- 7 Mart 2010
- 28.022
- 14.077
- 498
- 47
- Konu Sahibi Ladypurple
-
- #21
kızkardeşim tatlie geldide buraya
kızkardeşim tatlie geldide burayamoralin nasıl
yoktun uzun zamandan beri, nerelerdeydin?
onlar ailenmi,arkadaşlarınmı..aynı evdemisiniz..Ben su an icinde bulundugum ortami degistirmeden eskisi gibi olamayacagimi dusunuyorum. Ortam ve hayatimdaki insanlar. Onlari da cikartamiyorum. Kotuyle kotu oldum resmen batiyorum.
evlendiğinizdemi kabul ettiniz..Kimseyi beklemeyin kendinize yetersiniz. Rabbim o gucu oyle bir veriyor ki :)
Benim ailemi birakin sulalem bile Musluman degil. Ben Islamiyet' i kabul edeli 4 sene oldu. Sizin gibiydim ben de ailemden ayri eve cikinca o gucu buldum ve Islamiyeti kabul edip namaz kilmaya basladim. Ama sonra fark ettim ki en buyuk guc icimdeymis.
Rabbim yardimciniz olsun. Ben sizi cok samimi buldum. Dua edecegim sizin icin.
evlendiğinizdemi kabul ettiniz..
onlar ailenmi,arkadaşlarınmı..aynı evdemisiniz..
Ayri eve cikmak iyi gelmis size. Imkanimiz olsa bizimde keske. Hatta issiz adaya dusup robinson olmak daha da iyi olurdu. Ya da bizim de bir Hira'miz olsa da cekilip huzur bulsak.Kimseyi beklemeyin kendinize yetersiniz. Rabbim o gucu oyle bir veriyor ki :)
Benim ailemi birakin sulalem bile Musluman degil. Ben Islamiyet' i kabul edeli 4 sene oldu. Sizin gibiydim ben de ailemden ayri eve cikinca o gucu buldum ve Islamiyeti kabul edip namaz kilmaya basladim. Ama sonra fark ettim ki en buyuk guc icimdeymis.
Rabbim yardimciniz olsun. Ben sizi cok samimi buldum. Dua edecegim sizin icin.
neden canım benim annen baban yokmu..Ayri eve cikmak iyi gelmis size. Imkanimiz olsa bizimde keske. Hatta issiz adaya dusup robinson olmak daha da iyi olurdu. Ya da bizim de bir Hira'miz olsa da cekilip huzur bulsak.
Cryptic ailem mi? Bende bilmiyorum ki neyim olduklarini. Kimse hicbirseyim olmak istemedi benim.
Ayy an itibariyle en dibi buldum su an ben.
Kimseyi beklemeyin kendinize yetersiniz. Rabbim o gucu oyle bir veriyor ki :)
Benim ailemi birakin sulalem bile Musluman degil. Ben Islamiyet' i kabul edeli 4 sene oldu. Sizin gibiydim ben de ailemden ayri eve cikinca o gucu buldum ve Islamiyeti kabul edip namaz kilmaya basladim. Ama sonra fark ettim ki en buyuk guc icimdeymis.
Rabbim yardimciniz olsun. Ben sizi cok samimi buldum. Dua edecegim sizin icin.
Ayri eve cikmak iyi gelmis size. Imkanimiz olsa bizimde keske. Hatta issiz adaya dusup robinson olmak daha da iyi olurdu. Ya da bizim de bir Hira'miz olsa da cekilip huzur bulsak.
Cryptic ailem mi? Bende bilmiyorum ki neyim olduklarini. Kimse hicbirseyim olmak istemedi benim.
Ayy an itibariyle en dibi buldum su an ben.
"insanı takvaya yöneltenin biraz da etrafındaki insanların etkisinin olduğunu düşünüyorum" yazmışsınız bunda haklısınız ama yine de insanın içinde bitiyor her şey. Ben yurtta kaldığım sürece çevremde namaz kılan kimse yoktu ama ben hep devam ettim.
Insan fitratindan ne kadar uzaklasirsa o kadar huzursuz olur.Gunumuzde psikolojik sorunlarin intiharlarin bunalimlarin bu kadar artmasinin ailelerin cok cabuk yikilmasinin vs. temel nedeni bu
Cok guzel yazmissin bedenin nasil yeme ihtiyaci varsa ruhta candir onunda doymaya ihtiyaci var bu da ancak ibadetle olur allahi anmakla olur- İçim sıkılıyor, hep bu maneviyatsızlık... Neden namaz kılmıyorum?
- İkindiyi kaçırdım, akşam kısa nasıl olsa, onu kılarım...
- Yatsının vakti uzun, şu film bitsin kılarım,
- Neyse şu çayları da içelim, kılarım...
- Yatmadan önce kılarım artık...
- Şimdi çok uykum geldi alarm kurdum gece kesin kalkar kılarım.
- Sabah namazına da alarm kurmuştum, ne zaman sabah oldu anlamadım?
- Eskiden arkadaşlarım vardı, onlarla ben de kılıyordum, şimdi onlar yok, içimden gelmiyor...
- Bi dakika!? O zaman ben o namazı onlar için mi kılıyordum?
- Sohbetler bulsam, gidip gelsem... Niye hep başkasıyla... Niye kendiliğimden olmuyor?
- Aslında içimdeki iman sağlam. Daha da güçlendirirsem mutlaka kılarım. Yoo, imanım güçlü olsaydı kılardım. İmanımda mı sorun var yoksa?
- Sanki böyle... Bir gün bir şey olacak... O anı bekliyorum, bi başlayacağım bi daha hiç bırakmayacağım...
- Şu kadar dersin arasında kaçıyor işte ne yapayım?!
- Evli olsaydım, kendi evim olsaydı, bi odamı mescid bile yapardım. Hiç ayrılmazdım seccadenin başından...
- İş yok güç yok, bir sürü sıkıntım var benim! Namazı düşününce daha mı çok içim sıkılıyor ne? Yıllar geçti, nasıl ödenecek bütün bu borçlar?...
- Yaşım kaç oldu, şimdi kaza kılmaya başlasam ömrüm yetmez...
- Evlendim hala namaz yok, eşim uyandırsa ya beni, hadi namaz kılalım beraber dese ya?!...
- Mescid yapacağım odaya bilgisayarı kurduk, orada da insanın içi sıkılıyor, namaz kılası bile gelmiyor...
- Bu odada TV olmasa iyi aslında, insanın maneviyata gireceği varsa da dikkatini dağıtıyor...
- İşe başlayalı şu kadar zaman oldu, namaz kılacak yer yok. Yer olsa zaman yok. Zaman da olsa bi çay da mı içmeyelim?...
- İçimden çok namaz kılmak geldi, şimdi arkadaşları bırakıp namaza gitsem ne derler ki... Neyse evde akşamı kılarım... Uf, çok da içimden geldi...
Su içer gibi... Sıcaktan bunalınca istemsiz bir şey bulup yelpaze yapar gibi... Acıkınca buzdolabını açmak gibi... Uykumuz bastırınca hafiften, yavaş yavaş kanepeye kıvrılmak gibi... Gözümüzü açınca lavaboya gidip yüzümüzü yıkamak gibi... Sesin geldiği yöne bakmak gibi... "Bu benden bir parça, bu benim doğal'ım, bunu yapmak için nedene, sebebe, kişiye, ilhama, ışığa ihtiyacım yok, bu normal olarak kendiliğinden gelişiyor, düşünmüyorum bile namaz kılınacak diye, ezan okununca ayaklarım kendiliğinden lavaboya gidiyor zaten..."i hissetmedikçe namazı oturtmak çok zor oluyor... Üzerinde düşünülürse ibadet zorlaşıyor, ağırlaşıyor, vicdan azabı da sırta yük gibi biniyor... Nefsine bir cümle söyleme imkanı tanır, "de bakalım ne diyeceksen" diyerek kulak kabartılırsa şeytandan öğrendiklerini kalbine fısıldıyor. Kalp ağırlaştıkça ağırlaşıyor... Fakat nefse bir küçük çocuk gibi "sen sus bakayım" diye diye, yeri gelmedikçe konuşmaması öğretilirse, artık o da kendisini dinlemeyeceğinizi biliyor... Ve artık size ayak bağı olmuyor... Ne kadar üzerinde düşünmeden, hesap yapmadan, vakit gözetmeden, ertelenmeden doğallıkla yapılırsa o kadar kolaylaşıyor ve hayatın içinde kendine sessiz sedasız yer buluyor... Uğraşmaya bile gerek kalmıyor...
Kalpler Allah'ı anmadıkça mutmain olmuyor...
- İçim sıkılıyor, hep bu maneviyatsızlık... Neden namaz kılmıyorum?
- İkindiyi kaçırdım, akşam kısa nasıl olsa, onu kılarım...
- Yatsının vakti uzun, şu film bitsin kılarım,
- Neyse şu çayları da içelim, kılarım...
- Yatmadan önce kılarım artık...
- Şimdi çok uykum geldi alarm kurdum gece kesin kalkar kılarım.
- Sabah namazına da alarm kurmuştum, ne zaman sabah oldu anlamadım?
- Eskiden arkadaşlarım vardı, onlarla ben de kılıyordum, şimdi onlar yok, içimden gelmiyor...
- Bi dakika!? O zaman ben o namazı onlar için mi kılıyordum?
- Sohbetler bulsam, gidip gelsem... Niye hep başkasıyla... Niye kendiliğimden olmuyor?
- Aslında içimdeki iman sağlam. Daha da güçlendirirsem mutlaka kılarım. Yoo, imanım güçlü olsaydı kılardım. İmanımda mı sorun var yoksa?
- Sanki böyle... Bir gün bir şey olacak... O anı bekliyorum, bi başlayacağım bi daha hiç bırakmayacağım...
- Şu kadar dersin arasında kaçıyor işte ne yapayım?!
- Evli olsaydım, kendi evim olsaydı, bi odamı mescid bile yapardım. Hiç ayrılmazdım seccadenin başından...
- İş yok güç yok, bir sürü sıkıntım var benim! Namazı düşününce daha mı çok içim sıkılıyor ne? Yıllar geçti, nasıl ödenecek bütün bu borçlar?...
- Yaşım kaç oldu, şimdi kaza kılmaya başlasam ömrüm yetmez...
- Evlendim hala namaz yok, eşim uyandırsa ya beni, hadi namaz kılalım beraber dese ya?!...
- Mescid yapacağım odaya bilgisayarı kurduk, orada da insanın içi sıkılıyor, namaz kılası bile gelmiyor...
- Bu odada TV olmasa iyi aslında, insanın maneviyata gireceği varsa da dikkatini dağıtıyor...
- İşe başlayalı şu kadar zaman oldu, namaz kılacak yer yok. Yer olsa zaman yok. Zaman da olsa bi çay da mı içmeyelim?...
- İçimden çok namaz kılmak geldi, şimdi arkadaşları bırakıp namaza gitsem ne derler ki... Neyse evde akşamı kılarım... Uf, çok da içimden geldi...
Su içer gibi... Sıcaktan bunalınca istemsiz bir şey bulup yelpaze yapar gibi... Acıkınca buzdolabını açmak gibi... Uykumuz bastırınca hafiften, yavaş yavaş kanepeye kıvrılmak gibi... Gözümüzü açınca lavaboya gidip yüzümüzü yıkamak gibi... Sesin geldiği yöne bakmak gibi... "Bu benden bir parça, bu benim doğal'ım, bunu yapmak için nedene, sebebe, kişiye, ilhama, ışığa ihtiyacım yok, bu normal olarak kendiliğinden gelişiyor, düşünmüyorum bile namaz kılınacak diye, ezan okununca ayaklarım kendiliğinden lavaboya gidiyor zaten..."i hissetmedikçe namazı oturtmak çok zor oluyor... Üzerinde düşünülürse ibadet zorlaşıyor, ağırlaşıyor, vicdan azabı da sırta yük gibi biniyor... Nefsine bir cümle söyleme imkanı tanır, "de bakalım ne diyeceksen" diyerek kulak kabartılırsa şeytandan öğrendiklerini kalbine fısıldıyor. Kalp ağırlaştıkça ağırlaşıyor... Fakat nefse bir küçük çocuk gibi "sen sus bakayım" diye diye, yeri gelmedikçe konuşmaması öğretilirse, artık o da kendisini dinlemeyeceğinizi biliyor... Ve artık size ayak bağı olmuyor... Ne kadar üzerinde düşünmeden, hesap yapmadan, vakit gözetmeden, ertelenmeden doğallıkla yapılırsa o kadar kolaylaşıyor ve hayatın içinde kendine sessiz sedasız yer buluyor... Uğraşmaya bile gerek kalmıyor...
Kalpler Allah'ı anmadıkça mutmain olmuyor...
Eki Görüntüle 1234278
canımmm bunu biliyor olman bile ne güzel
dönem dönem hepimiz yaşıyoruz
ben bi süredir sabah namazlarına kalkamıyordum
inan sersem gibiydim bu dün ve bu sabah kalktım şükür son 7 dakka kalave o kadar iyiyimki
dediğin gibi çevre de çok mühim yaşadığın yerde kuran kursuna git bi şekilde dilediğin ortamlarda oluşur zaten
ha bide ipek kardeşiminde dediği gibi doktorada görün
sonuçta ruhun gıdası ile bedenin gıdası ayrı
mesela senle bu konuda arkadaş olabiliriz burda
şimdi heme kalk abdestini al namazını kıl biliyorsa Kuran-ı Kerimi oku
sonra kuş gibi hafif gel buraya
sende beni bu konularda uyar kız hatta
Aman Yarabbi, yahu arkadaşım sanki tam bana göre yazmışsın ki benim hissettiklerimi okudun ve ona göre yazmışsın..Tebessüm ederek okudum, her cümlesi birebir içimden geçenler.. Öyle dokundu ki..Çok güzel..Bunu dönüp dönüp okumalı..
Amiiiiin..Çünkü her insan yaşıyor bunları arkadaşım... Sadece kalk ve kıl. Çözüm bu, başka çözümü yok... Rabbim mahcup etmesin hiçbirimizi...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?