Her şeyi neden erteliyorum?

agresifkiz

Güzelbirşeylerolsun
Kayıtlı Üye
17 Şubat 2013
3.154
1.778
333
İstanbul
Herkese merhaba.
Bu ara çok tembel ve her şeyi boş vermiş hissediyorum kendimi. Sürekli uykulu haldeyim, pek evden çıkmak istemiyorum, insanlarla görüşmek istemiyorum. Önceden çok sık kitap okur ya da film izlerdim şimdi ara ara zorluyorum kendimi ama. bir iki günden sonra sekteye uğruyor. Motivasyon deseniz sıfır. Mutsuz ve umutsuz hissediyorum. Her işimi erteliyorum. Temizlik yapacağım diyelim yarın yaparım diyorum. Bir yere gitmem gerekiyorsa sonra sonra diye diye hep erteliyorum kalıyor öyle. Önceden aşırı pozitif kendi halinde mutlu bir insandım. Ajandama her haftamın planını yapar notlar alırdım. Müzik dinlemek bile bana ayrı keyif verirdi.
Yakın zamanda bir psikologdan yardım almaya başladım ama henüz ilk seansımızdı biraz tanışmaya yönelikti. Önümüzdeki seansta daha çok ilerleriz diye tahmin ediyorum. Ama artık bunalıyorum bu halimden. İşsizim bu arada atanmayı bekliyorum belki bu da bir etken ama ne bileyim hep bir şeyler yapmak istiyorum ama yapacak enerjim yok. Kurslara katılmak spora başlamak istiyorum ama modum hep düşük.
Karamsar bir insan oldum iyice. Var mı böyle olan ya da tavsiye verecek olan.
 
Yani teşhis koymak bana düşmez ama kendimden yola çıkarak bu belirtiler depresyon başlangıcı diyebilirim. Enerjisizlik, isteksizlik, halsizlik... Dibine kadar yaşadım. Profesyonel yardım almadan atlattım ama ben de bilmiyorum nasıl atlattım 🤷
 
Dediğiniz gibi atanamadığınız için var olan bir motivasyon eksikliği gibi görünüyor. Hatta yeni mezunsanız şu anda hiçbir sorumluluğunuzun olmayışı da bunda etkili olabilir. Depresyon da olabilir ancak çok ciddi değil gibi duruyor. Tabi ki ben psikolog değilim. Bir de şu sıralar hem ekonomik hem de sosyal anlamda büyük bir buhran içindeyiz. Dışarıya çıkıp iki çay içmek bile olmuş 50 - 100 TL bu bile ülke insanını aşırı kötü etkiliyor. Artı olarak yurt dışındaki arkadaşlarıma bakıyorum hepsinin birer hobisi, uğraşı var. Türkiye'de bir hobi edineyim desen bir de oradan masraflar çıkıyor.

Bana kalırsa kendinize her gün ufak ufak görevler edinin. Yapılacaklar listeniz olsun. En önemlisi de spor yapmak. İllaki terler döke döke yapmanıza da gerek yok. Örneğin deniz kenarındaysanız gidin yürüyün yürüyebildiğiniz kadar, sizi neşelendirecek bir şarkı bulun. Tabi bu uzun bir süredir devam ediyorsa ya da ederse artık psikoloğun da desteğiyle de ilaç tedavisi de olabilir. Ancak aynı durum yaz boyunca bende de var. Bir hafta sonra okul açılacak, ben o zamana kadar öyle tembellikler yapıyorum ki. Evi b*k götürüyor, hiç temizleyesim gelmiyor. Kitaplarım var bir sürü okumak istediğim, okuyamıyorum. Ne zaman okul açılıyor, beni motive edecek ufak da olsa bir görevim oluyor bir anda aşırı aktif bir insana dönüşüyorum. :)
 
Herkese merhaba.
Bu ara çok tembel ve her şeyi boş vermiş hissediyorum kendimi. Sürekli uykulu haldeyim, pek evden çıkmak istemiyorum, insanlarla görüşmek istemiyorum. Önceden çok sık kitap okur ya da film izlerdim şimdi ara ara zorluyorum kendimi ama. bir iki günden sonra sekteye uğruyor. Motivasyon deseniz sıfır. Mutsuz ve umutsuz hissediyorum. Her işimi erteliyorum. Temizlik yapacağım diyelim yarın yaparım diyorum. Bir yere gitmem gerekiyorsa sonra sonra diye diye hep erteliyorum kalıyor öyle. Önceden aşırı pozitif kendi halinde mutlu bir insandım. Ajandama her haftamın planını yapar notlar alırdım. Müzik dinlemek bile bana ayrı keyif verirdi.
Yakın zamanda bir psikologdan yardım almaya başladım ama henüz ilk seansımızdı biraz tanışmaya yönelikti. Önümüzdeki seansta daha çok ilerleriz diye tahmin ediyorum. Ama artık bunalıyorum bu halimden. İşsizim bu arada atanmayı bekliyorum belki bu da bir etken ama ne bileyim hep bir şeyler yapmak istiyorum ama yapacak enerjim yok. Kurslara katılmak spora başlamak istiyorum ama modum hep düşük.
Karamsar bir insan oldum iyice. Var mı böyle olan ya da tavsiye verecek olan.
Çalışmadığınız için evde sürekli aynı şeyler olunca insan salıyor kendini.Evdeyim nasılsa şu zaman yaparım bu zaman yaparım diyoruz.Hepimizin ara ara yaşadığımız dönemler sanırım.Geç kalkıyorsanız geç kalkmayın en azından 8-9 da kalkın
 
Bende az once ayni seyleri hissettim . Hicbir sey yapmamak . Zorunluluk olmayan seyleri ertelemek. Ama yazini okuduktan sonra vazgectim . Birazdan telimi elimden birakip is yapicam. Sonra molayla diger islerimi.

Aslinda hiçbirini yapmasamda olur . Evdeyim bende. Ama yapicam hatta fazlasini. Benim motivemi en cok düşüren sey telefonum.
Hatta halsizlik yapiyor. Bunu da dün düşündüm.
 
ben senin gibiydim.
birden baştan yaratmişim.
lütfen verimli rutin minimal yaşam konuyu takip ediniz :)
artık ajandama bağladim kendimi.
planlı ne yapacagimi artık biliyorum:)
her sabah meditasyon yap
şöle de
benim bugünüm harika olacak..
mükemmel bir kadinim...
çok şükür herşeye sahibim..
bugün ne yapacagimi biliyorum
diyerek başla..
o zaman kendini daha iyi hissedeceksiniz:)
 
ben senin gibiydim.
birden baştan yaratmişim.
lütfen verimli rutin minimal yaşam konuyu takip ediniz :)
artık ajandama bağladim kendimi.
planlı ne yapacagimi artık biliyorum:)
her sabah meditasyon yap
şöle de
benim bugünüm harika olacak..
mükemmel bir kadinim...
çok şükür herşeye sahibim..
bugün ne yapacagimi biliyorum
diyerek başla..
o zaman kendini daha iyi hissedeceksiniz:)

Hangi konudur o, okumak isterim :KK200:
 
Bence ilk önce kan değerlerinizi ölçtürün mutluluk vitaminlerle doğrudan alakalı. Kendinize ne kadar iyi bakar vitaminlerinizi eksik etmezseniz o kadar iyi hissedersiniz.
 
Bence ilk önce kan değerlerinizi ölçtürün mutluluk vitaminlerle doğrudan alakalı. Kendinize ne kadar iyi bakar vitaminlerinizi eksik etmezseniz o kadar iyi hissedersiniz.
o vitamin ile alakasi degildir.:)

gerçek vitamin hap degil = meditasyondur.. ( bu benim sölediğim)
yinede kan değerlerine baktirmak lazim önemli olan sağlık. :)
 
D ve b12 vitamininiz eksik olduğunda meditasyonun etkisi çok çok az olacaktır. Meditasyon tabiki önemli ama sağlam kafa sağlam vücutta bulunur.
 
Herkese merhaba.
Bu ara çok tembel ve her şeyi boş vermiş hissediyorum kendimi. Sürekli uykulu haldeyim, pek evden çıkmak istemiyorum, insanlarla görüşmek istemiyorum. Önceden çok sık kitap okur ya da film izlerdim şimdi ara ara zorluyorum kendimi ama. bir iki günden sonra sekteye uğruyor. Motivasyon deseniz sıfır. Mutsuz ve umutsuz hissediyorum. Her işimi erteliyorum. Temizlik yapacağım diyelim yarın yaparım diyorum. Bir yere gitmem gerekiyorsa sonra sonra diye diye hep erteliyorum kalıyor öyle. Önceden aşırı pozitif kendi halinde mutlu bir insandım. Ajandama her haftamın planını yapar notlar alırdım. Müzik dinlemek bile bana ayrı keyif verirdi.
Yakın zamanda bir psikologdan yardım almaya başladım ama henüz ilk seansımızdı biraz tanışmaya yönelikti. Önümüzdeki seansta daha çok ilerleriz diye tahmin ediyorum. Ama artık bunalıyorum bu halimden. İşsizim bu arada atanmayı bekliyorum belki bu da bir etken ama ne bileyim hep bir şeyler yapmak istiyorum ama yapacak enerjim yok. Kurslara katılmak spora başlamak istiyorum ama modum hep düşük.
Karamsar bir insan oldum iyice. Var mı böyle olan ya da tavsiye verecek olan.
bende oyleyim son 5 ayda battikca dibe battim. daha oncede bu moda girmistim belki 5 6 yil oluyor o zaman psikologa gidiyordum gercekten isini iyi yapan bi kadindi 5 seanstq kendimi toplamistim. simdi psikologa bike gidesim yok.
 
Herkese merhaba.
Bu ara çok tembel ve her şeyi boş vermiş hissediyorum kendimi. Sürekli uykulu haldeyim, pek evden çıkmak istemiyorum, insanlarla görüşmek istemiyorum. Önceden çok sık kitap okur ya da film izlerdim şimdi ara ara zorluyorum kendimi ama. bir iki günden sonra sekteye uğruyor. Motivasyon deseniz sıfır. Mutsuz ve umutsuz hissediyorum. Her işimi erteliyorum. Temizlik yapacağım diyelim yarın yaparım diyorum. Bir yere gitmem gerekiyorsa sonra sonra diye diye hep erteliyorum kalıyor öyle. Önceden aşırı pozitif kendi halinde mutlu bir insandım. Ajandama her haftamın planını yapar notlar alırdım. Müzik dinlemek bile bana ayrı keyif verirdi.
Yakın zamanda bir psikologdan yardım almaya başladım ama henüz ilk seansımızdı biraz tanışmaya yönelikti. Önümüzdeki seansta daha çok ilerleriz diye tahmin ediyorum. Ama artık bunalıyorum bu halimden. İşsizim bu arada atanmayı bekliyorum belki bu da bir etken ama ne bileyim hep bir şeyler yapmak istiyorum ama yapacak enerjim yok. Kurslara katılmak spora başlamak istiyorum ama modum hep düşük.
Karamsar bir insan oldum iyice. Var mı böyle olan ya da tavsiye verecek olan.
Konuyu ben açtım sandım. Biliyor musun hepsi fazla düşünüp gece uyuyamamaktan ve sabah enerjisiz uyanmaktan kaynaklı. Uyku düzene girince düzeliyor bir tek.
 
Dediğiniz gibi atanamadığınız için var olan bir motivasyon eksikliği gibi görünüyor. Hatta yeni mezunsanız şu anda hiçbir sorumluluğunuzun olmayışı da bunda etkili olabilir. Depresyon da olabilir ancak çok ciddi değil gibi duruyor. Tabi ki ben psikolog değilim. Bir de şu sıralar hem ekonomik hem de sosyal anlamda büyük bir buhran içindeyiz. Dışarıya çıkıp iki çay içmek bile olmuş 50 - 100 TL bu bile ülke insanını aşırı kötü etkiliyor. Artı olarak yurt dışındaki arkadaşlarıma bakıyorum hepsinin birer hobisi, uğraşı var. Türkiye'de bir hobi edineyim desen bir de oradan masraflar çıkıyor.

Bana kalırsa kendinize her gün ufak ufak görevler edinin. Yapılacaklar listeniz olsun. En önemlisi de spor yapmak. İllaki terler döke döke yapmanıza da gerek yok. Örneğin deniz kenarındaysanız gidin yürüyün yürüyebildiğiniz kadar, sizi neşelendirecek bir şarkı bulun. Tabi bu uzun bir süredir devam ediyorsa ya da ederse artık psikoloğun da desteğiyle de ilaç tedavisi de olabilir. Ancak aynı durum yaz boyunca bende de var. Bir hafta sonra okul açılacak, ben o zamana kadar öyle tembellikler yapıyorum ki. Evi b*k götürüyor, hiç temizleyesim gelmiyor. Kitaplarım var bir sürü okumak istediğim, okuyamıyorum. Ne zaman okul açılıyor, beni motive edecek ufak da olsa bir görevim oluyor bir anda aşırı aktif bir insana dönüşüyorum. :)

Kesinlikle iş okul bunlar o kadar önemliymiş ki evde kaldıkça anlamaya başladım. Sorumsuzluk hissi mahvediyor insanı.
 
Bende az once ayni seyleri hissettim . Hicbir sey yapmamak . Zorunluluk olmayan seyleri ertelemek. Ama yazini okuduktan sonra vazgectim . Birazdan telimi elimden birakip is yapicam. Sonra molayla diger islerimi.

Aslinda hiçbirini yapmasamda olur . Evdeyim bende. Ama yapicam hatta fazlasini. Benim motivemi en cok düşüren sey telefonum.
Hatta halsizlik yapiyor. Bunu da dün düşündüm.

Bu dediğiniz aşırı mantıklı biliyor musunuz? İki gündür bunu düşünüyorum küçücük bir alete bağımlı yaşıyorum hayat dışarıda oysa ki. Nasıl kurtulurum bu bağımlılıktan bilmiyorum ama telefonun insanı uyuşturduğunu düşünüyorum bende.
 
Bu dediğiniz aşırı mantıklı biliyor musunuz? İki gündür bunu düşünüyorum küçücük bir alete bağımlı yaşıyorum hayat dışarıda oysa ki. Nasıl kurtulurum bu bağımlılıktan bilmiyorum ama telefonun insanı uyuşturduğunu düşünüyorum bende.
Elimde yarim saatten fazla telefon olunca , ayağa kalkarken basim dönüyor farkettim . Biraz daha fazla durunca ellerim uyusuyor. Normalde boyle seyler yok. Telefonu azalttikca mutlu oldum . Ama bu zamanda onsuz da olmuyor 😁
Aman suna bakayim derken zaman geciyor. Ama azalttim .islerim öncelikli artik.
YouTube da engezsiz hareketleri , hatta klasik muzikle falan super oluyor. Kendine sabah kalkinca motive edici sozler söyle. Saglikli oldugun icin sukret . Yaptigin islere tik at , gercekten cok motive edici. Bunu asabilirsin😉
 
Back
X