- 3 Şubat 2017
- 943
- 2.013
- 113
- Konu Sahibi alonedark18
- #41
Ah iş işten gecti bu hurafeler hayatıma bir can daha kattı ..sevilmesi bir yana da sorumluğu beni korkutan
Peki ertesi gün hapı gibi bir seçeneğin vardı neden kullanmadın?
Aşağıdaki videoyu izleyerek sitemizi ana ekranınıza web uygulaması olarak nasıl kuracağınızı öğrenebilirsiniz.
Not: Bu özellik bazı tarayıcılarda mevcut olmayabilir.
Ah iş işten gecti bu hurafeler hayatıma bir can daha kattı ..sevilmesi bir yana da sorumluğu beni korkutan
İşte nasılsa ilk kazada kalmam diye ..ihtimal bile vermedimPeki ertesi gün hapı gibi bir seçeneğin vardı neden kullanmadın?
Doğunca hepsi geçiyor merak etme arada bir pişmanlık depreşiyor ama şebeklikleri çok şükür dedirtiyor6 yaşındaki ilk çocuğumu buyuttum okula başlattım o büyürken de hep birgün kendime ait çalışma hayatı , ev dışında kafamı dağıtacağım ve para kazanacağım iş ortamlarini hayal ettim.. bu süre zarfında part time is falan baktım olmadı bütün kapılar kapalı gibiydi gerçekten olmadı...şimdi tam o büyüdü okullu oldu derken ikinciye hamile kaldim...biraz supriZ oldu ama doğum kontrol hapini bıraksan da üç ay koruyormus diyenlere inandım pek dikkat etmedim..ilacı vücudum dinlensin senelrrir kullanıyorum diye bıraktım o esnada da böyle oldu...şimdi pişman gibiyim
keşke ilk çocuğum 10 yaşlarına mi gelseydi acaba diyorum ..okul serüvenine daha bı alişsaydi daha bı buyuseydi bende iki üç sene çalışıp hevesimi alıp ,ondan sonra evimde ikinciyi buyutsemeydim diyorum...pişman olmak çare değil ..miniğim büyüdü bile beş aylık oldu...hem seviniyorum hem içimde önüne gecemedigim bir pismanlikvar...hayat bitmiş gibi eli kolu bağlı ..hayalleri bı beş sene daha ertelenmiş bir anneyim sanki...mutlu değilim pek fazla
hani içimde ilk deki gibi heyecanlar yok...korkular daha ağır basıyor..herşey daha zor olacak gibi...birde her iki çocuk annesi bunu hamileyken yasadimi bilmiyorum ama bu bebeği de ilk yawrum kadar sevebilecek miyim? Ya sevmezsen ne yaparim içim isinmazsa ? Böyle hissedenler siz neler yaşadınız doğumdan sonra lütfen konuşalım..hamilelik psikolojisi gerçekten çok farklı
![]()
Kendinizi bu kadar yıpratmayın yazıktır günahtır.. Ne suçu var o bebeğin.. Karnınızda sizi hissediyor.. Kucağınıza aldığınzda pişman olacağınız düşünceler silin lütfen kafanızdan... O minicK bir can size muhtaç size ihtiyacı olacakk. Sizden beslenip sizden büyüyecek.. Düşünsenize anneniz sizi istemiyordu ne kadar üzülürsünüz değil mi ? Bilmiyorum hamileyim onu benim ilk çocuğum belki ama onu düşünüp ona göre yazıyorum.. 2. Çocuğumda olsa onun o kalbinin.atışı tekmeleri için binlerce şükür ederdil herhalde.. O kadar olumsuzsunuz ki.. Allah korusun bebeğinize birşey olsa kucağınıza alamasınız üzülmeyecek misinjz ? Lütfen onu düşünün.. İlk çocuğunuz yeterli yaşa gelmŞ inanın onun da desteğini göreceksiniz..Evet ama herkesin kaderi farklı ,herkesin yaşadıkları ,psikolojisi farklı ben şuan buna üzülüyorsam bu benim sınavım çocuk sahibi olamayaninda kendi sınavı ..onlarda bunu bu şekilde algılayıp herkesin yaşantısına saygı duymalı
10 yasinda da olsa yine basa saracaktin gem bebegin dogana kadar buyuk 1. Sinifi atlatir6 yaşındaki ilk çocuğumu buyuttum okula başlattım o büyürken de hep birgün kendime ait çalışma hayatı , ev dışında kafamı dağıtacağım ve para kazanacağım iş ortamlarini hayal ettim.. bu süre zarfında part time is falan baktım olmadı bütün kapılar kapalı gibiydi gerçekten olmadı...şimdi tam o büyüdü okullu oldu derken ikinciye hamile kaldim...biraz supriZ oldu ama doğum kontrol hapini bıraksan da üç ay koruyormus diyenlere inandım pek dikkat etmedim..ilacı vücudum dinlensin senelrrir kullanıyorum diye bıraktım o esnada da böyle oldu...şimdi pişman gibiyim
keşke ilk çocuğum 10 yaşlarına mi gelseydi acaba diyorum ..okul serüvenine daha bı alişsaydi daha bı buyuseydi bende iki üç sene çalışıp hevesimi alıp ,ondan sonra evimde ikinciyi buyutsemeydim diyorum...pişman olmak çare değil ..miniğim büyüdü bile beş aylık oldu...hem seviniyorum hem içimde önüne gecemedigim bir pismanlikvar...hayat bitmiş gibi eli kolu bağlı ..hayalleri bı beş sene daha ertelenmiş bir anneyim sanki...mutlu değilim pek fazla
hani içimde ilk deki gibi heyecanlar yok...korkular daha ağır basıyor..herşey daha zor olacak gibi...birde her iki çocuk annesi bunu hamileyken yasadimi bilmiyorum ama bu bebeği de ilk yawrum kadar sevebilecek miyim? Ya sevmezsen ne yaparim içim isinmazsa ? Böyle hissedenler siz neler yaşadınız doğumdan sonra lütfen konuşalım..hamilelik psikolojisi gerçekten çok farklı
![]()
İlk çocuğunu sevebilen bı anne diğer çocuklarını da çok sever. Sevmeyi bilmek mesele. Ayrıca yaş aralığı oldukça iyi. Sana çok yardımcı olcak büyük çocuğun sasircaksinÇok.guzel yazmışsın iyi geldi canım sen isteyerek yaptığın halde ben kaza gibi kalınca neler hissettiğimi sen düşün..ama sonrası güzel olacaksa seviniyorum
Sizi hatırlıyorum ikisi de kız olayı. Seversiniz neden sevemeyeksiniz bırakın kardesler birlikte büyüsün. Kesinlikle yardım almalısınız konularınız değişik olmaya başladı.6 yaşındaki ilk çocuğumu buyuttum okula başlattım o büyürken de hep birgün kendime ait çalışma hayatı , ev dışında kafamı dağıtacağım ve para kazanacağım iş ortamlarini hayal ettim.. bu süre zarfında part time is falan baktım olmadı bütün kapılar kapalı gibiydi gerçekten olmadı...şimdi tam o büyüdü okullu oldu derken ikinciye hamile kaldim...biraz supriZ oldu ama doğum kontrol hapini bıraksan da üç ay koruyormus diyenlere inandım pek dikkat etmedim..ilacı vücudum dinlensin senelrrir kullanıyorum diye bıraktım o esnada da böyle oldu...şimdi pişman gibiyim
keşke ilk çocuğum 10 yaşlarına mi gelseydi acaba diyorum ..okul serüvenine daha bı alişsaydi daha bı buyuseydi bende iki üç sene çalışıp hevesimi alıp ,ondan sonra evimde ikinciyi buyutsemeydim diyorum...pişman olmak çare değil ..miniğim büyüdü bile beş aylık oldu...hem seviniyorum hem içimde önüne gecemedigim bir pismanlikvar...hayat bitmiş gibi eli kolu bağlı ..hayalleri bı beş sene daha ertelenmiş bir anneyim sanki...mutlu değilim pek fazla
hani içimde ilk deki gibi heyecanlar yok...korkular daha ağır basıyor..herşey daha zor olacak gibi...birde her iki çocuk annesi bunu hamileyken yasadimi bilmiyorum ama bu bebeği de ilk yawrum kadar sevebilecek miyim? Ya sevmezsen ne yaparim içim isinmazsa ? Böyle hissedenler siz neler yaşadınız doğumdan sonra lütfen konuşalım..hamilelik psikolojisi gerçekten çok farklı
![]()
37 oldum...geç degil ama içim istemiyorŞuan olmuyormu sizin yaş kac
Allah korusun ya en korktuğum. Şey bu düşüncelerin doğum sonrası da devam edeceği mahfolurum ben5 ay olmuş hamileliğiniz.
Hap 3 ay korur diye düşünmek ona göre hareket etmek bir tarafa.
Bebeğiniz kız olduğu için üzülüp açtığınız konu bir tarafa. Erkek olsaydı bu kadar kabullenememe yaşamayacaktınız muhtemelen.
Hala erken miydi, ikisini de aynı sever miyim endişeleri abartı artık. İkinci kez anne olacaksınız. Çalışmak istiyordum, söyle böyle demenin de bir anlamı yok. Beş ayda bazı şeyleri kabullenmeniz gerekir.
Bu şekilde doğum sonrası da zor bir süreç geçirebilirsiniz psikolojik açıdan. Bir an evvel kurtulmaya çalışın.