Vakit ayırıpta fikirlerinizi paylaştığınız için teşekkür ederim. Her biriniz güzel şeyler yazmışsınız hatta benim farkında olmadığım şeylere değinmişsiniz.
Aslında ben birşeyleri değiştirmek için çok uğraştım. Bir kaç defa tatil ayarladım. Ufak tefek aktiviteler organize ettim ama insan birazda karşı taraftan bekliyor bir plan/program falan..O kadar beraber ortak birşey yapalım diye -afedersiniz- yırtındım;ama inanın işten başka hiçbir ilgi alanı yok :)
Aslında onu birazda böyle kabullendim.Fakat artık sıkılmaya başladım. Dedim ya, bizim cicim aylarımızda olmadı. O heyecanı yaşayamadım. Flört döneminde zaten uzaktaydık birbirimize, paylaşımlarımız azdı. Telefon ve msn ile görüşürdük :) Sanıyorum flört döneminde yaşayamadıklarımızı ben evlilikte yaşanma beklentisi içine girdim.
Fakat haklısınız; sevgi-saygı sanırım sahip olduğumuz en kıymetli şey; sırf heyecan yok,monotonlaştı diye bu ilişkiyi bitirmeyi düşünmek sanırım fazla uç ve mantıksız bir düşünce.Yalnız yazdıklarınızı defalarca okudum.Sağolun..Bana da iyi geldi yazmak, çünkü etrafımda paylaşabileceğim kimse yok.
3 senelik evliyim ama sanırsınız ki 30 senelik evli,emekli çiftler gibiyiz.Hoş,onların bile bizden daha fazla paylaşımları vardır,ne de olsa yaşanmışlıklar vardır.Bizde doğru düzgün yaşanmışlıkta yok. En iyisi biraz detaya gireyim.Nereden başlayacağımıda bilemedim şimdi..
Biz eşimle mesafeli bir flörtten sonra evlendik. Mesafe derken,farklı şehirlerdeydik. Önümüzde iki seçenek vardı;ya evlenip beraber yaşayacaktık,ya da ayrılıp farklı yol çizecektik. Velhasıl, evlendik ve ben farklı bir ile geldim.Epey süre işsiz kaldım. Eşimden başka görüştüğüm kimse yoktu. Fanusta yaşayan balık gibi akşamları onun gelmesini bekliyordum. Bu böyle 2 sene kadar sürdü.Ben uzaktan eğitimle yüksek lisans yaptım bu arada.Yine işe başvuruşlar ve yine kabul edilmemeler..Yalnız yaşamaya alıştım nihayetinde.
Bu süre içinde birkaç kursa gidip aktivitelere katıldıysamda hiçbiri çevre yapmak adına pek bir işe yaramadı. O ortamda insanlarla 3-5 laf ederseniz ediyorsunuz,o kadar. Sonrası gelmiyor. Zaten herkesin yaşadığı sorun bu değil mi; güvenilir ve kafa dengi arkadaşlıklar kurmak.. Daha doğrusu kuramamak...Neyse. Zaten artık asosyal, sosyal fobi yaşayan biri oldum çıktım. Bir de evlendiğimden beri sürekli hastalıklarla uğraşıyorum. Hep bir yerimde birşey çıkıyor. Resmen hastaneye taşınsam yeri yani.
Eşimle başından beri normal bir cinsel hayatımız yoktu.Vajinusmustum. En sonunda yendim,bu seferde ne eşim tarafından ne benim tarafımdan herhangi bir cinsel istek olmadı. Birbirimize karşı cinsel ilgimizi başlamadan bitirdik sanırım. Psikolojik yardım aldım, yaşam koçunada gittim ama bir arpa boyu yol alamadım. Yine aynıyım.
Eşime gelince; inanın çok ama çok iyi biri. Evet, çok yakışıklı biri değil. Hatta evlenirken bazı arkadaşlarım "sana hiç yakışmıyor" tarzında üstlerine vazife olmayan laflar etmişlerdi. Oysaki o beni inceliğiyle,saygınlığıyla,hayat vizyonuyla etkilemişti.
Çok şükür; benim bir dediğimi iki yapmayan,hatta bana benden bile iyi davranan, her konuda bana karşı son derece töleranslı,sabırlı,anlayışlı bir eşe sahibim.Hayata bakışı olsun,fikirleri olsun son derece taktir edilen biri.
Bir kez olsun bana el kaldırmayı bırakın, hakaret bile etmemiştir. Keza bende öyleyim.
Birbirimize karşı hep saygımızı koruduk.Elbette ufak tefek atışmalar,didişmeler oldu ama şiddetli kavga 1-2 kez olmuştur;onda da yine saygıyı elden bırakmadık.
Kişisel tercihlerimize ve alanlarımıza müdahale etmedik. Zor günlerimizde bile beni mutlu etmek adına herşeyi yapar. Gelirimiz çok üst olmasada, çok şükür bize yeten bir gelirimiz var.Saygın bir işi var.Evine bağlı,eldekilerini evine ve bana harcayan biri. Buraya kadar herşey normal...
Gelgelelim paylaşımlarımız çok az. Heyecan yok. Ortak paylaşımlar çoğunlukla yok..Ne bileyim, kimileri öyle bir anlatıyorki sanki hep sevgililermiş gibi sürekli şamata,gırgır,romantik edalardalar...Ya atıyorlar ya da biz çok çabuk birbirimize karşı olan heyecanı ve ilgiyi kaybettik. Çoğunlukla o Tv başında, ben bilgisayar başında. Bunun gibi çoğu konuda ayrı takılıyoruz.
3 gündür yurt dışında; bu hafta içi gelecek. Ben sanki onu hiç özlemedim...Sanki o da beni pek özlemedi...Ama bir de birbirimize olan alışılmışlık var...Off,bilmiyorum. Ne zaman sorsam, ilgisini kaybetmediğini,beni sevdiğini söylüyor.Ama birşeyler eksik oysaki. Son zamanlarda bıdı bıdılara da başladık ufaktan...
Sormak istediğim, tüm bunlar evlilikte normal mi? Çoğu evlilik böylemi?
Bazen keşke evlenmeseydim dediğim oluyor.
Bazen de "evlenmeseydim ne yapacaktım, onla flört bunla flört nereye kadar" diyorum.
Huzurlu bir evliliğim var ama mutsuz gibiyim. Eşim var,ama çoğu yaptığım faaliyette tekim.Her şey sıradan ve rölantide sanki. Kendimi ayrık otu gibi hissediyorum.Sıkıldım.
Benimle fikirlerinizi paylaşırsanız sevineceğim.Ayrılmalımıyım,yoksa evlilik denilen şey bu mudur yani?
Bu arada,elbette evlenirken her gün evde rodeo yapmayı beklemedim :) Fakat biz herşeyi çok çabuk mu tükettik sanki..Hemde başlamadan.
Vakit ayırıpta fikirlerinizi paylaştığınız için teşekkür ederim. Her biriniz güzel şeyler yazmışsınız hatta benim farkında olmadığım şeylere değinmişsiniz.
Aslında ben birşeyleri değiştirmek için çok uğraştım. Bir kaç defa tatil ayarladım. Ufak tefek aktiviteler organize ettim ama insan birazda karşı taraftan bekliyor bir plan/program falan..O kadar beraber ortak birşey yapalım diye -afedersiniz- yırtındım;ama inanın işten başka hiçbir ilgi alanı yok :)
Aslında onu birazda böyle kabullendim.Fakat artık sıkılmaya başladım. Dedim ya, bizim cicim aylarımızda olmadı. O heyecanı yaşayamadım. Flört döneminde zaten uzaktaydık birbirimize, paylaşımlarımız azdı. Telefon ve msn ile görüşürdük :) Sanıyorum flört döneminde yaşayamadıklarımızı ben evlilikte yaşanma beklentisi içine girdim.
Fakat haklısınız; sevgi-saygı sanırım sahip olduğumuz en kıymetli şey; sırf heyecan yok,monotonlaştı diye bu ilişkiyi bitirmeyi düşünmek sanırım fazla uç ve mantıksız bir düşünce.
Yalnız yazdıklarınızı defalarca okudum.Sağolun..Bana da iyi geldi yazmak, çünkü etrafımda paylaşabileceğim kimse yok.
yanlız değilsin bu konuda bak seninle aynı durumda ne çok insan var bende dahil :))
yaşadığının bir çoğunu bende yaşadım.7 senelik evliyim.yabancı şehir,farklı kültür,farklı insanlar..herşey alışılmışın dışında olunca insan da bi bocalama içinde oluyo hep...ve bu durumda hayatımızın merkezi hep eşlerimiz oluyo....beklentiler daha da çoğalıyo yanlızlıktan haklısın..ama ne güzel ki sana değer veren bi eşin var.bunu düşün ve mutlu ol bence...
ama sana önerilerim de yok değil;
bende monotonluktan hep şikayet ederdim ama sonra çözüm buldum ...evde saklambaç,körebe isim şehir ve daha bir sürü oyun oynuyoz eşimlevallahi bak..önceleri sen delirdin herhalde diyodu.ama sonra eğlenceli olduğunu o da fark etti :)))hatta bi keresinde gardıroba saklandım eşim arıyo beni bulamıyo evde.sonra birden atldım dolaptan o kadar korktuki tansiyonu yükselmişti
şimdi 5 yaşında oğlum var onunla hep beraber oynuyoz :))
bunları yaparken ki mutluluğumu en değerli pırlantalara bile değişmem...dene
ne alem bir çiftmişsiniz,şaka gibi vallahi
Mutluluğunuza maaşallah
tabiki normal şekerim.
şu an forumdaki hatunların hepsi bilgisayar başında, kocalar da tv başında
önemli olan, sen bilgisayarın o tv.nin başındayken birbirinizin varlığından mutluluk duyuyor olmanız.
ne yapacaksınız yani, her akşam dans mı edeceksiniz körebe mi oynayacaksınız.
sanmaki herkes romantizmin doruğunda yaşıyor.
hayat öyle bişey değil.
cinsel konuya biraz çaba göstersen iyi olur.
valla acaba ilişkinizdeki sorun hiç sorun olmamasımı diye düşünmeye başladım
herhalde eşin bi kadın iş arkadaşıyla baygın baygın konuşsa telefonda içindeki kaplan uyanırdımesela
belkide ikinizde çok iyi hoş insanlarsınız ama birbirinize uygun değilsinizdir bu da olabilir
ben eğer durumunuz uygunda beraber yurtdışı seyahatlerine gidin derim:13:
belkide yaşadığınız yer küçükse mümkünse daha büyük bi şehre geçmelisiniz
ayrıca bende arkadaşlar gibi evlilikte cinsel çekimin çok önemli olduğunu düşünüyorum
aksi taktirde kardeş kardeş aynı evde oturmak gibi bişey olur evlilik
ben herkesin evliliğinin böyle olduğunu düşünmüyorum
evet akşamları herkes kendi köşesine çekiliyordur, evet monotonluk vardır
ama ne bileyim yazdıkların bunlarında ötesinde gibi geldi
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?