Canım benim okuyunca inan çok kötü oldum rabbim yardım edecektir sana emin ol. Benim de ailem aynen senin bahsettiğin gibidir bu yüzden hiçbirzaman kendime güveni bırak özgüvenim olmadı. Para yok okutamayız dediler göndermediler. Bende dışarıdan bitirmeye çalıştım. Hem çalışıp hem ödemelerimi yapmaya çalıştım öyleki işe giderken ayağıma giymeye ne bir pantolon ne eteğim vardı hadi tişört falan idare etsem de ki oda yoktu. Çalışmaya başlayınca da benden sürekli para vermiyorsun bu evde yemek yemeğe hakkın var mı diyorlardı çoğu zaman. Öyle ki şu an onları affedemiyorum birçok şeyde. Benimde son sekiz dokuz aydır kulağımda problem var dört doktora gittim stresten dediler, çaresi de yokmuş. İlerleyen yaşlarda hepsi çıkıyor işte.Bebeğim olmuyor şimdi (öyle çok dövüyorlardı ki babam dövmesinin haricinde sözle baskı yapıyordu)
Benim konum çok uzar.
Ek iş bulma imkanın varsa bulmaya çalış ne bileyim bir hamburgerci bile olabilir, zor durumdayken ilaç olur sana. İşten çıkarılsanda en azından bir yerden para gelecek diye düşünürsün.
İşverenine belli etmeden çalışma ve sosyal güvenlik bakanlığına şikayette bulun (hatta başka bir telefondan gerekirse) sigortasız işçi çalıştırıyorlar diye. Bir saat bile çalışsan sana ssk yapmak zorunda. Hiç bir şey ispat edemem diye düşünme sonuçta maaşını bankadan yatırıyorlar sa edersin.
Senin ihtiyacının olduğunu bildikleri sürece böyle yapmaya devam eder işverenler. Hep yaptıkları şey çünkü. Benim patronum bana küfürlü konuşarak işten kovmuştu sonra ben çıkarken de gözleri doldu, onları anlamak çok zor.
Patronunla habersizmiş gibi konuş istersen eleman alımını bilmiyormuşçasına, belki elemanı senin yetiştireceğini düşünüp bekletme gibi bir durumları mı var acaba. Yaşamak için paraya ihtiyacın olduğunu söyle. işin içine para girince senden benden çok ağlarlar onlar, o yüzden onların anladığı dilden konuş (denize düşen yılana sarılır)
Hay allah inan bu zorluk içerisinde çabaların nasıl takdire şayan anlatamam