Hissizlik

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
aynı, ben de birçok aktiviteye karşı ilgimi kaybettim. Kitap okumayı cok seven birisiyimdir ama basladığımda bitiremiyorum cunku odaklanamıyorum en sürükleyici olanlarını elime alsam bile.
Doktora yapıyorum makale okumam gerekiyor kendi isim bi de bu, olmuyor isteğim yok, yarım kalıyor, 10 dakika bakıyorum sonra yine yatağa geçip uyuma haline bürünüyorum. İşlerim eksik, süreçler erteleniyor bu sebeplerden dolayı.
Kendi adıma konusmam gerekirse tıbbi destek almak icin adım atacağım yakın zamanda. Yoksa kendi islerimi bile aksatmaya doğru gidiyor. Günlük rutin isleri bile zar zor oteleye oteleye yapmaya basladım.
İstahınız ne durumda peki? Artma azalma var mı?
Benim istahım artmıs durumda. Ozellikle cok fazla yiyorum, tatlıya ve sekere karsı gardım düsmüs durumda. Kilo da aldım tabi :KK61:
Mesela yarın iş var kıyafetini hazırlamam lazım kıpırdayasım bile gelmiyor
Ütü fikri bile beni boğuyor
 
Ben ya yerinde tepki veremiyorum
Ya kötü bir tepki veriyorum ya hiç vermeyip sonradan kendime dert ediniyorum niye böyle söylemedim diye
Siz vicdanlı bir kişi olduğunuz için bu durgunluğu yaşıyorsunuz.

Sert tepki vermek, yerinde bile olsa sizi üzüyor..

Hak edene..ve duruma göre davranin kendinizi daha iyi hissedeceksiniz.
 
Aynı durum kesinlikle
İştah olmaz mı
Dehşet artmış durumda
Bu da kilo aldırıyor
Kilo alınca bu defa depresyona bir neden daha ekleniyor
Kıyafet yakışmıyor
Sürekli canım tatlı hamur işi gibi şeyler istiyor
Acilen kendinize beslenme ve spor programi oluşturun..

1 hafta yapın kendinizi daha iyi hissedeceksiniz sonra devamını da getirirsiniz..
 
Mesela yarın iş var kıyafetini hazırlamam lazım kıpırdayasım bile gelmiyor
Ütü fikri bile beni boğuyor


evet bende de mesela bulasık ornegi var, asla 1 günden fazla beklemez evde, ama erteledikce erteliyorum yıkamayı kalıyorlar, ben de bisey giydigimde hisbiseyin yakısmayacagını dusunuyorum, mağazalara girdiğimde cok begendigim bir kıyafeti ya bu bana zaten yakısmıcak niye bakıyosun ki diyip ordan cıkıyorum, onceden boyle bi düsüncem de yoktu, vucudumda hicbir yerimi begenmez oldum, spor yapmak istiyorum ya zaten sekle cok zor giriyorum diyip onu da erteliyorum. Hayattan kopmus, dalından koparılmıs ve uzerine basılmıs bir cicek gibi kenara atılmıs, bos, solmus hissediyorum.
 
Tutma tutma ben de tutmam :) (Nick değiştim hatırlamaman normal)
Ben de şu ara benzer ruh halindeyim (Herhalde mevsimlerden) , konunu gördüm yazayım dedim, sonra baktım Charlize Theronlu avatarın aklıma kazınmış, görsel hafızam batmasın, ben bu kızla polemiklere girmiştim galiba dedim. Sessizce arka kapıdan çıkacaktım. Sonra hadi bi çatayım, zeytin dalı olsun dedim, yazdım gittim.

Sonra yav neyden polemiğe girdik, naptıktı diye merak ettim arattım ve kavgamızı okuyup, konuna yazdığıma pişman oldum. Karşılıklı terse gelmiş, fena saydırmışız. 😑 Neyse, konun sabote olmasın. Yine de zeytin dalı dursun burada 🕊

Sıkıntından feraha çıkarsın umarım.
O kavga beni çok rahatsız ettiydi
O kadar uzatmazdım normalde
Normal konuşamaksakta artık hırs kin tutamam içimde ben
Sağol düşüncelerin için
 
Son zamanlarda sizi üzen Şeyler yasadıysanız normal.
Zaman zaman bana da oluyor.
Gececek.
Hepsi bir süreç.
 
Vallahi demire değsem elektrik çarptırıyorum
Aşırı bir negatif elektrik var bir de
Hiç anlamam bu tuzlardan taşlardan öyle r şey mi yapsam diyorum
Doğal bir ortam bulursanız çorabınızı çıkarın toprağa basın..
Her gün yürümeye çalışın..
Bir de düşüncelerinizi kontrol altına alin kafanizdakileri , kendinizle konuşarak bunu düşünmeyeceğim, bunların hiçbiri beni üzemez diyerek kendinizi telkin edin.
Sizi üzen kişilerle ilgili de yaşadığınız güzel anıları hatırlayın..O kişiye karşı öfkeniz dinsin.Bu yöntemi çok uygularım.Tavsiye ederim.
 
Bende de bir süredir aynı duygular var, içimden yasama istegi cekilmis gibi, her sabah uyandıgımda yine mi aynı gün baslayacak diye isyan modundayım. Sevdiğim, yapmaktan zevk aldıgım aktivitelerin kenarından kosesinden bile gecmiyorum artık. Geleceğe dair asırı kaygı güdüyorum ve insanlarla bir araya gelmekten artık hic hoslanmıyorum boyle değildim. Sanırım minor depresyon belirtileri, cok fazla arastırmanın sonucu ortaya cıkan tahminim bu. Isten eve geldigimde sadece uyumak, uyumak ve bi daha uyanmamak istiyorum. Daha fazla tahammülsüzüm olaylara karsı ve cok kolay ofkelendiğimi fark ettim gecenlerde. Sanırım tıbbi destek almak sart. Midemiz ağırdığında caresi doktorsa, beynimiz ve ruhumuz arızalandığında caresi yine doktor bundan daha normal bisey yok. Soyle yap boyle yap, gez toz, müzik dinle vs diye tavsiye verenler sunu anlamıyor, zaten onları yapmaya istek ve eski şevk yok. Sorun onlara karsı olan isteğin azalmasına neden olan depresif modun tedavisi. Fazla bekletmeden tıbbi destek alınması gerekir.
Düzeldiniz mi biraz nasıl oldunuz bende de aşırı sinirlilik tahammülsüzlük var
 
Düzeldiniz mi biraz nasıl oldunuz bende de aşırı sinirlilik tahammülsüzlük var


Hissettiklerim daha da kötüleşmemekle birlikte sanırım stabiller şuan. Yine aynı şekilde ilgisizlik ve isteksizlik hali mevcut ancak artmadı yerinde sayıyor. Psikiyatrist araştırıyorum, iyi bir tane bulduğumda gideceğim. İş yerimde yaşadığım sorunları kafamda çok büyütüyorum bu da stres-depresyon olarak dönüyor sanırım. Antidepresansız bir çözüm var mıdır onu da bilmiyorum. İlaçlı ya da ilaçsız artık ne nasıl olursa olsun bir terapiye ihtiyacım var şuan o kesin.
 
Hissettiklerim daha da kötüleşmemekle birlikte sanırım stabiller şuan. Yine aynı şekilde ilgisizlik ve isteksizlik hali mevcut ancak artmadı yerinde sayıyor. Psikiyatrist araştırıyorum, iyi bir tane bulduğumda gideceğim. İş yerimde yaşadığım sorunları kafamda çok büyütüyorum bu da stres-depresyon olarak dönüyor sanırım. Antidepresansız bir çözüm var mıdır onu da bilmiyorum. İlaçlı ya da ilaçsız artık ne nasıl olursa olsun bir terapiye ihtiyacım var şuan o kesin.
Umarım terapi iyi gelir ilaç mı çözüm terapi mi ikisi de mi bi çözemedim gitti
 
ayni ben
normalde duydugumda hickiriklara bogulacagim seylere birak aglamayi uzuntu tepkisi bile veremiyorum
gecen cok ama cok sevdigim bir yakinimin kanser oldugunu ogrendim ben yalnizken arayip soylememisler anneme gitmemi beklemisler uzulurumde bisey olur diye oyle duygusaldim yani duyunca hic bisey hissetmedim
agresifim biraksalar gunlerce uyurum heralde tahammulsuzum
insanlarla konusmak istemiyorum gormek bile istemiyorum kimseyi
 
Hissettiklerim daha da kötüleşmemekle birlikte sanırım stabiller şuan. Yine aynı şekilde ilgisizlik ve isteksizlik hali mevcut ancak artmadı yerinde sayıyor. Psikiyatrist araştırıyorum, iyi bir tane bulduğumda gideceğim. İş yerimde yaşadığım sorunları kafamda çok büyütüyorum bu da stres-depresyon olarak dönüyor sanırım. Antidepresansız bir çözüum var mıdır onu da bilmiyorum. İlaçlı ya da ilaçsız artık ne nasıl olursa olsun bir terapiye ihtiyacım var şuan o kesin.
Aynı durumdayım şu an hissizlik geçti sadece öfke kaldı
 
Merhaba arkadaşlar
Cevap veren herkese teşekkür ederim
Bende hissizlik biraz geçti ama elimde tek kalan his öfke oldu
Ne aileme ne arkadaşlarıma ne akrabaya ne komşuya tahammülüm kalmadı
Birilerini tekme tokat dövmek istiyorum
 
Aynı durum kesinlikle
İştah olmaz mı
Dehşet artmış durumda
Bu da kilo aldırıyor
Kilo alınca bu defa depresyona bir neden daha ekleniyor
Kıyafet yakışmıyor
Sürekli canım tatlı hamur işi gibi şeyler istiyor
galiba sadece onları yeme anında mutlu hissediyoruz bu yüzden bendede tatlı manyakligu oldu
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back
X