Hep böyle kalırım diye korkuyorum :/

ItsDestiny

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
23 Ağustos 2011
53
0
36
Diğer
Meraba arkadaşlar. Bu benim bugün açtığım 2. konu :) İlk açtığımdan çok farklı bir mevzu. Cesaret buldum; anlatıyorum...
Ben 15 yaşındayım. İşte ergenlik falan, karakter oturtma, asilik vs. Biliyorsunuz :) İşte benim sorunum bu.. Çevremde kendime örnek aldığım kimse yok. Annem sinirli bir insan. Hatırlıyorum 6-7 yaşlarında bile ben annem gibi mi olucam diye düşünüyordum. Diğer arkadaşlarımın annelerine bakıp üzülüyordum. Bana farklı geliyordu işte. Annemle sürekli tartışıyoruz. Kaldıramıyorum artık. Bende karşılık veriyorum. Olaylar çok büyüyor bazen. Babamda çıldırıyo. Ablam falan yok. Kuzenlerimide pek fazla sevemiyorum. Çok yakın davranmaya çalışıyorlar bana karşı ama çalışıyorlar işte sanki zorlaymış gibi geliyor :44: Böyle bir çevrem var ve bana çok durgunsun, çok suskunsun diyorlar. Evde yaşama enerjim sönüyor resmen. Bir yere gittiğimizde konuşmaya başlayınca, bütün gözler bende toplanınca irkiliyorum. Özgüven eksikliği sanırım bu. Bu yüzden kendimi pek ortaya çıkarmıyorum. Bazen bütün gün uzanıp sadece hayal kurmak istiyorum. Aslında gülmeyi, eğlenmeyi çok seven biriyim ama gülüşümden bile çekiniyorum bazen. Çok mu çirkin oluyorum acaba diye. Kısacası ben yaptığım çoğu şeyde kendimden emin hareket edemiyorum. Kendime ait bir şeylerim yok gibi geliyor. Kendimi ''kendim'' gibi göremiyorum. Bende insanların akıllarında mesela ''çok zevklidir'' ''gezmeyi çok sever'' gibi şeylerle kalmak istiyorum. Ama kendimi gösteremiyorum. Dedim ya ortada bir ''kendim'' göremiyorum. Napayım ben? Tamamen ergenlik mi? Geçer mi? Yoksa, ne yapmalıyım işte?
 
Bundan 5 sene sonra bu yaşadıklarını hatırlayıp güleceksin...Ben de senin yaşlarındayken annemle sürekli çatışma halindeydim dinledigim müzige bile karışırdı,arkadaşlarıma karışırdı kendi istedigi kişilerle görüşmemi isterdi o zamanlar tabiki annemle sürekli çatışma halindeyiz ama bak şimdi 26 yaşındayım ve annemle oturup kahve içiyoruz senin yaşındayken annem bana odanı topla dedigi zaman bile inadına dagıtırdım ama şimdi o yorulmasın diye işten gelip ona yardım ediyorum Allah Annelerimizi başımızdan eksik etmesin onlar bizim baş tacımız senin yaşındaki çatışmalar çok normal ....Arkadaşlık konusuna gelince neden onlarla vakit geçirmiyosun?Gez,toz sinemaya git gül eglen içinden geldigi gibi ama dozunda yaşa bu hayatı oldu mu ablacım?
 

Cevabınız için teşekkür ederim. Aslında benim korkum şu karakter konusu. Annemden bahsetmemin sebebi bana örnek alıcak birilerini bul, en başta annen falan derseniz diye bahsettim ondan :) Annemle bir gün aramızın düzeleceğine bende inanıyorum ama ben annem gibi olmaktan korkuyorum. Hemde çok. Şimdi çok detaya giricem ama anlatabilmem içinde girmem gerekiyor. Annem çok küçükken ailesini kaybetmiş. Korkuyla büyümüş. Belki benim içinde çok korktuğu için böyle davranıyor. Belki onun kıymetini çok iyi bilmemi istiyor. Her anne ister ama benim annemin bu durumdaki psikolojisi biraz farklı işte. Ama bunu gösterme şekli çok kötü. Bağırarak, ve bazen hakaretlerle falan... Ve benden ona tapmamı istiyorsa hiç kusura bakmasın. Aksine çok soğuyorum... Hatta bunların farkında olduğumu bilse çok değişir diye düşündüm şimdi. Ben anneme hissettirmiyorum bunları. Onu anladığımı. Ama en başta o uzaklaştırıyor... Kendimi bildim bileli hep kavga ediyoruz. Ufakken bile.
 
canım öyle bşy olsa inan ki ben hep öyle kalırdım

o kadar ağır bir gerginlik yaşadım ki.Evde kavga gürültü hiç eksik olmazdı.Sadece annemde değil babamda vardı.Her akşam bizim evden bağrışmalar yükselirdi.Hep ağlardım odamda.Günlerce çıkmazdım bazen

Üniversiteye başladım her şey o kadar değişti ki.Hani hep annemle arkadaş gibiyiz diyenler var ya hiç o duyguyu tatmamıştım.Üniversitede saatlerce telefonla konuşmaya başladık annemle,paylaşımımız o kadar arttı ki kendime şaşırdım (ben normalde anneme hiç bşyi anlatmazdım,çok konuşmazdık).Artık rahat rahat her şeyi konuşuyoruz.Onunda tavrı çok değişti.

Canını sıkma canım,her şey düzelir sadece zaman..
 

Cevabınız için teşekkür ederim, umudumu arttırdınız, inşallah düzelicek her şey
 
senin yaşlarındayken bende öyleydim.
19 yaşındayım şuan ve kendime özgüvenim tam, güzel olduğumu da söylerler.
ama senin yaşındakilerin güzellik takıntısı sanırım.
seninle yaşıt bir kuzenim var ve oda seninle aydı durumda. fakat merak etme geçecek bunlar.
sen özgüvenini yüksek tutmaya çalış, kendini geliştir, devamı kendiliğinden gelecektir.
 
Oooo canımm benimm benim annem küçükken 'Bana cvp verme dilini koparırım gelirsem senin'derdi bir de arkasından terlik fırlatırdı yukarıda arkadasımın da yazdıgı gibi ünvye başlayınca herşey o kadar degişti ki ....bütün kısıtlamalar ortadan kalktı .....şimdi oturup karşılıklı dedikodu yapıyoruz :)
 
Oooo canımm benimm benim annem küçükken 'Bana cvp verme dilini koparırım gelirsem senin'derdi bir de arkasından terlik fırlatırdı yukarıda arkadasımın da yazdıgı gibi ünvye başlayınca herşey o kadar degişti ki ....bütün kısıtlamalar ortadan kalktı .....şimdi oturup karşılıklı dedikodu yapıyoruz :)
 

Ergenlik falan olduğunun bende farkındayım ama atlatamam diye korkuyorum. Çok sessizim. İçimdeki enerji bitmiş gibi. Daha bu yaşta Böyle tuhaf hissediyorum bazen. Ama bazıları elinden geleni yapıyor. Mesela senin kuzenin çok neşeli olabileceği bir ortamda kendini geri çekiyor mu? Benimki biraz daha garip işte. Bilmiyorum... :44:
 
canım benim zamanla aşacaksın bu sorununu eminm,bir arkadaşımızın dediği gibi de dönüp baktığında gülümseyerek hatırlaycaksın bugünleri..ama bu dönemler önemliii,kendini fazla yıpratmadan geçirmeye bak,fazla herşeyi takıntı yapma kendine..zamanla annenle arandaki iletişimde kuvvetlencektir ister istemez..ben senin yasındaykende arkadaş gibiydim annemle şimdide öyle çok şükür ama zamanla gerçekten oda kızının büyüdüğünün farkına varıcak ve paylaşımlarınız artıcaktırAllah eksikliklerini göstermesin
 

Ehehehe Bizde öyle olucaz inşallah
 

Evet yinede bir annem var diye şükür ediyorum. Anne-baba eksikliği yaşayan arkadaşlarım var. Onlarında nasıl olduğunu görüyorum... İnşallah her şeyin üstesinden gelicem. Önce derslerim ama, (diğer açtığım başlıkta anlattım ) sonra şu sorunlar. Hepsi biticek inşallah.
 

kuzenim çok neşelidir ve her ortama kolaylıkla uyum sağlar.
ama sende sağlayacaksın önce buna inan.
sonra istersen psikolojik destekte alabilirsin.
bende çok gergin bi ergenlik geçirdim ve 2 kez psikoloğa gitmiştim.
faydası oluyor emin ol.
 
Bende 16 yaşındayım ve sanırım aynı şeyleri yaşıyoruz :) Benimde kafama takılan şey özgüven meselesi.. Kimse beni beğenmicek sorunu var gaaliba
 
ergenlikten. geçecek merak etme

hem ille de kendine birini örnek alman gerekmiyor. sence düzgün bir insan nasıl olması gerekiyorsa, kendinde bu özellikleri oluşturmaya çalışabilirsin.
 
Benim annem de sorunlu biriydi, kişiliğime hiç değer vermezi, misal her gün olan bir olay, küçükken tek eğlencem televizyon, dışarı çıkarmadığı için arkadaşım da yok. Ne zaman sevdiğim program çıksa (belgesel severim) oturma odasına uzanır ben kestiricem der TV yi kapatırdı. Ya git yatak odana yat değilmi? Birde mahallede ablalar vardı onları örnek almamı söyler sürekli, beni seğenmez, onları yere göğe sığdıramazdı. Hepside evlenme delisiydi, zaten annem beni ev kızı olarak yetiştirdi okula gitmemi istemedi. (Sonradan açıköğretimden okuyup meslek sahibi oldum çalıştım hep). Keşke onlar olmasaydı, örnek almak zorunda kalmasaydım kimseyi. Bence kendi karakterini geliştir, kitap oku, farklı şeyler öğren, kendine bir hobi edin.
 
ezgyuksel .!.:
Bende 16 yaşındayım ve sanırım aynı şeyleri yaşıyoruz :) Benimde kafama takılan şey özgüven meselesi.. Kimse beni beğenmicek sorunu var gaaliba
Genişletmek için tıkla...

Ah şu ergenlik bir bitse yea

joey .!.:
ergenlikten. geçecek merak etme

hem ille de kendine birini örnek alman gerekmiyor. sence düzgün bir insan nasıl olması gerekiyorsa, kendinde bu özellikleri oluşturmaya çalışabilirsin.
Genişletmek için tıkla...

Haklısınız. Zaten şuana kadar bayıldığım biri olmadı hiç. Ondan bir şeyler kopariyim dediğim. İnternette sürekli kişiliklerle alakalı yazılar okuyorum. Baya bir bilgim oldu ama sizinlede paylaşmak istedim. Bir bakarsınız psikolog falan olurmuşum. Bu sayede iyi bir yerlere gelmiş olurum, ne güzel olur haa


Sizinde yaşadıklarınız kötüymüş. Hatta benden daha kötü. :26: Annem eğitime çok inanır. Ben okumassam kırar kafamı.
Dediklerinizide yapacağım, teşekkürler..
 
Son düzenleme:
ezgyuksel .!.:
Bende 16 yaşındayım ve sanırım aynı şeyleri yaşıyoruz :) Benimde kafama takılan şey özgüven meselesi.. Kimse beni beğenmicek sorunu var gaaliba
Genişletmek için tıkla...

Ah şu ergenlik bir bitse yea

joey .!.:
ergenlikten. geçecek merak etme

hem ille de kendine birini örnek alman gerekmiyor. sence düzgün bir insan nasıl olması gerekiyorsa, kendinde bu özellikleri oluşturmaya çalışabilirsin.
Genişletmek için tıkla...

Haklısınız. Zaten şuana kadar bayıldığım biri olmadı hiç. Ondan bir şeyler kopariyim dediğim. İnternette sürekli kişiliklerle alakalı yazılar okuyorum. Baya bir bilgim oldu ama sizinlede paylaşmak istedim. Bir bakarsınız psikolog falan olurmuşum. Bu sayede iyi bir yerlere gelmiş olurum, ne güzel olur haa


Sizinde yaşadıklarınız kötüymüş. Hatta benden daha kötü. :26: Annem eğitime çok inanır. Ben okumassam kırar kafamı.
Dediklerinizide yapacağım, teşekkürler..
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

E
Travmalarınızla nasıl başa çıkıyorsunuz?
2
Yorumlar
36
Görüntüleme
2K
my mister
egomun yıkılışı ve benliğimin yeniden inşası
Yorumlar
12
Görüntüleme
1K
ladylena
T
Bu evliliği napıcam
2 3 4
Yorumlar
73
Görüntüleme
5K
Aysenimi
A
M
Yasamak artik beni zorluyor, en guzeli daha kotu gunler gormeden , mutlu bir sekilde ölmeyi beklemek mi
2
Yorumlar
30
Görüntüleme
1K
mslanlt
M
B
  • Kilitli
çok derdim var nolur yardım edinnn
2 3
Yorumlar
47
Görüntüleme
4K
Bbyyss
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…