söylüyor en basitinden.
17 yaşındasın bu kadar sorunun içinde fen lisesini kazanmışsın yaşıtlarına göre ağır akıllısın. Kesinlikle çok güçlü bir kızsın ama yalnızlık duygusu sende depresyon demeyeceğim o tıbbi bir tanı bana düşmez o tanıyı koymak doktor değilim sonuçta ama depresif duygulara neden olmuş diyeyim. Mutlaka yardım almanı öneririm. Belki de annenin de senin yardımına ihtiyacı var. Onun söylediklerine aldırış etme belli ki sağlıklı düşünemiyor. Şu an geleceğini inşaa ediyorsun,hayatta karşına nasıl insanlar çıkacak bilemezsin, kimseye muhtaç olmamak için derslerine iyi çalışıp kendine güzel bir gelecek kurmalısın. Şimdilerde duygusal takılıp derslerini ihmal edersen ilerde çok pişman olabilirsin. Belki de aileni toparlayacak güç sendedir tatlım.Annemle babam ayrı babam yurtdisinda yaşıyor ki başıma ne gelmiş ne yaşıyorum umrunda değil annemim psikolojik sorunları var cocukluğumdan beri sinir hastası arkadaşlarım tarafından onlarla oturup dedikodu yapmadigim ya da eğlenmedigim için kabul görmüyorum. Size şöyle anlatayım. Sanki bi uçurumdan aşagı atlamisim da ailem dahil herkes izliyor. Kimsenin umrunda deģil.
17 yaşındasın bu kadar sorunun içinde fen lisesini kazanmışsın yaşıtlarına göre ağır akıllısın. Kesinlikle çok güçlü bir kızsın ama yalnızlık duygusu sende depresyon demeyeceğim o tıbbi bir tanı bana düşmez o tanıyı koymak doktor değilim sonuçta ama depresif duygulara neden olmuş diyeyim. Mutlaka yardım almanı öneririm. Belki de annenin de senin yardımına ihtiyacı var. Onun söylediklerine aldırış etme belli ki sağlıklı düşünemiyor. Şu an geleceğini inşaa ediyorsun,hayatta karşına nasıl insanlar çıkacak bilemezsin, kimseye muhtaç olmamak için derslerine iyi çalışıp kendine güzel bir gelecek kurmalısın. Şimdilerde duygusal takılıp derslerini ihmal edersen ilerde çok pişman olabilirsin. Belki de aileni toparlayacak güç sendedir tatlım.
Yarın okulun ilk günü ders yspmaz herhalde hocalar yarın hastaneye git bir psikiyatr veya psikolog ile görüş. Bulunduğun şehir için internetten bi araştır nereye gidebilirsinHaklısınız güçlü kalmam gerek ama inanıne elimde değil. Daha fazla dayanamıyorum artık. Sonu nereye gider bilemiyorum. Baskalarının sorunlarını da yüklendim ben hep ama artık daha fazla kaldıramıyorum.
Yarın okulun ilk günü ders yspmaz herhalde hocalar yarın hastaneye git bir psikiyatr veya psikolog ile görüş. Bulunduğun şehir için internetten bi araştır nereye gidebilirsin
Benimde ihtiyacım var bende gideceğim ilk fırsatta. Kimse istemez başkalarının bilmesini. Söylemek zorunda değilsinGitmek istiyorum ama gittiğimi baskalarının öğrenmesini istemiyorum. Annem de dahil. O yüzden daha önce denemedim.
Üzüldüm o his gerçekten kötü ben de yaşadım bir dönem hala bazen gelip gidiyor ama umursamamayı öğrendim sayılır.Ben de 16 yaşındayım istersen bana anlat anlatacak kimsen yoksa birileriyle konuşmak çok iyi gelir ama yapacak kimsen yoksa içine ata ata kendini yer bitirirsin.Kendimden biliyorum ben de yaşıtlarımın konuştuğu şeyleri falan saçma bulurum sorunlarımı da kolay kolay anlatmam.
Yani istersen anlatabilirsin bana.
Seni çok iyi Anlıyorum ... Anneni de babanı da arkadaşlarını da sen düzeltemezsin . Bunun için sadece kendi hayatına bakmanı tavsiye ederim sanaAnnemle babam ayrı babam yurtdisinda yaşıyor ki başıma ne gelmiş ne yaşıyorum umrunda değil annemim psikolojik sorunları var cocukluğumdan beri sinir hastası arkadaşlarım tarafından onlarla oturup dedikodu yapmadigim ya da eğlenmedigim için kabul görmüyorum. Size şöyle anlatayım. Sanki bi uçurumdan aşagı atlamisim da ailem dahil herkes izliyor. Kimsenin umrunda deģil.
canım benim yaa seni okadar iyi anlıyorumki.zira 11 yaşında kızım da şu aralar deprsif yada depresyon eşiğinde.ilk zamanlar bizde anlamıyorduk babasıyla.ama psikiyatr ve psikolok birlikte tedavi başladık.meğer bize şımarıklık gelen şeyler(ağlaması vb.) aslında kızım için ne büyük bir çıkmazın eşiğindeymiş.hiiç bilmediğimiz şeylerini öğrendik.yaygın anksiyetesi olduğunu takıntılarının olduğunu öğrendik mesela.Annemle babam ayrı babam yurtdisinda yaşıyor ki başıma ne gelmiş ne yaşıyorum umrunda değil annemim psikolojik sorunları var cocukluğumdan beri sinir hastası arkadaşlarım tarafından onlarla oturup dedikodu yapmadigim ya da eğlenmedigim için kabul görmüyorum. Size şöyle anlatayım. Sanki bi uçurumdan aşagı atlamisim da ailem dahil herkes izliyor. Kimsenin umrunda deģil.
canım benim yaa seni okadar iyi anlıyorumki.zira 11 yaşında kızım da şu aralar deprsif yada depresyon eşiğinde.ilk zamanlar bizde anlamıyorduk babasıyla.ama psikiyatr ve psikolok birlikte tedavi başladık.meğer bize şımarıklık gelen şeyler(ağlaması vb.) aslında kızım için ne büyük bir çıkmazın eşiğindeymiş.hiiç bilmediğimiz şeylerini öğrendik.yaygın anksiyetesi olduğunu takıntılarının olduğunu öğrendik mesela.
muhakkak destek almalısın.ilaç ve terapi.iyi olcakasın inşallah.bu işi girp gibi yada bir hastalık gibi düşün.tedavi olacaksın ve her şey bitecek.
hayatının kıyetini bil. birdaha 17 yaşında olmayacaksın.. ah keşke bende o yaşta olsam diye düşündüm şuanda. depresyona giriyorsun sanırım. seni mutlu edecek birşeyler illaki olmalı. mutlu olmanın okadar çok yolu varki. bunu sen yaratırsın pazara gidip bir tepsi mutluluk satın alamazsın. stres kaynağın neyse seni bu duruma iten ne ise onunla savaş. savaştıkca güçlenirsin. tecrübe kazandırır sana. sorunların üzerini örtersen fil yumağı halinde sana geri döner ablacım. kendine iyi bak.
Emin ol hepsi umursanmayacak şeyler.Sadece sana öyle geliyor bana da öyle geliyordu hala da bazen oluyor açıkçası tam geçmiş sayılmaz.Okul da yeni açıldı onun psikolojisi de etkilemiştir.Çünkü biliyorum bu sorunun en temel kaynağı okul.Lise farklı bir ortam.Teşekkür ederim. Seninki geçmiş daha dogrusu umursamamayı öğrenmissin ne güzel ama benimkiler umursanmayacak şeyler de değil ki.
Emin ol hepsi umursanmayacak şeyler.Sadece sana öyle geliyor bana da öyle geliyordu hala da bazen oluyor açıkçası tam geçmiş sayılmaz.Okul da yeni açıldı onun psikolojisi de etkilemiştir.Çünkü biliyorum bu sorunun en temel kaynağı okul.Lise farklı bir ortam.
İnsanlar bi çocuk kadar masum değiller.Bir yetişkin kadar da olgun değiller.Arada bir yerdeler ve genelde saçma davranır başkalarını küçümserler.Biraz sessiz olsan herkesle muhatabın olmasa (sen de öylesin sanırım ) ne kadar iyi olursan ol ağzınla kuş tutsan yine yaranamazsın kimseye.Nerede cıvık,boş işlerle uğraşan tip varsa onlar sevilir onlar değer görür.
Her gün de görüyorsun o insanları 8 saat boyunca çok zor bir şey gerçekten bunu kabul ediyorum.12.sınıf mısın? Az kalmış zaten bugün 2.döneme girdik bile.
Asıl sorun,sınava odaklanmaman.Ev kızı olup koca beklemek mi istiyorsun gerçekten?Paranı alıp yurtdışı yurt içi seyahat etmek,bir şey beğendin mi almak istemiyor musun?
Eminim sen de istiyorsun ama içinden bir şey yapmak gelmiyor.Yine de sınava odaklanmak zorundasın.Bugünden başla ve çalış nereye kadar bitirebilirsen.
Lise sadece 4 yıl biter gider okuldan bir gün kurtuluruz merak etme.Ama sen şimdi çalışmazsan pişmanlığını ömür boyu yaşayabilirsin.
Ben sorununun okul ve arkadaş ortamın olduğunu düşünüyorum.Çünkü yaşıtlarım gibi değilim demişsin okula gitmek istemiyorum demişsin.Aşağı yukarı ben de öyleyim çok iyi anlıyorum seni.
9.sınıfım berbattı,en sevdiğim filmden bile zevk almazdım durmadan ağlayasım gelirdi hiçbir şey yapmak istemezdim çok sessiz içime kapanıktım bir de o zamanlar.Aynı senin gibi kendimi herkesten farklı görürdüm.Ama şimdi keşke yeniden 9 olsam ne ara 11 oldum diyorum.İnan en çok nefret eden en çok özlüyor o zamanlark.
Bence bir gün çok özleyeceğiz bu günleri ama geriye kimseden iz kalmamış olacak.Sen ne olur sınava çalış.Bu sene kolay soracaklar zaten.Bölümün ne derslerin nasıl? Dinleyince anlayabildiğin yapabildiğin dersler hangileri ?
Canım, günde 1 saat düzenli yürümeni öneririm, naçizane. ÖSS'ye çalışırken bana çok iyi gelmişti. Stres seviyesini azaltıyor, kalp ritmini dengeliyor vs.
Her gün aynı saati belirlemiştim ben. Akşam saat 8-9 arası mesela. Önce fizyolojik, sonra da psikolojik etkilerini görürsün diye düşünüyorum. :)
Çok sevgiler, başarılar.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?