- 10 Kasım 2022
- 46
- 28
- 8
- 32
- Konu Sahibi ikicocukveben
-
- #41
Tehlike kavramını ne zaman öğreniyorlar çünkü kitaplık dolap üstlerinden almaktan yolda koşma demekten parkta gözümden kaybolmasın diye peşinde koşturmaktan yoruldum
Tehlike kavramını ne zaman öğreniyorlar çünkü kitaplık dolap üstlerinden almaktan yolda koşma demekten parkta gözümden kaybolmasın diye peşinde koşturmaktan yoruldum2 yas zaten sendromlu bir yaş bir de enerji tavan oluyor cocuklarda 3 yaşından sonra bence biraz daha düzene oturuyor sizin de oturur bir düzene böyle hissetmeniz çok normal. Cocugu doguruyorsun ama hamilelik devam ediyor gibi yapışık geziyor. Bir de tehlike kavramı olmadığı için elinden kaçıp kaçıp gidiyor surekli koşmak istiyor falan.
Kızımın doğduğu ilk gün Allah'im ben neden acele ettim böyle demistim ki neden benim çocuğum yok diye ağlıyordum
İnsan afalliyor
Benim de bir kızım var 5 yaşında tam rahata alistim şimdi kardeşi olacak muhtemelen ben de zorlanacagim hatta muhtemelen değil zorlanacagim ama yapacak bir şey yok şu anda
size bir çok şey yazıp yazıp sildim.Mükemmel annecilik oyunu boyle patliyor iste bir yerde. Instagramdan annelik öğrenerek cocuk yetistirilebilcegini düşündüğünüz pespembe bir hayat değilmiş gercekler tabi di mi. Hayir dememismis, marifete bak. Aferin cok guzel yapmışsın.
Çocuğum doğdu 1.haftadan itibaren uyumayan bir çocuktu ve ben onu bir saniye bike kucaktan bırakmadan büyüttüm. O mutlu olsun diye kırıp döktüklerini sorun etmedim böyle yapma annecim kırma annecim dedim ve kızmadım. Onunda evi keşfetmesi gerekiyor dedim diye şımarık çocuk mu yetiştirmiş oluyorum? Çocuğum hep sosyal bir çocuktu ve hala öyle ama ben yetemiyorum diyorumHem cocuk gelisimi okuyup hem de "tek cocuk olacak nasilsa sınırsız, şımarık, her istediğini elde eden bir cocuk yetiştireyim" demek cok mantikli bir yaklaşım olmuş.
Ikinci cocuk olunca yetistirdigi cocuktan pişman olup siddet uygulamak super otesi
İnşallah toparlarım. İnşallah siz de toparlarsınız. Onların mutluluğu için önce bizim mutlu olmamız lazım sanırımBen doğurduğumda büyük oğlan 5 yasındaydı ama bide bana sorun. Seni o kadar iyi anlıyorum ki. İki tane eşkıya var ve yardım edecek kimse yok. Çoktan kafayı sıyırdım. Sen bari psikolojik destek vs toparla kendini.
Biyerimden uydurmadim, sizin yazdıklarınizi soyledim. Siz tek oldugu icin oyle yetistirdiginizi söyledinizÇocuğum doğdu 1.haftadan itibaren uyumayan bir çocuktu ve ben onu bir saniye bike kucaktan bırakmadan büyüttüm. O mutlu olsun diye kırıp döktüklerini sorun etmedim böyle yapma annecim kırma annecim dedim ve kızmadım. Onunda evi keşfetmesi gerekiyor dedim diye şımarık çocuk mu yetiştirmiş oluyorum? Çocuğum hep sosyal bir çocuktu ve hala öyle ama ben yetemiyorum diyorum
Eşin evin temizliğine karısıyor mu? Benimki kaynanadan beter. Bağırır çağırır çocugu bahane etme der. Pis pasaklı. Duymadıgım hakaret kalmaz. Sabrımın sınırındayımİnşallah toparlarım. İnşallah siz de toparlarsınız. Onların mutluluğu için önce bizim mutlu olmamız lazım sanırım
Sizin ve oğlunuzun adına çok üzüldüm inanın. İnşallah sizinde bir an önce geçsin gitsin. Benim de kardeşimle aramda 6 yaş var kıskançlığımı hep içimde yaşadım belli etmedim ve içimde hala yara olarak kaldı. Sizin oğlunuz tepkilerini belli eden bir çocuk ve böylece yardım alaraj sorunları çözmeniz daha kolay olacak inşallahSeni o kadar iyi anlıyorum ki konu sahibi... Birazda ben anlatayım. İki oğlum var biri 6 yaşında diğeri 10 aylık buraya kadar her şey normal ama gel gör ki neler çektiğimizi bir Allah birde eşimle ben biliyoruz...
Büyük oğlum o kadar çok kardeş istiyordu ki bizi sürekli darliyordu bizde isteyince ikinci oğlum oldu sürpriz filan değil yani.
İşte sorunlar bundan sonra başladı büyük küçüğü aşırı derecede kiskanmaya başladı yani beni kıskanıyor bebekten.Davranislari hal ve hareketleri tamamen değişti çeşitli tikler yapmaya başladı gitmedigimiz Dr kalmadı geçen kış Dr larin verdiği ilaçlar hiç bir ise yaramadı en son nöbet geçirdi uykusunda bebeğim daha3 aylıktı ağlamaktan helak oldum herşeyden bıkmış bitmiş bir haldeydim hastaneden eve gelirken düşüp ayaklarimi kırdım öyle çok acım vardı ki ruhumda bedenimde...Bu süreci çok zor atlattık yaz tatili geçiyor bir şekilde ikisininde sağlığı iyi çok şükür şu anda
Büyük oğlum bu sene 1. Sınıfa başladı kesinlikle ders yapmak istemiyor sürekli erteliyor kaçıyor tekrar bir şey olacak diye korkuyoruz üstüne çok gitmiyoruz ama kendimi o kadar sıkıyorum ki anlatamam hiç bir şeye tahammülüm kalmadı sanki çok yorgun ve bitkinim eşim en büyük destekcim ama ikimizde çok yıprandık karı koca olmayı özledik basbasa dışarı çıkmayı rahat yemek yiyebilmeyi büyük oğlum çok zorluyor bizi bebek zaten emekliyor her yeri karıştırıyor sürekli peşindeyim... Sağlık olsun diyoruz artık böyle böyle buyuyecekler inşallah.
Size tavsiyeme gelince emzirirken de ilaç kullanılabiliyor psikiyatriste gidebilirsiniz ancak özel hastaneye gitmenizi tavsiye ederim. Allah yardimciniz olsun çocuk büyütmek çok zor ...
Konu sahibi değilim ama size yazmak istedim. Emin olun hepsi geçecek küçüğü biraz daha büyüsün çok daha iyi olacak herşeySeni o kadar iyi anlıyorum ki konu sahibi... Birazda ben anlatayım. İki oğlum var biri 6 yaşında diğeri 10 aylık buraya kadar her şey normal ama gel gör ki neler çektiğimizi bir Allah birde eşimle ben biliyoruz...
Büyük oğlum o kadar çok kardeş istiyordu ki bizi sürekli darliyordu bizde isteyince ikinci oğlum oldu sürpriz filan değil yani.
İşte sorunlar bundan sonra başladı büyük küçüğü aşırı derecede kiskanmaya başladı yani beni kıskanıyor bebekten.Davranislari hal ve hareketleri tamamen değişti çeşitli tikler yapmaya başladı gitmedigimiz Dr kalmadı geçen kış Dr larin verdiği ilaçlar hiç bir ise yaramadı en son nöbet geçirdi uykusunda bebeğim daha3 aylıktı ağlamaktan helak oldum herşeyden bıkmış bitmiş bir haldeydim hastaneden eve gelirken düşüp ayaklarimi kırdım öyle çok acım vardı ki ruhumda bedenimde...Bu süreci çok zor atlattık yaz tatili geçiyor bir şekilde ikisininde sağlığı iyi çok şükür şu anda
Büyük oğlum bu sene 1. Sınıfa başladı kesinlikle ders yapmak istemiyor sürekli erteliyor kaçıyor tekrar bir şey olacak diye korkuyoruz üstüne çok gitmiyoruz ama kendimi o kadar sıkıyorum ki anlatamam hiç bir şeye tahammülüm kalmadı sanki çok yorgun ve bitkinim eşim en büyük destekcim ama ikimizde çok yıprandık karı koca olmayı özledik basbasa dışarı çıkmayı rahat yemek yiyebilmeyi büyük oğlum çok zorluyor bizi bebek zaten emekliyor her yeri karıştırıyor sürekli peşindeyim... Sağlık olsun diyoruz artık böyle böyle buyuyecekler inşallah.
Size tavsiyeme gelince emzirirken de ilaç kullanılabiliyor psikiyatriste gidebilirsiniz ancak özel hastaneye gitmenizi tavsiye ederim. Allah yardimciniz olsun çocuk büyütmek çok zor ...
Hayır karıştırmıyorum. Ufacak bir şey söylediğinde bin beterini duyacağını bildiği için bir şey söylemeZEşin evin temizliğine karısıyor mu? Benimki kaynanadan beter. Bağırır çağırır çocugu bahane etme der. Pis pasaklı. Duymadıgım hakaret kalmaz. Sabrımın sınırındayım
Sizde öğretmenlik okuyorsunuz ama çokta ciddiye almamak lazım malum bir şey öğrenmemişsiniz sonuçta.bi de çocuk gelişim mezunlarını öğretmen yapıyorlar, sanki okulda bi şey öğrettiler de oraya yazmışsın
Bunu söyleyende öğretmenlik okuyor asdfghjklTam olarak nerenizden böyle bir çıkarım yaptınız Allah aşkına
Çocuk uzmanıyım dememiş ki bayan çocuk gelişimi okudum, okuduğum kadarıyla bildiklerim var diyor haliyle.
Benim okuduğum bölümün çocuk gelişimiyle uzaktan yakından alakası yok ama sizin bu konuyla ilgili bir kuyruk acınız var çok belli
Çokta sevdiğim bir söz var okumak cahilliği alır eşşeklik baki kalır diye. Bazen nasılda tam uyuyor.
Öğretmenlik gibi kutsal bir mesleği egolarina alet etmese keşke. Bu kadar egolu bir insan için hiç kolay bir meslek değil.Bunu söyleyende öğretmenlik okuyor asdfghjkl
Hayır ettiği sitemin konuyla alakası bile yokÖğretmenlik gibi kutsal bir mesleği egolarina alet etmese keşke. Bu kadar egolu bir insan için hiç kolay bir meslek değil.
Hayır demedim demiyorum pek hayır demedim diyorum. Dolabı dağıtıp kıyafetleri dağıtması benim için çoook büyük problem olmadı mesela yapma oğlum dedim oyun oynayarak topladık ama şu anda biraz daha iş yükü yüklediği ve küçük ağlarken ve ya emerken onu toplamak benim için sorun olduğu için sinirlenmeye başladım. Yaptığım normal değil tutarsız davranıyorum ve bunu da bildiğim için psikiyatri çözüm olur mu, hafif ilaçlar kullanarak duygularımı kontrol altına alabilir miyim diye soruyorum sadeceÇocuk gelişimci olduğunuzu yazmışsınız.Çocuğa hayır dememeyi hangi derste öğrendiniz?
Kesinlikle o durumdayız daha öncesinde pek tablet televizyon izlemdiği için şuan vazgeçilmesi oldular. Televizyon açıldığında dünya mutlusu oluyor kapandığında çığlık kıyamet. Günde 1.5 max 2 saat izliyor ama bıraksam bütün gün çizgi film izleyecekÇocuk iki yaşında, muhtemelen iki yaş sendromu da geçiriyor. Ondan abilik bekleyemezsiniz. Yardım da yok diyorsunuz işiniz çok zor.
Bağırmanız çocuğa bi anlam ifade etmiyor. İkisini de dışarı çıkarırken ikiz arabası gibi birşey alıp çıkarabilirsiniz. Ama şu an kış da geliyor parka gidilmez oyun grubuna gitseniz anne katılımlı olur diğer bebek ne olacak hem hastalıklara açık hale gelirsiniz.
Valla bu gidiş şunu gösteriyor büyüğe durması gereken zamanlarda telefon tablet verip diğeriyle ilgilenirken rahat bırakmasını sağlayacaksınız gibi. Alan uzmanısınız ekran da kötü diyeceksiniz. Ama bağırıp kolunu sıkmanızdan iyidir gene bence. Kolaylıklar dilerim işiniz gerçekten zor
Yani bu konuda kimseye sen de yap ya da yapma diyemem ama tam 2 yaşında kızım pandemi sürecinde evde çalıştığımdan dolayı evdeydi. Sürekli bilgisayar başındaydım ya da telefon görüşmesi yapmam gerekiyordu. (İşimi diğer çocuğun gibi düşünebiliriz bu yüzden) O zamanlar durmuyordu ben de tablet veriyordum. Bazen günde 5-6 saat. Kreşe başlayınca da bu durum akşam 18.30 dan sonra yatana kadar 2-3 saat kullanıma döndü. Haftasonu ise halen 5-6 saat bişeyler izliyor. Şu an 4 yaşında bir dil problemi, gelişimsel bir problem yaşamadık. Sadece malesef bağımlılık seviyesi arttı biraz. Ama başka türlü o süreci atlatamadım. Umarım biraz büyüyüp ikisi birlikte oynamaya başlayana kadar bu süreçleri kolay atlatırsınızKesinlikle o durumdayız daha öncesinde pek tablet televizyon izlemdiği için şuan vazgeçilmesi oldular. Televizyon açıldığında dünya mutlusu oluyor kapandığında çığlık kıyamet. Günde 1.5 max 2 saat izliyor ama bıraksam bütün gün çizgi film izleyecek
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?