-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Hiçbir şey yolunda gitmiyor :(
- Konu Sahibi meeelek
- Başlangıç Tarihi
yaşım 25 ve borcumuz 5 senede bitecek.eşm çalışmamı da istemiyor.ancak okulu bitirip de atanırsam o zaman izin verecek.ve ben 1 sene daha kaybettim
Su an bulundugun durumu bırebır yasamıyor olabılırım.
Bır cok arkadas gıbı.
Fakat ınan, bellı aralıklarda herkes bu gıbı sorunlarla karsılasıyor.
nunna'nın anlattıgı sadece bır ornek fakat oldukca etkılı bır ornek.
Cevrene bır bakın, emın ol nunna gıbı nıcelerı var.
Azmeden onun gıbı amacına ulasıyor, sonunda o zor gunlerın hırsını alırcasına
keyıfle yasamanın tadına varıyor.
Yok, hemen zoru gorunce kacanlar ıse, umarsızca yasıyorlar.
Hedef yok, umıt yok, para yok, huzur yok...
Emın ol, suraya yazanlar bır baslasa anlatmaya,
sen 'vay be, ben ne kadarda buyutmusum, aslında cozumsuz bır sorunum yokmus' dersın.
Sımdı elınde ne var bakalım:
Alttan kalan bır kac ders; demek kı bu donem daha planlı ve dıkkatlı calısmalısın.
Meslegını elıne alana dek, esın calısmana ızın vermıyor; ıkna etmeyı denemelısın, olmuyorsa evde ozel ders verme yoluna gıdebılırsın.
Borclarınız var; calısmak ıcın ıkna olmuyorsa esın (bu durumda manasız aslında) tasarruf yollarına basvurmalısın.
Bebek; Henuz 25 yasındasın zaten. Anne olmak ıcın bır kac yıl daha ızın verebılırsın kendıne. Bu gıbı sorunlarınız olmasaydı; makul olabılırdı.
Fakat zaten sıkıntılarınızın oldugu bır donemde, bu dusunceyı ertelemen gerekır.
Olaylara bakıs acını degıstırırsen, daha mutlu olursun.
Son düzenleme:
nazik bir şekilde düşünce ve tavsiyelerini belirten arkadaşlara teşekkür ediyorm.düşüncelerini belirtmek için daha sert ve incitici yolu tercih eden arkadaşlar..:size de teşekkür ediyorm,ama tepkileriniz bu başlıkta yapılmak istenilene pek yardımcı olmuyor gibi...başlığın adı üstünde.size saçma gelen,bi türlü anlayamadığınız durumlar her an her insanın başına gelebiliyo malesef.olmuşla ölmüşe çare yoktur derler.buraya yazarken hayatımın yargılanacağı hiç aklıma gelmemişti...
Ben kimsenin kırıcı bir yorum yaptığını okumadım.. Herkes sana çıkar bir yol göstermeye çalışmış.. Durumunun düşünürsen çok da kötü olmadığını göstererek seni avutmaya çalışmış... Ama sen tıpkı hayata karşı olduğun gibi yapılan yorumlara karşı da çok kırıldgan ve dayanıksızsın...
henüz 25 yaşındasın anne olmak için önünde çoook zaman var.. Ben yeni bebek sahibi oldum oğlum henüz 23 günlük ve ben 33 yaşındayım... Teyzemin ise 6 aylık bir bebeği var ve 42 yaşında...
Yani 25 yaş ya ilerde anne olamazsam diye kaygılanılacak bir yaş değil....
Krediyi çekip evi aldıysanız ödemeleri de siz yapıyorsanız ağırlığınızı koyup evden çıkmamalıydınız....
Okul bitmeden evlenmek de bence bir hata çünkü evlilik sorumluluğu ile okul birarada olmuyor.. Bişeyler eksik kalıyor hep...
Senin de hataların var... Evlenmek için acele etmişiniz.. Çocuk için de acele ediyorsıun....
Borçlar bitsin, hayatınız düzene girsin.. o zaman çocuk düşünürsün... Bu arada da derslerine odaklan....
henüz 25 yaşındasın anne olmak için önünde çoook zaman var.. Ben yeni bebek sahibi oldum oğlum henüz 23 günlük ve ben 33 yaşındayım... Teyzemin ise 6 aylık bir bebeği var ve 42 yaşında...
Yani 25 yaş ya ilerde anne olamazsam diye kaygılanılacak bir yaş değil....
Krediyi çekip evi aldıysanız ödemeleri de siz yapıyorsanız ağırlığınızı koyup evden çıkmamalıydınız....
Okul bitmeden evlenmek de bence bir hata çünkü evlilik sorumluluğu ile okul birarada olmuyor.. Bişeyler eksik kalıyor hep...
Senin de hataların var... Evlenmek için acele etmişiniz.. Çocuk için de acele ediyorsıun....
Borçlar bitsin, hayatınız düzene girsin.. o zaman çocuk düşünürsün... Bu arada da derslerine odaklan....
Alınmayın ama gerçekten çok plansız davranıyorsunuz. Zaten bir kere planlamadan okul bitmeden evlenmişisiniz bir sürü zorluk çekmişsiniz hala ders almamışsınız. Bu kadar zorluğun içine bir de başka bir can katmayı düşünebiiyorsunuz. Ben 21 yaşındayım üniversite son sınıftayım 4 yıl sonranın planını yapıyoruz işlerimizi yoluna koymadan evlilik gibi bir şeyi asla düşünmüyoruz erkek arkadaşımla. Evliliğimizi yoluna koyduktan 3-4 sene sonra da çocuk istiyoruz. Biz bu yaşımızda bunları düşünebiliyoruz siz baya bir sıkıntı çekmişsiniz hala böyle düşünmenize anlam veremedim. Çocuğunuza iyi bir gelecek sağlayabileceğiniz ve gerçekten hazır olduğunuzda sahip olursunuz inşallah.
Son düzenleme:
- 2 Haziran 2008
- 5.431
- 1.273
- 173
ben evlenirken malimüşavirlik sınavlarına hazırlanıyordum o sınavlara hazırlık döneminin üstüne birde düğün hazırlıkları girmişti evlendim evlenirken ev kredisi çekerek ev aldık. ev kredisini aylık taksitlerini benim maaşa göre ayarlamıştık (haalada öyle) benim maaş direk takside gidip eşimin maaşıyla geçiniyorduk ben hergün günlük 3 saatlık yolu olan bir işe gidiip geliyor o yorgunlukla eve gelip birde üstüne ders çalışıyordum ki senin şuan çalıştığın derslerin kat kat ağırıdır her dersin kendine ait tuğla kalınlığında kitabıyla çalışıyordum :)
bu tempoda ilerlerken o teğet! geçen krizde eşim bayram öncesi işten çıkarıldı kredi ödüyorduk ve eşim işsiz kalmıştı tazminat alamamıştı çünkü kriz dolayısıyla başka yere gönderilmişti ve gönderilirken bazı evraklar imzalatmışlardı o yüzden tazminatı gitmişti (ah keşke o zaman o evrakları getirseydi okusaydım
o dönem tam 4 ay işsiz kaldı bütün altınlarımız bozdurup bankaya ara ödeme yapmıştık ve ne olur ne olmaz diye sadece 1000tl ayırmıştık kendimize ve biz o 4 ay boyunca 1000lirayla geçindik aylık 250ye geliyormuş :) bununiçinde faturlarda dahil bide düşünün nasaıl sıktığımız kendimizi...
neyseki 4 ay sonra iş bulabildi. tabi ben bu sırada hala aynı yolu çekiyor çok yoruluyor ve akşamında da ders çalışıyordum..
tabi bu arada sınav harçlarım 70tl idi ders başına bir yandan da oparayı biriktirmeye çalışıyordum. 70 tl ne dirki ama işte öle zor zamanlar geçiriyorduk ki ödeyecek durumuzu yoktu öğle yemeğimden kısıp öğle yemeği paramı biriktiriyordum
biz çok çalıştık çok yorulduk çok isyan ettik ama hep birbirimize destek olduk ve hep bunladığımızda dedikki geçecek bu günler güzel günler çok yakında :)
hala sıkıntılarımız var kendimize keyfi harcamalar yapmıyoruz ofisim daha çok yeni ve henüz kredi taksidimi anca ödüyor durumda ama 2 mükellef daha bulursam rahatlayacağım :) bu yüzden umutluyum ben çok daha kötü zamanları aşmışım ve kimsenin desteğini almadan. bunlar vız gelir tırıs giderrr
canım helal olsun
Canım hayatın yargılanıyor gibi anlama,bence her yorum yapan sana bir şey gösteriyor.Kısa anlatımınla yorum yapıyor herkes.Ve ben de daha okulun bitmeden eşinin ailesine güvenerek evlendiğini,yani hazırlıksız olduğunu anlıyorum bütün yazdıklarından.Bunu bence bi ders olarak gör ve bundan sonraki adımlarınızı da ona göre ayarlayın;özellikle bebek konusunda.
Herkesin bir derdi var ama kimse bir başkasının yaşadığını yaşamadan ne hissettiğini anlayamaz.Seni anlamadığımızı düşünebilirsin,ama en azından yorum yapan hiç kimse senin moralin bozulsun diye yazmıyor.Belki tecrübelerimize,belki de hislerimize dayanarak yazıyoruz.
Eğer sen bir işte çalışabilirim diyosan,eşinle konuş bence.En azından borcunuza kapatmaya büyük bir katkın olur.
Allah yardımcınız olsun:1hug:
Herkesin bir derdi var ama kimse bir başkasının yaşadığını yaşamadan ne hissettiğini anlayamaz.Seni anlamadığımızı düşünebilirsin,ama en azından yorum yapan hiç kimse senin moralin bozulsun diye yazmıyor.Belki tecrübelerimize,belki de hislerimize dayanarak yazıyoruz.
Eğer sen bir işte çalışabilirim diyosan,eşinle konuş bence.En azından borcunuza kapatmaya büyük bir katkın olur.
Allah yardımcınız olsun:1hug:
ben evlenirken malimüşavirlik sınavlarına hazırlanıyordum o sınavlara hazırlık döneminin üstüne birde düğün hazırlıkları girmişti evlendim evlenirken ev kredisi çekerek ev aldık. ev kredisini aylık taksitlerini benim maaşa göre ayarlamıştık (haalada öyle) benim maaş direk takside gidip eşimin maaşıyla geçiniyorduk ben hergün günlük 3 saatlık yolu olan bir işe gidiip geliyor o yorgunlukla eve gelip birde üstüne ders çalışıyordum ki senin şuan çalıştığın derslerin kat kat ağırıdır her dersin kendine ait tuğla kalınlığında kitabıyla çalışıyordum :)
bu tempoda ilerlerken o teğet! geçen krizde eşim bayram öncesi işten çıkarıldı kredi ödüyorduk ve eşim işsiz kalmıştı tazminat alamamıştı çünkü kriz dolayısıyla başka yere gönderilmişti ve gönderilirken bazı evraklar imzalatmışlardı o yüzden tazminatı gitmişti (ah keşke o zaman o evrakları getirseydi okusaydım
o dönem tam 4 ay işsiz kaldı bütün altınlarımız bozdurup bankaya ara ödeme yapmıştık ve ne olur ne olmaz diye sadece 1000tl ayırmıştık kendimize ve biz o 4 ay boyunca 1000lirayla geçindik aylık 250ye geliyormuş :) bununiçinde faturlarda dahil bide düşünün nasaıl sıktığımız kendimizi...
neyseki 4 ay sonra iş bulabildi. tabi ben bu sırada hala aynı yolu çekiyor çok yoruluyor ve akşamında da ders çalışıyordum..
tabi bu arada sınav harçlarım 70tl idi ders başına bir yandan da oparayı biriktirmeye çalışıyordum. 70 tl ne dirki ama işte öle zor zamanlar geçiriyorduk ki ödeyecek durumuzu yoktu öğle yemeğimden kısıp öğle yemeği paramı biriktiriyordum
biz çok çalıştık çok yorulduk çok isyan ettik ama hep birbirimize destek olduk ve hep bunladığımızda dedikeriyorlarki geçecek bu günler güzel günler çok yakında :)
hala sıkıntılarımız var kendimize keyfi harcamalar yapmıyoruz ofisim daha çok yeni ve henüz kredi taksidimi anca ödüyor durumda ama 2 mükellef daha bulursam rahatlayacağım :) bu yüzden umutluyum ben çok daha kötü zamanları aşmışım ve kimsenin desteğini almadan. bunlar vız gelir tırıs giderrr
bizde evlendik, 2 hafta sonra benim atamam yapıldı, şehir değiştirmek zorunda kaldık, eşim istifa etti, 4 ay iş aradı sonunda buldu ama özel sektör malum hiçbir zaman maaşını düzgün ödemediler. Ankarada ev kiraları yüksek diye evlendikten 1 sene sonra krediyle ev aldık. eşimin maaşına hiç güvenemedik. 4-5 ay vermiyorlardı, verselerde işte çerez parası. baktık olmuyor, eşim şubatta işten ayrıldı, kursa gitti, kpss ye çalıştı, atanacaktı ama malum şimdide sınav iptal edildi. ama gene evde çalışıyor, kazanıp atanacak :) çocuk yapmaya yeni karar verdik. 3 senelik evliyiz, eşimin iş sorunu yüzünden zor günler geçirdik ama bitecek biliyorum. bu zor günlerde birbirimizi kırmadık hiç, birbirimize dahada bağlandık. eşimin maaşını ve tazminatını taksit taksit veriyorlar onuda bankaya koyuyoruz çocuk için. bu arada öğrenşm ve katkı kredilerimizi bitirdik. ve bu zor günlerde aldığım şeyler o kadar kıymetliki benim için. mesela 5 ay önce abajur kafası almıştım ayağını bu ay alabildim ama o kadar çok seviyorum ki onları, gidip gelip okşuyorum hihoyyyt
yani aslında kimsenin hayatı öyle çok şanslı değil, elimizdekiyle yetinmeli, adımımızı planlı atmalıyız
Son düzenleme:
- 11 Nisan 2009
- 4.068
- 683
- 123
mutlaka öyle derdi olmayan yok ama herkes ne kadar mutluysa ben de o kadar mutsuzm.hiçbir zaman ne iş,ne mal mülk,ne evlat,ne de dost sahibi olamıcam galiba
herkes derken???
herkes diye dusunme cunku yazdiklarina sahip olmayan bir suru insan var.
ayrica senden daha kotu durumda olanlarla kendini kiyaslarsan (mesela sokakta yasayan insanlarla) aslinda baska insanlarin sahip olmadigi bir cok seyin sende oldugunu gorursun.
hakkımızı aramadık mı sanıyorsun?ama ne mümkün!aldıkları ev 3 katlı.biz de 35 bin kredi çektik.gerisini onlar ödedi.ama evi kendi üzerlerine yaptılar.ee paranın büyük bi bölümünü onlar ödediği için söz sahibi onlar.öyle ağır laflar konuşuyorlar ki,insan herşeyden vazgeçiyo.biz de para ödedik deyince sana yaptığmz masraflar nolcak,kim büyüttü seni gibi saçma sapan laflar ediyolar eşime.onlar ölünce nasılsa bize kalacakmış(!)
Benzer Konular
