- 10 Aralık 2019
- 109
- 180
- 18
- 33
- Konu Sahibi Dadlimidadli
- #1
Merhaba arkadaşlar,
Nerden nasıl başlanir inanın bilmiyorum.
10 yıllık evliyim. 3 tane de çocuğum var.
Eşimi severek evlendim. Saygı benim için evlilikte olması gereken en önemli temel taştir. Bunu eşim de çok iyi bildiği halde bana saygısızlık konusunda gitgide daha da ileriye gitti. Aşağılanma, küçümsenme, hakaret kısaca psikolojik şiddeti hakkını bere bere yaşattı bana. Evlilik terapistine gittik bir kac defa kısa süreliğine işe yaradı yine başa sardı.
Şöyle düşünün
Sizin ev isinize yemeginize biberi soğanı doğrama şekline bile karışan bir adam giydiğiniz kiyafetin renk uyumuna kadar müdehale ailenize karşı sevginizi bile eleştiren bir adamdan bahsediyorum.
Kendimi o kadar değersiz o kadar yetersiz ve zavalli hissettim ki bu 10 yıl boyunca hep kendimde hata aradım. Sürekli kendimi guncelledim. Yeter ki onun yüzü gülsün mutlu olsun diye uğraştım. Onu hep kendimden daha çok düşündüm . Eğer su iciceksem bile önce ona teklif ettim sonra kendim ictim.
Kendimden bile çok sevdim.
Evliliğimiz güzel olsun o da bana güzel davransın ince davransın en azından kalbimi kirmasin diye uzman görüşleri aldım. Kendimde hatalar aradim.
Ama yok ben iyi oldukça daha da ezildim. Ben yoruluyorum neden hep etrafında ki insanları hep kusurlu görüyorsun bu bakışın beni çok yıprattı dediğimde bile kapı orda git ha şunu da bil gidersen asla babanın evine gelip yalvarmam diyen bir adam ...
Duygularımı yitirdim uzun zamandır aglayamıyorum bile.
Ama bu sabah bastirdigim duygularim ve gözyaşlarım hepsi ortaya döküldü.
Ne kadar incindigimi artık gucumun kalmadığını söyledim.
Belki 15 dakika gözlerimden yaş ama ama anlattım.
O sadece dinledi.
Hani insanlar uyuyunca dertleri azalir sabah olduğunda sıfırdan başlar ya ben eksilerden başlıyorum dünden somurulmuş bir enerjiyle yaşamaya calisiyorum .
Kendimi kukla köle garson asker gibi hissediyorum .
Ben böyle konuşup diğer odaya gittim. Kahvalti hazırladım. Çocuklar uyandı onlar bu tartismalardan bihaber.
Eşim geldi yanıma özür diledi.
Sarıldı .
Affet bu kadar incindigini bilmiyordum bazen kendimi bende sorguluyorum.
Çocukken beni de pek seven olmadı. Basarilarim takdir edilmedi. Ilgisiz kaldim. Belki kişiliğim karakterim o yüzden tam oturmadı. Ben de kendi huylarımi bazen beğenmiyorum. Ama seni çok seviyorum affet dedi.
O çok içten sarildı çocuklar geldi ben kollarımi çektim o yine sarıldı 3 defa falan.
Sen de beni seviyorsun dedi. Peki ya saygı dedim . Daha çok dikkat ederiz dedi.
Bana elleriyle tatlı yaptı sevdiğim tatlidan.
Ama bilmiyorum çok kırgınım arkadaslar .
Gerçekten bu sabah her şey değişmiş olabilir mi ? Eşim hatasını farketmiş olabilir mi ?
Eşimin en sevdiğim huyları sorumluluklarının bilincinde. Benim gönlüm olmadan kendi ailesini bile davet etmez. Ki bende ailesini çok seviyorum ondan çok ben davet ediyorum diyebilirim. Yanlış anlaşılmasın diye açıklama gereği duydum.
Özel günler konusunda benden daha iyidir.
Cinsel konuda da sorun yok.
Çocuklar konusunda da hem çok ilgili bir baba hem onlara uyku yemek konularında eğitim veren birisi. Çocuklarına karşı çok ince ruhlu .
Madem böyle neden ayrılmadıniz diye sorular gelecektir diye sevdiğim yönleri yazdım ki bu yönleri beni durdurdu bilinsin diye.
Ama mücadele mi de elden bırakmış değilim. Düzgün bir evlilik arzusundayım.
Bizim evliliğimiz ne kadar sağlıklı olursa ileride gelecek nesile o kadar sağlıklı çocuklar bırakacağım.
Biz yaslandigimizda çocuklarımız arkamızdan ne güzel bir ailede yetiştim desinler istiyorum.
Babaları iyi bir örnek olsun onu örnek alsınlar istiyorum.
Bunun içinde eşimin elinin taşın altına koymasını bekliyorum.
Nerden nasıl başlanir inanın bilmiyorum.
10 yıllık evliyim. 3 tane de çocuğum var.
Eşimi severek evlendim. Saygı benim için evlilikte olması gereken en önemli temel taştir. Bunu eşim de çok iyi bildiği halde bana saygısızlık konusunda gitgide daha da ileriye gitti. Aşağılanma, küçümsenme, hakaret kısaca psikolojik şiddeti hakkını bere bere yaşattı bana. Evlilik terapistine gittik bir kac defa kısa süreliğine işe yaradı yine başa sardı.
Şöyle düşünün
Sizin ev isinize yemeginize biberi soğanı doğrama şekline bile karışan bir adam giydiğiniz kiyafetin renk uyumuna kadar müdehale ailenize karşı sevginizi bile eleştiren bir adamdan bahsediyorum.
Kendimi o kadar değersiz o kadar yetersiz ve zavalli hissettim ki bu 10 yıl boyunca hep kendimde hata aradım. Sürekli kendimi guncelledim. Yeter ki onun yüzü gülsün mutlu olsun diye uğraştım. Onu hep kendimden daha çok düşündüm . Eğer su iciceksem bile önce ona teklif ettim sonra kendim ictim.
Kendimden bile çok sevdim.
Evliliğimiz güzel olsun o da bana güzel davransın ince davransın en azından kalbimi kirmasin diye uzman görüşleri aldım. Kendimde hatalar aradim.
Ama yok ben iyi oldukça daha da ezildim. Ben yoruluyorum neden hep etrafında ki insanları hep kusurlu görüyorsun bu bakışın beni çok yıprattı dediğimde bile kapı orda git ha şunu da bil gidersen asla babanın evine gelip yalvarmam diyen bir adam ...
Duygularımı yitirdim uzun zamandır aglayamıyorum bile.
Ama bu sabah bastirdigim duygularim ve gözyaşlarım hepsi ortaya döküldü.
Ne kadar incindigimi artık gucumun kalmadığını söyledim.
Belki 15 dakika gözlerimden yaş ama ama anlattım.
O sadece dinledi.
Hani insanlar uyuyunca dertleri azalir sabah olduğunda sıfırdan başlar ya ben eksilerden başlıyorum dünden somurulmuş bir enerjiyle yaşamaya calisiyorum .
Kendimi kukla köle garson asker gibi hissediyorum .
Ben böyle konuşup diğer odaya gittim. Kahvalti hazırladım. Çocuklar uyandı onlar bu tartismalardan bihaber.
Eşim geldi yanıma özür diledi.
Sarıldı .
Affet bu kadar incindigini bilmiyordum bazen kendimi bende sorguluyorum.
Çocukken beni de pek seven olmadı. Basarilarim takdir edilmedi. Ilgisiz kaldim. Belki kişiliğim karakterim o yüzden tam oturmadı. Ben de kendi huylarımi bazen beğenmiyorum. Ama seni çok seviyorum affet dedi.
O çok içten sarildı çocuklar geldi ben kollarımi çektim o yine sarıldı 3 defa falan.
Sen de beni seviyorsun dedi. Peki ya saygı dedim . Daha çok dikkat ederiz dedi.
Bana elleriyle tatlı yaptı sevdiğim tatlidan.
Ama bilmiyorum çok kırgınım arkadaslar .
Gerçekten bu sabah her şey değişmiş olabilir mi ? Eşim hatasını farketmiş olabilir mi ?
Eşimin en sevdiğim huyları sorumluluklarının bilincinde. Benim gönlüm olmadan kendi ailesini bile davet etmez. Ki bende ailesini çok seviyorum ondan çok ben davet ediyorum diyebilirim. Yanlış anlaşılmasın diye açıklama gereği duydum.
Özel günler konusunda benden daha iyidir.
Cinsel konuda da sorun yok.
Çocuklar konusunda da hem çok ilgili bir baba hem onlara uyku yemek konularında eğitim veren birisi. Çocuklarına karşı çok ince ruhlu .
Madem böyle neden ayrılmadıniz diye sorular gelecektir diye sevdiğim yönleri yazdım ki bu yönleri beni durdurdu bilinsin diye.
Ama mücadele mi de elden bırakmış değilim. Düzgün bir evlilik arzusundayım.
Bizim evliliğimiz ne kadar sağlıklı olursa ileride gelecek nesile o kadar sağlıklı çocuklar bırakacağım.
Biz yaslandigimizda çocuklarımız arkamızdan ne güzel bir ailede yetiştim desinler istiyorum.
Babaları iyi bir örnek olsun onu örnek alsınlar istiyorum.
Bunun içinde eşimin elinin taşın altına koymasını bekliyorum.
