Toplumumuz ne yazik ki cok fazla elestiren bir toplum.Cok acimasizca elestiride bulunup, karsimizdakinin nekadar kalbi kirilicagini dusunmeden, elestiri sinirlarini zorlariz hep.Bol cene yapan, hep kendi hakli olan, ici bos bir nesil yetisti.Maneviyat yok, varsa yoksa hava civa.Havali olsun diye verilen o isimlerin bir zaman sonra modasi geciyor.Nerde Mevlana adabi, nerde biz.Maneviyatimizda ki eksiklikler, kalbimizi karartip, sivri dilimize yansiyor.
Toplum olarak elestirel olmamiz, hicbiseyi begenmiyor olusumuz, ne yazik ki cocuklarimiza da sirayet ediyor.Bizim aynamiz olan cocuklarimiz, okullarda sonra engelli cocuga yada baska birine lakap takip, dalga geciyor.Cocuklarimiza iyi ornek olmak adina, onlara insanlari elestirmemeyi ogretmemiz lagzim.
Ama senin isminin modasi gecmez, cok guzel bir sahabenin; vefali esin adi.Gurur duy adinla, kisinin isminden ziyade, sahsiyeti ve asaleti onu havali karizmatik yapar.Adi sirin ama kendi sevimsiz misal, yigit adi ama odlegin teki.
Moda isimler herzaman kisiyi yansitmiyor ki.Iki isimliyim bende; esim bile klasik isim olan birinci ismimi kullanir, ikincisini sevmiyor.Mubarek bir isim der, bana otekini hic kullanmaz.
Sende isminle baris, seni seven isminide oyle sever ki dunyada tek sensin sanirsin.Kisi sevdigini oyle sahiplenir ki ismi gozune gelmez, cekici bile bulur ismini.Onemli olan o isme senin karakter olarak ne katabildigindir.