- 16 Mayıs 2016
- 15.730
- 66.690
- 518
- Konu Sahibi hippotalamus
- #1
Şimdiden iyi bayramlar. .
2 ay önce ikinci çocuğumu kucağıma aldım şükür. İki çocuğum arasında 7 yaş var. Hamilelik dönemim çok zor geçtiği, ilk çocuğum çok zor bir çocuk olduğu ve çok erken yaşta anne olduğum için baya ara verdik.
Uzatmıyim konuya gelim.. ben yıllarca evlat ayıran ailelerden nefret ettim. Ikinci çocuğu olunca bunu başka seviyorum diyenlerden de.. gel gör ki ikinci çocuğumu sanki daha çok seviyorum. Anne olduğumu hissettim. İlk oğlum baya bir zaman kardeşimmiş gibi geldi. Gerçi bazen parkta falan görenler kardeşin kaç yaşında falan diyede sormuştur. 20 yaşında anne oldum bu arada..
Kendi kendimi telkin ediyorum, daha bebek diye böyle.. o zaman küçüktüm şimdi daha iyi anladım anne olmayı ondan diye. . Zamanla geçecek diye.
Hamileyken ya sevemezsem diye korkuyordum, ilk çocuğumu çok seviyordum çünkü. . Şimdi durum tam tersi.
Asla dışardan bunu belli etmiyorum. İlk oğlumun yanında ikinciyi çok övmüyorum. Sürekli aynı abisi diyorum. İlk oğlumu övüyorum. Şimdilik kıskanma da yok yada çaktırmıyor fazla..
Benim durumumda olan var mı? Zamanla geçiyor mu? Bir akıl verin nolur çok vicdan azabı çekiyorum. .
2 ay önce ikinci çocuğumu kucağıma aldım şükür. İki çocuğum arasında 7 yaş var. Hamilelik dönemim çok zor geçtiği, ilk çocuğum çok zor bir çocuk olduğu ve çok erken yaşta anne olduğum için baya ara verdik.
Uzatmıyim konuya gelim.. ben yıllarca evlat ayıran ailelerden nefret ettim. Ikinci çocuğu olunca bunu başka seviyorum diyenlerden de.. gel gör ki ikinci çocuğumu sanki daha çok seviyorum. Anne olduğumu hissettim. İlk oğlum baya bir zaman kardeşimmiş gibi geldi. Gerçi bazen parkta falan görenler kardeşin kaç yaşında falan diyede sormuştur. 20 yaşında anne oldum bu arada..
Kendi kendimi telkin ediyorum, daha bebek diye böyle.. o zaman küçüktüm şimdi daha iyi anladım anne olmayı ondan diye. . Zamanla geçecek diye.
Hamileyken ya sevemezsem diye korkuyordum, ilk çocuğumu çok seviyordum çünkü. . Şimdi durum tam tersi.
Asla dışardan bunu belli etmiyorum. İlk oğlumun yanında ikinciyi çok övmüyorum. Sürekli aynı abisi diyorum. İlk oğlumu övüyorum. Şimdilik kıskanma da yok yada çaktırmıyor fazla..
Benim durumumda olan var mı? Zamanla geçiyor mu? Bir akıl verin nolur çok vicdan azabı çekiyorum. .