ben bunu şöyle yorumluyorum. Mutsuz bir evliliğim vardı ve her fırsatta kendi ailemin yanında olup eski eşimin ailesinden kaçıyordum. Kendi ailemin yanında olmak beni çok mutlu ediyordu. Huzurlu hissediyordum. Muhtemelen erkek de evliliğe alışamıyor. Kendisini pışpışlayan annesini özlüyor gerçekten. Ve sürekli kendi aile ortamında olmak isteyip eşini de buna mecbur kılıyor. Burda çok erkek okuduk eşinin yanında dünyanın en dilsiz insanı olup ailesinin yanında bülbül gibi şakıyan. Her gün annesini görmek isteyen, yemeği annesinde yemek isteyen.
Malesef toplumda gelin::köle, damat::aman el üstünde tutalım da kızımızla iyi geçinsin şeklinde görülen kavramlar. Haliyle adam eşini memlekete götürdüğünde akşama kadar eve gelmeyip kaynana ile gelini yalnız bırakıyor. Aynısını kadın yapsın bakalım. Kim kabul edecek?Gelin tarafında 2 gün kalınca damat bey 2 ay kalmış gibi kabarıyor ama tam tersi olunca beyefendiler kendi ailelerinde aylarca kalsalar az geliyor. Böyle gördüler çünkü. Böyle yaşansın istiyorlar
Benim eski kv melek gibiydi ama beni her gün ara derdi. Oğlun da annemi arasın dediğimde ne konuşacaklar, erkek o kadar arar mı dediler. Ben de konuşacak bir şey bulamıyorum, sevmiyorum konuşmayı dedim aramadım. Gelin arasın, gelin gelsin, gelin ev temizlesin,kv yi çeksin, sussun, hakkını aramasın. Gelinden hep bunlar beklenir. İdeal kalıba uymayan gelin sevilmez. Dışlanır. Bu sorunları yaşamadım ama burda okuya okuya sinir oldum. Nefret ettim kadına yapılan bu muameleden
