- 12 Kasım 2017
- 1.130
- 1.986
- 63
Aynen onu sonradan okudum. Bu kadr ısrar da normal değil; anlattiginiza göre aşırı bir israri olmuş onun da. O da itici.Az evvel de yazdım sanırım ısrara karşı alerjim var. Bir insan al, getir, yap demeye başlayınca yapacağım varsa da olmuyor içimden gelmiyor. Ve hayır dediğimde de yalnız kalıyorum böyle
Bilmiyorum bazen düşünüyorum bir ayakkabıya mı bağlıydı o arkadaşlığımız diye. Akrabama gelince dediğim gibi kv ile yaşıyorum ve sık sık bir yere gitmez. O zamanki gidişi taşınmaya denk geldi ve ben eşimle baş başa kalmayı tercih ettim.Bi an bu konuyu ben açtım sandım. Benim de arkadaşım yok. Bendeki problem insanlara aşırı dwğer verip karşılığında önemsenmeyince direkt silip atıyorum. Bu İyi ki o ayakkabıyı almamışsınız maddiyatla değil maneviyatla arkadaş sırdaş olunur. zaten sizin başarınıza da güvenmese aracı olmazdı. Akrabanıza gelince bende ne olursa olsun normal de yanımda olan kişiyi ihtiyaç duyduğumda da isterdim.
Anlayış beklerdim biraz. Ve profesyonel firma ile taşındı. Çokta gerek duymadım kendimden fedakarlık yapmayaSeni haksız bulmadım. Önceden söz vermemişsin ki ayakkabı. Ne bileyim bir Çiçek de yeterdi. Ayrıca " ay rica ederim ne demek" deseydi büyüklük olurdu. Taşınmaya da gitmek zorunda değilsin. İşin olabilir. Sana mı sordu şu gün uygun mu sana, gelir misin diye. Saçma yani.
Bilmiyorum bazen düşünüyorum bir ayakkabıya mı bağlıydı o arkadaşlığımız diye. Akrabama gelince dediğim gibi kv ile yaşıyorum ve sık sık bir yere gitmez. O zamanki gidişi taşınmaya denk geldi ve ben eşimle baş başa kalmayı tercih ettim.
Hafta sonu olduğu için evdeydik. Yani normalde olsa bende inanmam ancak dediğim gibi kv ile yaşıyorum ve böyle baş başa kalmalar nadir oluyor. Ayrıca kendisi de bir dönem kv ile yaşadı. Bu sebeple anlayış bekledim sadeceTaşınma gündüz değil mi eşiniz işe gitmiyor mu
Birisi bana yardıma gelemem çünkü Kv başka yere gidecek ben de eşimle başbaşa kalacağım derse buna inanmam bahane diye düşünürüm
Bence kilit kısım bu.fedakarlık yapmak istemiyorsunuz sanırım genel olarak.öyle olunca da insanlar zamanla uzaklaşır.Anlayış beklerdim biraz. Ve profesyonel firma ile taşındı. Çokta gerek duymadım kendimden fedakarlık yapmaya
İyi akşamlar.
Bu kez kayınvalide ve eşten farklı bir konuyla geldim.
Evet başlıktaki gibi hiç arkadaşım yok. Sosyal biriyim. Çalışıyorum. Dönem dönem kurslara, etkinliklere katılıyorum ama yalnızım.
Bir kaç örnek vermek istiyorum.
Mesela işyerinde yan dükkanda bir komşum vardı. Benden yaşça büyük. Bu kadınla yedik içtik gezdik dertleştik derken işten ayrılmam gerekti ve çok kısa süre içinde bu kadının vesilesi ile başka bir yere geçtim hiç boşluk vermeden.
Daha sonra bu kadın, sana iş buldum bana ayakkabı al, sayemde oldu bak şu ayakkabı çok güzelmiş diye bir sürü resim ata ata ısrarla kendine ayakkabı almamı istedi.
(Halbuki herşey kısmet dediğim gibi o sadece vesile idi. Patron benden veya ben patrondan ve işten memnun olmasam yine olmazdı. Ben teşekkürümü ettim bu kadına bu konuda. Ama dediğim gibi kişi ile alakalı olduğunu da düşünüyorum)
Bu ayakkabı mevzusu uzun süre uzadı. Hatta o ara ihtiyaçtan kendime bir çift almıştım maaş zamanı. Ee benimki nerde ne zaman alıcan bu ay mı öbür ay mı diye diye ıssssrarla devam etti. Ve benim midemi kaldırdı bu durum.
Daha sonra kavga tartışma olmadan sohbetlerimiz azalmaya başladı. Derken taşındı gitti. Bir daha da görüşmedik.
İkinci mevzu kalabalık bir aileyiz ancak samimi sevdiğim saydığım 1 akrabam vardı. Onunla sık sık görüşürdük. Kendisi taşınmaya karar verdi.
Nakliye firması ayarlandı. Anneleri teyzeleri herkes gitti. Ben gidemedim. Çünkü o ara kvdem akrabasına gitmişti ve eşimle uzun süreden beri yalnız kalmamıştık. Gitmeme sebebim bu ve nakliyesi vs herşeyinin tam olmasıydı.
Sonuç olarak gitmedim diye oda konuşmuyor benimle. 1-2 kez konuşmaya çalıştım asla cevap vermedi. Bende yazmadım bir daha.
Daha sonraları annem beni zorlamaya başladı. X’i ara onu kıskanıyosun sanmasın!? (Neden kıskanabileceğim konusunda bir fikrim yok. Ki pek haset fesat bir insan da değilim. En fazla imrenirim. Maşallah banada nasip olsun der geçerim)
Yani demem o ki yalnız vakit geçirmeyi çok seviyorum. Kendi başıma kahve de içerim, alışverişte yaparım. Sıkılmam kendimden.
Ama zaman zamanda dertleşebileceğim, fikir alışverişi yapabileceğim bir arkadaş istiyorum yok.
Yukarıda anlattıklarıma istinaden sizce ben mi kusurluyum? Arkadaş edinme özürlüsü müyüm?
26 yaş ömürlük dost bulmak için geç bir yaş mı sizce?
Yok yani dönem dönem yeni insanlarla tanışıyorum ancak hayır diyemediğimden dolayı sanırım beklentiler arttıkça uzaklaşıyorum. Kullanılıyormuş gibi hissediyorum.ben sizi normal buldum ama akraba ve isyerindeki komsu haricinde nasil hic arkadasiniz olmadigini anlayamadim
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?