- 21 Temmuz 2012
- 933
- 264
- 323
- Konu Sahibi Munevvergul
-
- #1
Davul bile dengi dengine calarMerhaba arkadaşlar;
Yaklaşık 3,5 yıl önce boşandım. Baya sıkıntı yaşadım. Yaşım 28. Şimdi karşıma biri çıktı beni tanımak istiyor ama ben kararsızım. Hem gönlüm çok yorgun ve kırgın hem de aramızda mantığıma uymayan bazı sorunlar var. Yakışıklı biri ondan hoşlandım açıkçası. Ama ben doktora yapmış biriyim o lise mezunu. Benim çocuğum yok onun var. Bir kızı var. Eşim evlenirse üvey babaya bırakamam yanıma alırım diyor. Ben bu sorumluluğu alabilir miyim bilmiyorum.
Arkadaşlar benim iyi bir işim var çok şükür kimseye ihtiyacım yok ama insan hayatta birimin yanında olmasını istiyor. Siz ne dersiniz? Tanımaya değer mi? Yoksa olmaz deyip kestirip atmalı mıyım? Çünkü kendimi zor toparladım artık hata yapmak istemiyorum. Teşekkürler.
Yaşlarımız aynı bu da olumlu geldi bana. Yanlış anlamayın kendimi övmek değil amacım ama ben kariyeri olan bir işte çalışıyorum ve güzel biri olduğum hep söylenir. Kafam çok karıştı. O çok ilgili. Acaba ilgisi mi hoşuma gitti bilemedim.
Valla gerekirse kendini öv bence münevvercim, fazla tevazuya gerek yok. Güzelim ve iyi eğitimliyim de içinden sık sık :) otomatik olarak kendine denk seçimler yaparsın. Rabbim gönlüne göre versin inşallah, ben de yakın zamanda boşandım, insan bir kere yıkım yaşayınca daha korkarak yaklaşıyor bu işlere.Yaşlarımız aynı bu da olumlu geldi bana. Yanlış anlamayın kendimi övmek değil amacım ama ben kariyeri olan bir işte çalışıyorum ve güzel biri olduğum hep söylenir. Kafam çok karıştı. O çok ilgili. Acaba ilgisi mi hoşuma gitti bilemedim.
İşi gücü var. Araba galerisi var.Onun işi gücü yok mu ?
Adamın olumlu tek vasfı yakışıklı olması mı ?
Denklik ön şartı kriterlerinin olmazsa olmazı olmasaydı (ne çok olmaz yazdım , demek bu ilişki olmaz ) bu kadar kafanı kurcalamazdı .
O yüzden sen boş ver . Bir başkası mutlu olabilir belki ; sen bu soru işaretleri ile bu adamla sanmam .
Merhaba arkadaşlar;
Yaklaşık 3,5 yıl önce boşandım. Baya sıkıntı yaşadım. Yaşım 28. Şimdi karşıma biri çıktı beni tanımak istiyor ama ben kararsızım. Hem gönlüm çok yorgun ve kırgın hem de aramızda mantığıma uymayan bazı sorunlar var. Yakışıklı biri ondan hoşlandım açıkçası. Ama ben doktora yapmış biriyim o lise mezunu. Benim çocuğum yok onun var. Bir kızı var. Eşim evlenirse üvey babaya bırakamam yanıma alırım diyor. Ben bu sorumluluğu alabilir miyim bilmiyorum.
Arkadaşlar benim iyi bir işim var çok şükür kimseye ihtiyacım yok ama insan hayatta birimin yanında olmasını istiyor. Siz ne dersiniz? Tanımaya değer mi? Yoksa olmaz deyip kestirip atmalı mıyım? Çünkü kendimi zor toparladım artık hata yapmak istemiyorum.
Yaşlarımız aynı bu da olumlu geldi bana. Yanlış anlamayın kendimi övmek değil amacım ama ben kariyeri olan bir işte çalışıyorum ve güzel biri olduğum hep söylenir. Kafam çok karıştı. O çok ilgili. Acaba ilgisi mi hoşuma gitti bilemedim.
Teşekkürler.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?