beni de bu mesaj yıktı. konu sahibi ile aynı durumdayım birebir aynı. bende tek çocuk var ve çalışıyorum. ama yine de çocuğu babasız büyütmemek için sabrediyorum. terapiye başladık. terapi sonucu kavgalar azaldı ama sorun sevgisizlik. bu terapi ile düzelir mi ? en baştaki halimize nasıl döneceğiz bence çok zor gibi. yataklarımız bile ayrı şu anda. arkadaş gibiyiz. umutsuz bir vaka gibi duruyor. çocuğum 2 yaşında, daha da büyümeden bu işi bitirmek belki de en iyisi gibi. hele ki bu arkadaşın mesajını okuyunca hepten şaştım kaldım. çünkü en kötü 15 sene sabreder o zaman bitiririm bu işi diyordum ama saçmalıktan başka birşey değilmiş anladığım kadarı ile.
(konu sahibine , seni çok iyi anlıyorum ben de aynı durumdayım. bekarken hep rüyamda evlendiğimi ve böyle mutsuzluk içinde tıkandığımı görürdüm sanırım gerçeği görüyormuşum. şimdi çocukla boşanmak çok zor gibi ama düşünsene böyle günden güne eriyip biteceğiz mutsuzluk içinde...ben kendimi çocuğuma adadım sevgisizlikten..terapi sonuçlarına bakıcam, bizde çok kavga da var, eğer terapi de işe yaramazsa bu evlilik yürümez bence. çok zor arkadaşım Allah hayırlı kararlar almayı nasip etsin. bir de çocuk büyüdüğünde sanırım daha zor olur çünkü sorular soracak, şimdi ufaklar, birşey anlamadan kolayca biter bu iş.
