İntihar düşüncesi beni bırakmıyor

benim hayatimda benim olmayan o kadar cok sey var ki...baskalarinin ideolijoleri, baskalarinin idealleri, nefret ettiklerimin iktidarligi, toplumsal aktarimla hayatima yerlesen yaptırımlar, daha neler neler... hepimiz bunu bir sorgulamaya baslasak varya... hangimiz bütünüyle kendimiziz? Senin kararindi ameliyat olmak, buna sen karar verdin unutma. Eger istersen yine bir karar verir ya onla yasamayi ogrenirsin ya da yeniden ameliyat olursun. Burun sana yabanci geliyorsa da bu sadece somut bir surec. Aslinda yüzünün tam ortasinda kendi verdigin bir karar, yani senin en yuce parcan duruyor, böyle dusun.
 

Aslında yıllardır düşünüyordum ama yine de tam emin değildim. Ben kendimle barışıktım da sanki etrafımdakilerin etkisiyle gidip yaptırdım gibi oldu ve ben de bunu kabullenemedim. Çok yoğun olduğum bi,r dönemde aradan çıksın istemiştim... Saç kestirmek kadar basit gelmişti. Doktora defalarca gittim ama hem kendi doktorum hem de kbb henüz erken nefes problemi var demek için diyorlar. Ben de çaresiz kalıyorum ama hiç düzelmedi nefesim 3 aydır.
 
ne çok ortak noktamiz varmış, benim de alanim kadin. Ve evet ingiliz dili okudum. Bizim gibilerin yasamasi lazim. Daha degistirecek cok sey var bu dunyada.. Henüz olmaz, simdi bırakıp gidemem. Bigun yapacaklarim, soyleyeceklerim tukenirse belki bende yine ölümü düşünürüm. Ama daha degil...
 

Ben artık yaptığım araştırmalara da inancımı yitirdim işte. Söyleyecek sözlerimin bittiğini hissediyorum. Kalmadılar. Yoklar. Bomboşlar artık.
 
Evet 3 ay erken ama çok rahatsız edici boyutta olmaması lazım. Ara sıra mı oluyor bu durum? Koku alma da sıkıntı var mı?
Burun ameliyatı çok farklı insan birden alışamıyor. Birden değiştiriyor, ama alışıyorsun zamanla. Ben olmadım ama olan bir sürü insan gördüm. gayet mutlulardı. Sende olabilirsin bence. :)
Psikolog yardımı alsanız belki daha iyi olur. Psikiyatristleri çok iyi biliyorum ilaç veriyorlar o da ruh gibi yapıyor insanı. Bırakması daha büyük sorun.
 

Koku almamda da sıkıntı var. Hiç alamıyorum nefesimi. Özellikle de geceleri. İnsanlar nasıl kolayca alışıyorlar bilemiyorum. Ben alışamıyorum.
 
Sizi tam olarak anlamam elbette imkansız ama tahmin edebiliyorum... Yuzunuzun tamamen değişmesi, nefes alamamak, geçmişten gelen şeyler vb vb.

Benim durumum sizinkinden çok daha hafif, mezuniyet sonrası atipik depresyon geçirdim ve ilaç tedavisine başladım. Ciddi miyim bilmiyorum ama zaman zaman ağlama krizine girip intihar planları yaptığım veya beni aldatan erkek arkadaşımı arayıp manyak gibi "onunla beraber olursan kendime zarar vereceğim mutlaka" gibi tehditler edip sonradan kendime geldiğim oluyor.

Sizin yüzünüze yabancilasmaniz benim için tahmin edilemez bir durum ama çok çok acı verici olmalı. ..

Gittiğim psikiyatr "zeka ile depresyon bir araya geldiğinde çok tehlikeli olur" demişti. Bence sizin durumunuz da tam olarak bu. Bir anlam krizine girmissiniz. Yaşamın anlamı bizim onunla yaptığımız şeydir vs, bunları zaten biliyorsunuzdur ama hastasiniz, şu an bu düşünceleri icsellestirememeniz normal...

Size tek diyeceğim şu: 3 ay iyilesmek için pes etmek için gerçekten az bir zaman. Yıllarca süren depresyonlar, panik ataklar, okbler, bipolarlar bile tedavi oluyor. Türkiye klinik psikoloji alanında çok ileri bir ülke aslında, yayın sayısı kalitesi tedavi vs. Tek mesele doktor, terapi ve ilaçta süreklilik, azim. Büyük şehirlere gidin, bu operasyon sonrası depresyon alanında çalışan terapstleri bulun. Sadece bunu yapın, tedavi olma yönünde çaba gösterin. Su an başka hiçbir şey önemli değil. Ne başkasına yardım etmek ne sukretmek hiçbir sey.

Şöyle düşünün, meme kanserinden tedavi olabilecekken 3. Ayda kemoterapiyi kesip ölmek ne kadar anlamsız. Siz bundan iyilesebilecekken pes edip ölmek ne acı olur. Siz bundan iyileseceksiniz ve çok ama çok şey öğreneceksiniz. Çok mutlu olacaksınız inşallah. Size hem sabır hem güç hem de çok şifa diliyorum. Sevgiler.

Not: örneğin büyük şehirlerdeki hastanelerde yatarak tedavi olmak için hem siz hem de aileniz ne gerekirse yapmalısınız diye de düşünüyorum ama elbette bunun kararını doktorlar verir. Lütfen tedaviyi aksatmayin mutlaka işe yarayacak.
 
Ben artık yaptığım araştırmalara da inancımı yitirdim işte. Söyleyecek sözlerimin bittiğini hissediyorum. Kalmadılar. Yoklar. Bomboşlar artık.
biz kadin calismalari akademisyenlerinin reel hayatta var olmasi, nefes almasi bile ne kadar degerli bir bilseniz... bazen bende gunlerce aylarca çabalıyorum, hani hicbir sey degismedi diyorum. Sonra bi bakiyorum minicik de olsa etrafimdakilere bir farkindalik yarattığımi farkediyorum.. ve intihar eden Virginia woolf, tezer ozlu gibi öncü kadinlari dusundukce onlara cok ofkeleniyorum. Bize daha fazlasini birakabilecekken neden gitmeyi tercih ettiler diye..
 
Sizi öyle iyi Anlıyorum ki... Yüzüme dolgu yaptırınca aynı şeyleri yaşadım. Ilaçlarla intiharlar, sürekli ölme isteği, anksiyete krizleri...üstüne bir de o ruh haliyle evlendim. Şimdi iyiyim şükür, çirkin olduğumu kabullendim. Bir de tayin istedim Yaşadığım yerden, bana en iyi gelen şey o oldu. Akademisyensiniz ne güzel, başka bir üniversiteye geçiş yapın. İstanbul'da çok iyi estetik doktorları var, olmadı onlara gidin tekrar. Annenizi üzmeyin daha fazla... Hayat çok kısa, öyle de öleceğiz böylece.. Birileri sizi beğenmese de olur, belki de çok güzel bir bayansınız anksiyetenizden ötürü yüzünüzü öyle görüyorsunuz. Ne burnu çirkin insanlar var, onlar nasıl yaşıyorlar?? Yeter ki ruhunuz çirkin Olmasın..
 

Benim kulaklarımda hep Virgina Woolf yankılanıyor. Hani hayata katlanamayıp da cebine taşlar dolduruyor atlıyor ya nehre... Ben de bunu yapmayı düşünüyorum. Taşlarla denize atlamayı. Ne çok sevdiğim Woolf, ne çok okuduğum Plath bana sadece intiharı çağrıştırıyor artık. Ben umutsuz bir vakayım. Böyle.
 
Benim de ameliyat sonrası başladı. İlk çıktığımda kendimi mosmor bir suratla gördüğümde başladı ve üç aydır devam ediyor. Siz nasıl yendiniz acaba panik ataklarınızı?
Tedavi gordum bir sure ama asiri derecede kaygi bozuklugu olustu bende, hatta ameliyattan once doktor beni bayindirmadan kacicaktim nerdeyse, doktor bana cok kizdi, sonrasinda okulum aksadi vs derken tedavi esnasinda korkularimin uzerine gittim.. mesela tak basima magazaya gidemezdim, otobuse binemezdim, araba kullanamazdim, evde kalamazdim surekli bi kriz halinde gecirdim bu iki seneyi, simdi kalintilar var ama sukurler olsunki krizlerim gitti tedaviden sonra .. simdi bademcik ameliyati filan bekliyo beni nasil yapicam bilemiyorum..
 
Tedavi gordum bir sure ama asiri derecede kaygi bozuklugu olustu bende .. simdi bademcik ameliyati filan bekliyo beni nasil yapicam bilemiyorum..

Çok zor bir durum yaşamayan bilemez size sabırlar dilerim.
 
Koku almamda da sıkıntı var. Hiç alamıyorum nefesimi. Özellikle de geceleri. İnsanlar nasıl kolayca alışıyorlar bilemiyorum. Ben alışamıyorum.


Onlar halinde şikayetçi olanlar ama sanırım sizin aslında kendinizce bir sıkıntınız yoktu. Nefes egzersizi yapın kahve ile, eminim seviyorsunuzdur kokusunu. Günde 1-2 kere koklama egzersizi yapın. Yanımda çalıştığım doktor bunu önerirdi. Çok güzel bir mesleğiniz var. Kendi ayaklarınızın üstünde duruyorsunuz. Topluma faydalı bir bireysiniz, sizin gibi insanların çok fazla yaşaması lazım. Bende bir ara çok kötüydüm, sizin gibiydim başka nedenlerden dolayı ama yeni hobiler edindim, fotoğrafçılık kursuna gittim, ebru sanatı kursuna gittim ki o harika bir şey. İnanılmaz iyi geldi. O depresanlardan daha iyi.
 
Ah ah iki yil onceki meryem ama degisillik sonucu falan degil
Çevredeki esyalardan korkmak falan korkunc hislerdi iyi bilirim. Sana su kadarini soyleyeyim o ilk zamanlarki kadar kotu olmayacaksin . Gun gectikce biraz da alisarak daha iyi hissedeceksin. Sakin ama sakin pes etme.
 
Özele de gittim devlete de... Anlatması çok zor inanın. Bir anda altüst oldu tüm yaşam.
sizi o kadar iyi anlıyorum ki..tamamen farklı bir olay benimkisi..yıllarca bekledikten sonra güzel bir şehre şans eseri tayinimiz çıktı..yıllardır bekliyorduk..nasıl dualar ettik nasıl hevesle bekledik..ama o şehre girdiğim an üzerime birşey çöktü bir anda aynı sizin gibi..nefesim almakta bile zorlanır hale geldim..aslında neferet ettiğimi sandığım eski yerimi ordaki hayatımı ne kadar sevdiğimi anladım..çok pişman oldum..eşimi ikna etmeye çalıştım gitmeyelim vazgeçelim diye ama dinletemedim..taşındık geldik bakalım ama hala çok pişmanım..eşim yanımda kızım yanımda herşey dört dörtlük ama ben çok mutsuzum..nasıl kurtulurum bu halden bilmiyorum..bir gün iyiysem iki gün kötüyüm..beni en çok yıpratanda kendi elimle kendi isteğimle bunu kendime yaşatmış olmam..bi zorunluluk olsa mecburi bir durum olsa kabullenirdim..ama kendimin buna sebep olması düşüncesi beni yiyip bitiriyor..hiç birşeyden tat alamıyorum..hiç birşeye hevesim yok..bir arkadaş yazmış ya bir anda üstümden kalktı bu his düzeldim diye inşallah öyle olur..sizde en kısa zamanda toparlanırsınız..
 
Anlıyorum seni..
Geçmeyen depresyon,çok zor..
Bazen dr gittiğimi söylüyorum yakınlarıma.Ne dedi diyorlar.Kızıyorum içten o an onlara.Ne desin adam.Ne demesini bekliyorsunuz,size ne zararım varAğır psikopat mı desinYaşama sevinci meselesi işte..Dillendirmek bile istemiyorum.Olumlu düşünmek söylemek lazım.Olumsuz söylememek lazım..Rol yapmak lazım ki gerçeğe dönüşsün birgün.Olumsuza bırakırsak kendimizi yukarı çıkamaz dibe batarız...Duaya devam et bırakma...Anında düzelecek hali yokya..
 
Boyle bisey yaparsan ahiretini de yok edersin.kul olmak,insan olmanin sirri da burada, olecegini bilerek yasamak.bizde biliyoruz her nefeste oldugumuzu.ama hayata asiliyoruz tutunuyoruz bi sekilde.benim sana tavsiyem sevgi biriktir.cok sevdigin ayrilamayacagin insanlar ekle hayatina.bak ozaman ne kadar zor gelecek buradan ayrilmak.bide duzenli namaz kil.tasavvufa yonel.oyle iki gunde iyilesmiceksin.zamanla canim.sabir.sabir.ya sabir...
 
Son düzenleme:
Ya kendine yabancılaşmayı boşver.Eskisnden açık ara güzel olmuşsun.Nefes sıkıntısına dr ne diyor?Tekrar opere olsan dr ne diyor?
 
Kolay mı öyle sevgi biriktirmek,ahh..
 
ahireti ,cehennemi fln karıştırıp dini boyuta taşımayın bence . Böyle korkutarak mı yardımcı olacağınızı sanıyorsunuz .pes doğrusu .
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…