Herkesin bana tuhafsın demesi ? Beni saf bulmaları ve davranışlarımı kontrol edememem ?

zorunlualann .!.:

Çok büyük sorunlarım var Arkadaşlar işyerinde insanlarla muhatap oldukça hissediyorum bunu. 2 sene işsizliğin ardından bilmiyorum ortamı anlamıyorum. Bir yerde göreve başladım. Başta herkese o kadar sıcakkanlıydım ki hatta arkamdan bu kız çok saf daha bunu burada çok kullanırlar lafını dediklerini duydum. Sonra düşündüm değişeceğim dedim ama yine önüme gelene bir şeyler anlatmaya devam ediyorum. Çok konuşuyorum ve aşırı panik bir insanım aşırı konuşuyorum. Bir gün sınav olacağız karşımda ki kız arkadaşım bana aynen şunu dedi ben senin karşına oturmam psikolojimi bozarsın sen benim dedi. Ama gülümsedi sonra. Diğer arkadaş geldi bugün muhabbet ediyorduk çok tuhaf birisi dimi felan dedi yanımdaki başka kıza. Başta güvenip her şeyi herkese anlatıyordum. Örneğin ev ile ilgili bir sorunum olmuştu. Bunu gidip bissürü kişiye anlattım . Ya gerçekten bu konuşmak bir hastalık mı yoksa ben mi herkese güveniyorum bilmiyorum. Gerçekten aklım almıyor ne yapacağım nasıl davranacağım bilmiyorum. Çok aptalca düşündüğümü düşünüyorum bazen. Kişilerin söylediklerini yanlış yorumluyorum. İşyerinde üst kademelerden birileri bize iyi akşamlar bile demeyince yanlış anlıyorum. Ya da bana neden bakan yok diye kendimi kötü hissediyorum. Örnek vereceğim bana bilinmeyen bir çiçek gelmişti. Ben bunu işyerinden tam 5 kişiye söyledim. Arkadaş (erkek) benimle iki kere yürüyüşe çıktı ondan sonra gelmedi vs. Bilmiyorum nolur bir yol gösterin. Gerçekten çenemi nasıl tutacağım. Nasıl pratık zekalı olacağım. Nerede ne zaman nasıl düşünmem gerekiyor ??

Genişletmek için tıkla...

zorunlualann .!.:

Çok büyük sorunlarım var Arkadaşlar işyerinde insanlarla muhatap oldukça hissediyorum bunu. 2 sene işsizliğin ardından bilmiyorum ortamı anlamıyorum. Bir yerde göreve başladım. Başta herkese o kadar sıcakkanlıydım ki hatta arkamdan bu kız çok saf daha bunu burada çok kullanırlar lafını dediklerini duydum. Sonra düşündüm değişeceğim dedim ama yine önüme gelene bir şeyler anlatmaya devam ediyorum. Çok konuşuyorum ve aşırı panik bir insanım aşırı konuşuyorum. Bir gün sınav olacağız karşımda ki kız arkadaşım bana aynen şunu dedi ben senin karşına oturmam psikolojimi bozarsın sen benim dedi. Ama gülümsedi sonra. Diğer arkadaş geldi bugün muhabbet ediyorduk çok tuhaf birisi dimi felan dedi yanımdaki başka kıza. Başta güvenip her şeyi herkese anlatıyordum. Örneğin ev ile ilgili bir sorunum olmuştu. Bunu gidip bissürü kişiye anlattım . Ya gerçekten bu konuşmak bir hastalık mı yoksa ben mi herkese güveniyorum bilmiyorum. Gerçekten aklım almıyor ne yapacağım nasıl davranacağım bilmiyorum. Çok aptalca düşündüğümü düşünüyorum bazen. Kişilerin söylediklerini yanlış yorumluyorum. İşyerinde üst kademelerden birileri bize iyi akşamlar bile demeyince yanlış anlıyorum. Ya da bana neden bakan yok diye kendimi kötü hissediyorum. Örnek vereceğim bana bilinmeyen bir çiçek gelmişti. Ben bunu işyerinden tam 5 kişiye söyledim. Arkadaş (erkek) benimle iki kere yürüyüşe çıktı ondan sonra gelmedi vs. Bilmiyorum nolur bir yol gösterin. Gerçekten çenemi nasıl tutacağım. Nasıl pratık zekalı olacağım. Nerede ne zaman nasıl düşünmem gerekiyor ??

Genişletmek için tıkla...

zorunlualann .!.:

Çok büyük sorunlarım var Arkadaşlar işyerinde insanlarla muhatap oldukça hissediyorum bunu. 2 sene işsizliğin ardından bilmiyorum ortamı anlamıyorum. Bir yerde göreve başladım. Başta herkese o kadar sıcakkanlıydım ki hatta arkamdan bu kız çok saf daha bunu burada çok kullanırlar lafını dediklerini duydum. Sonra düşündüm değişeceğim dedim ama yine önüme gelene bir şeyler anlatmaya devam ediyorum. Çok konuşuyorum ve aşırı panik bir insanım aşırı konuşuyorum. Bir gün sınav olacağız karşımda ki kız arkadaşım bana aynen şunu dedi ben senin karşına oturmam psikolojimi bozarsın sen benim dedi. Ama gülümsedi sonra. Diğer arkadaş geldi bugün muhabbet ediyorduk çok tuhaf birisi dimi felan dedi yanımdaki başka kıza. Başta güvenip her şeyi herkese anlatıyordum. Örneğin ev ile ilgili bir sorunum olmuştu. Bunu gidip bissürü kişiye anlattım . Ya gerçekten bu konuşmak bir hastalık mı yoksa ben mi herkese güveniyorum bilmiyorum. Gerçekten aklım almıyor ne yapacağım nasıl davranacağım bilmiyorum. Çok aptalca düşündüğümü düşünüyorum bazen. Kişilerin söylediklerini yanlış yorumluyorum. İşyerinde üst kademelerden birileri bize iyi akşamlar bile demeyince yanlış anlıyorum. Ya da bana neden bakan yok diye kendimi kötü hissediyorum. Örnek vereceğim bana bilinmeyen bir çiçek gelmişti. Ben bunu işyerinden tam 5 kişiye söyledim. Arkadaş (erkek) benimle iki kere yürüyüşe çıktı ondan sonra gelmedi vs. Bilmiyorum nolur bir yol gösterin. Gerçekten çenemi nasıl tutacağım. Nasıl pratık zekalı olacağım. Nerede ne zaman nasıl düşünmem gerekiyor ??

Genişletmek için tıkla...

zorunlualann .!.:

Çok büyük sorunlarım var Arkadaşlar işyerinde insanlarla muhatap oldukça hissediyorum bunu. 2 sene işsizliğin ardından bilmiyorum ortamı anlamıyorum. Bir yerde göreve başladım. Başta herkese o kadar sıcakkanlıydım ki hatta arkamdan bu kız çok saf daha bunu burada çok kullanırlar lafını dediklerini duydum. Sonra düşündüm değişeceğim dedim ama yine önüme gelene bir şeyler anlatmaya devam ediyorum. Çok konuşuyorum ve aşırı panik bir insanım aşırı konuşuyorum. Bir gün sınav olacağız karşımda ki kız arkadaşım bana aynen şunu dedi ben senin karşına oturmam psikolojimi bozarsın sen benim dedi. Ama gülümsedi sonra. Diğer arkadaş geldi bugün muhabbet ediyorduk çok tuhaf birisi dimi felan dedi yanımdaki başka kıza. Başta güvenip her şeyi herkese anlatıyordum. Örneğin ev ile ilgili bir sorunum olmuştu. Bunu gidip bissürü kişiye anlattım . Ya gerçekten bu konuşmak bir hastalık mı yoksa ben mi herkese güveniyorum bilmiyorum. Gerçekten aklım almıyor ne yapacağım nasıl davranacağım bilmiyorum. Çok aptalca düşündüğümü düşünüyorum bazen. Kişilerin söylediklerini yanlış yorumluyorum. İşyerinde üst kademelerden birileri bize iyi akşamlar bile demeyince yanlış anlıyorum. Ya da bana neden bakan yok diye kendimi kötü hissediyorum. Örnek vereceğim bana bilinmeyen bir çiçek gelmişti. Ben bunu işyerinden tam 5 kişiye söyledim. Arkadaş (erkek) benimle iki kere yürüyüşe çıktı ondan sonra gelmedi vs. Bilmiyorum nolur bir yol gösterin. Gerçekten çenemi nasıl tutacağım. Nasıl pratık zekalı olacağım. Nerede ne zaman nasıl düşünmem gerekiyor ??

Genişletmek için tıkla...

zorunlualann .!.:

. Örnek vereceğim bana bilinmeyen bir çiçek gelmişti. Ben bunu işyerinden tam 5 kişiye söyledim. Arkadaş (erkek) benimle iki kere yürüyüşe çıktı ondan sonra gelmedi vs

Genişletmek için tıkla...

tolin .!.:

Sene başında iki kadın aynı kuruma atandik.Ben özellikle yeni tanıştığım ortamda sessiz kalmayı zamanla tanımalarini tercih ederken diğer kişi ise hep kendini öne atmaya çok konuşmaya çalıştı.Simdi kurumda diğer kişi dişlanirken ben gayet rahat herkesle sohbet muhabbet edebiliyorum.Uzgunum bu işler böyle oluyor.Bence sizin probleminiz herseyi anlatmak değil çok konuşmak .

Genişletmek için tıkla...

Meeendizhanim .!.:

Acikcasi burasi çok dikkatimi çekti. Ben de iş ortamında bu şekilde davranan kişilerden uzak durmaya çalışıyorum. Çünkü herseyi herkese anlatirsan insanlar seninle konusurken rahat olamazlarki. Dolayısıyla bir daha yürüyüşe de gelmez. Çünkü bunu da herkese anlatacağını düşünür. Ben sahsen uzak dururum samimi olmam. Benim söylediklerimi herkese yayar diye düşünürüm açıkçası. Boyle bir imaj oluşturabilirsiniz istemeden. Hem neden anlatiyorsunuzki herseyi. İnanın sonra size zararı dokunur. Siz anlattıkça onlar sizin hayatınız hakkında konusma, yorum yapma hakkı bulurlar. Sonra canınızı sıkacak yorumlar duyarsınız. Bence yarindan itibaren karar verin bu huyunuzdan vazgeçin.

Genişletmek için tıkla...

zorunlualann .!.:

Çok büyük sorunlarım var Arkadaşlar işyerinde insanlarla muhatap oldukça hissediyorum bunu. 2 sene işsizliğin ardından bilmiyorum ortamı anlamıyorum. Bir yerde göreve başladım. Başta herkese o kadar sıcakkanlıydım ki hatta arkamdan bu kız çok saf daha bunu burada çok kullanırlar lafını dediklerini duydum. Sonra düşündüm değişeceğim dedim ama yine önüme gelene bir şeyler anlatmaya devam ediyorum. Çok konuşuyorum ve aşırı panik bir insanım aşırı konuşuyorum. Bir gün sınav olacağız karşımda ki kız arkadaşım bana aynen şunu dedi ben senin karşına oturmam psikolojimi bozarsın sen benim dedi. Ama gülümsedi sonra. Diğer arkadaş geldi bugün muhabbet ediyorduk çok tuhaf birisi dimi felan dedi yanımdaki başka kıza. Başta güvenip her şeyi herkese anlatıyordum. Örneğin ev ile ilgili bir sorunum olmuştu. Bunu gidip bissürü kişiye anlattım . Ya gerçekten bu konuşmak bir hastalık mı yoksa ben mi herkese güveniyorum bilmiyorum. Gerçekten aklım almıyor ne yapacağım nasıl davranacağım bilmiyorum. Çok aptalca düşündüğümü düşünüyorum bazen. Kişilerin söylediklerini yanlış yorumluyorum. İşyerinde üst kademelerden birileri bize iyi akşamlar bile demeyince yanlış anlıyorum. Ya da bana neden bakan yok diye kendimi kötü hissediyorum. Örnek vereceğim bana bilinmeyen bir çiçek gelmişti. Ben bunu işyerinden tam 5 kişiye söyledim. Arkadaş (erkek) benimle iki kere yürüyüşe çıktı ondan sonra gelmedi vs. Bilmiyorum nolur bir yol gösterin. Gerçekten çenemi nasıl tutacağım. Nasıl pratık zekalı olacağım. Nerede ne zaman nasıl düşünmem gerekiyor ??

Genişletmek için tıkla...

zorunlualann .!.:

Çok büyük sorunlarım var Arkadaşlar işyerinde insanlarla muhatap oldukça hissediyorum bunu. 2 sene işsizliğin ardından bilmiyorum ortamı anlamıyorum. Bir yerde göreve başladım. Başta herkese o kadar sıcakkanlıydım ki hatta arkamdan bu kız çok saf daha bunu burada çok kullanırlar lafını dediklerini duydum. Sonra düşündüm değişeceğim dedim ama yine önüme gelene bir şeyler anlatmaya devam ediyorum. Çok konuşuyorum ve aşırı panik bir insanım aşırı konuşuyorum. Bir gün sınav olacağız karşımda ki kız arkadaşım bana aynen şunu dedi ben senin karşına oturmam psikolojimi bozarsın sen benim dedi. Ama gülümsedi sonra. Diğer arkadaş geldi bugün muhabbet ediyorduk çok tuhaf birisi dimi felan dedi yanımdaki başka kıza. Başta güvenip her şeyi herkese anlatıyordum. Örneğin ev ile ilgili bir sorunum olmuştu. Bunu gidip bissürü kişiye anlattım . Ya gerçekten bu konuşmak bir hastalık mı yoksa ben mi herkese güveniyorum bilmiyorum. Gerçekten aklım almıyor ne yapacağım nasıl davranacağım bilmiyorum. Çok aptalca düşündüğümü düşünüyorum bazen. Kişilerin söylediklerini yanlış yorumluyorum. İşyerinde üst kademelerden birileri bize iyi akşamlar bile demeyince yanlış anlıyorum. Ya da bana neden bakan yok diye kendimi kötü hissediyorum. Örnek vereceğim bana bilinmeyen bir çiçek gelmişti. Ben bunu işyerinden tam 5 kişiye söyledim. Arkadaş (erkek) benimle iki kere yürüyüşe çıktı ondan sonra gelmedi vs. Bilmiyorum nolur bir yol gösterin. Gerçekten çenemi nasıl tutacağım. Nasıl pratık zekalı olacağım. Nerede ne zaman nasıl düşünmem gerekiyor ??

Genişletmek için tıkla...

Posedion .!.:

Kendine kupa yaptır . özel bir işaret olsun üstünde ve o işaret sana her lafın her yerde doğru olsa bile söylenemeyeceğini hatırlatsın . Çerçeve de olur masana koyarsın .
Telefonuna seveceğin bir oyun yükle onunla oyna . Ben bir ara okey oynuyordum , bağımlılık yaptı bende sildim .

Kimse sizin özel hayatınızı merak etmez iş yerinde , esiyorsa da sonradan çıkarır acısını .
Az söz , az uyku , az yemek prensibiniz olsun .

Genişletmek için tıkla...

1Sen .!.:

Bu derdin çaresi yalnızca sizsiniz. Sizin ki herkese güvenmek değil, sadece konuşma isteği.

Konuşmama orucu yapın. Merhaba merhaba bu kadar. Her konuşmak istediğinizde oruç olduğunuzu hatırlayın.

Hele iş ortamında ne kadar mesafeliyseniz o kadar mutlu ve başarılı olursunuz , bunu asla unutmayın.

Genişletmek için tıkla...

zorunlualann .!.:

Çok güzel bir fikir çok teşekkür ederim

Genişletmek için tıkla...