Ilk evliliğinden çocuğu olan bir adamla evli olan var mı

karaca83 .!.:

Canım, aslında olay bana kalırsa birazda üslupla alakalı..
Şöyle ki, konu sahibi, çocuk hakkındaki yorumlarında oldukça sert..

""her yaptığımızın üstünde gözü oldu
yanyana oturuyoruz diye suratını düşürdü....
Bunun gibi şeyler işte beni çok soğuttu
ben bi çocuk doğursam neler olur acaba
çocuk doğurmaktan bile soğuttu beni yaaaaa"

Bunu az önce de alıntılamıştım, çünkü çocuk hakkında genel ifade tarzı bu şekilde..

Eğer olaya biraz daha yumuşak yaklaşsaydı.Mesela :
"Çocuğun kırılmasını, yıpranmasını istemiyorum ama benim elimden de birşey gelmiyor..Neler önerirsiniz?" tarzında bir yaklaşım sergileseydi eminim gelen yorumlar çok daha farklı olurdu..

"Ne söylediğiniz değil nasıl söylediğiniz önemlidir" derler ya...Öyle işte..

Genişletmek için tıkla...

Birbirimizin yüz ifadeleriniz göremediğimiz için birbirimizi yanlış anlayıp düşüncelerimiz sert şekilde ifade edebiliyoruz maalesef... Konu sahibinin yorumlarını okuyunca gerildiğini düşündüm...Belki gerginliğin vermiş olduğu sinirle kendini yanlış ya da sert ifade etmiş olabilir.

Ne demişler tatlı dil yalanı deliğinden çıkarır...

keşke karadutşarabı nickli arkadaş şu an siteye girseydi bence en verimli tavsiyeleri o verirdi. eşinin çocuğuyla çok sağlam ve güzel bir ilişkisi vardı. (/ ne kadar daha sonra eşiyle ilgili problemler çıksa da ) sanırım şimdi doğum yapmıştır ondan giremiyordur. onun anlatımı konu sahibi ve ihtiyacı olan herkes çok faydalı olurdu. neyse kulaklarını çınlatmış oldum karadutşarabının bu vesileyle

butterfly811 .!.:

ben kimseyi kimseden koparmaya çalışmıyorum ki eşim onun herşeyiyle ilgileniyor zaten her akşam 2 saat civarını ona ayırıyor sabahları okuluna bırakıyor antremanlarına gidiyor hiçbişeyini eksik etmiyor pazar günleri beraber pikniğe vs gidiyoruz ama bunlar yetmiyor karşı tarafa hep fazlası isteniyor aynı evde yaşıyo olsalar emminim bu kadarı bile olamazdı buna inanınnnnn

Genişletmek için tıkla...

Ben size siz koparıyorsunuz demedim ki, en başta babası koparıyor dedim, iyi okuyun yazdığımı. Bu saydığın şeyler bir amcanın ya da dayının da yaptığı şeyler, merak etmeyin. Yani eşinizin bir yeğeni olsaydı da bu kadarını yapacaktı. Eşinizi korumanızın bir anlamı yok, eşiniz babalığı sprem bağışı olarak algılamış. Çocuğu yapmış, annesinden boşanınca çocuktan da boşanabileceğini sanmış. Bu kadar basit.

Ben sizi suçlamıyorum, ben eşinizi suçluyorum. Daha ağır ifadeler de kullanabilirdim ama gerek yok. Sizin tek hatanız çocuğu olan biriyle o çocuğun sorumluluğunu bir gün mutlaka almanız gerektiğini düşünmeden evlenmeniz. Yani kçvalideniz hiç ölmeyecek mi? Çocuk evlenip kendini kurtarana dek babaanne sağ salim duracak mı?

KRoNiKDeLi .!.:

Birbirimizin yüz ifadeleriniz göremediğimiz için birbirimizi yanlış anlayıp düşüncelerimiz sert şekilde ifade edebiliyoruz maalesef... Konu sahibinin yorumlarını okuyunca gerildiğini düşündüm...Belki gerginliğin vermiş olduğu sinirle kendini yanlış ya da sert ifade etmiş olabilir.

Ne demişler tatlı dil yalanı deliğinden çıkarır...

Genişletmek için tıkla...

Haklı olduğunu düşündüğüm için konunun başından itibaren tekrar göz gezdirdim..
Ama inan çocuk hakkında hiç olumlu ya da onun durumuna anlayış gösteren bir cümle bulamadım..
Konu sahibinin haklı olduğu konu, eşine herşeyi açıkça söylediği halde, eşinin vermiş olduğu sözleri tutmamış olması..
Ama burada çocuğun suçu ne?
Çocuk için baştan itibaren sürekli "kıskanç" kelimesini kullanmış.."Huzursuz" demiş..
10 yaşında ve ne annesi ne de babası tarafından istenmemiş bir çocuk nasıl bir ruh halinde olabilir ki?

Benim konu sahibini eleştirdiğim nokta bu..

butterfly811 .!.:

Yorum yazan herkese teşekkür ederim
çok duygusal bir yere geldi olay ve bundan sonrasında zaten kendimi ifade etmem mümkün değil
duygusallığı okuyan herkes gelip üstüne başka bi duygu ekliyo
iş bu kadar duygusal değil ama..

Genişletmek için tıkla...

Konuyu açma sebebiniz içinde bulunduğunuz duruma bir çözüm bulmak sanıyorum,enazından ben öyle anladım.

Bizlerin size duygusal gelen açıklamalarının sebebide size yardımcı olmak,

Çocuğun sizin beğenmediğiniz davranışlarının sebeplerini açıklamaya çalışıyoruz ki çocukla iltişim probleminizi belki çözebilirsiniz diye.

Açıkçası başka ne gibi yorumlarla size yardımcı olmaya çalışabilirdik bilmiyorum.

Biz çocuk için ''fesat,kıskanç'' desek bu bir çözüm önerisi mi olurdu,sadece dedikodu yapıp içinizi mi boşaltırdınız?

bu yaz okuduğum bi kitaptan alıntıyla başlamak istiyorum. yazar kristin hannah. kitap gece yolu
o beni benden alan cümle :"SENİN ANNENİN ALASKA BÜYÜKLÜĞÜNDE KALBİ VAR..."
benmi durumummu?
sevdiceğin bi veleti var.kız... annesi kızını görmüyor.(mahkeme babaya vermiş veledi) sevdicek ilk boşandıklarında kızın annesine yalvarmış bari haftada 1 gün 1 kaç saat gör diye. ama hep derim bazı kadınlar anne olmak için uygun değiller diye...
Allah nasip ederse evlenirsek ben şimdi o kızı istemem diyemem.
hatta o ufacık yaşında yaşadıklarını bildiğimden o minicik yüreğinde ne acılar biriktirdiğini bildiğimden aksine daha çok isterim...
kendimi çok iyi tanıdığımdan (29 yaşındayım) benim sevgim veletede kendi doğuracağım çocuğada yeterde artar bile...
he zamanı gelince biyolojik anne ortaya çıkarsa göremezsin de demem...
onun kendi içinde ne yaşadığını kim bilebilirki?belki aklı başına sonradan gelir...
ama veleti üzerde o gülen yüzüne gölge düşürürse o zaman cadıya dönüşebilirim..
sanırım olay empatide bitiyor...
sanırım olay yürekte bitiyor...

doğurup babanneye anneanneye bırakmanın yetimhaneye terketmekten ne farkı var

bencillikten başka birşey değil

babası küfretti diye görüşmesin anası babasına kızdığı için başından atsın ne kolay dünya

ne kadar bencil anneler bide üstüne ikinciyi doğurmalar sanki 1.ye bakabildi de...

sonra ben anneyım analık hakkım var hadi oradan...

kraliche_85 .!.:

bu yaz okuduğum bi kitaptan alıntıyla başlamak istiyorum. yazar kristin hannah. kitap gece yolu
o beni benden alan cümle :"SENİN ANNENİN ALASKA BÜYÜKLÜĞÜNDE KALBİ VAR..."
benmi durumummu?
sevdiceğin bi veleti var.kız... annesi kızını görmüyor.(mahkeme babaya vermiş veledi) sevdicek ilk boşandıklarında kızın annesine yalvarmış bari haftada 1 gün 1 kaç saat gör diye. ama hep derim bazı kadınlar anne olmak için uygun değiller diye...
Allah nasip ederse evlenirsek ben şimdi o kızı istemem diyemem.
hatta o ufacık yaşında yaşadıklarını bildiğimden o minicik yüreğinde ne acılar biriktirdiğini bildiğimden aksine daha çok isterim...
kendimi çok iyi tanıdığımdan (29 yaşındayım) benim sevgim veletede kendi doğuracağım çocuğada yeterde artar bile...
he zamanı gelince biyolojik anne ortaya çıkarsa göremezsin de demem...
onun kendi içinde ne yaşadığını kim bilebilirki?belki aklı başına sonradan gelir...
ama veleti üzerde o gülen yüzüne gölge düşürürse o zaman cadıya dönüşebilirim..
sanırım olay empatide bitiyor...
sanırım olay yürekte bitiyor...

Genişletmek için tıkla...

Kendi dogacak cocugunuz cocuk
sevdicegin kizi VELET
oyle mi?

sakin empatiden bahsetmeyin
yorumunuzla celisiyor

annemin bir lafi var
analik (uvey anne) hicbir zaman analik oldugunu unutmaz

konu ve yorumunuz bunu cok guzel acikliyor

Cudana .!.:

Kendi dogacak cocugunuz cocuk
sevdicegin kizi VELET
oyle mi?

sakin empatiden bahsetmeyin
yorumunuzla celisiyor

annemin bir lafi var
analik (uvey anne) hicbir zaman analik oldugunu unutmaz

konu ve yorumunuz bunu cok guzel acikliyor

Genişletmek için tıkla...

:) hakikaten bazı insanlar sırf eleştirmek için yada yanlış anlamak için gelmişler dünyaya
yada ben kendimi iyi ifade edemedim...
bizim sülalede sevimli yenilesi mıncırılası küçük çocuklara VELET denir...
bu bizde sevgi göstergesidir.
tüm abilerimde kazık kadar kız olmama rağmen evin en küçüğü olduğum için hala VELET diye kayıtlıyım ben. (sizin mantığa göre abimlere dünyayı dar edeyim bari)
yeğenlerimede VELET derim.. VELET ler çünkü. haşarı ama sevimli...
kendi çocuğum olursa o'da VELET olacak... yani inşallah ben uslu çocukları sevmem. haşarı olacak biraz...

çok geniş bir açıklama oldu ama umarım bu defa anlayabilmişsinizdir yada ben kendimi ifade edebilmişimdir.

aslında çözümü o kadar basit bir şey ki ,, sevgi yaa sadece sevgi...
kimseyi dil,, din ,, ırk olarak ayırmadan kimseyi bu onun çocuğu ,, bu benim çocuğum diye ayırmadan..
maddi şeyleri kenara at sadece maliyeti bir gülümseme olan sevgi ...
biraz sevgiyle bir insanı ,, bir hayatı ,, bir dünyayı değiştirmek mümkünken neden bu cimrilik ...
bu onun çocuğu bakmak zorunda değilim !!!! arkadaşım zaten hiç bir şey yapmak zorunda değilsin ...
annene bakmak ,, kayınvalidene bakmak ,, eşine destek olmak ,, bir yuvayı ayakta tutup bir çocuğun kalbinde ışık olmak zorunda değilsin ..
bunlar zorundayım diyerek yapılacak şeyler değil..
aşkla yapılan,, sevgiyle yapılan şeylerin zorunluluğu olmaz..
yani işin özü ; sen kariyerini düşün ,, kendi mutluluğuna odaklan ve birini gülümsetebilmenin mutluluğyla ilgilenme..
hayat birlikte yenilen bir yemek gibidir,, tek farkı kendi hesabını yanlız ödersin ...

aklım almıyor........
anne yokkkk.......
baba yokkkk.......
ortalarda kalmış bir yavrucak....
tabiri caizse babaanneyle yaşamaya terkedilmiş....
babaannenin içinden gelirmi 60 yaşından sonra lunaparka gitmek... tiyatroya gitmek... havuza gitmek...
yada anne-baba gibi sevgisini hissettirebilirmi...yoksa bir babaanne yaşının gerektirdiqi hastalıklarla doktorlarla aqrılarla sızılarlamı geçirir günlerini...
konu sahibi eşinin çocukla ilgilendiqini yazmış...neye göre ilgileniyor...konu sahibine göre... çocuqa sordunuzmu? babasının ilgisi onun için yeterlimi? bir inat uqruna annedende koparılmış...hem anne hem baba sevgisini verebiliyormu bu baba evladına... bir aile sıcaklıqını verebiliyormu?? hafta sonu pikniqe götürmek yada antramanlarını takip etmek yeterlimi bir çocuqun dünyası doldurabilmek için....aynı şeyi konu sahibine yapsa eşi.....akşam 3-5 dakika ve hafta sonu ilgilense eşiniz sizinle...yetermi?? siz bilmem kaç yaşınıza gelmişsiniz o çocuk kadar duygusal olamazsınız buna raqmen yetermi??
benim çocuqum deqil diyerek geri çekiliyorsunuz...o çocuk siz babasının hayatında olduqunuz için bunları yaşıyor...hiç düşündünüzmü belki babasının yanında olmak istiyor birlikte aynı evde yaşamak aynı sofrada yemek yemek aynı evde uyumak istiyor....babasıyla aynı evde olmak ona güven veriyor...o aslında sizden hiç ayrılmak istemiyor..anneside yok..babasıda varda yok... sizse hala daha hesap peşindesiniz...son yorumlarınızda çocuktan bahsederken ''karşı taraf'' diye bahsetmişsiniz çok yazık...annemsiz ve babamsız olmak yaşım 37 hala düşünemiyorum..babaannemle büyümeyi hiç düşünemiyorum...kusura bakmayın belki çok aqır olucak ama o çocuqu kendinize rakip görüyorsunuz ve çok bencil davranıyorsunuz... hayatınızda olmasından rahatsızsınız...ben daha fazla yazmak istemiyorum ama son olarak size şunu soruyorum...''Allah için kendinizi o çocuqun yerine koyun...anne yok..baba evlenmiş cicihanım sizi istemiyor...yaşlı babaannede kalıyorsunuz...psikolojiniz ne durumda olur?? çocuqun babasıyla oynamak istemesi bile batmış size...pazar sabahı erkenden arıyor diye yakınmışsınız..demekki çocuqa akşamları babasını görmek yetmiyor... daha fazla birlikte olmak istiyor ve bundan daha doqal bişey yok...
son bişey daha;
eqerki bu şekilde devam ederseniz o çocuk ilerki yıllarda derin travmalar geçirecek ve çok büyük sorunlar yaşıcak...aklı başına geldiqinde asıl o zaman size rahat vermicek..benimle ilgilenmediniz kendi hayatınızı yaşadınız diyecek...size karşı tavır alıcak...hatta annesinden ayırdıqı için babasına kafa tutucak..madem anneme vermedin beni neden senin deqilde babaannemin yanındayım diyecek...görünen köy kılavız istemez... tvde görüyoruz çocuklar büyüyüp anne yada babalarını arıyorlar ve üvey anne yada üvey baba için bizlere çok iyi baktılar Allah razı olsun diyorlar...işte yavrularımıza bu sözleri söyletebiliyorsak cenneti haketmişiz demektir...eli öpülesi kişiler onlar...


(bu yazdıklarımada eminim verecek bir sürü cevabınız vardır...bırakın hesaplaşmayı...dünyası yıkılmış bir çocuqu sevindirin...ilginizi sevginizi gösterin...bir birey olduqunda gelsin sayqıyla elinizden öpsün... birlikte güzel bir aile olmayı deneyin...ve sizde kendinizi aşın artık)...

butterfly811 .!.:

eşimin çocuğu 10 yaşında velayeti babada ama çocuk babanesinde kalıyor çünkü eşinden ayrılırken çocuğu annesine vermek istememişler ve babanesi ben bakarım diyerek çocuğun sorumluluğunu almış yaklaşık 1,5 yıldır evliyiz ve çocuk erkek olmasına rağmen babasına inanılmaz düşkün aslında bu düşkünlük değil kıskançlık gibime geliyor..biz her pazar sabahı erkenden onun telefonlarıyla uyanıyoruz.bir yere giderken yada birşey yapacağımız zaman asla duyurmuyoruz.ben çalışıyorum ve ona bakabilecek durumda değilim zaten bir çocuğun sorumluluğunu alabilecek olsam bir tane doğururum.en başında ben eşime bir çocuğa bakamayacağımı bu sorumluluğu şu anda alamayacağımı söyledim o da bunu kabul etti ve benimle evlendi...gayet açıktım yani ve şu andada başta söylediklerimin dışında birşey yapmıyorum ama eşim çocuğunun bizimle yaşamasını istiyor farkındayım..sürekli aramızda böyle bi itiş kakış var çocuk kıskanıyor onun tavırlarından ben rahatsız oluyorum huzurumuz kaçıyor ben kafamda şu meseleyi bir türlü aşamıyorum.kişilik özelliğim bu özgürlüğüme düşkünüm ve en önemlisi aslında bu çocuğun bi annesi var hani annesi olmasa tamam ama annesi dururken bana mı düşer ya bakmak kızlar lütfen yanlış mı düşünüyorum ben yaaaaa

Genişletmek için tıkla...

butterfly811 .!.:

çocuk sahibi olanların konuya bakışı çok farklı...
Bunu daha öncede söylemiştim
teşekkür ederim arkadaşlar yorumlarınız için ama vicdansızlık bende değil o çocuğu babasına bırakan annesindedir..

Genişletmek için tıkla...

Öncelikle kendinizle çelişmeyi kesin...
Bir mesajda annesine vermemişler diyorsunuz, bir mesajınızda vicdansızlık bende değil çocuğu babasına bırakan annesindedir diyorsunuz...
Anneye çamur atmaktanda geri kalmamışsınız... tebrik ederim...
Vicdansızlığın kitabını yazarsınız siz bu kötü düşüncelerle...
Boşanırken çocuğu anneye vermek istemeyen "baba" kılıklı kocanız, neden yanına alıp bakmıyor acaba çocuğuna...
Neden? çünkü kadını kırmak, yıkmak, üzmekti istediği... yaptı er"kek" liğini...
Bu saatten sonra, yok annesi bakmak istememiş falan yazıpta iyice yalancı konumuna düşmeyin...
Burda ben en çok anne ve evladının ayrılışına üzüldüm...

Sizin kıskançlık yapmaya zerre hakkınız yok, o daha bir çocuk...
Ocağı sönmüş bir ailenin evladı...anne ayrı baba ayrı, bir tarafı hep üzgün...
Kaldıramayacaksanız evlenmeyecektiniz...
Böyle bir adamla evlenirken, yaşacaklarınızı biliyordunuz...
Evlat çok farklı bişey... anlatılmaz... anlatsan sayfalar yetmez...evlat can ciğer kuzu sarması...
Asla eşiniz oğlunu sevdiği gibi sizi sevmeyecek...başka bir kadını da sevmeyecek...
Evlat sevgisinin önüne hiçbirşey geçemez...bunu bir defa kabul edin...
Evlat belden, eş elden gelir...
Çocuğu gereksiz yere kıskanmaktan vazgeçip, hayatınızı düzene sokmaya çalışsanız iyi olacak...

MorGuller .!.:

Öncelikle kendinizle çelişmeyi kesin...
Bir mesajda annesine vermemişler diyorsunuz, bir mesajınızda vicdansızlık bende değil çocuğu babasına bırakan annesindedir diyorsunuz...
Anneye çamur atmaktanda geri kalmamışsınız... tebrik ederim...
Vicdansızlığın kitabını yazarsınız siz bu kötü düşüncelerle...
Boşanırken çocuğu anneye vermek istemeyen "baba" kılıklı kocanız, neden yanına alıp bakmıyor acaba çocuğuna...
Neden? çünkü kadını kırmak, yıkmak, üzmekti istediği... yaptı er"kek" liğini...
Bu saatten sonra, yok annesi bakmak istememiş falan yazıpta iyice yalancı konumuna düşmeyin...
Burda ben en çok anne ve evladının ayrılışına üzüldüm...

Sizin kıskançlık yapmaya zerre hakkınız yok, o daha bir çocuk...
Ocağı sönmüş bir ailenin evladı...anne ayrı baba ayrı, bir tarafı hep üzgün...
Kaldıramayacaksanız evlenmeyecektiniz...
Böyle bir adamla evlenirken, yaşacaklarınızı biliyordunuz...
Evlat çok farklı bişey... anlatılmaz... anlatsan sayfalar yetmez...evlat can ciğer kuzu sarması...
Asla eşiniz oğlunu sevdiği gibi sizi sevmeyecek...başka bir kadını da sevmeyecek...
Evlat sevgisinin önüne hiçbirşey geçemez...bunu bir defa kabul edin...
Evlat belden, eş elden gelir...
Çocuğu gereksiz yere kıskanmaktan vazgeçip, hayatınızı düzene sokmaya çalışsanız iyi olacak...

Genişletmek için tıkla...

çok iyi yakalamışsın gerçekten

eski eşe çamur atmak çok kolay konu sahibi melaike olduğu için tü kaka eski eş..

yalancılığın da alası bu.

çöpsüz üzüm bul madem konu sahibi senin vicdanın yetmez o çocuğu kabullenmeyi sen kendin çocuk doğurur onu kral gibi yaşatmaya çalışırken o babaneye bırakılan çocuğun vebali üstünde eninde sonunda senden çıkar çıkacaktır ilahi adalet var nihayetinde...

butterfly811 .!.:

Kızlar çok merak ediyorum ilk eşinden çocuğu olan bir kocası olan var mı aranızda
benim var ve ciddi problemler yaşıyorum da
bekliyorum cevaplarınızı ve yaşanmışlıklarınızı..

Genişletmek için tıkla...

benim böyle bir durumum yok ama tanıdıgımda var evet insan ilk başta alışma evresinde çok problem yaşıyor bir iki sene zor geciyor sonra hersey rayına oturuyor. siz yeni mi evlendiniz acaba?

mlkctk .!.:

çok iyi yakalamışsın gerçekten

eski eşe çamur atmak çok kolay konu sahibi melaike olduğu için tü kaka eski eş..

yalancılığın da alası bu.

çöpsüz üzüm bul madem konu sahibi senin vicdanın yetmez o çocuğu kabullenmeyi sen kendin çocuk doğurur onu kral gibi yaşatmaya çalışırken o babaneye bırakılan çocuğun vebali üstünde eninde sonunda senden çıkar çıkacaktır ilahi adalet var nihayetinde...

Genişletmek için tıkla...

konu açanı kırmayalım yaa lutfen.

kraliche_85 .!.:

:) hakikaten bazı insanlar sırf eleştirmek için yada yanlış anlamak için gelmişler dünyaya
yada ben kendimi iyi ifade edemedim...
bizim sülalede sevimli yenilesi mıncırılası küçük çocuklara VELET denir...
bu bizde sevgi göstergesidir.
tüm abilerimde kazık kadar kız olmama rağmen evin en küçüğü olduğum için hala VELET diye kayıtlıyım ben. (sizin mantığa göre abimlere dünyayı dar edeyim bari)
yeğenlerimede VELET derim.. VELET ler çünkü. haşarı ama sevimli...
kendi çocuğum olursa o'da VELET olacak... yani inşallah ben uslu çocukları sevmem. haşarı olacak biraz...

çok geniş bir açıklama oldu ama umarım bu defa anlayabilmişsinizdir yada ben kendimi ifade edebilmişimdir.

Genişletmek için tıkla...

Velet kelimesinin anlamını gayet tabi biliyorum.

Oradaki ince ayrıntı çok dikkatimi çekti.

Peki madem masumane bir şekilde söylediniz,
neden kendi dogacak çocugunuz için de aynı tabiri kullanmadınız?

bütün yorumları okumaya çalıştım..bu konuda gördüğüm örneklerde tek üzüldüğüm şey çocuklar oldu..zavallı yavrucaklar nasıl da arada kalmışlar..10,11,13 yaşındaki çocuklardan bahsederken kıskanç,kötü niyetli vb..diye bahsetmek ne kadar ürkütücü..onlar çocuk daha,babalarını kıskanmaları da çok normal..çünkü annelerinin yerine geldiğinizi düşünüyorlar..bunu anlamak bu kadar mı zor? evet sizinde yaşadığınız şey kolay değil ama siz olgun olmalısınız..karşınızdaki yetişkin kötü niyetiyle hareket eden biri değil..çocuk aklıyla hareket eden,aslında bu kıskançlıkları bile bir yardım çığlığı olan çocuklar..

ve o babalar,onlara diyecek lafım bile yok..senin kanın canın.bazı şeyler böyle basit olmamalı..

burada çok iyi niyetli ikinci eş olan "anneler"de gördük biz..kocasının çocuğuna oğlum,kızım diye hitap eden..sevgiyle,sabırla herşeyi aşan insanlar da vardı..hayranlıkla okuduk onları..

konu sahibi şu konuyu okur inşallah

http://www.kadinlarkulubu.com/esi-esinin-ailesi/522242-esim-oglum-arada-kalan.html

butterfly811 .!.:

Genelde benimle aynı fikirdesiniz hanımlar
demek ki ben de anormallik yokmuş..
Biraz da olsa rahatladım
ben hayatım boyunca hep çok ince düşünen kimseye rahatsızlık vermemeye çalışan bir insan oldum
düşüncelerim belki sert gelecek size ama o zaman bana da kimse vermesin
hani insanların başına herşey gelebilir ama çözümler herkesi mutlu eden çözümler olmalı..
çocuklar annede kalmalı..
Babalar kendilerine yeni hayatları daha kolay kuruyorrrrr
sonra da geri dönüşü olmayan şeyler yaşayabiliyor
ben kendi adıma
eşim diretse oğlum bizle kalacak diye
sırf diretiyo diye,bana zorla bişey yaptırmaya çalışıyo diye boşanırım..
çünkü onun çocuğunu ben düşünmek zorunda değilim bu haksızlıkkkk
eğer düşünüyosan çocuğunu bu kadar boşanmayacaksın
yok boşanıyosan zaten en büyük kötülüğü sen yapıyosun çocuğunaaa...
Bilmiyorum yaaaaa
eşimi seviyorum ama kendime de haksızlık etmek istemiyorum
napacamı hiç bilmiyorum

Genişletmek için tıkla...

Her zaman söylenen bir laf var,
Sevgi karın doyurmuyor işte...

Evet evlenmek için seveceksin, sevmediğin bir insanla evlenilmez,
fakat evlilik öyle bir şey ki her şeyi düşünmek zorundasın...
Siz de madem en başından biliyorsunuz evlenmeyecektiniz.

Aslında suç sizde degil,
sizin ogluyla aynı evde yaşamak istemediğinizi söylediğiniz anda,
hayatından çıkartmayan şu anki eşinizde....