İkinci çocuk için erken miydi? :(

6 yaşındaki ilk çocuğumu buyuttum okula başlattım o büyürken de hep birgün kendime ait çalışma hayatı , ev dışında kafamı dağıtacağım ve para kazanacağım iş ortamlarini hayal ettim.. bu süre zarfında part time is falan baktım olmadı bütün kapılar kapalı gibiydi gerçekten olmadı...şimdi tam o büyüdü okullu oldu derken ikinciye hamile kaldim...biraz supriZ oldu ama doğum kontrol hapini bıraksan da üç ay koruyormus diyenlere inandım pek dikkat etmedim..ilacı vücudum dinlensin senelrrir kullanıyorum diye bıraktım o esnada da böyle oldu:KK43: ...şimdi pişman gibiyim:KK43: keşke ilk çocuğum 10 yaşlarına mi gelseydi acaba diyorum ..okul serüvenine daha bı alişsaydi daha bı buyuseydi bende iki üç sene çalışıp hevesimi alıp ,ondan sonra evimde ikinciyi buyutsemeydim diyorum...pişman olmak çare değil ..miniğim büyüdü bile beş aylık oldu...hem seviniyorum hem içimde önüne gecemedigim bir pismanlikvar...hayat bitmiş gibi eli kolu bağlı ..hayalleri bı beş sene daha ertelenmiş bir anneyim sanki...mutlu değilim pek fazla :KK43: hani içimde ilk deki gibi heyecanlar yok...korkular daha ağır basıyor..herşey daha zor olacak gibi...birde her iki çocuk annesi bunu hamileyken yasadimi bilmiyorum ama bu bebeği de ilk yawrum kadar sevebilecek miyim? Ya sevmezsen ne yaparim içim isinmazsa ? Böyle hissedenler siz neler yaşadınız doğumdan sonra lütfen konuşalım..hamilelik psikolojisi gerçekten çok farklı :KK43:
Doğunca hepsi geçiyor merak etme arada bir pişmanlık depreşiyor ama şebeklikleri çok şükür dedirtiyor 🤭 5 yaşında kız 7 aylık erkek bebek anası ben memnunum şahsen 🤭
 
Dogum kontrol hapini iki gece ust uste unuttum hamile kaldim ben.
Cok uzulmustum oglum henuz cok kucuktu yani aralari 2.5 yas gibi olacakti ve 30. Haftamda ölü dogum yaptim daha da uzuldum simdi hic cesaretim yok ikinci cocuga...
Lutfen uzulmeyin cok seversiniz ikisi de sizin evladiniz..
Hem yas aralari az degil ayrica fazla bile.
 
Evet ama herkesin kaderi farklı ,herkesin yaşadıkları ,psikolojisi farklı ben şuan buna üzülüyorsam bu benim sınavım çocuk sahibi olamayaninda kendi sınavı ..onlarda bunu bu şekilde algılayıp herkesin yaşantısına saygı duymalı
Kendinizi bu kadar yıpratmayın yazıktır günahtır.. Ne suçu var o bebeğin.. Karnınızda sizi hissediyor.. Kucağınıza aldığınzda pişman olacağınız düşünceler silin lütfen kafanızdan... O minicK bir can size muhtaç size ihtiyacı olacakk. Sizden beslenip sizden büyüyecek.. Düşünsenize anneniz sizi istemiyordu ne kadar üzülürsünüz değil mi ? Bilmiyorum hamileyim onu benim ilk çocuğum belki ama onu düşünüp ona göre yazıyorum.. 2. Çocuğumda olsa onun o kalbinin.atışı tekmeleri için binlerce şükür ederdil herhalde.. O kadar olumsuzsunuz ki.. Allah korusun bebeğinize birşey olsa kucağınıza alamasınız üzülmeyecek misinjz ? Lütfen onu düşünün.. İlk çocuğunuz yeterli yaşa gelmŞ inanın onun da desteğini göreceksiniz..
 
6 yaşındaki ilk çocuğumu buyuttum okula başlattım o büyürken de hep birgün kendime ait çalışma hayatı , ev dışında kafamı dağıtacağım ve para kazanacağım iş ortamlarini hayal ettim.. bu süre zarfında part time is falan baktım olmadı bütün kapılar kapalı gibiydi gerçekten olmadı...şimdi tam o büyüdü okullu oldu derken ikinciye hamile kaldim...biraz supriZ oldu ama doğum kontrol hapini bıraksan da üç ay koruyormus diyenlere inandım pek dikkat etmedim..ilacı vücudum dinlensin senelrrir kullanıyorum diye bıraktım o esnada da böyle oldu:KK43: ...şimdi pişman gibiyim:KK43: keşke ilk çocuğum 10 yaşlarına mi gelseydi acaba diyorum ..okul serüvenine daha bı alişsaydi daha bı buyuseydi bende iki üç sene çalışıp hevesimi alıp ,ondan sonra evimde ikinciyi buyutsemeydim diyorum...pişman olmak çare değil ..miniğim büyüdü bile beş aylık oldu...hem seviniyorum hem içimde önüne gecemedigim bir pismanlikvar...hayat bitmiş gibi eli kolu bağlı ..hayalleri bı beş sene daha ertelenmiş bir anneyim sanki...mutlu değilim pek fazla :KK43: hani içimde ilk deki gibi heyecanlar yok...korkular daha ağır basıyor..herşey daha zor olacak gibi...birde her iki çocuk annesi bunu hamileyken yasadimi bilmiyorum ama bu bebeği de ilk yawrum kadar sevebilecek miyim? Ya sevmezsen ne yaparim içim isinmazsa ? Böyle hissedenler siz neler yaşadınız doğumdan sonra lütfen konuşalım..hamilelik psikolojisi gerçekten çok farklı :KK43:
10 yasinda da olsa yine basa saracaktin gem bebegin dogana kadar buyuk 1. Sinifi atlatir
bende buyuk 8 yasinda kucuk 4 aylik iyiki ara vermisim diyorum gezip tozdum kizimla simdi de kardesini beraber buyutuyoruz ayrica bebek cok guzel eve nese huzur geliyor saglikla gelsin bebisin
 
Nedir bebeğin sizin "hamilelik psikoloji"nizden çektiği...
Yeter ya, biraz iradeli olun. Güçlü durun. Mıymıymıy sevecek miyim, mıymıymıy ağlıyorum. Ay onu benimseyecek miyim. Erken miydi yok. İlk çocuğunuz 6 yaşındaymış. ALTI.
4 ay sonra doğum yapacaksınız, iyice dibe çektiniz kendinizi.
En büyük kötülüğü kendinize ve o günahsıza yapıyorsunuz. Silkelenin ve kendinize gelin artık.
 
6 yıl beklemişsin zaten bence baya uzun bi süre de geçmiş olanda olmuş fazla düşünme güzel bir hamilelik geçir inşallah :)) kızım 2 aylıkken ben hamile kalmıştım bu arada hiçte pişman değilim iyiki diyorum pes peşe büyütüp çocuk maceramızı bitirmiş oldum :)) artık kariyerime odaklana biliyorum rahatça ikinci çocuk düşüncesi aklımda olmadan
 
Benim gördüğüm kadarıyla bilinçli olarak ikinci çocuğu yapanların çoğu, canının kıymetini biliyorsa ikisi arasına 7 yaş fark koyuyor...yani yaş farkı çok ideal.
sevgiyi gelince; benim de ikinci kuzum 5 aylık olmak üzere(birinci de bambaşka ve asla birinin sevgisi diğerinden üstün değil) ve hayatımın ennn güzel duygusunu, anlarını şu günlerde ikinciyle yaşıyorum. Allahım daim etsin🙏
acabalardan sıyrılıp tadını çıkartın kuzunuzun. Yaşınız çok genç, iş nasipte varsa önünüze çıkar bir şekilde:KK66:
 
Son düzenleme:
Çok.guzel yazmışsın iyi geldi canım sen isteyerek yaptığın halde ben kaza gibi kalınca neler hissettiğimi sen düşün..ama sonrası güzel olacaksa seviniyorum
İlk çocuğunu sevebilen bı anne diğer çocuklarını da çok sever. Sevmeyi bilmek mesele. Ayrıca yaş aralığı oldukça iyi. Sana çok yardımcı olcak büyük çocuğun sasircaksin
 
6 yaşındaki ilk çocuğumu buyuttum okula başlattım o büyürken de hep birgün kendime ait çalışma hayatı , ev dışında kafamı dağıtacağım ve para kazanacağım iş ortamlarini hayal ettim.. bu süre zarfında part time is falan baktım olmadı bütün kapılar kapalı gibiydi gerçekten olmadı...şimdi tam o büyüdü okullu oldu derken ikinciye hamile kaldim...biraz supriZ oldu ama doğum kontrol hapini bıraksan da üç ay koruyormus diyenlere inandım pek dikkat etmedim..ilacı vücudum dinlensin senelrrir kullanıyorum diye bıraktım o esnada da böyle oldu:KK43: ...şimdi pişman gibiyim:KK43: keşke ilk çocuğum 10 yaşlarına mi gelseydi acaba diyorum ..okul serüvenine daha bı alişsaydi daha bı buyuseydi bende iki üç sene çalışıp hevesimi alıp ,ondan sonra evimde ikinciyi buyutsemeydim diyorum...pişman olmak çare değil ..miniğim büyüdü bile beş aylık oldu...hem seviniyorum hem içimde önüne gecemedigim bir pismanlikvar...hayat bitmiş gibi eli kolu bağlı ..hayalleri bı beş sene daha ertelenmiş bir anneyim sanki...mutlu değilim pek fazla :KK43: hani içimde ilk deki gibi heyecanlar yok...korkular daha ağır basıyor..herşey daha zor olacak gibi...birde her iki çocuk annesi bunu hamileyken yasadimi bilmiyorum ama bu bebeği de ilk yawrum kadar sevebilecek miyim? Ya sevmezsen ne yaparim içim isinmazsa ? Böyle hissedenler siz neler yaşadınız doğumdan sonra lütfen konuşalım..hamilelik psikolojisi gerçekten çok farklı :KK43:
Sizi hatırlıyorum ikisi de kız olayı. Seversiniz neden sevemeyeksiniz bırakın kardesler birlikte büyüsün. Kesinlikle yardım almalısınız konularınız değişik olmaya başladı.
 
Reis artık olan olmuş ne diyelim ?
16.17. Haftalar gelsin ilk tekmesini atsın gör bak bakalım sende ki mutluluğu:)
Allah sağlıkla kucağına almayı nasip etsin
 
Benimde 7 yaşında büyük oğlum 3 aylıkta bebeğim var .İnan bana ikinciyi büyütmek o kadar keyifliymişki .Daha tecrübeli oluyorsun herşeyin farkında oluyor panik yapmıyorsun. Çocuğunun kardeşini sevdiğini görünce mutlu oluyorsun. Yemin ederim var ya bal bal ikinci çocuk hele büyük bir aradan sonra olunca bir gülüyor ömre bedel.Sabah beşte gözleri açmış bana gülüyor 1 saat oynadık sonra geri uyudu .Tam terapi valla hiç uykum var demedim inan çünkü bana yetiyor artık 8 saat uyuyorum ama iki üç kere bölünüyor uykum...
 
Endiseleriniz yersiz bence. Cocugunuz oldu diye hayatinizi ertelemek zorunda değilsiniz lütfen üzülmeyin. Biraz panik olmuşsunuz sadece ❣ Bence yas aralığı fazla bile ideali 2-3 yaştır ki oyun arkadaşı olsun. Sizin yapacağınız en güzel şey büyük cocugunuza kendi basının çaresine bakmayı öğretmek olacaktır. Kendi giyinsin,kitaplarını kendi hazırlasın,kahvaltısını kendisi koysun,kendisi toplasın gibi. Böylece sorumluluğunuz azalmış bebek doğunca da rahatlamış olacaksınız.
Bence asıl şimdi hevesiniz olsun. İlk cocugunuzda ki hataları yapmayacaksınız. Her şey daha çok istediğiniz gibi olacak. Büyük cocugunuz kardeşi oldu diye dört dönecek cok sevinecek. Esinizle aranız daha iyi olacak heveslenecek o da. Bardağa dolu tarafından bakın lütfen :) 6 aydan sonra part timeda olsa bir is bulabilirseniz belki bakıcıya verirsiniz. Artık cocuklar sütten en erjen ne zaman kesilir bilmiyorum ama bakıcı yaşı gelene kadar siz de ikinci cocuktan hevesinizi almış olursunuz sonra kafanız rahat ise baslarsiniz
 
İki çocuk arası 10 yaş çook fazla olurdu, birbirleriyle paylaşımları daha az olurdu, sizin o kadar aradan sonra yeni bi bebeğe adapte olmanız da daha zor olurdu...en ideali 3-4 yaştır, siz geç bile kalmışsınız bence, hesapladığınızdan 4 yıl önce çocuklarınızı büyüteceğinizi, zor dönemlerini atlatacağınızı düşünün..bebeğiniz karnınızda büyüdükçe sevgisi de büyüyecek, doğduğu zaman bu düşündüklerinize güleceksiniz..
 
5 ay olmuş hamileliğiniz.

Hap 3 ay korur diye düşünmek ona göre hareket etmek bir tarafa.

Bebeğiniz kız olduğu için üzülüp açtığınız konu bir tarafa. Erkek olsaydı bu kadar kabullenememe yaşamayacaktınız muhtemelen.

Hala erken miydi, ikisini de aynı sever miyim endişeleri abartı artık. İkinci kez anne olacaksınız. Çalışmak istiyordum, söyle böyle demenin de bir anlamı yok. Beş ayda bazı şeyleri kabullenmeniz gerekir.

Bu şekilde doğum sonrası da zor bir süreç geçirebilirsiniz psikolojik açıdan. Bir an evvel kurtulmaya çalışın.
 
5 ay olmuş hamileliğiniz.

Hap 3 ay korur diye düşünmek ona göre hareket etmek bir tarafa.

Bebeğiniz kız olduğu için üzülüp açtığınız konu bir tarafa. Erkek olsaydı bu kadar kabullenememe yaşamayacaktınız muhtemelen.

Hala erken miydi, ikisini de aynı sever miyim endişeleri abartı artık. İkinci kez anne olacaksınız. Çalışmak istiyordum, söyle böyle demenin de bir anlamı yok. Beş ayda bazı şeyleri kabullenmeniz gerekir.

Bu şekilde doğum sonrası da zor bir süreç geçirebilirsiniz psikolojik açıdan. Bir an evvel kurtulmaya çalışın.
Allah korusun ya en korktuğum. Şey bu düşüncelerin doğum sonrası da devam edeceği mahfolurum ben
 
Kizmazsaniz benim düşüncem şu,bence cinsiyet konusundaki hayalkırıkligini aşamadinız henüz.Bunun icin de kendinize zaman verin.Baska endişelerle kendinizi boğmayin.Uykusuz ,yorgun gunler ve geceler başlamadan dinlendirin kendinizi ruhen ve vücutça
 
Canım sen cinsiyete çok takıldın Cinsiyet tahminlerin sen hatırlıyorum seni erkek Olsaydı hiç böyle düşünmeyecektin eminim seni çok iyi anlıyorum ama bebeğin doğsun herşey güzel olacak bol bol dua et
 
Back
X