ben evlenirken malimüşavirlik sınavlarına hazırlanıyordum o sınavlara hazırlık döneminin üstüne birde düğün hazırlıkları girmişti evlendim evlenirken ev kredisi çekerek ev aldık. ev kredisini aylık taksitlerini benim maaşa göre ayarlamıştık (haalada öyle) benim maaş direk takside gidip eşimin maaşıyla geçiniyorduk ben hergün günlük 3 saatlık yolu olan bir işe gidiip geliyor o yorgunlukla eve gelip birde üstüne ders çalışıyordum ki senin şuan çalıştığın derslerin kat kat ağırıdır her dersin kendine ait tuğla kalınlığında kitabıyla çalışıyordum :)
bu tempoda ilerlerken o teğet! geçen krizde eşim bayram öncesi işten çıkarıldı kredi ödüyorduk ve eşim işsiz kalmıştı tazminat alamamıştı çünkü kriz dolayısıyla başka yere gönderilmişti ve gönderilirken bazı evraklar imzalatmışlardı o yüzden tazminatı gitmişti (ah keşke o zaman o evrakları getirseydi okusaydım
)
o dönem tam 4 ay işsiz kaldı bütün altınlarımız bozdurup bankaya ara ödeme yapmıştık ve ne olur ne olmaz diye sadece 1000tl ayırmıştık kendimize ve biz o 4 ay boyunca 1000lirayla geçindik aylık 250ye geliyormuş :) bununiçinde faturlarda dahil bide düşünün nasaıl sıktığımız kendimizi...
neyseki 4 ay sonra iş bulabildi. tabi ben bu sırada hala aynı yolu çekiyor çok yoruluyor ve akşamında da ders çalışıyordum..
tabi bu arada sınav harçlarım 70tl idi ders başına bir yandan da oparayı biriktirmeye çalışıyordum. 70 tl ne dirki ama işte öle zor zamanlar geçiriyorduk ki ödeyecek durumuzu yoktu öğle yemeğimden kısıp öğle yemeği paramı biriktiriyordum
zaman zaman ağladığımda oldu hep sıkışık olmaktan bu tempodan çok çalışıp çok yorulup elimizde avucumuzda hiç birşeyin kalmayışından ooof of çok kötü bir daha yaşamak istemiyorum onları. yaptığımız tek şey geçecek bunlar azcık daha sabır dedik. bir çoğu geçti biz bıkmadık ben sınavlarımı verdim mali müşavir oldum para biriktirdik üstüne tazminatımı da aldım kendi ofisimi açtım eşim çalışmaya devam ediyor kredi taksitlerimizi Allaha çok şükür hiç aksatmadık . evlşenirken 10 yıllık çekmiştik 2 yıldır evliyiz ve şuan tam 30 ayımız kaldı haftaya 29 ayımız kalacak.
biz çok çalıştık çok yorulduk çok isyan ettik ama hep birbirimize destek olduk ve hep bunladığımızda dedikki geçecek bu günler güzel günler çok yakında :)
hala sıkıntılarımız var kendimize keyfi harcamalar yapmıyoruz ofisim daha çok yeni ve henüz kredi taksidimi anca ödüyor durumda ama 2 mükellef daha bulursam rahatlayacağım :) bu yüzden umutluyum ben çok daha kötü zamanları aşmışım ve kimsenin desteğini almadan. bunlar vız gelir tırıs giderrr