Beş yıldızlı otele gitmedin ama gitmek isteyebilirsin. Arabaşı yemedin ama merak edersin. Sanki kapsül içinde yaşıyormuş çocuklar ve kardeşi olan kimseyi görmüyormuş gibi konuşmak komik.Bende bu lafa gıcık oluyorum.
Ben bekarken belli yaşı gecince cocuk isteğim depreşti.
Daha önce çocuğum yok böyle duygum olmasin gibi bir durum olmadi.
Anneleri görünce gayet anne çocuk ilişkisinden yola cikarak bende anne olmak istedim.
Çocuk ilerde kardeşleri görünce illa onu hissedecek.
Yapmama tercih meselesi o ayri.
Ama insan yaşamadığı duyguyu daha çok hisseder.
İnsan zaten olmayana meyilli.Beş yıldızlı otele gitmedin ama gitmek isteyebilirsin. Arabaşı yemedin ama merak edersin. Sanki kapsül içinde yaşıyormuş çocuklar ve kardeşi olan kimseyi görmüyormuş gibi konuşmak komik.
Çocuk kardeş istiyor diye ya da ileride birbirlerine yoldaş olurlar diye çocuk yapılmaz. Maddi manevi bir çocuk daha büyütebileceginizi düşünüyorsaniz, gündeme alın. Ayrıca yaş aralığı itibariyle oyun anlamında birbirleri ile pek paylaşımları olmayacaktır. Küçük oyun çağına geldiğinde büyük ergenlik çağına gelmiş olacakBen 36 yaşında tek çocuklu bir anneyim. Oğlum 7 yaşına girecek. Daha önce çalışıyordum şuan evdeyim. Ve bir süre daha bu şekilde devam etmesi gerekecek.( En azından 4 yıl, ilkokul bitene kadar, bakacak kimse yok, calisamayacagim.) Oğlum da kardeş istemeye başladı. ( aslında tamamen oyun amaçlı, birlikte oynayabileceklerini düşünüyor) 2 cocuklu kimi görsem hemen yap, bak istiyormuş da diyor. Ama ben kararsizim. Rahata da alıştım açıkçası. Kendime kalan çok güzel zamanlarım var. Bu durum hoşuma gidiyor. Diğer yandan yıllar sonrası, çocuğumun bizden sonra kimsesi kalmayacak diyorum. Gözümde yaş akmadan kuruyor. Ne yapayım? Bana fikir verin. Maddi durum olarak çok kötü olmasa da ferah da sayılmaz. Gözümü korkutan bir neden de ekonomik sebepler açıkçası. 1. çocuğa yapabileceğimiz herşeyi yapabiliyoruz. 2.gelirse onu ihmal eder miyiz, ona da abisine yapılanları yapabilir miyiz bilmiyorum. Bu düşünce aşamasını herkes yaşıyor mu, bir ben mi böyleyim? Sanki olsa bile onu Bu kadar çok sevemezmişim gibi. Daha olmadan böyle düşündüğüm için bile pişman oluyorum. Ne olur fikir verin bana. Kardeşsiz olanlar ne hissediyor?
Aynen.İkinci bebeğime hamileyken çevreden hep şunu duydum,ins 2. De erkek olur diye.Aksine gönlüm hep kız istedi.iki cinsiyet birbirine daha çok yoldaş oluyor diye düşünüyordum öylede oldu.Çocuklarımın arasında 7 yaş var,şimdiki aklım olsa daha önce yapardım,7 yaş çok fazla çünkü.birbirlerini çok seviyorlar evet ama yaş farkı fazla olduğu için pek fazla oyun kurma vs.olmuyor.ustune bir de cinsiyet farkı var.Biri kız biri erkek olunca da durum epey değişiyor.
Benim üç taneBen 36 yaşında tek çocuklu bir anneyim. Oğlum 7 yaşına girecek. Daha önce çalışıyordum şuan evdeyim. Ve bir süre daha bu şekilde devam etmesi gerekecek.( En azından 4 yıl, ilkokul bitene kadar, bakacak kimse yok, calisamayacagim.) Oğlum da kardeş istemeye başladı. ( aslında tamamen oyun amaçlı, birlikte oynayabileceklerini düşünüyor) 2 cocuklu kimi görsem hemen yap, bak istiyormuş da diyor. Ama ben kararsizim. Rahata da alıştım açıkçası. Kendime kalan çok güzel zamanlarım var. Bu durum hoşuma gidiyor. Diğer yandan yıllar sonrası, çocuğumun bizden sonra kimsesi kalmayacak diyorum. Gözümde yaş akmadan kuruyor. Ne yapayım? Bana fikir verin. Maddi durum olarak çok kötü olmasa da ferah da sayılmaz. Gözümü korkutan bir neden de ekonomik sebepler açıkçası. 1. çocuğa yapabileceğimiz herşeyi yapabiliyoruz. 2.gelirse onu ihmal eder miyiz, ona da abisine yapılanları yapabilir miyiz bilmiyorum. Bu düşünce aşamasını herkes yaşıyor mu, bir ben mi böyleyim? Sanki olsa bile onu Bu kadar çok sevemezmişim gibi. Daha olmadan böyle düşündüğüm için bile pişman oluyorum. Ne olur fikir verin bana. Kardeşsiz olanlar ne hissediyor?
20 den sonranyaşın önemi olmuyor arkadaş olunabilinir öncesi sıkıntı birlikte oyun oynamıyorlar yaştan dolayı8 yaşla böyle düşünmenize çok sevindim benimkiler arası da 8 yaş paylaşacak bir şeyleri olmayacak diyordu çevremdekiler. Demek ki arkadaş da olabiliyorlarmış.
Benim iki tane bu ara 3. düsündüm olsamı diye ama 3 çocuk çok fazla gibi geliyor bana da .ama yaşlanınca etrafmda olsun çocuklar hayali kuruyorum Bende
Aralarının 7 yaş hatta 8 yaş olacak olması düşündürüyor en çok. Çok fazla paylaşımları olmaz diye düşünüyorum. Belki ilerleyen yıllarda daha fazla paylaşımları olabilir. O soğuk su hissini tahmin edebiliyorum. Hayatınızda çok fazla şey değişti mi? Yas aralıkları önemli mi?2. cocugu bugun 1 aylık olmus bir anneyim şu biraz soğuk ama girince alisiyorsun
İkinciyi kizimin kardeşi olsun diye yaptım biz 3 kardeşiz ve kardeş gerçekten önemli
Bence dusunuyorsaniz beklemeyin
Bana bu mesajiniz cok iyi geldi. Yas farkini düşünüyordum. Sanırım az çok karara vardım gibi. Çok teşekkür ederim.Emin olun 2. 3. De olsa çok seviliyor . Bende 9 sene araya zman koydum ve gözümü karartıp oğluma bı kardeş dünyaya getirdim aralarında 9 yaş var kcuugum 4.5 yaşında bazen iyi bazen tartışma oluyor aralarında ama büyük oğlum tek kalmadı kardeşini çok seviyor abilik yapıyor bazen inanın ikisi bana karşı olabiliyorlarama yapın derim pişman olmazsınız.
Bende rahatım bozulacağı için ilk gebeliği duyunca çok ağladım halbuki isteyerek olmstu ama bı şoklama oldu tabi. Ama çokta rahat büyüttüm küçüğümu simdi onun peşindeyim kursuydu parkiydi gayet güzel geçiyor zamanlarimiz. İyiki dogurmusum. Hatta 3. Fikri bile var ama yaşım 34 yeterli diye düşünüyorum.
Aslında ta en başından beri hep 2 çocuk diyordum. 4 yaşına gelince kardeşi olur diye düşünmüştüm. Ev kredisi, borçlar vs. çalışmak zorundaydım kısmet olmadı. Şimdi kredi bitiyor. Ki bitmese bile çok cüzi bir miktar ödüyoruz. Hayatımızı etkilemiyor. Ileride pişmanlık net yasarim gibime geliyor.Ben oğlunuzun istediğini ona yoldaş olması için olmasını vs kısmına yorum yapmadan sadece sizin kendi içinizde bu istediğin olduğunu hissettiğim için gecikmeyin yapın diyorum. İçinizdeki bu istek varken yapmamak sizi ilerde üzecek oda belli durum buyken de yaşayacağınız tempo vs kısmınıda gözünüz görmez.
Aile cok önemli. Yas farki olmasına rağmen anlaşabilmek eminim harika bir duygudur. Bunu duymak iyi geldi. Teşekkür ederim.Yapın bence düşünüyorsanız fazla geç kalmayın benim ve en küçük kardeşim arasında 9 yaş var fiziken o kadar yaş oldugu belli olmuyor zaten gayette iyi anlaşıyoruz bazen düşünüyorum ailem olmasaydı napardim ben hatta teyzemin 5 kızı var keşke bnde onların kardeşi olsaydım derdim hep hep birbirlerinin yanindalar kardeşten öteler o kadar iyiler ki çok özeniyorum onlara
Fazla yaş farkında evet haklisiniz daha çok abilik, ebeveyn gibi sevme durumu yaşanıyor. En küçük kardeşimle benim aramda 10 yaş var. Dediginiz gibi, onu diğerlerinden daha farklı ( anne-baba gibi) seviyorum. Ama iyiki var.Benim bir ablamla 10, diğeriyle 12 yaş var aramda.
Ben kendi ozelimde bu kadar yaş farkını sevemedim.
Kardeş elbette kardeştir, ama siz yaptınız, büyüdü diyene kadar araları iyice açılacak.
Oynayacakları zamanlar değil de, yaparsa buyugunuzun abilik yapacağı zamanlar olabilir..
Sırf bunun için de çocuk yapılmaz, gerçekten istiyorsanız yapın derim.
Çünkü uzun aradan sonra, rahata da alismisken, çok istenmeli ki anca öyle..
Yoksa zorlar, bence tabi.
Bu arada benim çocukların arası 4 yaş.
Biz ikinci çocuğu kesin istiyorduk, iyi ki de olmuş, ama şimdi düşünüyorum da ikisi de iyi kötü büyüdü, biri 6.5 diğeri 2.5.
Üçüncü olsa depresyon coming
Tabi ki karar yine sizin olacak fakat bende tek çocuk olarak büyüdüm iyi ki öyle büyümüşüm diyorum. Ne zaman konusu açılsa '' ay ya kardeş isterdim ama dimi?, kardeş başkadır kız gidecek bi yerin olurdu. '' sözlerini duyardım ama hiçte öyle hissetmedim. Aksine bizim sülalede kardeşler hep hayırsızdır atsan atılmaz satsan satılmaz dediklerindenBen 36 yaşında tek çocuklu bir anneyim. Oğlum 7 yaşına girecek. Daha önce çalışıyordum şuan evdeyim. Ve bir süre daha bu şekilde devam etmesi gerekecek.( En azından 4 yıl, ilkokul bitene kadar, bakacak kimse yok, calisamayacagim.) Oğlum da kardeş istemeye başladı. ( aslında tamamen oyun amaçlı, birlikte oynayabileceklerini düşünüyor) 2 cocuklu kimi görsem hemen yap, bak istiyormuş da diyor. Ama ben kararsizim. Rahata da alıştım açıkçası. Kendime kalan çok güzel zamanlarım var. Bu durum hoşuma gidiyor. Diğer yandan yıllar sonrası, çocuğumun bizden sonra kimsesi kalmayacak diyorum. Gözümde yaş akmadan kuruyor. Ne yapayım? Bana fikir verin. Maddi durum olarak çok kötü olmasa da ferah da sayılmaz. Gözümü korkutan bir neden de ekonomik sebepler açıkçası. 1. çocuğa yapabileceğimiz herşeyi yapabiliyoruz. 2.gelirse onu ihmal eder miyiz, ona da abisine yapılanları yapabilir miyiz bilmiyorum. Bu düşünce aşamasını herkes yaşıyor mu, bir ben mi böyleyim? Sanki olsa bile onu Bu kadar çok sevemezmişim gibi. Daha olmadan böyle düşündüğüm için bile pişman oluyorum. Ne olur fikir verin bana. Kardeşsiz olanlar ne hissediyor?
Bilmem olabilirbirinciyi yaptığına pişman edecek üyeler gelmediler mi, uyuyorlardır
Benimki istiyor başına geleceklerden habersiz olarak. Tabiki kararı ona bırakamam. Benimkinin kuzen vs. var ama çok iyi anlaşamıyoruz aile olarak. Birbirimizden kopuguz. Zaten onların kardeşleri de var, benimkini kucaklamazlar tek diye yani. Tek çocuk sultanlık bence de bir çok açıdan. Kendim için ve çocuğum için en doğru kararı vermeye çalışıyorum.Tesekkur ederim farklı bir bakış açısı geliştirmeme yardımcı oldunuz.Tabi ki karar yine sizin olacak fakat bende tek çocuk olarak büyüdüm iyi ki öyle büyümüşüm diyorum. Ne zaman konusu açılsa '' ay ya kardeş isterdim ama dimi?, kardeş başkadır kız gidecek bi yerin olurdu. '' sözlerini duyardım ama hiçte öyle hissetmedim. Aksine bizim sülalede kardeşler hep hayırsızdır atsan atılmaz satsan satılmaz dediklerindenHiç kimseye ihtiyacım olmadı bilmiyorum yalnızlığı severim ama yalnızda değilim tabi kuzenlerimle kardeş gibi büyüdüm zamanında arkadaşlarım var zaten bi aktiviten işin olduğunda bunları pek düşünmüyorsun. Tabi zamanında Antalya'da rahat okuyor olmamda tek çocuk olmamdan kaynaklıydı kardeşim olsa gidemezdim ekonomik açıdan. Çocuğun bunu sorgulayacağını pek düşünmüyorum. Ben istemedim hiç annem sorduğunda da istemem dedim tabi oda bakamayacağını biliyordu yoksa beni dinlemezdi İyi düşünün bence.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?