- 4 Şubat 2023
- 511
- 809
- 33
Ben de ayni senin gibiyim. 37 yasima geldim hala cocuk istegim yok. Ozgurlugume cok duskunumİyi günler herkese. Şu an çocuk istemediğime eminim hatta hayatımın hiçbir döneminde annelik hayalim olmadı sanırım. Ama sorunlu bir evlilikten dolayı mı böyle oldu yoksa gerçekten annelik içgüdüm mü yok onu bilmiyorum sonuç olarak şu an çocuk hiç istemediğim bir şey.
Bebekliği, okula başlaması, sınavları, dersanesi, ergenliği o kadar gözümde büyüyor ki içim daralıyor. Şimdi sizlere sormak istediğim 2 soru var ilki anne olanlara;
Bu duygu hep içinizde var mıydı ? Yukarıda saydığım süreçler hiç gözünüzü korkutmadı mı? Yani otomatik böyle bir annelik iç güdüsüyle mi doğdunuz
İkinci sorum da hiç çocuk yapmamış olanlara ;
Pişman olduğunuz oldu mu ? Veya çevrenizde hiç çocuğu olmayanların hayatı nasıl ilerliyor memnunlar mı ?
Başka bir sebeple yaptırdığım testte amh değerim 3.6 çıktı. Doktor çok iyi buldu ama artık 30lu yaşlarda olduğumu ve düşünmüyorsam da yumurtalık dondurmayı düşünebileceğimi söyledi. O nedenle sizlere bu soruyu soruyorum. Cevaplar için şimdiden teşekkür ederim
Eşim çocuk istemiyorum dese boşanırdım. Bunu bana evlenmeden önce söylemediği için de çok sinirlenirdim.Eşim evlendiğimizden beri çocuk istemiyor. Ben istedim tüp bebek de yaptık olmadı. Tüp bebeği de ben istedim kendi pek istemedi. Şu anda hala istemiyor umuru bile değil ben istiyorum. Evlenmeden önce konuşmadık bu konuyu açıkçası kafamda kavak yelleri esiyordu. Bu tarz konuların evlenmeden önce konuşulması gerekiyor. Şimdi olsa evlenmezdim asla. Ben bir çocuğun eksikliğini hissediyorum o hissetmiyor. Çok istiyorsan git tüp bebek tedavisi ol benlik birşey yok diyor.
Bende boşanmayı düşünüyorum yumurtalıklarım hep genç kalmayacak huyunu da biliyorum yaşlanınca kesin pişman olur aklı sonradan başına gelenlerden. Ama şu anda ayağımda sakatlık var 1 senedir yaşıyorum iyileşemedim markete bile gidemiyorum ki boşanayım. Çocuk istiyorsan git tedavi ol diyor istersem yoldan geçen adamdan da yaparım yani sırf tedavi olmak yetmez de işteEşim çocuk istemiyorum dese boşanırdım. Bunu bana evlenmeden önce söylemediği için de çok sinirlenirdim.
Çok geçmiş olsun. Biran önce toparlanıp gerekeni yapın. Onun belki 50 60 yaşında da çocuğu olur ama siz belli bir yaşa kadar doğurabilirsiniz. Git tedavi ol demekle de olmuyor, bebeğe babalık yapmayacaksa neden ondan çocuk sahibi olasınız.Bende boşanmayı düşünüyorum yumurtalıklarım hep genç kalmayacak huyunu da biliyorum yaşlanınca kesin pişman olur aklı sonradan başına gelenlerden. Ama şu anda ayağımda sakatlık var 1 senedir yaşıyorum iyileşemedim markete bile gidemiyorum ki boşanayım. Çocuk istiyorsan git tedavi ol diyor istersem yoldan geçen adamdan da yaparım yani sırf tedavi olmak yetmez de işte
O süreçleri hiç düşünmedim sadece çocuğumun kokusunu ve onu bağrıma basmayı hayal ettim oldu da çok şükürİyi günler herkese. Şu an çocuk istemediğime eminim hatta hayatımın hiçbir döneminde annelik hayalim olmadı sanırım. Ama sorunlu bir evlilikten dolayı mı böyle oldu yoksa gerçekten annelik içgüdüm mü yok onu bilmiyorum sonuç olarak şu an çocuk hiç istemediğim bir şey.
Bebekliği, okula başlaması, sınavları, dersanesi, ergenliği o kadar gözümde büyüyor ki içim daralıyor. Şimdi sizlere sormak istediğim 2 soru var ilki anne olanlara;
Bu duygu hep içinizde var mıydı ? Yukarıda saydığım süreçler hiç gözünüzü korkutmadı mı? Yani otomatik böyle bir annelik iç güdüsüyle mi doğdunuz
İkinci sorum da hiç çocuk yapmamış olanlara ;
Pişman olduğunuz oldu mu ? Veya çevrenizde hiç çocuğu olmayanların hayatı nasıl ilerliyor memnunlar mı ?
Başka bir sebeple yaptırdığım testte amh değerim 3.6 çıktı. Doktor çok iyi buldu ama artık 30lu yaşlarda olduğumu ve düşünmüyorsam da yumurtalık dondurmayı düşünebileceğimi söyledi. O nedenle sizlere bu soruyu soruyorum. Cevaplar için şimdiden teşekkür ederim
Aynen öyle çocuk büyük sorumluluk istemeyen insana niye tedavi olayım gider sperm bankasından da alırım aynı mantık sonuçta. Çocuk yapsam anasıyla babasıyla büyütürüm onlarla yapmışım gibi.Çok geçmiş olsun. Biran önce toparlanıp gerekeni yapın. Onun belki 50 60 yaşında da çocuğu olur ama siz belli bir yaşa kadar doğurabilirsiniz. Git tedavi ol demekle de olmuyor, bebeğe babalık yapmayacaksa neden ondan çocuk sahibi olasınız
Aynı ben deAnne olmak benim evlenmeden önce bile hayal ettiğim bir şeydi. Bebeğim olsa şu ismi veririm diye düşünüyordum mesela. Evlilikle ilgili değil bebek sahibi olmakla ilgili planlar yapıyordum. Bir oğlum var şimdi. Çok düşkünüm. Eğer hayat şartlarım daha farklı olsaydı 2.hatta 3. bebeğide isterdim. Bazen bende düşünüyorum ilerde oğluma kardeş yapmadığım için pişman olur muyum diye.
Çok istikrarlısın benim gibi.Konuya bunu yazmisim 1 sene bile dolmadan hamileyim su an...Ne olduysa bana 2023 senesinde oldu ben de hala saskinim
Annelik elbette çok güzel bir duygu ama en azından benim için içgüdüsel bir itici güç değildi. Esasında hazırlıklı da değildim. Bu yüzden süreci kabullenmek pek de kolay olmadı. Zorluklar konusunda söylediğiniz her şeyde çok çok haklısınız. O yüzden istemek gerek diye düşünüyorum. Çevremde bilinçli olarak çocuk sahibi olmamayı tercih eden çok insan var. Ama onlar en azından benim bildiğim kadarıyla sizin sorguladığınız şeyleri aşmış durumdalar. Belli ki sizin için bir acaba mevcut. Sırf bu acabayla ebeveyn olmaktansa yumurta dondurma işlemiyle kendinize biraz daha zaman tanımak bana çok daha mantıklı geliyor.İyi günler herkese. Şu an çocuk istemediğime eminim hatta hayatımın hiçbir döneminde annelik hayalim olmadı sanırım. Ama sorunlu bir evlilikten dolayı mı böyle oldu yoksa gerçekten annelik içgüdüm mü yok onu bilmiyorum sonuç olarak şu an çocuk hiç istemediğim bir şey.
Bebekliği, okula başlaması, sınavları, dersanesi, ergenliği o kadar gözümde büyüyor ki içim daralıyor. Şimdi sizlere sormak istediğim 2 soru var ilki anne olanlara;
Bu duygu hep içinizde var mıydı ? Yukarıda saydığım süreçler hiç gözünüzü korkutmadı mı? Yani otomatik böyle bir annelik iç güdüsüyle mi doğdunuz
İkinci sorum da hiç çocuk yapmamış olanlara ;
Pişman olduğunuz oldu mu ? Veya çevrenizde hiç çocuğu olmayanların hayatı nasıl ilerliyor memnunlar mı ?
Başka bir sebeple yaptırdığım testte amh değerim 3.6 çıktı. Doktor çok iyi buldu ama artık 30lu yaşlarda olduğumu ve düşünmüyorsam da yumurtalık dondurmayı düşünebileceğimi söyledi. O nedenle sizlere bu soruyu soruyorum. Cevaplar için şimdiden teşekkür ederim
Çoçuk ayri bir mutluluk kaynagi bence ya ben iyiki var diyorum bazen öyle içime alasim geliyorki evimize neşe katiyor her yeni lafina hareketine ayri bayiliyoruz yani annesi olarak ben en çokda.İyi günler herkese. Şu an çocuk istemediğime eminim hatta hayatımın hiçbir döneminde annelik hayalim olmadı sanırım. Ama sorunlu bir evlilikten dolayı mı böyle oldu yoksa gerçekten annelik içgüdüm mü yok onu bilmiyorum sonuç olarak şu an çocuk hiç istemediğim bir şey.
Bebekliği, okula başlaması, sınavları, dersanesi, ergenliği o kadar gözümde büyüyor ki içim daralıyor. Şimdi sizlere sormak istediğim 2 soru var ilki anne olanlara;
Bu duygu hep içinizde var mıydı ? Yukarıda saydığım süreçler hiç gözünüzü korkutmadı mı? Yani otomatik böyle bir annelik iç güdüsüyle mi doğdunuz
İkinci sorum da hiç çocuk yapmamış olanlara ;
Pişman olduğunuz oldu mu ? Veya çevrenizde hiç çocuğu olmayanların hayatı nasıl ilerliyor memnunlar mı ?
Başka bir sebeple yaptırdığım testte amh değerim 3.6 çıktı. Doktor çok iyi buldu ama artık 30lu yaşlarda olduğumu ve düşünmüyorsam da yumurtalık dondurmayı düşünebileceğimi söyledi. O nedenle sizlere bu soruyu soruyorum. Cevaplar için şimdiden teşekkür ederim
20 li yaslarda hep anne olmak istedim.Suan 30 um.Nisan süreci masraflar sıkıntılar anlaşmazlıklar annemin vefat edişi.Dunyaya nasıl getiril bakicam diye düşünüyorum.Babasi iyi olacak mı ? Herşeyi geçtim.Sevdigim adam hayatımda olmayacaksa anne olmamın bir anlamı yok.Cocuk hevesim soğudu benimde.İyi günler herkese. Şu an çocuk istemediğime eminim hatta hayatımın hiçbir döneminde annelik hayalim olmadı sanırım. Ama sorunlu bir evlilikten dolayı mı20 böyle oldu yoksa gerçekten annelik içgüdüm mü yok onu bilmiyorum sonuç olarak şu an çocuk hiç istemediğim bir şey.
Bebekliği, okula başlaması, sınavları, dersanesi, ergenliği o kadar gözümde büyüyor ki içim daralıyor. Şimdi sizlere sormak istediğim 2 soru var ilki anne olanlara;
Bu duygu hep içinizde var mıydı ? Yukarıda saydığım süreçler hiç gözünüzü korkutmadı mı? Yani otomatik böyle bir annelik iç güdüsüyle mi doğdunuz
İkinci sorum da hiç çocuk yapmamış olanlara ;
Pişman olduğunuz oldu mu ? Veya çevrenizde hiç çocuğu olmayanların hayatı nasıl ilerliyor memnunlar mı ?
Başka bir sebeple yaptırdığım testte amh değerim 3.6 çıktı. Doktor çok iyi buldu ama artık 30lu yaşlarda olduğumu ve düşünmüyorsam da yumurtalık dondurmayı düşünebileceğimi söyledi. O nedenle sizlere bu soruyu soruyorum. Cevaplar için şimdiden teşekkür ederim
Ben istiyorum soğudum.Çoçuk ayri bir mutluluk kaynagi bence ya ben iyiki var diyorum bazen öyle içime alasim geliyorki evimize neşe katiyor her yeni lafina hareketine ayri bayiliyoruz yani annesi olarak ben en çokda.
Yani evet çoçuk buyutmek zor sorumluluk çok ama bu duyguya deger bence yani insan bir evreden sonra istemiyorsada eskiden sonradan istiyor ben çogu zaman çevrede boyle gordum ama geç kaliyorlar bazen seçim tamamen size kalmiş ama anne olmak gerçekten çok özel ve güzel bir duygu.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?