Size boş anın bosanmayin demem. Fakat cidden kötü insanla evlilik berbat birşey. Ve 2. Evlilikle ilgili size söylenen hiç birseye inanmayın. Gayette iyi olabiliyor.
O tarz konuşan gevşek insanlara haddini bildirin. Sakın moralinizi bozmayın. Tabiki güveneceksiniz ve tabiki ilerde doğru kişi ile karşılacaksınız.
İyi dediğinizde muhtemelen aşktan-sevgiden gözünüz kördü doğru analiz yapamadınız, toydunuz. Şimdi piştiniz.
Ben evleniyorum hemde karşımdaki kişi hiç evlenmemiş kişi. Bu işler kader kısmet.
Kendinize odaklanın kendinizi sevin. Bu sefer karşınıza çıkan kişileri doğru analiz edin..
Bizim
Milletteki
Su tekrar koca bulamazsin kafasi neden var ya


bulamazsan bekar yasarsin yani yolunda gitmeyen evlilik
Matah birsey degil..ezil agla ama yeterki
Kocasiz kalma.. dusunce bu

bekar biride alir cocuklu biride neden olmasin? Etrafimiz
Ne yazikki fesat karamsar insanlarla dolu.. seven erkek her sekilde kabul
Eder
Çok da iyi yapmışsın. O seni almaz, bu seni almaz diyenlere hiç kulak asma. Domates misin ki sen biri seni alsin. Daha çok gençsin. Dimdik dur.
Sahipsiz gördüğünde sarıp sarmalayacak, merhametli bir adam çıkarsın karşına Allah, '' Aaa ne güzel arkası yok önü yok, gidecek yeri de yok, ne güzel ezerim bunu. '' hesabı yapacak bir dağın ayısını değil.
Umarim bu net duruşun tavrin degismez.
Yolun acik olsun. Konusanlara kulak asma. Bana da zamininda cok konustular. O konusanlarla birlikte hepsini cikardim hayatimdan.
Ben de bir daha evlenmem diyordum ilk basta ama evlendim.
Bu kotu gitse bunu da bosarim. Kahir cekmeye gelmedik dunyaya. Hayat zaten yeteri kadar zor daha da zorlastirmanin manasi yok.
Kötü insanla evlilik berbat üzerine bir de cahil ailesi eklenince iyice içinden çıkılmaz bir hal alıyor.
Bakın biz yeni evliyken bile kavgalarımız şiddetli tartışmalarımız oluyordu aileler devreye giriyordu ve kendi ailem dahi ilk zamanlar beni suçluyordu.
İşin içinden çıkmasını çok iyi biliyorlar sürekli karşı tarafı suçluyorlar .
Zamanla annem de gördü ki sorun sadece bende değil.
Yine de karakter olarak hep kendimi sorgulayan, kendimde hata arayan bir insanımdır.
Bu yüzden kendimi törpülemeyi öğrendim zamanla ağzımı tutmayı hakaret etmemeyi öğrendim.
Fakat ben alttan aldıkça iyice tepeme binildi.
Yeri geldi evi terketti, günlerce gelmedi, bu yüzden babasıyla kavga ettiler bi yere gitmedim bekledim.
Ben boşanacağım, defolsun gitsin o evden dedi ailesi dur kızım evinde dediği için gitmedim .
Aramız düzelince 2 gün sonra görseniz hiç o adam değil, sanki onca şey yaşanmadı, aşk böceği oluveriyor.
Bişeye sinirlenince tekrar aynı adama dönüşüyor.
Madem boşanmaya bu kadar meraklıydın niye kapımda yattın 5 sene ..
Kına günü bu işten vazgeçiyordum ben onca dil döktü.
Artık en ufak lafına sözüne itibar edemiyorum, güvenemiyorum ve adam yerine koyamıyorum.
Diken üstündeydim son 3 aydır. Benim gözüm kapıda, onun bi ayağı dışarda . Her an gözden çıkarılmaya müsaitim adam için. Böyle evlilik olmaz . Annemler , teyzemler, amcamlar onu o kadar çok sever değer verirdi ki herkesin gözünden düştü huyuyla hareketleriyle. Zamanla gösterdi gerçek yüzünü. İş sıkıntısı maddiyat onu bunalttı evin sorumluluğunu kaldıramadı iyice psikolojisi bozuldu.
Evlenmeseydi o zaman.. Bırak iş kurmayı maaşlı bir işe gir dediğim zaman ben emir altında çalışmam dedi. Böyle de evlilik yürümüyor işte ekmek parasına muhtaç bi halde..
Ben evlenmeden önce çalışıyordum, kendi paramı kendim kazanıyordum, istediğim gibi harcıyordum bu adam için herşeyden vazgeçip bulunduğu şehire taşındım . Hiç pişman değilim demeyi dilerdim ama malesef bunu dedirtmeyecek kadar zindan etti hayatı bana. Çok sıkıldım artık.
Susarsan bu hayata razı olursan ailesi için mükemmel gelinsin.
Yeri geldi sustum 4-5 ay hiç tartışmadık. Tek eğlence anlayışımız haftanın 2-3 günü annesine babasına gitmemizdi.
O zaman pandemiyi bahane ediyordu.
Yaz geldi benim bundan olmaz dediğim adamlar dört dörtlük koca olmuşlar herkes eşiyle çocuğuyla tatilde benim yaşadıklarıma bakın.
Ben mutsuzluğumu, memnuniyetsizliğimi, adamın evine barkına ayıracak vakti olmadığını, ilgisizliğini dile getirdikçe o kaynanam bu senin kaderin oturup çekeceksin dedi.
Beni alıp bir kere kahvaltıya , yemeğe götürmedi ya.
Kendi ama oğlunun özel arabasıyla şehir dışına kızının yanına gezmelere gitti.
Otobüse atlar giderim oğlum sen şu vaktini karına ayır demedi.
Hakaretler diz boyu en ufak tartışmada Allah belamı verir, afedersiniz siktir gitler havada uçuşur bunlara sinirlenip bi an boş bulunup ‘piç’ diye bağırdım gitti hemen ailesine yetiştirdi bu laf yüzünden bana düşman oldular.
Karşıma alıp oturdum konuştuğum halde o anne babasından özür dilediğim onlarla bi alakası olmadığını belirttiğim halde bakın 2 aydır bir kere arayıp sormadılar ki benim acım var babam gitmiş.Vicdansızlar.
Sinir hastası ettiler beni kendilerini mükemmel gören insanlar fakat dışardan hiç öyle görünmüyorlar. Evet ben sütten çıkma ak kaşık değildim benim de hatalarım vardı fakat çok mutlu olsaydım bu hataları yapmazdım bende. Çok şükür bi namussuzluğum olmadı alnım ak.
Sadece bunalıma girdim artık ağzımı zorla bozdurdular sıkıntıdan stresten 20 kilo aldım o derece.
Umutlarımı hep boşa çıkardılar.
Söylediğiniz gibi başından beri “annesi uzakta babasıyla zaten görüşmüyor bu kimsesiz tamam elime düştü artık” gözüyle görüldüm heralde.
Artık babam da yok ..
Yaşasaydı benim üzülmemi, mutsuz olmamı asla istemezdi. Evliliğimle ilgili pek birşey bilmiyordu bütün bunları bilse çok üzülür çok kırılırdı .. Mutsuz bi hayata katlanmamı istemezdi..
Onu üzecek hiçbişey yapmayacağım bundan sonra..
Evet belki hayatım boyunca yapayalnız kalacağım ama ömrümü çürütmüş olmayacağım en azından. Çoluğum çocuğum yok. Annemin babamın berbat giden evliliğinden nasibimi aldım yıllarca. Çocukluğum hep travmalarla geçti hiç düzgün bi aile yapım olmadı annemi babami yan yana gülerken, mutlu, birbirlerini severken çok nadir gördüm ben.
En azından aynı şeyleri yaşatacağım bir çocuk getirmedim getirmeyeceğim dünyaya .