İki farklı düşünce. Sizce hangisi?

İste bu dusunceyi tum anne babalara asilamak lazim ama ne mumkun bide genc nufus azaldi korkusu salmis herkesi o da ayri bi konu
 
Bende yetişkin kızı olan bir anneyim.
Kızım hem üniversiteye gidip hemde çalışmak istediğini söyledi ben de Tamam dedim.
Şayet çalışmayacağım deseydi yine Tamam derdim :)
Üniye gitmek istemiyorum deseydi yine Tamam derdim.
Kısacası benim için evladımın mutlu olması önemli.
Bizler ebeveynleri olarak üzerimize düşen ne varsa maddi manevi kızımın her zaman yanındayız.
Kızımın istekleri hiç bitmez tutumlu değildir 10 versen yer 100 versen onuda yer.
Kızım Fatma gibi düşünüyor ama Ayşe gibi davranıyor
 
ben fatmanın fıkrındeyım

aılemın cok varlıklı zamanıda oldu babamın iflas edıp cok zor gunler gecırdıgımızde oldu
hem evlat hem anne olarak soyluyorum

dunyaya getırdıgım cocuktan omur boyu zorunluyum hıc bıseyım olmasa ceketımı satıp yıne kızımın hayatını kurmasında en buyuk katkıyı saglamak zorundayım cunku onu dunyaya ben getırdım bu benım gorevım ve asla cocugumdan karsılık beklemıyorum ılerde oda bana bakar demıyorum onun rahatlık ıcınde mutlu saglıklı yasaması bana en guzel hedıyedır

ben öldugumde ardımda kalan kızım ıcın ne olacak dememelıyım ona tum ımkanları saglamalıyım dogurup dogurup kenara koyup kendı kendıne buyumesını bekleyıp okutup evlendırıp ben senı okuttum buyuttum evlendırdım annenım yada babanım demesı bı ınsanın cok komık olur acıkcası
cunku bu zaten olması gereken bırsey :)
 
Aile doğurduğu çocuğa bakmakla mükellef elbette zaten her evlat rızkıyla gelir..Aile vericidir,çocuk alıcı.
 
Ben de biraz Ayşe gibi davranıyorum maalesef, öyle bir davranış daha uygun diye düşünüyorum. Elimdeki para azalmıştı, babam da birkaç gün öncesinden sana para yollayayım dedi, tamam dedim. Ne kadar yollayayım dedi dün, bütçeni sarsmayacak kadar dedim. Bugün telefon etti şu kadar yolluyorum yeter mi diye, beklediğimin çok altında bi miktardı. Yeter dedim ne diyim şimdi. Kontörüm de bitmişti bu arada, TL yüklemem gerekiyordu. Hesap numarasını mesaj at dedi, telefonu kapadıktan sonra hiç TL kalmadığını yani paketimin bittiğini hatırladım. Arama da yapamıyorum tabi. Telefon etti hadi yolla diye. Dedim baba benim paketim bitmiş yenisini almam lazım dedim. Neyse yolladı etti falan. Sonra telefon etti, "ee sen TL yükleyeceksin ama elinde az para kalacak" dedi. "öyle olacak, bişey diyemiyorum" dedim. Teşekkür ettim falan öyle kapadık. Ne olacak haftaya yine istemek zorunda kalacağım Benimkiler bazen beni unutuyorlar, kardeşime her masrafı yapıp da 4 senedir şehir dışında okuyan kızlarını bazen unutmalarına üzülüyorum ama ne yapayım. Hiç de öyle istek delisi, savurgan biri değilimdir. Belki de öyle olmam lazım el üstünde tutulmam için :) Millet 2000 TL mezuniyet masrafı yaptırıyor, balosu için ayrı, töreni için ayrı, yemeği için ayrı kıyafet, ayakkabı vs alarak. Lazım olsa ben de isterdim ama ben başkaları değilim, başkasının aldığından bana ne dedim devam ettim. Kendi ekmeğimi almama az kaldı, bişey diyemiyorum. :)
 
Fatma ya katılıyorum ancak, iş sahibi olduktan sonra hala ailenin eline bakmayı doğru bulmuyorum. Bence aileler hayata hazirlarken yeterince masraf yapıyor. Sonrası için yok ailem düğünümu yapmak zorunda, yok ev almak zorunda vs buna katılmıyorum. Ikisinden birini sececeksin. Ailen ya biriktirip seni okutmayip evini alacak ya da o parayı eğitime harcayıp seni is sahibi yapacak ve sen kendi hayatını kendin kuracaksın. İkisini birden isteyenleri anlayamıyorum. Çok acımasızca. Bu konuda Ayşe ya da Fatma bundan bahsetmemis ama ben fikrimi katmak istedim.
 
Hemfikirim. O kadar detayına girmedik ama Fatma zaten çalışıp para kazanmaya başlayıncaya kadar olan kısmın konusunu yaptı. Şu an üçümüz için de ufukta evlilik olmadığı için hiç o kadarını konuşmadık. :) Ama ben sizinle aynı şeyi düşünüyorum.
 

Bu aslında Ayşe'nin değil ailesinin düşüncesi. Demek ki aile, evlatların çalışıp onların emeklerinin karşılığını vermeleri gerektiğini düşünüyor ve bu fikri çocuklarına aşıladıkları için Ayşe psikolojik olarak kendini borçlu hissediyor.
Hissettirmişler.!


altını çizdiğim yere katılıyorum.

Önce yük olduğunu düşünerek para istemekten hoşlanmadığını sonrasında ailesinin kendisine bakmaya mecbur olduğunu söylemiş.
İçten içe ailesine karşı borçlu ama yapacak bir şey olmadığından boşvermiş amaan ailem bana bakmak zorunda dünyaya gelmeyi ben seçmedim diye geçiş yapmış.


Soruya gelirsek, her çocuk ailesi nasıl yetiştirirse onu düşünür. +25 karakter ve çevre etkisi.

Mesela benim annem ve babam benden asla maddi anlamda beklentiye girmediler.
Bana ev de alsalar, araba da alsalar karşılığında bir iğne bile beklemezler. Ancak kayınvalidem her yaptığının karşılığını bekler hatta zorunda tutar. Ben yaptım, onlar da yapmak zorunda gibi.

Zorundalık mıdır? Asla.
Vicdanen elinden geleni yaparsın.

Kız çocukları için ise aile erkeklere göre daha çok destek vermeli fikrindeyim.
Evet erkek ne işte olsa çalışıyor ama kız öyle değil.
Türkiye'nin durumu belli, bu konuda Fatma'ya katılıyorum. Geç saatte işten çıksan sıkıntı, erkeklerin çoğunlukta olduğu yerde çalışsan sıkıntı. Eğer kendini savunamayan, ağzı laf yapmayan bir tipsen daha da sıkıntı.
Ancak ailem bana bakmak zorunda diye yan gelip yatmak da sıkıntı.

Herkes elinden gelen işe girip bir şekilde ayaklarının üzerinde durmalı.
Öğrenciyken de aile maddi destek sağlamalı, tabi ailenin hiç durumu yoksa cinsiyet kız da olsa aileyi zorunda tutmayıp bir yerden maddi kazanç sağlamaya çalışmalı.
 
:)
Kızım senin kadar Ayşe gibi davranmıyor canım
Babasından ayrı benden ayrı para istiyor.
Ama kızım da mezuniyet denen para tuzağına para harcamaz onun yerine önemli bir ihtiyacını karşılar.
Telefonu için de biz paket bitim gününü biliriz o demeden yükleriz.
Kızım biraz kalite düşkünüdür hiç bana çekmemiş.
Ben 20 liralık bir iç çamaşırı gitmekten gocunmam daha dün alış verişe gittik 3 parça şeye 120 lira bayıldım geldik.
Makyaj malzemeleri ,temizleme solisyonları parfümleri hiç bitmiyor istekleri.
Bana sizin kızınızım tabi ki de okulu bitirene kadar bana bakacaksınız diyor ama bu kelimeleri babası için söylüyor bana gelince annecim hiç gerek yok ben idare ederim diyor
 
Fatma gibi düşünüyorum.O nedenle çocuk yapma fikrini hep erteliyorum maddi olarak tam anlamıyla hazır olup öyle çocuk yapmak istiyorum.Çocuk kısmetiyle bereketiyle gelir diyenlere de inanılmaz derecede uyuz oluyorum.Eğer öyleyse neden çocuklar sokakta dileniyor neden açlıktan ölüyorlar?
Hele o sürekli doğuran suriyeli kadınlara inanılmaz öfkeliyim.Ne hakları var çocukların hayatını karartmaya?
Ama şu da var evladın da bu durumu sömürmemesi asalak gibi yaşamaması gerekli.
Eğer evladımın da bu durumu sömürdüğünü anlarsam parasını biraz kısıp burnunun sürtmesini sağlardım.
 
Bana da dün annem telefonda, var mı paran sana para yollayayım dedi. Ben de babama güvenerek (babam gerçekten tahminimin altında yolladı bugün ama yollayacağı zaman öğrendim ben bunu ) babam yollayacak zaten, kendini sıkıntıya sokma dedim. Babama güvendim ne bileyim Annem de yok ben de yollayayım dedi. İyi o zaman sen öyle diyorsan dedim. Şimdi onu düşünüyorum onun yolladığı beni biraz rahatlatsa bari diye. Kredinin yatmasına daha var. Final zamanı çok masraflı oluyor. Dışarıda gezip tozsam hadi neyse. Ben de hiç kalite düşkünlüğü yoktur, hep fiyat/performansçıyımdır ben. Benim paket, aylık yurt ücreti, otobüs bileti gibi şeyler hep bana ait. İyi para kazansam da biraz rahatlasam diye bir an önce mezun olmak istiyorum açıkçası. Aile bile olsa başkasının hesabına göre yaşamak zor. Sizinki biraz masraflıymış. :)
 
Bende fiyat/performanscıyım :)
Ama kızım marka performanscı.
Kızımın uçak ve tatil masrafları bana ait okul taksitleri ve harçlığı babasına ait.
Tabi harçlık bitince ek kredi olarak hemen beni arar
Fakat kızım da senin gibi düşünüyor.
Başkasının hesabına göre yaşamak çok zor diyor bir taraftan da çalışmak istiyor bende hiç çalışma falan demedim aksine süper olur dedim
Bakalım ne yapacak daha ilk yılı.
Babası öyle zengin falan değil adam sabah akşam çalışır aman kızımın eksiği olmasın diye.
Kredilerle kolejde okudu küçük hanım.
Ama Allah var çok şükür hep taktir ve başarı belgeleri getirdi hiç bizi utandırmadı.
Onca sosyal faaliyet gezmeler sinemalar arasında nasıl ders yapıyor bilmiyorum ama ingilizce sayısal okuyor birde :)
 
Güzel bir eğitim almışa benziyor. :) Bizde de şakır şakır İngilizce var ama kimsenin umurunda değil, umarım işverenlerin umurunda olur mezun olunca. Biz hep devlet okulunda okuduk, kolejin önünden geçmedik valla. İmkan varsa yapılıyor ve bence çok da güzel. Benim annem ve babam ayrı ama ikisi de çalışıyor. İkisinin de ne sigortası var ne emekliliği.
 
Bizde kızımın babasıyla ayrıyız :)
İmkan falan yok be canım babası kızı için böbreğini satar o derece yani.
4 yaşındaydı boşandık 10 yıldan fazla benimle yaşadı ben evlenip Bodrum'a yerleştim benle gelmedi anneannesi ve babasıyla kaldı 5 yıldır da babasıyla birlikte yaşıyor.
Babası, ben ve benim eşim elimizden gelen ne varsa fazlasını yapıyoruz.
Kızımdan bişey beklemiyoruz açıkcası bir mesleği olsun evleneceği zaman da hayırlı biri çıksın karşısına kafi.
Zaten evlendiğin de damat olacak kişi kızımı üzerse tepesine binerim kızım bu konuda yani bendem taraf çok rahat
Amaaa kızım haksız ise asla tırnağımı oynatmam.
Ben biraz ketum bir anneyim ama kızımı da kimseye yedirtmem
 

Benim düşüncelerim de aynı bu yonde
 
Fatma'nın düşüncelerine katılıyorum..
Katılmadığım tek nokta, kız veya erkek çocuk farkı...İkiside aynı haklara sahip benim için..
Elimden geldiği kadar çocuklarımın meslek edinene kadar tüm ihtiyaçlarını karşılıksız sağlamak...
Bana ileride saygı ve sevgi göstermeleri, mutlu olmaları yeterli...
 
Fatmaya katiliyorum ama erkegi kizi yok bunun, bir anne baba buyutemeyecegi cocugu dunyaya getirmesin, dogurduysa onu layikiyla buyutup meslek sahibi yapmak zorunda.
Ben calisip borcumu odeyecegim dusuncesi de tam bir ergen dusuncesi, nereye oduyorsun? Eger duzgun bir aileye sahipse, cigerini satsa odeyemez annenin babanin emeginin karsiligini.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…