Çıtkırıldımlık anlamında değil, ülkede kadınlara yönelik yapılan tacizler, tecavüzler, rahatsızlık verici imaları yani ülkemizde çoğu kadının bu pislik olgu yüzünden zor durumda kalabileceğini (ortamına göre) vurgulamak için söylediği birşeydi o. Öyle "ben kadınım, hava kararmadan evde olmam gerek" manasında ya da aldığı eğitim doğrultusundaki işlere "ben kadınım" diye burun kıvırmak anlamında söylenmiş değil elbette.Kadınlarda gerekirse taş taşır mantığında olduğum için kadın orada çalışamaz burada çalısamaz mantığını asla onaylamıyor ve gerilik olarak bakıyorum.
Bunlar yıldırıcı değil ki. Bu korkuyla yasarsak evden hiç çıkmamız lazım.Çıtkırıldımlık anlamında değil, ülkede kadınlara yönelik yapılan tacizler, tecavüzler, rahatsızlık verici imaları yani ülkemizde çoğu kadının bu pislik olgu yüzünden zor durumda kalabileceğini (ortamına göre) vurgulamak için söylediği birşeydi o. Öyle "ben kadınım, hava kararmadan evde olmam gerek" manasında ya da aldığı eğitim doğrultusundaki işlere "ben kadınım" diye burun kıvırmak anlamında söylenmiş değil elbette.
Katılıyorum. Ben mesela, hiç çalışmadım herhangi bir işte. Mecbur kalsam evet çalışırdım ama mecbur kalmadım. Daha fazla harcama yapmak isteseydim çalışırdım o ayrı konu. Ama herhalde hem kendi paramı kazanayım diye çalışıp hem de okulu sürdürmeye uğraşsaydım muhakkak bir sene falan o okul uzardı. Okulun devam zorunluluğu, çoğu işverenin öğrenciye (bizim burada) sınav zamanı toleransı göstermemesi de cabası. Ertesi sabah sınavı olan arkadaşımın 1 saat erken çıkmak için patronundan izin alamadığını gördüm ben.Aslında iki arkadaşın da kendince haklı noktalara değinmiş. Benim kendi fikrime gelirsek (hem bir anne adayı hem de yakın zamanda mezun olup mesleğe atılmış biri olarak) ailenin durumu iyiyse kız olsun erkek olsun her evladına mezun olup bir işe girene kadar gücü ölçüsünde destek olmalıdır ama çocuklar da har vurup harman savurmamalı, harcamalarını daha bilinçli yapmalıdır. İş hayatına atıldıktan sonra da evlenip kendi hayatını kurana kadar (hatta ailesinin durumu çok kötüyse ondan sonra bile) gücü yettiğince ailesine destek olmalıdır. Ailem beni dünyaya getirdi bana bakmak zorunda fikri de yine doğru ama eksik. Şöyle ki bizler bebek sahibi olurken onun en güzel şekilde yetişmesi hayaliyle bunu yapıyoruz ve türlü fedakarlıklar gösteriyoruz. Elbette çocuğumuzun bir gün üniversiteye gideceğini düşünerek önceden hazırlık yapmak en mantıklısıdır ancak malesef hayat şartları her zaman planlandığı gibi gitmeyebiliyor... böyle bir durumda da üniversite öğrencisi olan evladımızın derslerine yoğunlaşıp en kısa sürede okulunu bitirip iş hayatına atılması, part time bir işe girip hem para hem ders derdine düşüp sonuçta derslerini de istenilen düzeyde yapamayıp mezuniyetini geciktirmesinden daha uygun olacaktır. Bu durumda da aile bir araya gelip ortak bir karar vermelidir. Örneğin anne veya baba ek iş yaparak belli bir miktar çocuğuna destek sağlayabileceğini, çocukları da derslerini aksatmadan mezun olacağının sözünü verebilir.
Muhafazakar ve küçük bir yerde yaşıyor, isim vermeyeyim ama bu ülkenin yobaz ve olaylı şehirlerinden biri. Ben İzmir'de yaşıyorum benim için sorun değil ama onun için sorun demek ki.Bunlar yıldırıcı değil ki. Bu korkuyla yasarsak evden hiç çıkmamız lazım.
İki düşünceden illa birine doğru demek mümkün değil.
Aile çocuğunun eğitimine elinden geldiğince destek olmalı , çocukta bunu suistimal etmemeli.
Bizim Türk aileleri Türkiye'de çocuğundan hiç kopmak istemiyor :) Biz hep ana kuzusu :) 25 yaşına gelip de ayrı eve çıkmak istediğinde bile itiraz ediyorlar. Benim erkek arkadaşım Avusturyalı ve 15 yaşında evden ayrılıp Graz'a okumaya gitmiş. Çalışmış vs ailesinin biraz desteğini görmüş falan sonra da Viyana'ya taşınmış. Öyle geçmiş yani. Bizde pek yok o tarz şeyler. Kendi hayatını kuralı çok olmuş. Şimdi iş için Türkiye'de o ayrı konu. Doğrudur ya da değildir gibi bi yorum yapamıyorum ama her işini görüyor.Her ikisinin de haklı yönleri var. Ben ayşeyi haklı buluyorum. İleride çocuğum olunca da, tabiki yardım ederim. Ama her ihtiyacını karşılamam. Öğrenecek. Yurtdışında bu şekilde yetişen çocukların ne kadar dik durduğunu söylememe gerek yok herhalde. Ben irlanda da yaşadım. Hamburgercide çalıştım. Okudum da. Annem de sadece birazcık yolladı. Yollamak zorunda mıydı, hayır. Allah razı olsun.
Kendi paramı kendim kazandım düğünümü de kendim yaptım.
çocuğumu da bu şekilde yetiştirmek istiyorum.
Ben harmanlayayım mı?Kisacasi o iki arkadasin fikrinin harmanlanmasi makbul cunku ikinsinin de eksi ve arti yonleri var bence
Merhaba, bu defa konunun içeriği biraz farklı olabilir. Düşüncelerle ilgili sadece ve burada bir sürü anne var o yüzden sormak istedim. Tek sebebi merak :)
Biz finallere çalışırken 3 arkadaş mola verdik, laf lafı açtı ve ilginç bir noktaya geldi. Konu; ailenin evladına karşı maddi sorumlulukları ve hakları, aynı doğrultuda çocuğun ailesine karşı maddi sorumlulukları ve hakları. Şimdi biz üçümüz de şehir dışında okuyoruz ve devletten aldığımız burs, kredinin yanı sıra ailelerimizin bize yolladığı paralarla geçiniyoruz. Mezun olunca iş bulup çalışıp kendi paramızı kazanacağız zaten onda bi sıkıntı yok. İki arkadaşım fikir ayrılığına düştü. Ayşe ve Fatma olsun isimleri.
Ayşe'nin düşüncesi: Benim ailemin maddi durumu çok parlak değil kendi yağımızda kavruluyoruz. Çoğu kez paraya ihtiyacım olduğunda ailemden istemeye çekiniyorum bu yüzden harcamalarıma çok dikkat ediyorum. Ailem bana para yollamak zorunda değil. Masraflarımı karşılamak zorunda değil. Bazen ben onlara yük olduğumu düşünüyorum. Çalışmaya başlayınca onlara olan borcumu ödeyeceğim yani onları rahat ettireceğim. Maddi anlamda destek olacağım.
Fatma'nın düşüncesi: Benim ailemin de durumu çok iyi değil biz de kendi halinde insanlarız. Ben de çoğu kez maddi anlamda zorlanıyorum ve para lazım olunca istemekten hoşlanmıyorum ama öte yandan ailem beni dünyaya getirdiyse benim masraflarımı karşılamak zorunda. Beni onlar dünyaya getirdi. Bütün sorumlulukların farkında olmaları gerekir. Özellikle kız evlada, kız çalışmaya başlayıp kendi parasını kazanmaya başlayana kadar ellerinden geldiğince yardım etmeliler. Erkek olsam taş taşıyarak da paramı kazanırdım ama kız halimle her işte, her ortamda çalışabilmem imkansız. Kadınlara yapılan muamele ortada. Her gün iğrenç haberler duymaktan kusacağız bi gün. Bu nedenle ben aileme yük oluyor gibi hissetmiyorum, bana ben kendi ayaklarımın üstünde durana kadar maddi olarak yardım etmek onların aile olarak görevi. Ben hala daha öğrenciyim ve onlar benim ailem ise onlara şu an maddi olarak ihtiyacım var. Sonuçta ben her sabah uyandığımda "ah ne güzel, iyi ki varım" demiyorum. Dünya çok da güzel bir yer değil.
Fikirler bunlar. Siz hangisine katılıyorsunuz merak ediyorum açıkçası. Burada bir sürü anne var. Şimdi kimileri öğrencilerin çalışıp kendi paralarını kazanmaları gerektiğini de düşünebilir, benim ona bir yorumum yok. Bana göre çok mecbur değilse çalışmasın çünkü hayatı boyunca çalışacak. Ha maddi olarak bağımsızlık aynı zamanda kafa rahatlığını da getirir o bambaşka bir duygu. Size hangisinin düşüncesi daha yatkın?
Yüzde bin beşyüz katılıyorum bu yoruma.Ben ikinci arkadaşınızın düşüncesine katılıyorum.Aile eğer bir çocuk dünyaya getirmeyi biliyorsa,masraflarınıda karşılayacak!!! Çok kızıyorum evliliği kötü olan ya da maddi durumu iyi olmayan aileler sırf bencilliklerinden (ayy hep hayalim anne olmaktı,ayy kocişimle aram düzelsin,ayy cocuk rızkıyla gelir) çocuk yapıp bir insanın hayatını karartmalarına..
Harmanla bakemBen harmanlayayım mı?
Sonua kadar katiliyorum su sonuncusu ozellikle beni sinir ediyo tmm cocuk rizkiyla gelir eee masrafiylada geliyo bide bu lafa itibar etmeyincede imani zayif yaftasi yemiyomuyumBen ikinci arkadaşınızın düşüncesine katılıyorum.Aile eğer bir çocuk dünyaya getirmeyi biliyorsa,masraflarınıda karşılayacak!!! Çok kızıyorum evliliği kötü olan ya da maddi durumu iyi olmayan aileler sırf bencilliklerinden (ayy hep hayalim anne olmaktı,ayy kocişimle aram düzelsin,ayy cocuk rızkıyla gelir) çocuk yapıp bir insanın hayatını karartmalarına..
Sonua kadar katiliyorum su sonuncusu ozellikle beni sinir ediyo tmm cocuk rizkiyla gelir eee masrafiylada geliyo bide bu lafa itibar etmeyincede imani zayif yaftasi yemiyomuyumsinir oluyorum bu kafadaki insanlara
Aile çocuğu için imkanlarını seferber etmeli tabi maddi ve manevi. Çocuğu dünyaya getirdikten sonra ne yaparsan yap, benden para pul isteme ya da üniversiteye geldin hala daha para istiyorsun falan gibi bi tavır takınması dünyanın en yanlış şeyi bence. Kız ya da erkek fark etmez, çocuk kendi ekmeğini eline alana kadar aile para pul ihtiyacını karşılamalı. Zaten çoğu aile karşılıyor elinde olmasa bile. Tabi fazla da yüz vermemek lazım, yani temel ihtiyaçlarını karşılasın, ekstradan parası da olsun ki o da hayatının en güzel günlerini parasız geçirmesin, arkadaşlarına mahçup olmasın, parasızlıktan dolayı asosyal olmasın diye buna uygun miktarda para vermek lazım. Çocuk kötü niyetliyse bunu her türlü suistimal eder zaten. Nasıl olsa ailem bana bakıyor diye sırtını iyice yaslamamak lazım. Ailenin en büyük beklentisi zaten çocuk okulundan zamanında mezun olsun yeter. Çocuk da manevi olarak saygısızlık yapmayacak. Çocuk ekmeğini eline aldığında ailenin ihtiyacı ve kendi tercihleri doğrultusunda maddi anlamda destek olabilir. Banka gibi görmek, çocuğun parasını yiyeyim diye düşünmek çok ayıp ve saçma. Bunun da konularını görüyoruz burada. Teminat isteyen anne baba varsa gitsin gayrimenkul alsın o zaman. Çocuk bir teminat değildir.Harmanla bakem
Aynen hem ne demisler tedbir al takdiri allaha birak ama yok bunlar bodoslama dal cocuk olsunda nasil buyurse buyusun diyolar bugun kac tane cocuk bu kafayla yasayan sorumsuz ebevynleri yuzunden yari ac yari tok yasi yasiyo bile bile lades diyolar resmenAllah boşuna akıl vermiş bu insanlara göre..çünkü nasılsa kader anı anına belli,çocuk rızkıyla geliyor,herşeyden kader sorumlu vs.. Daha yazacak çok şey var da :) bunların hepsi dini gelenek olarak yaşamalarından, gerçekler hakkında hiçbirşey oturup okumadıklarından,cahilliklerinden..
İste budur dostumAile çocuğu için imkanlarını seferber etmeli tabi maddi ve manevi. Çocuğu dünyaya getirdikten sonra ne yaparsan yap, benden para pul isteme ya da üniversiteye geldin hala daha para istiyorsun falan gibi bi tavır takınması dünyanın en yanlış şeyi bence. Kız ya da erkek fark etmez, çocuk kendi ekmeğini eline alana kadar aile para pul ihtiyacını karşılamalı. Zaten çoğu aile karşılıyor elinde olmasa bile. Tabi fazla da yüz vermemek lazım, yani temel ihtiyaçlarını karşılasın, ekstradan parası da olsun ki o da hayatının en güzel günlerini parasız geçirmesin, arkadaşlarına mahçup olmasın, parasızlıktan dolayı asosyal olmasın diye buna uygun miktarda para vermek lazım. Çocuk kötü niyetliyse bunu her türlü suistimal eder zaten. Nasıl olsa ailem bana bakıyor diye sırtını iyice yaslamamak lazım. Ailenin en büyük beklentisi zaten çocuk okulundan zamanında mezun olsun yeter. Çocuk da manevi olarak saygısızlık yapmayacak. Çocuk ekmeğini eline aldığında ailenin ihtiyacı ve kendi tercihleri doğrultusunda maddi anlamda destek olabilir. Banka gibi görmek, çocuğun parasını yiyeyim diye düşünmek çok ayıp ve saçma. Bunun da konularını görüyoruz burada. Teminat isteyen anne baba varsa gitsin gayrimenkul alsın o zaman. Çocuk bir teminat değildir.
Aynen hem ne demisler tedbir al takdiri allaha birak ama yok bunlar bodoslama dal cocuk olsunda nasil buyurse buyusun diyolar bugun kac tane cocuk bu kafayla yasayan sorumsuz ebevynleri yuzunden yari ac yari tok yasi yasiyo bile bile lades diyolar resmen
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?