İlk işim çok zorlanıyorum.

4 senedir aynı şirketteyim kimler geldi hiç bir teçrubesi olmayam en teçrübeli ben oldugum için ben öğrettim herkeze ama hep nazik bir dille hata yapabileckşerinide söyledim hatta hata yaparak daha iyi öğrenecklerini çekip gideblerde oldu kalıp bnde. Daha fazla sey öğrennlerde. Bence azım edin karakteriniz güçlüse başarabilirsiniz. Hepimiz sizin gbi başladık bilsigiz teçrubesiz siz pes etmeyenlerden olur kolay helsinn allh yatdımcınız olsun
 
İş hayatı bir maraton sahası
Seni sürekli ekarte etmeye çalışacaklar bunu hiç aklından çıkarma .
İş hayatında o kadar zorlandım ki istediğin kadar iyi ol , dört dörtlük ol eleştirecek , ayağını kaydırmaya çalışacaklardır .
Ve aksine safları daha çok severler iyi sağmak için .
 
İnsanlara iyi niyetli yaklaşmak demekle ne demek istediniz?
Niyet ince bir çizgi.
İş hayatı profesyonel olmak zorunda. Saygı sınırını aşmadan ilişkileri korumak gerekli.
İş ortamından iyi arkadaşlar edinilebilir ama ilk amaç bu olmamalı. Orası işyeri. İşimizi yapıp eve dönmeliyiz. Duygusal dalgalanmalara yer vermemeliyiz. Örnek; 2 kız gofret yiyordu bana ikram etmediler (bu gözler gördü bunu çünkü)
Haaaa işle ilgili hakkınızı yerler o ayrı konu.

Ama @damla cikolata çok güzel yazmış, öğrenmen gereken herşeyi sanki sokakta bedava hediye dağıtıyorlar gibi biriktirebildiğin, tecrübe sandığına depolayabileceğin bilgi hazinesi olarak görmen senin yararına olacaktır.

Vaktinde git, vaktinden önce çıkma. İş sınırlarını koru. Unutma yönetici değilsin, hala öğreniyorsun.

Kesinlikle Katılıyorum . Verilen İşlerden asla gocunma herseyi ysp böylece çok şey öğrenirsin . Giyimine kuşamına dikkat et . Zaten iş hayatına yeni başladığında 2 yılı buluyor gercekten adapte olmak . Herkesle iyi geçin en azından tavırlı olma . Henüz hersey yeni Başlıyor .


:KK200::KK200::KK200::KK200:
 
Günaydın abla teşekkür ederim yazdıklarınız için.
Ben normalde de saygılı, güleryüzlü bir insanım. İyi niyetli olduğumu da düşünüyorum ama insanlar bunu çok yanlış algılıyor. İnsanlar bana iş öğretiyorlar diye yardımcı olmaya çalışiyim diyorum saflık oluyor adı. Çok mutsuz hissediyorum.

sen işini sev, öğrenmeye gayret et çok yakın zamanda güzel günler sana gelir..

ilk işe başladığım yerde yönetici asistanı olarak çalışıyordum. 14 farklı departman amiri ve 300 ün üzerinde çalışan vardı. inatla, tüm sömürücülere karşı işime dört elle sarıldım. her ayrıntıyı öğrenmek için kendime söz verdim. alttan aldım, kendi işimi bitirince diğer departmanlara gittim yardıma ihtiyaç var mı diye.. onları gözlemledim. fotokopilerini çekmeyi teklif ettim, her evrağı okudum, yazışmaları, prosedürleri öğrendim. deli gibi çalıştım 1 yıl sonunda ayrılan bir departman amiri yerine geçirildim, 5 sene sonra istifa ederek ayrıldığımda genel müdür yardımcısı pozisyonundaydım... ondan sonra da hep benzeri üst pozisyonlarda görev aldım. ben antalyalıyım, burada çok fazla arkadaşım var otel genel müdürü ve ceo pozisyonunda. hemen hemen hepsinin hikayesi aynıdır, ne kadar iyi eğitim almış olsalarda ya mutfaktan ya da maidlik (oda temizlemeden) başlamışlardır. çok ezilmişler ama asla pes etmemişlerdir. iş bulmak artık çok daha zor. önemli olan bulduğun işe sarılmak, başarıyı hedeflemek. herkese saygılı olup saygınlığını da korursan, biraz da gayret ederek elde edilmeyecek başarı yok, inan bana....
 
Zamanla alışıcaksın kimseyle muhattap olma ilk girdiğim işte bir patronum vardı beni istemiyordu bana neler etti sabrettim şimdi hala görüşürüz ve bana can yoldaş bayan ablam ama çalışma hayatını bana o öğretti diyebilirim.
 
Sabret dik dur .Hangı ıse girersen gır. Eskı çalışanlar bu yenı dıe ezmeye çalışırlar bu boyle unutma. sen dik durmayı sabretmeyi ogrenıceksın :)) sonra hersey yoluna girer. Bı Bakmışsın senı o ezmeye çalışanlar zamanla senle can ciğer kuzu sarma olmuşlar .
 
Gerçek anlamda işimi yaptığım ilk işim. Daha önce de bir yerde bir ay çalışıp çıkmıştım. Bu sefer büyük bir yerde çalışmaya başladım. Tecrübesizim diye zor iş buldum sıkı sıkı sariliyim işi öğreneyim dedim ama insanlar çok kötü.
Bilmiyorum çok zorlanıyorum insan ilişkileri konusunda. Deneme süresindeyim şuan, insanlara iyi niyetli yaklaştıkça insanlar bunu kullanmaya çalışıyor . Kıdem meselesi burda çok belirgin. Sorumlun yetmezmiş gibi kıdemli de bir şey isteyince yapmak zorundaymışız.
Dün bir abla bana sen bu saflıkla burda zor tutunursun dedi, şok oldum. Çok üzüldüm insanlar iyi niyetimi saflık olarak görüyor.
İşe bir saat var ağlayarak yazıyorum size bunları. Napacağımı bilmiyorum nasıl bir duruş sergilemeliyim bilmiyorum. Çok bunaldım..
Sıkıntı çektiğin konular tam olarak nedir açar mısın mesela iyi niyetin nedir ilk işim geldi aklıma herkesin ilk işi zordur yani alışma süreci şu bu ama iş yerinde çok yumuşak olmayacaksın statün neyse onun ağırlığını taşıman lazım sen iyilik olsun diye kibar olursun onlar yüzgöz olurlar işin ne tam sıkıntı nedir
 
sen işini sev, öğrenmeye gayret et çok yakın zamanda güzel günler sana gelir..

ilk işe başladığım yerde yönetici asistanı olarak çalışıyordum. 14 farklı departman amiri ve 300 ün üzerinde çalışan vardı. inatla, tüm sömürücülere karşı işime dört elle sarıldım. her ayrıntıyı öğrenmek için kendime söz verdim. alttan aldım, kendi işimi bitirince diğer departmanlara gittim yardıma ihtiyaç var mı diye.. onları gözlemledim. fotokopilerini çekmeyi teklif ettim, her evrağı okudum, yazışmaları, prosedürleri öğrendim. deli gibi çalıştım 1 yıl sonunda ayrılan bir departman amiri yerine geçirildim, 5 sene sonra istifa ederek ayrıldığımda genel müdür yardımcısı pozisyonundaydım... ondan sonra da hep benzeri üst pozisyonlarda görev aldım. ben antalyalıyım, burada çok fazla arkadaşım var otel genel müdürü ve ceo pozisyonunda. hemen hemen hepsinin hikayesi aynıdır, ne kadar iyi eğitim almış olsalarda ya mutfaktan ya da maidlik (oda temizlemeden) başlamışlardır. çok ezilmişler ama asla pes etmemişlerdir. iş bulmak artık çok daha zor. önemli olan bulduğun işe sarılmak, başarıyı hedeflemek. herkese saygılı olup saygınlığını da korursan, biraz da gayret ederek elde edilmeyecek başarı yok, inan bana....
Ben sağlık sektöründe çalışıyorum. Riskli bir işim var. Öğrenmek için çabalıyorum kendi işim bitiyor başka birisinin yanına gidiyorum belki farklı bir şey öğrenirim diye. Sırf işi öğretsinler diye evrak işini de yapıyorum malzeme işlerini de. Yaptığım işten gocunmuyorum ama insanlar saflık olarak nitelendiriyorlar. Asıl işimi değil de böyle malzeme, evrak işi verdiklerinde kendimi yetersiz işe yaramaz olarak hissediyorum.
 
İşyerinde arkadaşlık dostluk diye bir kavram yok cnım ben 5 yıldırişin içindeyim neler yaşamadım üzülme kendini koru işinin yap çık
Ben insanlar için fazla beklentisi olan birisi değilim ama insanlar burda o kadar sıkı arkadaşlar ki. Çünkü yeni kimse yok en az 6-7 senelik. Dışlanmış hissediyorum.
 
Ben sağlık sektöründe çalışıyorum. Riskli bir işim var. Öğrenmek için çabalıyorum kendi işim bitiyor başka birisinin yanına gidiyorum belki farklı bir şey öğrenirim diye. Sırf işi öğretsinler diye evrak işini de yapıyorum malzeme işlerini de. Yaptığım işten gocunmuyorum ama insanlar saflık olarak nitelendiriyorlar. Asıl işimi değil de böyle malzeme, evrak işi verdiklerinde kendimi yetersiz işe yaramaz olarak hissediyorum.

iyi de evrak işi, malzeme takibi vs de o işin bir parçası. zamanla her şey yoluna girer. neticede kalkıp senden çay getirmeni istemiyorlar.işinle alakalı detayları yaparak, izleyerek, takip ederek öğrenirsin...

ayrıca her şey bir yana, en iyi arkadaşlıklarım iş ortamımda oldu. ama bunun için zaman gerek. biranda olmasını bekleme, sabırlı ol, çalış, yavaş yavaş insanlar seni tanıyıp, kabul edecektir zaten... ön yargılı olma, zaman bırak.
 
İlk işimde son 2 ay maaşımı alamamıştım o kadar özveriyle çalışmama rağmen. Kuş kadar bir paraya çalışıyordum, ne iş olsa yaparım abi pozisyonundaydım meğer kendimi daha da alçaltmaktan başka bir şey değilmiş bu yaptığım. Ağlaya ağlaya işten çıktım, maaşımı alamadım, tecrübesizliğime denk geldi. Sonra pes etmedim, kapı kapı sanki broşür bırakır gibi CV bırakarak iş aradım. Burası beni almaz ama yine de bir bırakayım dediğim yerde tesadüfen başvurduğum pozisyondaki kız işten ayrılıyormuş yerine beni aldılar. Orada daha özgüvenliydim, alçakgönüllü davrandım ama görev tanımımı net bir şekilde yapmıştım "Benim yapabileceklerim bunlar bunlar" diye. Sanırım öyle olunca biraz saygı gördüm, ne dediysem kabul edildi. Hala da orada çalışıyorum. İlerisi ne olur bilemiyorum ama o maaşımı alamadığım yer bile daha iyisine geçebilmem için bana bir şeyler öğretmiş oldu. Bunlar başlangıçlar daha, ileride nasıl davranman gerektiğini sen de nabza şerbet vere vere öğreneceksin.
 
Gerçek anlamda işimi yaptığım ilk işim. Daha önce de bir yerde bir ay çalışıp çıkmıştım. Bu sefer büyük bir yerde çalışmaya başladım. Tecrübesizim diye zor iş buldum sıkı sıkı sariliyim işi öğreneyim dedim ama insanlar çok kötü.
Bilmiyorum çok zorlanıyorum insan ilişkileri konusunda. Deneme süresindeyim şuan, insanlara iyi niyetli yaklaştıkça insanlar bunu kullanmaya çalışıyor . Kıdem meselesi burda çok belirgin. Sorumlun yetmezmiş gibi kıdemli de bir şey isteyince yapmak zorundaymışız.
Dün bir abla bana sen bu saflıkla burda zor tutunursun dedi, şok oldum. Çok üzüldüm insanlar iyi niyetimi saflık olarak görüyor.
İşe bir saat var ağlayarak yazıyorum size bunları. Napacağımı bilmiyorum nasıl bir duruş sergilemeliyim bilmiyorum. Çok bunaldım..
Ilk başta öyle olur. Cogu sana büyüklük taslar ve ego tatminine girer. Iclerinden alçakgönüllü biri varsa ona yanasın ve işi ondan öğrenmeye çalışın. Böyle olmasa bile max 10 aya sizde işi öğrenir is arkadaşlarını tanır ve ortamı idare etmeyi öğrenirsiniz. Inan hemen herkesin yasadigi sureci yasiyorsunuz malesef
 
Gerçek anlamda işimi yaptığım ilk işim. Daha önce de bir yerde bir ay çalışıp çıkmıştım. Bu sefer büyük bir yerde çalışmaya başladım. Tecrübesizim diye zor iş buldum sıkı sıkı sariliyim işi öğreneyim dedim ama insanlar çok kötü.
Bilmiyorum çok zorlanıyorum insan ilişkileri konusunda. Deneme süresindeyim şuan, insanlara iyi niyetli yaklaştıkça insanlar bunu kullanmaya çalışıyor . Kıdem meselesi burda çok belirgin. Sorumlun yetmezmiş gibi kıdemli de bir şey isteyince yapmak zorundaymışız.
Dün bir abla bana sen bu saflıkla burda zor tutunursun dedi, şok oldum. Çok üzüldüm insanlar iyi niyetimi saflık olarak görüyor.
İşe bir saat var ağlayarak yazıyorum size bunları. Napacağımı bilmiyorum nasıl bir duruş sergilemeliyim bilmiyorum. Çok bunaldım..
Kendi ilk zamanlarimi hatirladim. Neredeyse istifa edecektim. Ama bir yetkili anne gibi konustu benimle. “Sabret, bu is firsatini tepme, her yerde bunlardan var. Benzer sorunlar yasarsin.” dedi ve hakliydi. Sen isi ogrenmeye bak dedi. Su an ben de yetkiliyim, iyi ki onu dinlemisim. Yolun basindasin, sabirli ol, isini iyi yapmaya calis. İs ortaminda kimseye fazla guvenme, sirlarini paylasma, asla baskalarinin dedikodusunu yapma. Bol sans ve basarilar diliyorum.
 
Ben insanlar için fazla beklentisi olan birisi değilim ama insanlar burda o kadar sıkı arkadaşlar ki. Çünkü yeni kimse yok en az 6-7 senelik. Dışlanmış hissediyorum.
Görüntüye aldanma canım biz de öyle görünüyorduk neler oldu neler üzülme işyerinde arkadşın olmaması bence daha iyi benim durumumu bilsen anlardın
 
maalesef bunlar her iş kolunda her zaman olacak. kafanıza takıp kendinizi yıpratacak kadar önemli insanlar meseleler değiller. görmezden gelin
 
Oncelikle hayirli ugurlu olsun. O deneme süresinin ne oldugunu nasıl bir stres yaşattiğını çok çok iyi bilirim. "Deneme süresi" diye bir şey çıkardılar herkes seni izler en ufak seyde "deneme süresinde başarisız oldun performansını beğenmedik" diye kapıya koyarlar. En kötüsu de kendini ifade edemiyorsun ve hak arayamiyorsun. Adı üstünde "deneme"
Neyse çok çok dikkatli ol kendini sevdir işe tutun. Hep iyi düşünmek lazım. Beyin gücüne çok inanırım. İnşallah kolay atlatirsın
 
Günaydın ablacım. ablacım diyorum yaş olarak senden çok büyük olduğumu düşünüyorum.
Üniversiteyi çok erken yaşta bitirerek küçük yaşta çok çok iyi bir şirketler zincirinde ilk işime başlamıştım. özel sektörde maalesef yerler çok kaygan, herkes birbirinin kuyusunu kazmaya çalışıyor. hissettiklerini çok iyi anlıyorum. 18 yıl aktif olarak çok iyi iş yerlerinde, iyi pozisyonlarda görev yaptım. sana tavsiyem, "bu saflıkla çok ezilirsin" diyenlere kulak asmaman. bu cümle bile iyi niyetle kurulmuş bir cümle değil. İlk başta kendini kabullendirebilmek için alttan alman, sana verilen her görevi yerine getirmen gerekebilir, bundan gocunma,bunu seni eziyorlar olarak görme, bunu işi öğrenme fırsatı olarak gör. Diğerlerinin verdiği işi yaparak onların işini de öğreniyorsun. Öğrendiğin her yeni bilgi de iş hayatın için tecrübe olarak sana geri dönecek. Sen güleryüzlü ol, hanımefendiliğinden ödün verme, kimsenin dedikodusunu sakın yapma, işine sarıl, bunu öğrenme fırsatı olarak gör. İnan bana zaman içinde her şey değişecek. Sadece sabırlı ol.

belki bir çok arkadaş kendini ezdirme, baştan tavrını koy falan yazabilirler, ben bu düşünceye katılmıyorum. Şuan çok tecrübesizsin. zaman içerisinde kime ne şekilde tavır koyman gerektiğini zaten çok iyi öğreneceksin. Şuan uyumlu olmanı tavsiye ederim. Yeni işin hayırlı,uğurlu olsun, umarım zamanla her şey çok güzel olur senin için.
+1000
 
Kıyamam yaa =) Ben de ilk senemde her gün ağlıyordum. O kadar fesat insanlarla çalıştım ki anlatamam. Kulağım duya duya dedikodum mu yapılmadı, iftiralar mı atılmadı, neler neler.. Bi tanesi hamile karnı burnunda diye her işine koşuyordum en çok o travma yaşattı, şu an yolda görsem sinirden titrerim kadını. Ne oldu peki, hepsi gitti ben kaldım. 4. senem.. Yeni gelen arkadaşlara olabildiğince sıcak davranmaya çalışıyorum ama onlar da biraz zaman geçince iş çevirmeye başlıyor. İş hayatı ister özel ister kamu olsun cidden yorucu ve kesinlikle zamanla öğreniyorsun nasıl davranman gerektiğini. Sabırlı ol güzel taraflarını düşün, ve evet fazla yardımsever olmak zorunda değilsin. Hiç kimseye yaranmaya çalışma. Sadece kendi işini yap. Senin yardımseverlik olarak gördüğünü iş arkadaşın enayilik olarak görebiliyor.
 
Hiçbirşey ruhsal durumunuzun iyi olmasından önemli değil.
Huzursuzsanız bi dk dahi durmayın derim orda.
Böyle işkence çeke çeke çalışarak kimseye özellikle de kendinize bi yararınız olmaz zaten.
Zararı psikolojiniz bozulur.
Daha az maaşlı olsun ama ortamından memnun olduğum bir işi tercih ederdim ben.
Yani güvende hissedemediğim açık açık ötelendiğim yerde durmazdım ben .
 
Bir de dikkat ettiginizi dusunuyorum ama yine de soylemek istedim. İs hayatinda ogrendigim en dogru sey,

Kesinlikle kimseye ama kimseye abi abla diye hitap etmeyin! Altinizda calisiuorsa ( yasi kac olursa olsun) ismiyle, ustunuzde calisiyorsa hanim/bey ekleriyle konusun. Bu inanin cok ama cok onemli. Allah razi olsun ilk ve deneyimsiz isyerimde sefim beni bu konuda cok iyi yetistirmisti.

İsyerinde dostluk kurmak cok nadir bir durumdur. Sakin kimseye taviz vermeyin. Ne is yapiyorsunuz bilmiuorum detay vermemissiniz ama, iliskilerinizi her sektorde dengede tutarak kendi basarinizi da yukseltirsiniz
 
Back
X